Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 913/17

POSTANOWIENIE

Dnia 21 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny - Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Krystyna Dobrowolska ( sprawozdawca)

Sędziowie: SO Anna Koźlińska

SO Ewa Krakowiak

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku A. P.

przeciwko (...) Związkowi (...) z siedzibą w W.

o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia wnioskodawcy A. P. na postanowienie Sądu Rejonowego dla Krakowa –Nowej Huty w Krakowie z dnia 7 marca 2017 r. sygn. akt I Co 335/16/N

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie

SSO Anna Koźlińska SSO Krystyna Dobrowolska SSO Ewa Krakowiak

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd I instancji oddalił wniosek A. P. o udzielenie zabezpieczenia roszczenia. Sąd przywołał treść art. 730 § 1 k.p.c. oraz art. 730 1 k.p.c., wskazując, iż wnioskodawca uprawdopodobnił roszczenie, lecz nie ma on interesu prawnego w uzyskaniu wnioskowanego zabezpieczenia, albowiem przedmiotowa działka została już wydzierżawiona osobom trzecim. Odpadła zatem możliwość zakazania zawierania umowy dzierżawy przedmiotowej działki. Natomiast nakazanie rozwiązania istniejącej umowy byłoby nadmiernym obciążeniem dla obowiązanego i ingerowałoby w prawa osób trzecich. O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uprawnionemu przez adwokata G. P. orzeczono w punkcie II postanowienia, na podstawie § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 5 w zw. z § 8 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł wnioskodawca A. P., zarzucając naruszenie art. 737 k.p.c. poprzez rozpoznanie wniosku o zabezpieczenie powództwa ze znacznym przekroczeniem ustanowionego terminu, naruszenie art. 730 1§ 1 i 2 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie, ze uprawniony nie posiada interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia powództwa, naruszenie art. 730 1 § 2 i 3 k.p.c. w zw. z art. 738 k.p.c. w zw. z art. 755 § 1 pkt 1 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie alternatywnego sposobu zabezpieczenia oraz stanowiska uprawnionego zawartego w piśmie procesowym z dnia 22 lutego 2017 r., naruszenie art. 730 1§ 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 243 k.p.c., art. 230 k.p.c., art. 248 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez bezzasadne powzięcie ustalenia o wydzierżawieniu spornej działki osobom trzecim pomimo braku uprawdopodobnienia oraz zaprzeczeniu przez uprawnionego tej okoliczności, naruszenie § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu poprzez zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie ½ stawki a nie w wysokości wyższej. Wobec tak wywiedzionych zarzutów skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia oraz uwzględnienie w całości wniosku o zabezpieczenie, ewentualnie o uchylenie zaskrzonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, przyznanie na rzecz pełnomocnika z urzędu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym według norm prawem przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 730 § 1 k.p.c. oraz art. 730 1 k.p.c. zabezpieczenia można żądać w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd, a jego udzielenie uzależnione jest od kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: uprawdopodobnienia roszczenia oraz wykazania interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia, który istnieje wówczas, gdy brak zabezpieczenia może poważnie utrudnić lub uniemożliwić wykonanie orzeczenia w sprawie lub w inny sposób uniemożliwić lub poważnie utrudnić osiągnięcie celu postępowania.

W rozpoznawanej sprawie, jak trafnie wskazał Sąd Rejonowy, pierwsza przesłanka, tj. uprawdopodobnienie roszczenia, nie budzi wątpliwości. Sąd Okręgowy również podziela to ustalenie. Rozważenia wymaga natomiast to, czy został uprawdopodobniony interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

Zdaniem Sądu Okręgowego oczywistym jest, iż na obecnym etapie postępowania brak jest po stronie wnioskodawcy istnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Aktualnie przedmiotowa działka została już wydzierżawiona osobom trzecim ( vide: pismo (...) Związku (...) w K. k. 92 akt sądowych). Bezprzedmiotowy jest zatem wniosek o zabezpieczenie poprzez zakaz zawierania umowy dzierżawy skoro wydzierżawienie już nastąpiło. Z tych to względów brak jest aktualnie po stronie wnioskodawcy interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia w żądanym kształcie, gdyż tak określony sposób zabezpieczenia w niczym nie wpłynie na zapewnienie wykonalności ewentualnego rozstrzygnięcia w sprawie. Ponadto rozwiązanie istniejącej umowy dzierżawy byłoby nadmiernym obciążeniem dla obowiązanego i ingerowałoby w prawa osób trzecich.

Nie zasługiwał także zarzut naruszenia przez Sąd I instancji § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu poprzez zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie ½ stawki a nie w wysokości wyższej. W ocenie Sądu Okręgowego sprawa nie była skomplikowana. Wnioskodawca początkowo samodzielnie złożył wniosek o zabezpieczenie. Natomiast pełnomocnik wnioskodawcy pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. ( vide: k. 26- 31 akt sądowych) dokonał uzupełnienia złożonego już wniosku o zabezpieczenie, który w rzeczywistości koncentrował się na problematyce wydzierżawienia działki. Do wniosku załączono jedynie statut (...) Związku (...) oraz opis stanu zagospodarowania działki nr (...), co w ocenie Sądu Okręgowego nie wymagało szczególnego nakładu pracy pełnomocnika. Tym samym stawka przyjęta przez Sąd I instancji za udzieloną pomoc przez adwokata z urzędu jest w ocenie Sądu odwoławczego prawidłowa.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

SSO Anna Koźlińska SSO Krystyna Dobrowolska SSO Ewa Krakowiak