Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Kinga Miotk-Załuska

Protokolant st. sekr. sądowy Janina Ryszczyk

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2021 r. w Toruniu

sprawy z powództwa:

mał. R. C. i mał. O. C. działających przez matkę T. C. (1)

przeciwko:

G. C. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego G. C. (1) na rzecz małoletnich powodów R. C. i O. C. z kwoty po 300,- /trzysta/ złotych miesięcznie na każde dziecko ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 15 listopada 2018 r. w sprawie (...) do kwoty po 400,- /czterysta/ złotych miesięcznie na każdego z małoletnich powodów, tj. do łącznej kwoty po 800,- /osiemset/ złotych miesięcznie, płatnej do rąk matki małol. powodów T. C. (1), poczynając od dnia 09 kwietnia 2021 r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, niezależnie od zasiłku rodzinnego, do pobierania którego uprawniona jest matka małol. powodów,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  nie obciąża małol. powodów kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa,

IV.  nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi w sprawie,

V.  znosi między stronami koszty procesu,

VI.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 247/21

UZASADNIENIE

Dnia 9 kwietnia 2021 r. T. C. (1) działając w imieniu małoletnich R. C. i O. C., wniosła przeciwko G. C. (1) pozew o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. akt (...) na rzecz małoletnich powodów, z kwoty po 300 zł miesięcznie na rzecz każdego z powodów, tj. z łącznej kwoty 600 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie na rzecz każdego z powodów, tj. do łącznej kwoty po 1200 zł miesięcznie, począwszy od dnia wniesienia pozwu, płatnych do 10-tego dnia każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia płatności. Wniosła także o udzielenie zabezpieczenia roszczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia na rzecz małoletnich powodów przez czas trwania postępowania alimentów w kwocie po 600 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, tj. łącznej kwoty 1200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że od czasu rozstrzygnięcia Sądu o wysokości renty alimentacyjnej od pozwanego na rzecz małoletnich powodów zmieniła się sytuacja majątkowa i zarobkowa pozwanego, bowiem podjął on pracę zarobkową. Sytuacja majątkowa, zarobkowa i zdrowotna matki małoletnich powodów uległa natomiast pogorszeniu, a potrzeby małoletnich uległy zwiększeniu. Mał. R. ma (...) lat i jest dzieckiem (...). Jest (...), wymaga specjalnego kształcenia, choruje na (...), poddawany jest ciągłym badaniom diagnostycznym, obecnie diagnozowany pod kątem (...) lub (...). Małoletnia O. choruje na (...) i wymaga leczenia. Małoletni powodowie uczą się w Szkole (...) w (...). Matka małoletnich powodów ma nowego partnera, z którym ma małoletnie dziecko P. A. (1). Wszyscy razem mieszkają w domu należącym do partnera matki małoletnich P. A. (2), który pracuje jako mechanik samochodowy, uzyskuje wynagrodzenie w wysokości (...). Matka małoletnich powodów nie pracuje, bowiem sprawuje opiekę nad (...) synem i otrzymuje z tego tytułu (...) w wysokości ok. (...) zł. Nadto otrzymuje (...) (...) na troje dzieci w łącznej kwocie (...) zł oraz rodzinne w wysokości ok. (...) zł. Alimenty na rzecz mał. powodów w łącznej wysokości 600 zł egzekwowane są przez komornika. Według informacji matki mał. powodów pozwany mieszka z nową partnerką i jej dziećmi w D. D., pracuje jako piekarz w T.. Nie wykazuje zainteresowania dziećmi, nie realizuje kontaktów orzeczonych w wyroku rozwodowym. Ponadto często widywany jest w stanie po spożyciu alkoholu.

