Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt:

II Ka 78/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSO Ryszard Warda

Sędziowie: SO Wiesław Oryl (spr.)

SO Marek Konrad

Protokolant Marlena Achcińska

przy udziale

w obecności Prokuratora Adama Kolbusa

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r.

sprawy P. S.

oskarżonego z art. 297 § 1 k.k.

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wyszkowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Pułtusku

z dnia 7 stycznia 2014 r. sygn. akt VI K 653/13

Zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Wyszkowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Pułtusku do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt:

II Ka 78/14

UZASADNIENIE

P. S. oskarżony został o to, że w dniu 27 maja 2011 roku w P., działając w celu uzyskania dla siebie kredytu gotówkowego w wysokości 10 000 złotych w (...) Bank (...) S.A. Oddział w P., we wniosku o kredyt gotówkowy przedłożył nierzetelne pisemne oświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Ł. P. w P. przy ul. (...), z którego treści wynikało, że od września 2010 r. jest zatrudniony w w/w firmie w charakterze kierownika, uzyskując dochody w kwocie 2 500 złotych netto, który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania wymienionego kredytu, to jest o czyn z art. 297 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Wyszkowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Pułtusku wyrokiem z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie VI K 653/13 na podstawie art. 66 § 1 i 3 k.k., art. 67 § 1 i 3 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego P. S. (w wyroku wpisano S.) warunkowo umorzył na okres 1 roku próby. Zobowiązał oskarżonego do wpłaty kwoty 300 złotych tytułem świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych.

Zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwoty 100 złotych tytułem opłaty i obciążył go wydatkami w kwocie 290 złotych.

Wymieniony wyrok w całości zaskarżył Prokurator, zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 66 § 2 i 3 k.k., poprzez wyrażenie błędnego poglądu, ze wobec P. S., oskarżonego z art. 297 § 1 k.k., a więc zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności, zostały spełnione przesłanki do zastosowania art. 66 § 3 k.k. i w następstwie tego niesłuszne warunkowe umorzenie postępowania.

Podnosząc powyższy zarzut skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Trafnie podnosi Prokurator, że zaskarżony wyrok wydany został z rażącym naruszeniem przepisów prawa materialnego wskazanych w zarzucie apelacji.

Zgodnie z treścią art. 66 § 2 k.k. instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności.

Oskarżonemu P. S. zarzucono popełnienie przestępstwa z art. 297 § 1 k.k., zagrożonego karą pozbawienia wolności do 5 lat i w takim przypadku do zastosowania tej instytucji nie jest wystarczające spełnienie warunków wskazanych jedynie w art. 66 § 1 k.k.

W art. 66 § 3 k.k. przewidziano możliwość zastosowania warunkowego umorzenia postępowania także do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. W tym jednak wypadku, niezależnie od ogólnych przesłanek stosowania tej instytucji, określonych w art. 66 § 1 k.k., niezbędne jest spełnienie dodatkowego warunku - pojednania się pokrzywdzonego ze sprawcą, naprawienia szkody, ewentualnie uzgodnienia sposobu naprawienia szkody pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą. Przy czym dla zastosowania warunkowego umorzenia w sytuacji przewidzianej w art. 66 § 3 k.k. wystarczające jest wystąpienie któregokolwiek z wymienionych tam warunków

W sprawie niniejszej żaden z tych warunków nie mógł zostać spełniony. Przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. jest przestępstwem formalnym (bez skutkowym), co powoduje, że w przypadku stwierdzenia jego popełnienia nie można mówić o wystąpieniu jakiejkolwiek szkody, która mogłaby zostać naprawiona przez sprawcę. Ogólnym przedmiotem ochrony jest prawidłowość funkcjonowania obrotu gospodarczego, zaś szczególnym przedmiotem ochrony jest prawidłowość, rzetelność i uczciwość obrotu finansowego. Tym samym trudno wskazać konkretnego pokrzywdzonego, którego mogłoby dotyczyć pojednanie, albo też uzgodnienie z nim sposobu naprawienia szkody w sytuacji gdy oskarżony przedłożył w (...) Bank (...) nierzetelne pisemne oświadczenia, które miały istotne znaczenie dla udzielenia mu kredytu. Podkreślić należy, iż już samo złożenie nierzetelnych oświadczeń wyczerpywało znamiona przestępstwa art. 297 § 1 k.k., niezależnie od tego czy kredyt został udzielony, czy też nie. Zatem nawet w sytuacji gdy P. S. dokonał całkowitej spłaty kredytu, a Bank oświadczył, że nie posiada wobec niego jakichkolwiek roszczeń cywilnoprawnych, to nie można było uznać, jak to uczynił Sąd Rejonowy, iż spełnione zostały przesłanki z art. 66 § 3 k.k., umożliwiające warunkowe umorzenie postępowania karnego.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy musi mieć na uwadze pogląd wyrażony w niniejszym wyroku, dotyczący pojmowania warunków przestawionych w art. 66 § 3 k.k. Przeprowadzi postępowanie w sprawie niniejszej, wyjaśni wszelkie okoliczności mające znaczenie dla dokonania ustaleń faktycznych, ustalenia te oprze na całokształcie ujawnionych dowodów, ocenionych w ramach art. 7 k.p.k., a uzasadnienie wyroku sporządzi zgodnie z wymogami art. 424 k.p.k.

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.