Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2019 r

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2019 r. w G. sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w G. przeciwko A. O. (1) i T. O. z udziałem interwenienta ubocznego Gminy M. G.

o eksmisję

I.  nakazuje pozwanym A. O. (1) i T. O., aby opróżnili z ich rzeczy, opuścili i wydali powodowi (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w G. lokal mieszkalny numer (...), położony przy ul. (...) w G. – wraz z przynależną do tego lokalu piwnicą oznaczoną numerem 94;

II.  ustala, że pozwanym A. O. (1) i T. O. przysługuje prawo do lokalu socjalnego i wstrzymuje wykonanie punktu I. niniejszego wyroku do czasu złożenia im przez Gminę M. G. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego;

III.  nie obciąża pozwanych kosztami procesu;

IV.  kosztami interwencji ubocznej obciąża Gminę M. G., uznając je za poniesione.

Sygn. akt I C 219/19

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Lokal mieszkalny numer (...) położony w G. przy ul. (...) znajduje się w zasobach (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w G..

Okoliczność bezsporna

Lokal ten był przedmiotem umowy najmu zawartej w dniu 15 lutego 2010 r. z A. O. (1) (działającą przez pełnomocnika J. L.) na czas nieoznaczony. Zgodnie z umową uprawnionym do korzystania z lokalu był także syn pozwanej – T. O.. Czynsz najmu miał wynosić 528,88 zł miesięcznie.

Dowód: umowa najmu, k. 13-19

Pismem z dnia 9 maja 2018 r. najemczyni – A. O. została wezwana do uregulowania zaległości obejmującej zaległy czynsz najmu w wysokości 4.744,49 zł oraz należności ubocznych w terminie 7 dni pod rygorem wypowiedzenia umowy najmu.

Dowód: pismo, k. 21

Pismem z dnia 26 czerwca 2018 r. wynajmujący wypowiedział umowę najmu ze skutkiem na 31 lipca 2018 r.

Dowód: wypowiedzenie, k. 24

A. O. (1) jest objęta pomocą Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G., aktualnie otrzymuje pomoc w formie specjalistycznych usług opiekuńczych w wymiarze 3 godzin dziennych w dni robocze.

Dowód: informacja MOPS, k. 39

T. O. jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Pełnomocnik pozwanej w piśmie z dnia 26 lutego 2018 r. informował powodową Spółdzielnię, że A. O. jest ciężko chora na stwardnienie rozsiane.

Dowód: informacja PUP, k. 42

Ocena dowodów

Ustalenia w przedmiocie stanu prawnego lokalu zostały dokonane na podstawie dołączonych do pozwu dokumentów prywatnych.

Ustalenia w przedmiocie przesłanek przyznania prawa do lokalu socjalnego ustalono na podstawie informacji o statusie bezrobotnego (pozwanych). W przypadku pozwanej – połączenie informacji o świadczeniu jej przez pomoc społeczną usług opiekuńczych z informacją jej pełnomocnika, że choruje na stwardnienie rozsiane wskazuje, że znajduje się ona w szczególnie złej sytuacji osobistej.

Pozwani bez usprawiedliwienia nie stawili się na przesłuchanie, więc dowód z ich przesłuchania pominięto w trybie art. 302 § 1 zdanie drugie k.p.c.

Kwalifikacja prawna

Umowa najmu została skutecznie wypowiedziana (w trybie art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego) i wg stanu na dzień zamknięcia rozprawy pozwani zajmują przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego. W wezwaniu do uregulowania zaległości wskazano zbyt krótki termin (7 dni zamiast miesięcznego), lecz do wypowiedzenia doszło już po upływie ponad miesiąca, co sanuje tę wadę.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 222 § 1 k.c.

W przypadku pozwanego zachodzi obligatoryjna przesłanka przyznania prawa do lokalu socjalnego wymieniona w art. 14 ust. 4 pkt 5 ustawy o ochronie praw lokatorów […], albowiem posiada on status bezrobotnego.

Sytuacja życiowa i osobista pozwanej jest nawet wyraźnie cięższa, gdyż choruje ona na poważne schorzenie, jeżeli nawet nie powodujące obecnie stanu choroby obłożnej, to z pewnością znacznie upośledzającej codzienne funkcjonowanie (stwardnienie rozsiane) i z tych przyczyn pomoc społeczna jej świadczy od kilku lat specjalistyczne usługi opiekuńcze ( vide k. 39). Sytuację osobistą pozwanej należy więc uznać za szczególną, zaś nie ma danych, aby dotychczasowy sposób korzystania z lokalu dyskwalifikował ją z kręgu osób uprawnionych do uzyskania ochrony w postaci prawa do lokalu socjalnego. Z tych przyczyn przyznano jej prawo do lokalu socjalnego na mocy przesłanki fakultatywnej – przewidzianej w art. 14 ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów […] ( punkt II. sentencji).

Należy wyjaśnić, że wyrokując stosowano ustawę o ochronie praw lokatorów […] w brzmieniu właściwym dla daty zawarcia umowy najmu, czyli przed nowelizacją, która weszła w życie 21 kwietnia 2019 r. (por. art. 23 pkt 2 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw).

Koszty

Z uwagi na omówione wyżej czynniki ewidentnie sugerujące złą sytuację majątkową obojga pozwanych – nie obciążono ich kosztami procesu na mocy art. 102 k.p.c. (punkt III. sentencji).

Na mocy art. 107 zdanie trzecie k.p.c. a contrario w punkcie IV. sentencji kosztami interwencji ubocznej obciążono Gminę M. G., gdyż nie przyczyniła się do wyjaśnienia niniejszej sprawy i nie uczestniczyła w rozprawie.