Na miesięczne wydatki ponoszone przez matkę małoletnich składają się:

- opłata za wodę 200 zł (po 40 zł na członka rodziny),

- prąd ok. 300 zł (po 60 zł na członka rodziny),

- wywóz śmieci 90 zł (18 zł na członka rodziny),

- telefon, internet 200 zł

- opał 84 zł,

- wyżywienie ok. 1000 zł (500 zł na dziecko),

- odzież ok. 400 zł (200 zł na dziecko),

- środki czystości ok. 200 zł na dwoje dzieci,

- leki ok. 1000 zł (500 zł na jedno dziecko),

- obiady szkolne, wycieczki, składki – 200 zł,

- kieszonkowe 100 zł na dwoje dzieci,

- wakacje i zabawy, kino 400 zł na dwoje dzieci,

- paliwo, m.in. na dojazdy na wizyty lekarskie ok. 100 zł na jedno dziecko.

Łączny miesięczny koszt utrzymania jednego dziecka wynosi ok. 1968 zł, dwoje 3936 zł.

Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2021 r. Sąd oddalił wniosek strony powodowej o udzielenie zabezpieczenia roszczenia.

W odpowiedzi na pozew z dnia 5 maja 2021 r. pozwany wskazał, że pracuje w piekarni w T., jego dochód wynosi (...) zł miesięcznie. Pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerką, jej trójką dzieci oraz ich wspólnym (...) synem. Partnerka powoda nie pracuje, opiekuje się dziećmi. Opłaty związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego wynoszą: czynsz 1400 zł, prąd 500 zł, woda 180 zł, telefon 300 zł, odpady 150 zł, szambo 170 zł. Pozwany wskazał, że nie utrzymuje kontaktu z dziećmi z powodu utrudnień dokonywanych przez ich matkę.

Na rozprawie w dniu 9 czerwca 2021 r. strona powodowa podtrzymała pozew, pozwany uznał powództwo do 350 zł na każde dziecko.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni R. C., ur. (...) i małoletnia O. C., ur. (...) są dziećmi ze związku (...). Małoletni urodzili się przed zawarciem przez strony związku małżeńskiego.

/ okoliczność bezsporna, a także dowód:

odpisy zupełne aktów urodzenia małoletnich – k. 20-21 akt (...) SO w (...)/

W dniu 15 listopada 2018 r. Sąd rozwiązał związek małżeński T. C. (1) i G. C. (1) oraz zasądził od G. C. (1) alimenty na rzecz małoletnich O. C. i R. C. w kwocie po 300 zł mieisęcznie. Wówczas mał. R. miał (...) lat, mał. O. (...) lat. Matka mał. nie pracowała, zajmowała się dziećmi, pobierała (...) i zasiłki w łącznej wysokości (...)zł oraz (...) (...) (...) na dwoje dzieci. M.. R. otrzymywał dodatkowo (...) zł świadczenia rehabilitacyjnego. Rodzina posiadała dodatek do wyżywienia. M.. R. przyjmował leki, które kosztowały 600 zł. Matka małoletnich powodów wynajmowała mieszaknie, za które płaciła 50 zł za wodę, 100-150 zł za prąd, 32 zł za śmieci, 200 zł na telewizję, internet i telefon.

Pozwany wówczas nie pracował, palił papierosy i spożywał alkohol. Mieszkał z nową partnerką, która pobierała zasiłki, (...) (...) na czworo dzieci.

/dowód: akta sprawy (...) SO w (...)/

Obecnie małoletnia O. ma (...) lat. W 2019 r. stwierdzono u niej (...), cały czas jest diagnozowana pod tym kątem. Przyjmuje leki, lek jest refundowany ok. 300 zł. Ponadto ma (...), która kosztuje ok. 200 zł. (...) potrzebne są w przypadku ataku, niekiedy nie działają i konieczna jest wizyta w szpitalu. (...) pojawiają się 6-9 razy w miesiącu. (...) refundowane są w 50%. Nosi (...), które obecnie wymagają wymiany. Małoletnia uczy się w (...) klasie Szkoły (...) w (...).

Małoletni R. ma obecnie niespełna (...) lat, uczy się w (...) klasie Szkoły (...) w (...). Będzie powtarzał klasę (...) z powodu przedłużonego etapu nauki. Jest dzieckiem (...), ma (...)w stopniu(...). Był na wizycie u (...), czeka na dalszą diagnostykę. Dwa lata temu przebywał na oddziale (...) w szpitalu w B., nie stwierdzono (...) Miał (...). Przyjmuje leki, które kosztują ok. 500 zł. 200 zł kosztują leki (...). Małoletni cierpi na (...), jedno opakowanie kremu kosztuje 50 zł, wystarcza na miesiąc. Wizyty u (...) odbywają się prywatnie, koszt jednej wizyty wynosi 150 zł.

