Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 15 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.

S.S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. R. i W. R.

przeciwko K. P. i małoletniej N. P., reprezentowanej przez matkę K. P.

o eksmisję

w przedmiocie zażalenia pozwanej K. P. na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 31 stycznia 2014 r., I C 1072/11

postanawia:

1.  oddalić zażalenie,

2.  nie obciążać pozwanej kosztami zastępstwa procesowego powodów w postępowaniu zażaleniowym.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek pozwanej K. P. o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 14 maja 2012 r. (pkt 1) oraz odrzucił apelację pozwanej K. P. wniesionej od tego wyroku (pkt 2).

Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy wskazał, że pozwana K. P. nie uprawdopodobniła okoliczności, które uzasadniałyby jej wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej apelacji, co implikowało Sąd do jego oddalenia i - w następstwie – uznania, że apelacja została wniesiona po terminie i – jako taka – podlega odrzuceniu.

Od powyższego postanowienia pozwana K. P. wniosła zażalenie zaskarżając je w całości oraz wnosząc o jego uchylenie.

Skarżąca zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy oraz sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.

W odpowiedzi na zażalenie powodowie wnieśli o jego oddalenie oraz zasądzenie od skarżącej na rzecz powodów kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym według przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew stanowisku skarżącej nie można uznać, że Sąd I instancji nie wyjaśnił wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy oraz dokonał sprzecznych ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego. Analiza motywów zaskarżonego rozstrzygnięcia jednoznacznie wskazuje, że Sąd Rejonowy oparł je na podstawie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy, który ocenił w wszechstronny, wnikliwy i logiczny sposób. W konsekwencji Sąd Okręgowy akceptuje te ustalenia i uznaje je za własne.

Należy uznać za słuszne stanowisko Sądu Rejonowego, że w niniejszej sprawie pozwana K. P.nie uprawdopodobniła, że nie dokonała wniesienia apelacji bez swojej winy, które to uprawdopodobnienie – w myśl art. 168 § 1 k.p.c. w zw. z art. 169 § 2 k.p.c. - stanowiło niezbędną przesłankę do przywrócenia pozwanej terminu do wniesienia apelacji. Niezależnie od zasadności twierdzeń pozwanej, jakoby nie otrzymała powiadomienia od operatora publicznego o przesyłce sądowej zawierającej powiadomienie o wyznaczeniu terminu rozprawy, na której zapadł wyrok Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 14 maja 2012r., należy zauważyć, że – jak słusznie ustalił Sąd Rejonowy – w dniu 28 grudnia 2012 r. pozwana otrzymała od Urzędu Miejskiego w K.powiadomienie o skierowaniu ją do zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. W treści tego pisma znajdowała się nadto adnotacja o powiadomieniu o tej okoliczności także Kancelarii (...)z siedzibą w K., działającej w imieniu Państwa B.i W. R., właścicieli lokalu przy ul. (...)(pismo - k. 2 akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu E. M., sygn. (...); zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 170).

Z powyższych okoliczności wynika jednoznacznie, że pozwana powzięła wiadomość o wydaniu przeciwko niej orzeczenia w sprawie eksmisji z zajmowanego przez nią lokalu przy ul. (...) co najmniej w dniu 28 grudnia 2012 r., tj. w dniu, w którym otrzymała powiadomienie o skierowaniu jej do zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Przeciwko takiej konstatacji nie przemawia okoliczność, że w przedmiotowym skierowaniu nie było informacji dotyczącej orzeczenia sądowego, na podstawie którego Miasto K. zostało zobowiązane do złożenia pozwanej oferty zawarcia umowy najmu tego rodzaju lokalu. Podkreślenia bowiem wymaga, że pozwana posiadała informację o toczącej się przeciwko niej sprawie o eksmisję z lokalu przy ul. (...) z powództwa jego właścicieli - B. i W. małżonków R.. W toku tego postępowania pozwana otrzymała przecież odpis pozwu oraz złożyła odpowiedź na pozew i dalsze pisma procesowe. Tym samym otrzymanie przez nią powiadomienia o skierowaniu jej do zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego, które dodatkowo jeszcze zawierało wskazanie właścicieli zajmowanego przez nią lokalu jako osoby, które również winny otrzymać przedmiotowe powiadomienie, winno skutkować świadomością pozwanej, że tocząca się przeciwko niej sprawa o eksmisję uległa zakończeniu poprzez wydanie orzeczenia na korzyść strony powodowej. Mając tę świadomość, pozwana winna – co najmniej od chwili zapoznania się z treścią przedmiotowego powiadomienia – dochować należytej staranności w dbaniu o swoje interesy i jak najszybciej poczynić starania w kierunku wzruszenia wydanego w sprawie orzeczenia. Tymczasem pozwana uczyniła to dopiero poprzez wniesienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji z dnia 12 lutego 2013 r., a przy tym w żaden sposób nie wykazała, by w tym okresie istniały istotne przeszkody uniemożliwiające jej wcześniejsze dokonanie tej czynności, tj. wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji w ciągu tygodnia od dnia otrzymania przedmiotowego powiadomienia (art. 169 § 1 k.p.c.).
W konsekwencji należy uznać, że Sąd I instancji zasadnie odmówił pozwanej – na podstawie powołanych wyżej przepisów - przywrócenia terminu do wniesienia apelacji i - w wyniku tego, na podstawie art. 370 k.p.c. - wniesioną apelację odrzucił.

Mając na uwadze powyższe, należało - na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. - orzec jak w pkt 1 sentencji.

O nieobciążaniu pozwanej kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c.