Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2020 r. w Toruniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Kancelarii (...) sp. z o.o. we W. przeciwko K. S. o zapłatę;

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt X C 349/20

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 września 2020 r.

Pozwem z dnia 12 sierpnia 2019 roku, złożonym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym, powód Kancelaria (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., domagała się zasądzenia od pozwanej K. S. kwoty 3454,02 zł wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, iż swe roszczenie wywodzi z umowy pożyczki krótkoterminowej o numerze (...), którą strona pozwana zawarła z wierzycielem pierwotnym (...) Sp. z o.o. i z której się nie wywiązała w całości. Na dochodzoną niniejszym pozwem kwotę składają się: kwota 2800 zł tytułem niespłaconego kapitału, kwota 570 zł tytułem prowizji za udzielenie pożyczki, kwota 84,02 zł tytułem niespłaconego oprocentowania pożyczki. (...) Sp. z o.o. w dniu 18 grudnia 2018 r. dokonał cesji wierzytelności przysługującej jej wobec pozwanej na rzecz powoda. Następnie powód pismem z dnia 8 kwietnia 2019 r. wezwał pozwaną do zapłaty, jednak wezwanie pozostało bezskuteczne.

Postanowieniem z dnia 3 października 2019 roku Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie, przekazał sprawę do tutejszego Sądu.

Wezwany do uzupełnienia braków formalnych pozwu powód przedłożył m.in. umowę pożyczki wraz z umową ramową i załącznikami, wydruk z profilu dłużnika, umowę cesji wierzytelności wraz z załącznikami, zawiadomienie o przelewie, wezwanie do zapłaty oraz potwierdzenie wpłaty kwoty pożyczki.

Na podstawie tych dokumentów Referendarz sądowy w dniu 7 stycznia 2020 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodny z żądaniem pozwu.

Orzeczenie to wkrótce straciło swą moc wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu przez stronę pozwaną. Pełnomocnik pozwanej w swoim piśmie z dnia 12 lutego 2020 r. domagał się oddalenia powództwa w całości jako niezasadnego. Podnosił, że roszczenie nie zostało wykazane ani w zakresie należności głównej, ani też w zakresie należności ubocznych. Zakwestionował skuteczność umowy cesji, legitymację procesową strony powodowej i pozwanej, wskazywał iż, powództwo jest bezzasadne, natomiast złożone do akt kserokopie i wydruki są nieuwierzytelnione i nie posiadają waloru dokumentu, wskazywał również na istnienie w umowie klauzul niedozwolonych. Strona pozwana podnosiła, że umowa pożyczki nie została podpisana przez pożyczkobiorcę. Dodatkowo zwracano uwagę, że w podczas przelewu środków pożyczkodawca nie wskazał żadnego numeru umowy, w związku z czym nie było wiadome, czy rachunek bankowy należy do pozwanej. Pełnomocnik pozwanej podnosił, że brak jest zindywidualizowania wierzytelności w przedmiotowej umowie przeniesienia praw, zatem czyni niemożliwym uwzględnienie powództwa. Nie ma pewności, iż powód w ramach nabywania szeregu wierzytelności nabył także przedmiotową wierzytelność. Powód złożył do akt umowę cesji, jednak w ocenie pozwanej nie wynika z niej fakt nabycia spornej wierzytelności.

Powód w odpowiedzi na sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, pismem z dnia 20 marca 2020 roku podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie oraz wszelkie wnioski.

Pełnomocnik pozwanej w dniu 4 lipca 2020 r. również podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 18 grudnia 2018 roku (...) Sp. z o.o. dokonał przelewu wierzytelności na powoda, w tym wierzytelności przysługującej mu wobec pozwanej z tytułu umowy pożyczki krótkoterminowej o numerze (...) zawartej w dniu 24 sierpnia 2018 roku z pozwaną.

dowody: umowa pożyczki nr (...) z dnia 24 sierpnia 2018 r., k. 40-41; formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego, k. 43-49; umowa przelewu wierzytelności, k. 22-31

Pismem z dnia 15 stycznia 2019 r. powód zawiadomił pozwaną o przelewie wierzytelności oraz wezwał pozwaną do zapłaty. Wezwanie okazało się bezskuteczne.

dowody: przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz z zawiadomieniem o przelewie wierzytelności, k 51-54

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w całości na podstawie dokumentów przedłożonych przez stronę powodową. Należało ocenić je jedynie jako częściowo wiarygodne, w szczególności niepełny załącznik do cesji, który był dokumentem sporządzonym na nieznane Sądowi okoliczności, jak również pozostałe dokumenty złożone przez powoda. Co więcej nie pozwoliły także na ustalenie ich w takim zakresie, by możliwe było skuteczne rozpoznanie sprawy w sposób żądany przez powoda.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia z tytułu pożyczki internetowej. Pozwana podnosiła, iż powód przedłożył wydruki komputerowe, które nie zawierają cechy wskazującej na złożenie oświadczenia woli przez pozwana i zawarcie spornej umowy pożyczki. Wskazywała również, iż poza odsetkowe koszty w wysokości 770 zł wskazane w umowie pożyczki są ukrytym oprocentowaniem, co stanowi niedozwoloną klauzulę umowną. Nadmieniła również, iż powód nie posiada legitymacji procesowej bowiem nie ma pewności, iż powód wraz z innymi nabywanymi wierzytelnościami nabył również przedmiotowa wierzytelność.

Powództwo powinno zawierać komplet dowodów pozwalających na rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z żądaniem powoda, które ewentualnie mogą być uzupełnione w przypadku kwestionowania dotychczasowych dowodów przez stronę przeciwną. W niniejszym przypadku powód na poparcie swojego żądania przedstawił dowody, które w ocenie Sądu nie pozwalały na uwzględnienie powództwa choćby w części.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 6 k.c. jak również jej odpowiednikiem w art. 232 k.p.c. ciężar dowodu spoczywa na tym, kto wywodzi z danego faktu skutki prawne. Po zapoznaniu się z treścią pozwu i załączonych do niego dowodów Sąd zajął stanowisko, zgodnie z którym w rozpoznawanej sprawie powód nie zdołał wykazać roszczenia ani co do istoty, ani co do wysokości, jak również nie wykazał skutecznie nabycia uprawnień do potencjalnej wierzytelności przysługującej pierwotnie (...) sp. z o.o. Należy również podkreślić, iż strona powodowa nie ustosunkowała się do wszystkich zarzutów poniesionych przez pozwaną. Ponadto znaczne wątpliwości przedstawia przedłożona umowa cesji, a w szczególności dokument, mający dowodzić, że przelewem wierzytelności zostało objęte zobowiązanie pozwanej. Wskazać należy również na umowę cesji między stronami, która zawiera niepełny załącznik, nadto nie wiadomo czy został sporządzony do tej umowy cesji. W tej sytuacji niemożliwe było wydanie orzeczenia uwzględniającego żądanie pozwu.

Z tych względów Sąd uznał, iż powód nie udowodnił zasadności dochodzonego roszczenia wobec K. S. i powództwo podlegało oddaleniu na podstawie art. 720 § 1 kc a contrario.

W pkt. II stronę powodową – jako przegrywającą – obciążono kosztami procesu na mocy art. 98 § 1 k.p.c. a contrario.