Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II Cz 870/13

POSTANOWIENIE

Dnia 17 stycznia 2014 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny - Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Bogumił Goraj

Sędziowie: SO Wojciech Borodziuk

SO Irena Dobosiewicz (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela W. L.

przeciwko dłużnikowi P. B.

o wyjawienie majątku

na skutek zażalenia wierzyciela na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt XII Co 12655/11

postanawia:

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Cz 870/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 października 2013 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, sygn. akt XII Co 12655/11, na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. zawiesił postępowanie w sprawie.

W uzasadnieniu wskazał, że zarządzeniem z dnia 9 sierpnia 2013 r. wierzyciel został wezwany do wskazania aktualnego adresu lub miejsca pobytu dłużnika w terminie 14 dni pod rygorem zawieszenia postępowania. W zakreślonym terminie wskazał on na adres - ul. (...) w B., czyli ten sam adres, który został podany we wniosku o wyjawienie majątku i pod który Sąd Rejonowy kierował już wcześniej korespondencję. Natomiast z notatki policyjnej wynikało, że dłużnik pod tym adresem nie przebywa, a jedynie pojawia się tam sporadycznie.

Zażalenie na postanowienie złożył wierzyciel wskazując, że jest ono bezzasadne i domagając się ponownego doręczenia korespondencji na adresy wskazane przez niego w toku postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c, sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu powoda albo niewskazania przez powoda w wyznaczonym terminie adresu pozwanego lub danych pozwalających sądowi na ustalenie numerów, o których mowa w art. 208¹ , lub niewykonania przez powoda innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu. Przy czym przywołany przepis nie oznacza pozostawienia kwestii zawieszenia postępowania do dowolnego uznania sądu. lecz nakłada na sąd obowiązek rozważenia wszystkich okoliczności i wydania decyzji w danej sytuacji celowej (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2002 r., II CKN 826/00).

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że Sąd Rejonowy podjął w ramach swoich kompetencji szereg czynności zmierzających do skutecznego doręczenia wezwania dłużnika na posiedzenie. Korespondencja była kierowana na każdy ze wskazanych przez wierzyciela adresów, jednakże żaden z nich nie okazał się adresem, pod którym dłużnik zamieszkuje bądź przebywa. Wskazują na to notatki sporządzone przez Policję. Okoliczności powyższe potwierdzają słuszność wydanego

rozstrzygnięcia. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, iż wierzyciel co do zasady

osiągnął już swój cel, a mianowicie dłużnik złożył wykaz majątku i stosowne przyrzeczenie.

Nie oznacza to jednak, że w przypadku, gdy wierzyciel ustali właściwy adres dłużnika, to

postępowanie w niniejszej sprawie nie zostanie podjęte.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił zażalenie w myśl art. 385 k.p.c. w

zw. żart. 397§2k.p.c.

II Cz 870/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE