Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 września 2020 roku, sygnatura akt I Ns 69/18 wydanym w sprawie z wniosku P. W. z udziałem J. W., M. W., W. W. i Z. W. o zasiedzenie oraz z wniosku M. W. z udziałem J. W., W. W., Z. W. i P. W. o zasiedzenie Sąd Rejonowy w Rawie Mazowieckiej postanowił:

I.

1)  stwierdzić, że P. W. nabył przez zasiedzenie, z dniem 2 stycznia 2005 roku, własność zabudowanej nieruchomości położonej we wsi B., R. (...), o powierzchni 0,484 ha, oznaczonej, jako działka numer (...) w granicach określonych kolorem czerwonym (punkty 2P-4-1B-2B-13-1P), na stanowiącej integralną część niniejszego orzeczenia mapie sporządzonej w dniu 7 października 2019 roku przez uprawnionego geodetę S. B. i zaewidencjonowanej w Starostwie Powiatowym w R. pod numerem P. (...).2019. (...), dla której to nieruchomości w Sądzie Rejonowym w Rawie Mazowieckiej jest prowadzona księga wieczysta numer (...);

2)  oddalić wniosek o zasiedzenie w pozostałym zakresie;

3)  nakazać pobrać od wnioskodawcy P. W. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Rawie Mazowieckiej kwotę 1710,35 zł
(jeden tysiąc siedemset dziesięć złotych trzydzieści pięć groszy) tytułem nie uiszczonych kosztów sądowych;

4)  ustalić, że w pozostałym zakresie strony ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

II.

1)  stwierdzić, że M. W. i W. W. nabyli w udziałach po 1/2 (jednej drugiej) części przez zasiedzenie, z dniem 2 stycznia 2005 roku, własność zabudowanej nieruchomości położonej we wsi B., R. (...), o powierzchni 0,0477 ha, oznaczonej, jako działka numer (...) w granicach określonych kolorem czerwonym z punktami niebieskim ( wariant I : punkty 3P- (...)-11B-10B- (...)-12B-13B-14B-22B-23B-4P), na stanowiącej integralną część niniejszego orzeczenia mapie sporządzonej w dniu 7 października 2019 roku przez uprawnionego geodetę S. B. i zaewidencjonowanej w Starostwie Powiatowym w R. pod numerem P. (...).2019. (...), dla której to nieruchomości w Sądzie Rejonowym w Rawie Mazowieckiej jest prowadzona księga wieczysta numer (...);

2)  oddalić wniosek o zasiedzenie w pozostałym zakresie;

3)  nakazać pobrać od wnioskodawcy M. W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Rawie Mazowieckiej kwotę 1710,36 zł (jeden tysiąc siedemset dziesięć złotych trzydzieści sześć groszy) tytułem nie uiszczonych kosztów sądowych;

4)  ustalić, że w pozostałym zakresie strony ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Apelację od wskazanego postanowienia złożył M. W. zaskarżając go w części, tj. w zakresie pkt. II ppkt. 1.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i w konsekwencji uznanie, że wnioskodawca wraz ze swoim bratem W. W. nabył przez zasiedzenie w udziale po ¹/2 działkę oznaczoną jako nr. 195/2 wg. wariantu I-go na mapie sporządzonej przez geodetę S. B. wbrew zasadnym twierdzeniom uczestników.

W świetle tak postawionych zarzutów skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w pkt. II ppkt. 1 poprzez orzeczenie, że M. W. i W. W. nabyli w udziałach po ¹/2 części przez zasiedzenie, z dniem 2 stycznia 2005 r. własność zabudowanej nieruchomości położonej we wsi B. gm. R. (...) o pow. 0,0477 ha, oznaczanej jako działka nr. 195/2 w granicach oznaczonym kolorem czerwonym z punktami niebieskimi / wariant II-gi: punkty 5P,28,36,12B, 13B, 14B, 22B, 23B, 4P/ na stanowiącej integralną część orzeczenia mapie sporządzonej przez uprawnionego geodetę S. B. i zaewidencjonowanej w Starostwie Powiatowym w R. pod numerem P. (...).2019. (...), dla której to nieruchomości w Sądzie Rejonowym w Rawie Mazowieckiej jest prowadzona Księga Wieczysta numer (...) oraz o zasądzenie od P. W. na rzecz M. W. kosztów postępowania wg. norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację wnioskodawca P. W. wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz o zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania apelacyjnego w tym kosztów zastępstwa według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

W zakresie okoliczności faktycznych ustalenia Sądu I instancji są prawidłowe. Sąd Okręgowy aprobuje w pełni wywody jurydyczne Sądu Rejonowego, wskazując, iż nie zostały one skutecznie podważone w zarzutach apelacji skarżącego.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych jest zasadny wtedy, gdy Sąd ustalił stan faktyczny w oderwaniu od zgromadzonych dowodów (tzw. błąd braku), jak i wtedy gdy podstawą ustaleń faktycznych uczyniono wprawdzie wszystkie ujawnione w toku rozprawy dowody, lecz dokonano ich nieprawidłowej oceny z punktu widzenia zasad logiki, wskazań wiedzy czy doświadczenia życiowego (tzw. błąd dowolności). Zarzut ten jest zatem z istoty rzeczy związany z naruszeniem przepisów postępowania. Istotnym jest podczas formułowania zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych wskazanie konkretnych uchybień Sądu I instancji, albowiem rzeczą skarżącego nie jest przedstawienie własnej wersji wydarzeń, lecz wskazanie, iż to Sąd I instancji błędnie ustalał fakty z punktu widzenia swobodnej oceny dowodów. Błąd w ustaleniach faktycznych jest skutkiem naruszenia przepisów postępowania, gdyż przeprowadzenie postępowania zgodnie ze wszystkimi zasadami i regułami procesu prowadzi do poprawnych ustaleń faktycznych.

Bez uprzedniego wykazania naruszeń ze sfery gromadzenia i oceny dowodów, co ma miejsce na gruncie niniejszej sprawy, sam zarzut błędu w ustaleniach faktycznych jest mało skuteczny. Skarżący nie wykazał, ażeby procedowanie Sądu Rejonowego nie było prawidłowe, a dokonana przez ten Sąd ocena materiału dowodowego była dowolna.

Niezrozumiałym w ocenie Sądu Okręgowego jest zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, w sytuacji gdy okoliczność, na którą powołuje się skarżący w ramach przedmiotowego zarzutu Sąd Rejonowy rozpatrywał w ramach zastosowanego w sprawie prawa materialnego. Zgodnie z art. 172 § 1 i 2 posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Sąd Rejonowy ustalił, a ustalenia te Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne, iż wersja wariantu I na mapie sporządzonej przez geodetę S. B. zasługiwała na akceptację. Sąd nie miał wątpliwości, że skarżący nie mógł zasiedzieć części gruntu objętego wariantem II. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż po 1995 roku, czyli w okresie krótszym niż 30 lat, ogrodzenie pomiędzy działką nr (...) a działką nr (...) od strony drogi do budynku mieszkalnego miało inny przebieg niż obecnie. Opinia geodety i zeznania świadków /A. M., L. S. / jak również wnioskodawcy P. W., w sposób jednoznaczny wskazują, iż doszło do przesunięcia ogrodzenia, a tym samym Sąd nie mógł uznać, iż doszło do zasiedzenia nieruchomości w obecnym kształcie. Apelujący na poparcie swoich twierdzeń przywołuje jedynie swoje zeznania oraz W. W..

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 oddalił apelację wnioskodawcy jako niezasadną.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 520 k.p.c., zgodnie z którym każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.