Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I 1 C 2354/18 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:

sędzia Piotr Jędrzejewski

Protokolant:

protokolant Aleksandra Freyer

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2020 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa K. N.

przeciwko J. K. (1)

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Kosztami procesu obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

III.  Zasądza od powoda K. N. na rzecz pozwanego J. K. (1) kwotę 3.617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zarządzenia:

1.  Odnotować i zakreślić w rep. C

2.  Akta z wpływem lub za 21 dni

UZASADNIENIE

(Powód) K. N. wniósł o zasądzenie od T. K. (1) (pozwanego) kwoty 11.617,06 zł oraz kosztów postępowania. Roszczenie wynikało z naprawy pojazdu zleconej przez pozwanego, która mimo wykonania przez powoda nie została przez pozwanego zapłacona.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa wskazując, iż w jego ocenie naprawa pojazdu nie została dokonana, zaś powód dokonał zmiany silnika pojazdu na inny i nie wykonał żadnych napraw.

USTALENIA FAKTYCZNE

1.  Pozwany w dniu 1 czerwca 2018 r. zlecił powodowi naprawę silnika pojazdu marki B. (...) nr rej. (...). Na podstawie zlecenie ustnego miała zostać dokonana naprawa silnika, po zidentyfikowaniu problemu. W trakcie trwania naprawy pozwany został poinformowany, że silnik pojazdu jest w tragicznym stanie. W trakcie oględzin silnik był rozebrany. Pozwany zawiadomił organy ścigania, że jego zdaniem doszło do wymiany silnika na inny w trakcie naprawy. Pojazd został zabezpieczony na parkingu policyjnym, został tam przewieziony na lawecie. Po przeprowadzeniu śledztwa ujawniono, że silnik zamontowany w samochodzie pochodzi z innego pojazdu, utraconego w wyniku kradzieży na terenie W.. Pozwany po zakończeniu śledztwa odebrał pojazd z parkingu policyjnego. Na podstawie oględzin wykonanych przez inżyniera T. K. (2) ustalono, że w momencie odbioru pojazd nie posiadał w komorze silnika górnej osłony silnika, brak było filtra powietrza z przewodami, kolektora ssącego z chłodnica i wentylatora z obudową. W wyniku następnych oględzin stwierdzono brak oleju w skrzyni biegów, w dolnej części silnika, skrzyni biegów i na elementach zawieszenia przedniego widoczne zaolejenie, brak przedniej dolnej osłony silnika, brak osłony dolnej skrzyni biegów.

Dowód : zeznania powoda k. 79, pozwanego k 79-80. zeznania świadka J. K. (2) k. 73-74, opinia rzeczoznawcy 63-70,

2.  W dniu 6 sierpnia 2018 r. powód wystawił fakturę pozwanemu na kwotę 11.617,06 zł wyszczególniając w niej użyte części do wykonania zlecenia, czynności wykonywane oraz koszty robocizny. Do tej faktury została również sporządzona karta zlecenia zawierająca identyczne informacje, jednak nieopatrzona podpisem stron umowy.

Dowód : zeznania powoda k. 79, karta zlecenia k. 8, faktura k. 9

OCENA DOWODÓW

3.  Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego oraz świadka J. K. (2) co do przebiegu realizacji naprawy oraz stanu pojazdu po wykonaniu zlecenia, tym bardziej że znalazły one potwierdzenie w ocenie technicznej sporządzonej przez rzeczoznawcę T. K. (3), po odebraniu pojazdu z parkingu policyjnego. W ocenie Sądu na wartę zasługują również dokumenty i protokoły z postępowania przygotowawczego, dotyczące zabezpieczenia pojazdu przez policję. Sąd zeznał za niewiarygodne zeznania powoda w części w której zeznawał, że wszystkie czynności przy pojeździe zostały dokonane w uzgodnieniu z pozwanym oraz że naprawa została zakończona. W ocenie Sądu nie znajdują one potwierdzenia w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym przedstawionym przez pozwanego, który neguje zakres uzgodnień poczynionych między stronami i w całości fakt dokonania naprawy.

ROZWAŻANIA PRAWNE

4.  Na powodzie spoczywał obowiązek udowadniania faktów i twierdzeń skoro wywodził z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., sąd uznał, iż to rzeczą powódki było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niego skutki procesowe.

