Pełny tekst orzeczenia

o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej

na skutek apelacji uczestniczki K. W. od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2022r., sygn. akt XV Gzd 46/21

postanawia : I. oddalić wniosek uczestniczki o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2022 r. w sprawie o sygn. akt XV Gzd 46/21 z uzasadnieniem;

II. odrzucić apelację uczestniczki.

Z akt sprawy wynika, że na rozprawie w dniu 2 lutego 2022 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy wydał postanowienie w przedmiocie orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej przez uczestniczkę, przy czym uczestniczka nie stawiła się na rozprawę pomimo prawidłowego wezwania, które zostało skutecznie doręczone ( awizo, k. 61,65). Z notatki urzędowej ( k.76) wynika jednocześnie, że uczestniczka stawiła się w dniu 22 lutego 2022 r. w sekretariacie sądu i odebrała zawartość awizowanej przesyłki. W dniu 25 lutego 2022 r. uczestniczka złożyła pismo – wniosek wraz ze sprzeciwem od orzeczenia Sądu, domagała się „przywrócenia terminu do wniesienia środka odwoławczego od orzeczenia Sądu z dnia 2 lutego 2022 r.. W uzasadnieniu pisma podała, że od grudnia 2021 r. do końca stycznia 2022 r. chorowała i nie była w stanie odbierać zawiadomień z poczty o korespondencji z Sądu. Sprzeciw od orzeczenia uzasadniła tym, że prowadzi negocjacje z wnioskodawcą o rozłożenie na raty zadłużenia.

Z treści pisma uczestniczki z dnia 24 lutego 2022 r. wynika, że ma stanowić środek zaskarżenia w postaci apelacji. Środek ten jest niewątpliwie dotknięty brakami ( w szczególności nie zawiera odpisu, nie została wniesiona opłata), jednak z uwagi na występującą podstawę do jego odrzucenia- art.373 kpc ( brak złożenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, brak złożenia apelacji w terminie) nie ma podstaw do wzywania o ich uzupełnienie.

Zgodnie z art. 328§1 kpc pisemne uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony o doręczenie wyroku z uzasadnieniem zgłoszony w terminie tygodnia od dnia ogłoszenia wyroku. Apelację zaś wnosi się w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem ( art. 369§1 kpc). Zgodnie zaś z art. 373 § 1 k.p.c. Sąd drugiej instancji odrzuca apelację spóźnioną, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację , której braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie. Nie może budzić wątpliwości, że dopiero złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem otwiera prawo do wniesienia środka zaskarżenia. Apelacja niepoprzedzona złożonym skutecznie wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z innych przyczyn. Zasada ta znajduje także obecnie zastosowanie do zaskarżania zażaleniem postanowień - art. 373 w zw. z art. 397 § 3 k.p.c. ( vide tak m.in. słusznie T. Szanciło, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t.I,, 2019, Legalis). Również z uzasadnienia projektu ustawy nowelizującej kodeks postępowania cywilnego ( Dz.U. z 2019 poz.1469), która weszła w życie 7 listopada 2019r. wynika, że złożenie wniosku o uzasadnienie stanowić ma konieczną przesłankę zaskarżenia (Druk sejmowy VIII kadencji, Nr 3137, s. 150). Skarżąca niewątpliwie nie złożyła wniosku o sporządzenie uzasadnienia postanowienia stąd jej apelacja jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu ( punkt II postanowienia – art. 373 kpc w zw. z art. 328§1 kpc w zw. z art.13§2 kpc). Przy czym treść (pomimo użycia określenia „sprzeciw”) wniesionego pisma jednoznacznie, bez potrzeby wzywania o sprecyzowanie, wskazuje, że stanowi ono apelację od wydanego przez Sąd I instancji postanowienia w przedmiocie orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej.

Skarżąca wniosła przy tym jednocześnie o przywrócenie „terminu do wniesienia środka odwoławczego”. Choć rozstrzygniecie w tym zakresie nie jest zaskarżalne dla usprawnienia toku postępowania należy zwięźle wskazać zasadnicze powody rozstrzygnięcia w tym zakresie ( art.357 §5 kpc w zw. z art. 391§1 kpc). Mając na uwadze przedstawiony obligatoryjny charakter wniosku o sporządzenia uzasadnienia orzeczenia należało przyjąć, że uczestniczka złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia tego wniosku. Wniosek ten podlegał oddaleniu jako niezasadny – punkt I postanowienia. Zgodnie bowiem z art.168§1 kpc jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Choć wniosek o przywrócenie był dotknięty brakiem z uwagi na brak dołączenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia ( art.169§3 kpc) nie było celowe wezwanie o uzupełnienie tego braku gdy wniosek podlegał oddaleniu. Skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności uzasadniających wniosek ( art. 169§2 kpc). Uczestniczka ograniczyła się do twierdzenia, iż ze względu na stan zdrowia miała nie odbierać korespondencji. Nie przedłożyła w szczególności żadnych dokumentów potwierdzających wskazane twierdzenie. Wyłączenie możliwości odbioru korespondencji mogłaby powodować tylko obłożna choroba. Skarżąca wiedziała o toczącym się postępowaniu i mogła zawiadomić przy tym o swoim podawanym stanie zdrowia. Skarżąca nie wykazała przy tym, że nie mogła działać w sprawie przez pełnomocnika. Ponadto stan chorobowy miał ustać z końcem stycznia a uczestniczka pojawiła się w sądzie 22 lutego 2022 r. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu zaś w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu ( art. 169§1 kpc). W tym stanie wniosek o przywrócenie terminu podlegał oddaleniu ( art. 168§1 kpc a contrario).