Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2022 r. w G. sprawy z powództwa K. K. (1) przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki K. K. (1) kwotę 7.503,70 zł (siedem tysięcy pięćset trzy złote siedemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 22 października 2020 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki K. K. (1) kwotę 2.426,24 zł (dwa tysiące czterysta dwadzieścia sześć złotych dwadzieścia cztery grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni z roszczenia zasądzonego powódce w punkcie I. niniejszego wyroku kwotę 382,11 zł (trzysta osiemdziesiąt dwa złote jedenaście groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 2.347,28 zł (dwa tysiące trzysta czterdzieści siedem złotych dwadzieścia osiem groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I 1 C 195/21

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

K. K. (1) jest właścicielem samochodu osobowego B. nr rej. (...). Użyczający za jej zgodą w dniu 17 sierpnia 2020 r. pojazd jej mąż – K. K. (2) zaparkował go około godziny 11:00 na parkingu w G. przy ul. 10 lutego przy budynku, w którym znajdował się jeden z wydziałów Urzędu Miejskiego w G.. Po powrocie do zaparkowanego samochodu K. K. (2) stwierdził uszkodzenie tylnej części pojazdu. Sprawca pojazdu pozostawił dane kontaktowe – była nim H. P., która uszkodziła pojazd powódki poruszając się samochodem D. (...) nr rej. (...), który w chwili zdarzenia był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. w W. (polisa nr (...)).

O. ści bezsporne

Po zgłoszeniu szkody ubezpieczyciel przeprowadził postępowanie likwidacyjne i wypłacił poszkodowanej odszkodowanie w kwocie 2.603,38 zł.

O. ść bezsporna

Nie zgadzając się z wyceną szkody powódka poniosła koszt 369 zł ( brutto) tytułem usługi profesjonalnego kosztorysu wykonanego przez oficjalnego dealera marki B..

D. ód: faktura, k. 30

Rzeczywisty, ekonomicznie uzasadniony koszt przywrócenia stanu poprzedniego pojazdu poszkodowanej wynosi 7.917,14 zł (z podatkiem VAT – 9.738,08 zł).

D. ód: opinia biegłego, k. 213-236

Ocena dowod ów

Stan faktyczny był bezsporny, poza kwestią kosztów przywrócenia stanu poprzedniego, co zostało przez sąd ustalone w oparciu o opinię biegłego sądowego D. F.. Po uwzględnieniu słusznego zarzutu strony pozwanej do opinii pierwotnej (dotyczącej zmiany kwalifikacji co do postępowania naprawczego dotyczącego jednego z elementów pojazdu) biegły wyliczył ostatecznie koszt przywrócenia stanu poprzedniego na kwotę 9.738,08 zł – uwzględniając średnie stawki usług naprawczych na rynku lokalnym oraz koszt części zamiennych nowych, oryginalnych.

Wysokość kosztu i zasadność zlecenia usługi sporządzenia niezależnego kosztorysu przez powódkę jest należycie udowodniona fakturą oraz wydrukiem będącego przedmiotem usługi kosztorysowania.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności pozwanego była niesporna i wynikała z art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c.

Koszt przywrócenia stanu poprzedniego został uwzględniony przez sąd w oparciu o powszechnie przyjmowane w orzecznictwie sądowym parametry – średnie stawki usług naprawczych na rynku lokalnym (a nie dowolnie zadeklarowane przez poszkodowaną stawki jednego z warsztatów) oraz – w danym wypadku – koszt części zamiennych nowych, oryginalnych (typ O). Biegły wyjaśnił, że pojazd w chwili szkody był w stanie oryginalnym i należycie uzasadnił przyjęcie takiej właśnie kategorii części zamiennych do kosztorysowania naprawy uszkodzeń.

Zasadnym był też koszt (wydatek) na usługę niezależnego kosztorysowania, gdyż poszkodowana nie jest profesjonalnym rzeczoznawcą samochodowym, a rzetelna wycena kosztów naprawy uszkodzeń pojazdów mechanicznych jest domeną wiedzy specjalnej, niedostępnej dla zwykłych obywateli.

Mając na względzie powyższe do uwzględnienia nadaje się powództwo częściowo, do sumy 7.503,70 zł [( (...),08+369)- (...),38].

Data wymagalności roszczenia nie była sporna.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono jako zawyżone na mocy art. 363 k.c. a contrario ( punkt II. sentencji).

Koszty

O kosztach stron orzeczono w punkcie III. na mocy art. 100 k.p.c. (stosunkowe rozdzielenie zgodne z proporcją wygranej stron). Powódka wygrała proces w 86%, pozwana – w 14%. Koszty powódki to: opłata sądowa od pozwu 500 zł, opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (1.800 zł, § 2 pkt 4 rozp. MS z 22.10.2015), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, zaliczka 800 zł. 86% z sumy tych kosztów to: 2680,62 zł. Koszty pozwanego to: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (1.800 zł, § 2 pkt 4 rozp. MS z 22.10.2015), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, z czego 14% to: 254,38 zł. Różnica na korzyść powódki to: 2426,24 zł.

Następnie, w punktach IV. i V. rozdzielono nieuiszczone koszty sądowe (niezaliczkowana część wynagrodzenia biegłego – łącznie 2729,39 zł) na strony, zgodnie z proporcją, w której przegrały proces na mocy art. 113 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w zw. z art. 100 k.p.c. – powódkę obciąża 14% w/w sumy (382,11 zł), za pozwaną – pozostałość.