5.  Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

6.  Kwestią sporną w niniejszej sprawie było to jaki był zakres ustaleń między stronami co do naprawy, która miała być wykonana, czy naprawa w takim zakresie jak wskazał powód została wykonana, czy naprawa została zakończona i czy została zrobiona w sposób prawidłowy oraz czy powodowi przysługuje od pozwanego żądanie zapłaty w takiej wysokości jak to skalkulował w fakturze.

7.  Należy wskazać, że między stronami została zawarta umowa u dzieło regulowana przepisami art. 627 k.c. do 646 k.c. zaś prawa i uprawnienia stron były regulowane według tego reżimu prawnego.

8.  Podstawowym problemem jaki pojawił się w trakcie rozpoznawania niniejszej sprawy była znikomość materiału dowodowego przedstawionego przez powoda mającego wykazać zasadność jego roszczenia. Powód przedstawił kartę zlecenia zawierającą numer zlecenia i datę przyjęcia pojazdu oraz opis zlecenia w formie „hałas z silnika, stuki”. Dokument ten zawiera wyszczególnienie części i usług, które zostały wykorzystane przy naprawie pojazdu. Jednakże zestawienie to nie stanowi rozstrzygającego dowodu co do zakresu napraw jakie zostały dokonane. Nie jest ten wydruk zaakceptowanym przez pozwanego zakresem wykazu części i usług na jakie zgodził się w ramach naprawy, a jedynie stanowi swego rodzaju oświadczenie powoda o tych okolicznościach. Przedstawiona przez powoda faktura stanowi jedynie powielenie tego wykazu ujęte w formie dokumentu księgowego stanowiącego podstawę do rozliczeń księgowych. Również zeznania powoda co do zakresu dokonywanej naprawy w których twierdził, że prostowany był wał korbowy i do tych czynności potrzebne były te wszystkie części, nie znajduje po twierdzenia w rzeczywistym substracie przedmiotu zlecenia.

9.  W ocenie sądu aby ustalić czy roszczenie powoda z tytułu zapłaty wynagrodzenia za dokonaną naprawę jest zasadne powód powinien udowodnić istnienie zobowiązania umownego, jego wysokość i wymagalność. Wobec braku zawarcie między stronami umowy w formie pisemnej pojawiły się trudności dowodowe z ustaleniem zakresu tej umowy i warunków na jakich ona została zawarta. Strony były zgodne, że pojazd został wstawiony do warsztatu powoda w celu ustalenia dlaczego z silnika wydobywają się dziwne dźwięki. Jednocześnie oznacza to, że strony nie określiły w tym monecie zakresu naprawy jaka miała być wykonana. Ponieważ była to już druga wizyta w tym warsztacie pozwanego związana z silnikiem wiedział on, że przy takim określeniu zlecenie niezbędne będą oględziny auta i poszukiwanie przyczyny niepokojących dźwięków. Oznacza to że godził się na to, by powód zaczął demontaż auta w celu znalezienia źródła awarii, a więc godziła się co najmniej z kosztami oględzin jakie miały być dokonywane. Taki charakter umowy powodował, że strony nie umówiły się na żadne wynagrodzenie w formie ryczałtowej, czyli z góry określonej, skoro nie wiadomo był co będzie objęte zakresem napraw. Normalna praktyka w tej sytuacji jest że w takiej sytuacji strony kontaktują się ze sobą aby ustalić, w przypadku ustalenia przyczyn awarii, jakie działania naprawcze maja być podjęte, jakie części użyte. I niestety w tym miejscu narracja obydwu stron się rozmija. Powód twierdzi, że po rozmontowaniu silnika poinformował pozwanego, że wymagana jest naprawa wału korbowego i ten się na nią zgodził. W konsekwencji spowodowało to podjęcie tych czynności które zostały wyszczególnione na fakturze. Już kiedy powód skończył naprawę i jedynie udał się na jazdę próbną pojazdem, samochód został zatrzymany przez policjantów i zabezpieczony na potrzeby prowadzonego postępowania. Pozwany zaś twierdzi, że jedynie dowiedział się od powoda o tragicznym stanie silnika, a kiedy przyjechał i zobaczył rozłożony silnik, nabrał podejrzeń co do jego oryginalnego pochodzenia z tego pojazdu i zawiadomił o tym policję.

