Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia, 13 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Barbara Nowicka

SO Grażyna Kobus

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia wnioskodawcy M. C.

na pkt. III postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. akt I Ns 1592/12

w sprawie przy udziale S. D. (1), J. D. (1), T. S., J. D. (2), B. D., S. D. (2), I. G., S. K., A. B., J. S., S. D. (2), A. D.

o stwierdzenie nabycia spadku po J. C. (1) i F. D.

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku nakazał wnioskodawcy uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2823,40 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych na wynagrodzenie tłumacza przysięgłego z języka białoruskiego w celu prawidłowego doręczenia pism procesowych uczestnikom, którzy mieszkają na Białorusi wskazując, że działania wnioskodawcy inicjującego postępowania spadkowe po J. C. (1) i F. D. spowodowały konieczność poniesienia tych wydatków. Rozliczenie wydatków, poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa ( art. 113 uoks ) następuje w rozpoznawanej sprawie w trybie określonym przepisem art. 520 § 1 kpc, który stanowi, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. W niniejszej sprawie nie było bowiem sporu co do kręgu spadkobierców oraz podstawy i zasad ich dziedziczenia, nie można więc mówić o sprzeczności interesów stron ( art. 520 § 2 i 3 kpc ).

W zażaleniu, domagając się zmiany postanowienia w pkt. III poprzez nieobciążanie wnioskodawcy wydatkami postępowania i zasądzenia od uczestników solidarnie na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania zażaleniowego, wnioskodawca zarzucił rażące naruszenie przepisu art. 520 § 1 kpc poprzez jego wadliwe zastosowanie, w wyniku którego wnioskodawca M. C.został obciążony w całości kosztami postępowania poniesionymi przez Skarb Państwa. Tymczasem, zdaniem wnioskodawcy, z uwagi na to, że stwierdzenie nabycia praw do spadku objęło swym zakresem S. D. (1), S. K., J. D. (2)oraz S. D. (2), to tych uczestników należało obciążyć wydatkami postępowania , jako osób których interesy w niniejszym postępowaniu są wspólne. Zwrócił też uwagę na to, że w postępowaniu nieprocesowym dopuszczalne jest orzekanie o kosztach w ten sposób, że zostaną one stosunkowo rozdzielone, albo jedna ze stron zostanie nimi obciążona ( art. 520 § 2 i 3 kpc), jednakże takie rozstrzygnięcie jest wyjątkiem od zasady i jego zastosowanie wymaga wykazania, że wystąpiły okoliczności je uzasadniające.

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.

Jakkolwiek trafnie stwierdził skarżący w uzasadnieniu swego zażalenia, że zasada przewidziana w art. 520 § 1 kpc jest nienaruszalna wtedy, gdy uczestnicy postępowania są w równym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania lub – mimo braku tej równości – ich interesy są wspólne, to jednak błędnie uznał, że w rozpoznawanej sprawie występowała sprzeczność interesów pomiędzy wnioskodawcą a pozostałymi uczestnikami, t.j. że „ tylko interesy uczestników były wspólne”.

Wnioskodawca , będący spadkobiercą J. C. (2), jest zainteresowany bowiem nie tylko w przeprowadzeniu działu spadku po swoim ojcu, małżonku J. C. (1), ale również dokonaniem działu spadku po J. C. (1), który to spadek odziedziczył także jego ojciec, a – jak wynika z uzasadnienia wniosku – w skład spadku po J. C. (2) i J. C. (1) wchodzi własnościowe spółdzielcze prawo do lokal mieszkalnego, które to stanowiło przedmiot ich majątku wspólnego.

Natomiast w orzecznictwie przyjmuje się, że w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku, w którym sąd wzywa do udziału w sprawie wszystkich znanych spadkobierców bez względu na to, czy roszczą sobie pretensję do spadku czy też nie uzasadnione będzie obciążenie kosztami takiego uczestnika, który przez swoje oświadczenie lub nieuzasadnione wnioski spowoduje dodatkowe koszty lub zwłokę w rozstrzygnięciu sprawy albo też przez swoje zachowanie da wyraz swemu stanowisku sprzecznemu z wnioskami i interesem innych uczestników i w ten sposób uzyska charakter ich „przeciwnika” i „strony przegrywającej”.

Ponieważ w rozpoznawanej sprawie w stosunku do żadnego z uczestników postępowania, a więc i w stosunku do uczestników S. D. (1), S.

Sygn. akt II Cz 355/14

K., J. D. (2) oraz S. D. (2) sytuacja taka nie zachodzi, dlatego też zażalenie wnioskodawcy uznał Sąd Okręgowy za nieuzasadnione i je oddalił z mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd.1 kpc i art. 13 § 2 kpc.