Sygnatura akt VI Ka 1206/13
Dnia 28 marca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Grażyna Tokarczyk.. (spr.)
Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura
SSR del. Małgorzata Peteja-Żak
Protokolant Aleksandra Studniarz
przy udziale Krystyny Marchewki
Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2014 r.
sprawy H. S. /S./ syna R. i M.,
ur. (...) w P.
oskarżonego z art. 200§1 kk w zw. z art. 12 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 2 września 2013 r. sygnatura akt IX K 3490/10
na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk i art. 624 § 1 kpk
1. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 5 w ten sposób, że jako podstawę oddania oskarżonego pod dozór kuratora sądowego wskazuje art. 73 § 2 kk;
2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
3. zwalania oskarżonego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.
Sygn. akt VI Ka 1206/13
Sąd Rejonowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 2 września 2013 roku, sygn. akt IX K 3490/10 uznał oskarżonego H. S. za winnego tego, że w bliżej nieustalonych dniach w okresie od lipca 2009r. do 16 lipca 2010r. w G. działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, kilkukrotnie doprowadził małoletnią poniżej lat 15 K. J. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że wkładał pokrzywdzonej dłoń pod bieliznę i dotykał ją w okolicach narządów rodnych, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 200 § 1 kk w zw. z art. 12 k.k. i za występek ten wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 4 lat próby; na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych, wysokość jednej stawki dziennej ustalając na kwotę 20 ; na podstawie art. 41a § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej K. J. na odległość bliższą niż 200 metrów na okres 4 lat; na podstawie art.73 § 1 k.k. oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora.
Apelację wniósł Prokurator zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego , zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 73 § 1 kk poprzez orzeczenie na jego podstawie wobec oskarżonego dozoru kuratora, zamiast z podstawie art. 73 § 2 kk, zgodnie z którym orzeczenie dozoru kuratora wobec sprawcy przestępstwa popełnionego w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych ma charakter obligatoryjny.
Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez zastosowanie wobec oskarżonego dozoru kuratora na podstawie art. 73 § 2 kk, zamiast na podstawie art. 73 § 1 kk.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Apelacja Prokuratora jest w pełni uzasadniona.
Sposób procedowania Sądu I instancji, ocena zgromadzonych dowodów, poczynione w oparciu o nie ustalenia faktyczne, a także ocena zachowania oskarżonego w zakresie wyczerpania przez niego znamion zarzucanego czynu, nie budzą zastrzeżeń. Stanowisko wyrażone w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, w tym w zakresie zastosowanych kar, środka karnego oraz środka probacyjnego również należy zaakceptować.
Rację ma jednak apelujący, że w to przepis art. 73 § 2 kk powinien zostać wskazany, jako podstawa prawna oddania oskarżonego pod dozór kuratora, albowiem wedle tej normy obligatoryjnie orzeka się oddanie pod dozór w wypadku młodocianego sprawcy przestępstwa umyślnego, sprawcy określonego w art. 64 § 2 kk, a także wobec sprawcy przestępstwa popełnionego w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych.
W niniejszej sprawie nie była sporządzana opinia biegłego, brak było bowiem wątpliwości co do poczytalności oskarżonego, niemniej trafnie oskarżyciel publiczny powołuje się na Międzynarodową Statystyczną Kwalifikację Chorób i Problemów Zdrowotnych – ICD-10 ustaloną przez Światową Organizację Zdrowia, zgodnie z którą pedofilię uważa się za jedno z zaburzeń preferencji seksualnych, a owe zaburzenia mają miejsce wówczas, gdy osoba doświadcza powtarzającego się nasilonego popędu i wyobrażeń seksualnych dotyczących niezwykłych przedmiotów i działań. Za takie zaś działania uznać należy zachowania sprawcy zmierzające do pobudzenia i zaspokojenia własnego popędu płciowego poprzez doprowadzenie małoletniego poniżej 15 lat do poddania się innym czynnościom seksualnym.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł zmienił zaskarżony wyrok w pkt. 5 i jako podstawę prawną oddania oskarżonego pod dozór kuratora sądowego wskazał art. 73 § 2 kk.
Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego, wydatkami obciążając Skarb Państwa, albowiem wymagają tego względy słuszności.