Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z 14 maja 2018r. powodowie G. G., W. A., J. G., M. G. oraz K. L. wnieśli o orzeczenie eksmisji pozwanej J. A. wraz ze wszystkimi osobami prawa ich reprezentującymi z lokalu nr (...) przy ul. (...) w Z. i nakazanie wydania lokali w stanie wolnym od osób i rzeczy powodom oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powodów kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazano, że powodowie są współwłaścicielami wyżej wymienionej nieruchomości, zaś pozwana J. A. zamieszkuje lokal nr (...) w budynku przy ul. (...) w Z. bez tytułu prawnego tj. nie zawarła z powodami umowy o najem lokalu.

W sprawie wyznaczono termin rozprawy na dzień 22 sierpnia 2018 r., który został odwołany. Następnie przed kolejnym terminem rozprawy powód pismem procesowym z 1 października 2018r. złożył oświadczenie o cofnięciu pozwu w związku z dobrowolnym opuszczeniem przez pozwaną lokalu, którego dotyczyło żądanie powodów zawarte w pozwie z 14 maja 2018 r. Jednocześnie wskazał, że nie zna nowego miejsca zamieszkania pozwanej.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuję:

Należy wskazać, że Sąd jest związany cofnięciem pozwu. W sytuacji gdy czynność tę należałoby ocenić – w świetle dotychczasowych oświadczeń i twierdzeń stron, a także w świetle ewentualnego materiału dowodowego zebranego do tej pory w sprawie – jako taką, która jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego, lub czynnościami, które zmierzają do obejścia prawa – sąd może uznać cofnięcie pozwu za niedopuszczalne.

Sąd miał na względzie stanowisko strony pozwanej wraz z okolicznością jaka została przez nią podniesiona, jednakże wobec cofnięcia pozwu i tym samym rezygnacji powoda z kontynuacji postępowania rozpoczętego wskutek wniesienia pozwu, żądanie pozwanej nie może podlegać merytorycznemu rozpoznaniu. Przedmiotem kognicji Sądu w sprawie o eksmisję jest zbadanie czy strona pozwana posiada skuteczny wobec powoda tytuł prawny do lokalu, wobec powyższego Sąd nie był władny do rozpoznania podniesionych przez pozwaną zarzutów, które nie stanowią przedmiotu niniejszego postępowania. Sprawa o eksmisje obwarowana jest bowiem konkretnymi ramami poza które Sąd w przedmiotowym postępowaniu nie może wykraczać. Nawet w przypadku stwierdzenia braku podstaw do eksmisji, Sąd nie nakaże przywrócenia pozwanej posiadania lokalu jak również nie ustali jej praw do lokalu. Mając na uwadze powyższe, pozwana w celu ochrony prawnej swoich interesów powinna wytoczyć inne postępowanie z konkretnym żądaniem.

Badając powyższe oświadczenie, nie dopatrzono się opisanych w art. 203 § 4 k.p.c. przeszkód, które sprzeciwiałyby się tego rodzaju działaniu, bowiem nie zmierzało ono ani do obejścia prawa, ani nie naruszało go, jak również nie wykraczało przeciw zasadom współżycia społecznego.

Mając na względzie wskazane przesłanki, a także fakt, iż stosowne oświadczenie zostało złożone przed rozpoczęciem rozprawy, na podstawie art. 203 § 1 k.p.c. cofnięcie pozwu należało uznać za skuteczne, a konsekwencją tego było umorzenie postępowania na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w repertorium C.

2.  Wykonać punkt 4 i 5 zarządzenia z 26 października 2018 r.