Matka małoletnich pobiera na dzieci(...) (...) (...), (...) na mał. R. w kwocie (...) zł i (...).

Matka małoletnich mieszka razem z dziećmi, partnerem i ich wspólnym małoletnim synem w domu w B.. Dom składa się z czterech pokoi, kuchni, łazienki i salonu. Podatek od nieruchomości wynosi 500 zł rocznie, prąd 579 zł co trzy miesiące.

Partner matki małoletnich pracuje jako mechanik samochodowy z wynagrodzeniem ok. (...)zł miesięcznie.

/dowód: zeznania matki mał. powodów T. C. – k. 58v-59v,

zeznania świadka P. A. (2), k. 58 v;

orzeczenie o (...) – k. 13,

dokumentacja medyczna – k. 14-20,

informacja od komornika - k. 21,

faktury i paragony – k. 23-24,

zaświadczenie z GOPS – k. 62-64,

wyciąg z rachunku bankowego – k. 66-73,

orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego – k. 74-80,

zaświadczenie lekarskie – k. 81/

Pozwany G. C. (1) ma (...) lat. Pracuje w T. jako piekarz z wynagrodzeniem w wysokości (...) zł netto miesięcznie. Do tego nie musi płacić za pieczywo. Mieszka razem z partnerką, jej trójką dzieci i ich wspólnym synem. Za wynajmowane mieszkanie płaci 1.700 zł miesięcznie, za prąd 200 zł, za wodę 160 zł, za telefony z Internetem 200 zł miesięcznie.

Syn pozwanego urodził się (...)

Partnerka pozwanego nie pracuje, pobiera (...) (...) (...) i (...) na czworo dzieci.

/dowód: zeznania pozwanego G. C. – k. 59v,

paragony – k. 37,

zaświadczneie od komornika o dokonanych wpłatach – k. 38-40,

zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu – k. 41, 51-52/

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w sprawie ustalony został w oparciu o dokumenty i pisma procesowe przedłożone przez stronę powodową oraz pozwanego na okoliczności dotyczące ich sytuacji rodzinnej i finansowej, zeznania świadka P. A. (2) oraz przesłuchanie rodziców małoletnich, a także w oparciu o dokumenty z akt (...) Sądu Okręgowego w (...).

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Strony również nie kwestionowały ich wiarygodności i autentyczności. Nie wszystkie jednak dokumenty były na tyle istotne, aby mogły stanowić podstawę rozstrzygnięć w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

W ocenie Sądu zeznania złożone przez matkę małoletnich powodów i pozwanego należało co do zasady uznać za wiarygodne. Ich zeznania były logiczne i spójne, aczkolwiek różniły się one w zakresie „wizji” potrzeb dzieci, co należy uznać za naturalne, w sytuacji, gdy pozwany kwestionował zasadność roszczenia małoletnich powodów, które było reprezentowane przez matkę. Twierdzenia matki małoletnich powodów i pozwanego co do ich własnej sytuacji materialnej, co do zasady, należało uznać za wiarygodne, gdyż zgadzały się one z dowodami w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy. Oczywistym był natomiast fakt, że starali się oni w sposób jak najbardziej dla siebie korzystny przedstawić okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Podobnie zresztą jak świadek P. A. (2) –partner marki małoletnich.

Działająca na rzecz małoletnich powodów R. C. i O. C. ich matka T. C. (1) wniosła pozew przeciwko ich ojcu G. C. (1) o podwyższenie wysokości świadczenia alimentacyjnego na rzecz każdego z małoletnich z kwoty po 300 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie na każde dziecko, tj. do łącznej kwoty 1200 zł miesięcznie. Jako podstawę swojego roszczenia powołała okoliczność, iż od orzeczenia alimentów w 2018 r. wzrosły koszty utrzymania małoletnich.