10.  Brak przedstawienia przez powoda obiektywnych dowodów na udowodnienie treści umowy jaka została zawarta między stronami z wyjątkiem zeznań powoda, który twierdzi że takie czynności zostały dokonane na zlecenie pozwanego, powoduje, że Sąd nie mógł uznać, że powód udowodnił jaka była treść umowy zawartej między stronami. Istota umowy o dziełko jest określenie dzieła jakie ma być wykonane. Poza zeznaniami obydwu stron co do tego jakie czynności były wykonane w pojeździe – ze strony powoda naprawa opisana w dokumentach księgowych, zaś ze strony pozwanego podejrzenia związane z bezprawną wymianą silnika w pojeździe – Sad nie dysponował obiektywnym materiałem dowodowym mogącym potwierdzić lub zaprzeczyć wersji którejkolwiek ze stron. Powód w tym zakresie nie wykazał się inicjatywa dowodową, aby przedstawić dowody potwierdzające jego wersje dokonywania naprawy, tj. dokumentujące czynności wykonywane z pojazdem, ustalenia dokonane po ustaleniu przyczyny awarii, udokumentowania faktycznego zużycia części wskazanych w karcie naprawy do dokonania naprawy pojazdu. Powód prowadzący już od wielu lat profesjonalnie warsztat samochodowy powinien zdawać sobie sprawę z tego, że w przypadku sporu co do zakresu zlecenia, użytych części czy też wysokość wynagrodzenia, przy braku dowodów znacznie utrudnione jest udowodnienie tych okoliczności.

11.  W toku postępowania pozwana nie ma obowiązku dowodzenia, może poprzestać na zaprzeczeniu stanowisku powoda. Jednakże pozwany w niniejszym procesie wykazał inicjatywę dowodową, chcąc udowodnić że powód nie dokonał naprawy a dokonał podmiany silnika na inny w gorszym stanie. W ocenie Sądu ta okoliczność nie została udowodniona, jednak przedstawione przez pozwanego dowody w postaci oględzin pojazdy po odebraniu z parkingu policyjnego i stanu tego pojazdu w momencie zatrzymania wskazywał, ze brak było pewnych elementów silnika, olejów co mogło wskazywać, że naprawa – jeśli faktycznie była wykonywana – nie została dokończona.

12.  Wobec braku udowodnienie przez powoda przedmiotu umowy łączącej strony, brak było również możliwości określenia czy w ramach tej naprawy miały być wykorzystane taki części jak wskazał to powód, czy części te zostały zakupione przez powoda i faktycznie wykorzystane do naprawy, czy dokonano czynności związanych z regeneracja wału korbowego, jak długo trwały te czynności itd. W konsekwencji powodowało to że Sąd nie mógł nawet szacunkowo określić, z braku specjalistycznej wiedzy, powyżej wskazanych okoliczności. Dodatkowo powód nie udowodnił w jaki sposób strony umówiły się na ustalenie wynagrodzenia za dokonane czynności i czy pozwany akceptował zakres i koszt prac jakie miały być wykonane. Co do tej kwestii pozwany stanowczo zaprzeczył aby było to z nim uzgadniane i co więcej zaprzeczył by takie prace zostały wykonane.

13.  Reasumując, w ocenie Sądu powód nie udowodnił w sposób nie budzący wątpliwości, że wykonał naprawę pojazdu na zlecenie pozwanego, zakresu tej naprawy i wysokości wynagrodzenia jakie mu z tego tytułu przysługiwało.

14.  Zaproponowany przez powoda materiał dowodowy chociaż uprawdopodabniał zasadność roszczenia, jednak w przypadku sporu między stronami tym zakresie dowody winny być przedstawione szczególnie starannie przez stronę (z uwzględnieniem dowodów w postaci zeznań świadków, dowodów źródłowych dokonywanych w okresie naprawy części samochodowych czy zlecanych usług zewnętrznych), zaś w przypadku brak możliwości udowodnienia roszczenia w inny sposób, z wykorzystaniem wiedzy specjalistycznej o co strony w tej sprawie nie wnioskowały. Samo sformułowanie żądań w ocenie Sądu to za mało by udowodnić swoje żądanie, mimo że to powódce, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodów taki obowiązek.

15.  Z tych względów Sąd oddalił powództwo na mocy art. 6 k.c.

16.  O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sporu na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c., obciążając nimi powoda i w części kosztów sądowych uznając je za uiszczone w całości oraz zasądzając kwotę 3.617 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego na rzecz pozwanego zgodnie ze stawkami.