Przechodząc do meritum sprawy, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie także wtedy, gdy nie znajduje się w niedostatku. W myśl § 1 art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Rodzice, w zależności od swych możliwości, są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanych będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanych modelu konsumpcji.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 138 kro, w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Przy orzekaniu w tym przedmiocie Sąd bierze więc pod uwagę czy do takiej zmiany rzeczywiście doszło.

Przez zmianę stosunków, o której mowa w art. 138 kro rozumie się istotne i trwałe zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanych do alimentacji, istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (por. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, pod red. K. Piaseckiego, Warszawa 2006).

Od uprawomocnienia się ostatniego orzeczenia ustalającego wysokość obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem małoletnich do momentu wniesienia pozwu upłynęły ponad 2 lata.

W tym czasie pozwany podjął pracę zarobkową, pracuje jako piekarz w Piekarni w T. z wynagrodzeniem w wysokości ok. (...) zł miesięcznie. Razem z partnerką, jej dziećmi i ich wspólnym dzieckiem wynajmuje mieszkanie. Oprócz małoletnich powodów pozwany ma na utrzymaniu (...)syna. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerką, która nie pracuje, opiekuje się małoletnimi dziećmi, pobiera (...) (...) (...)na czworo dzieci oraz (...).

W ocenie Sądu aktualne zarobki pozwanego pozwalają na uiszczanie alimentów na rzecz każdego z mał. powodów w wysokości po 400 zł miesięcznie.

Matka mał. powodów zarówno w chwili orzekania rozwodu, jak i obecnie nie pracuje, sprawuje opiekę nad (...) synem, otrzymuje (...) w wysokości (...) zł miesięcznie, (...) (...) (...) na troje dzieci oraz (...). Oprócz małoletnich powodów ma na utrzymaniu także (...) - letniego syna. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerem, który pracuje jako mechanik samochodowy z wynagrodzeniem w wysokości ok. (...) zł miesięcznie.

Odnośnie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów należy stwierdzić, że uległy one podwyższeniu od 2018 r. i są określane obecnym wiekiem małoletnich, jak również chorobą. Małoletni rośną, zatem zwiększa się ich zapotrzebowanie m.in. na żywność. Wraz z wiekiem i dorastaniem wskazana jest także wymiana garderoby oraz obuwia dopasowana do ich aktualnego rozmiaru. Niezbędny wydatek stanowią leki przyjmowane przez małoletnich.

Jednakże zdaniem Sądu koszty usprawiedliwionych potrzeb małoletnich wskazane przez ich matkę są zawyżone. Matka małoletnich pobiera na dzieci (...) (...) (...), które powinno być przeznaczane na ponadpodstawowe koszty utrzymania dziecka, w tym na rozrywkę, czy kieszonkowe.

W ocenie Sądu sytuacja majątkowa i zarobkowa rodziców małoletnich powodów jest porównywalna. Oboje mają na utrzymaniu oprócz małoletnich powodów jeszcze jedno dziecko. Prowadzą wspólne gospodarstwo domowe z nowymi partnerami. Porównanie ich sytuacji finansowej nie stanowi dużej rozbieżności.

Mając powyższe na uwadze Sąd w punkcie I sentencji podwyższył alimenty na rzecz małoletnich powodów R. C. i O. C. z kwoty po 300 zł miesięcznie na każde dziecko do kwoty po 400 zł miesięcznie na każdego z małoletnich powodów, tj. do łącznej kwoty po 800 zł miesięcznie, poczynając od dnia 9 kwietnia 2021 r. tj. od dnia wniesienia pozwu.

W punkcie II Sąd oddalił powództwo w pozostałej części.

W punkcie III Sąd postanowił nie obciążać małoletnich powodów kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa.

W punkcie IV Sąd postanowił nie obciążać pozwanego kosztami sądowymi w sprawie.

W punkcie V Sąd zniósł między stronami koszty procesu.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono w punkcie VI na podstawie art. 333 § 1 kpc.