Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Górny

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2021 roku w Sieradzu

odwołania B. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 16.04.2021 r. Nr (...)

w sprawie B. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o niezrealizowaną emeryturę

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 318/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 16.06.2021r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił B. G. prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia po zmarłym w dniu 18.03.2021r. M. W. argumentując, że nie jest ona członkiem rodziny osoby zmarłej w rozumieniu obowiązujących przepisów.

Nie podzielając powyższej decyzji B. G. złożyła odwołanie, wnosząc o przyznanie prawa do niezrealizowanego świadczenia po zmarłym M. W..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z 25.06.2020r., ZUS przyznał M. W. emeryturę od 4.06.2020r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego; wysokość świadczenia wynosiła 2119,34zł.

W dniu 18.03.2021r. M. W. zmarł . M. W. był kawalerem. Pierwszy mąż wnioskodawczyni był kuzynem M. W.. Odwołująca znała M. W. od młodych lat. M. W. był alkoholikiem. Odwołująca razem z synem z W. pomagali M. W.. M. W. dwa lata temu otrzymał rentę. Dostawał obiady z Opieki Społecznej. M. W. mieszkał w mieszkaniu synowej wnioskodawczyni, która pozwoliła mu w nim mieszkać do emerytury. Przed otrzymaniem emerytury, za mieszkanie, w którym mieszkał M. W. płaciła odwołująca. Wnioskodawczyni opłaciła także czynsz w lutym i marcu, bo go okradali. M. W. znosił ze śmietnika co się dało, w domu był zawalony śmieciami, robił pod siebie. Wersalka, na której spał przegniła. Odwołująca nie zgłaszała problemu o jego leczenie czy ubezwłasnowolnienie. Gdyby nie pił, pieniądze które otrzymywał, by mu wystarczyły na życie. Wnioskodawczyni pokryła koszty pogrzebu M. W. w wysokości 4.900zł.; dostała 4.000zł. z KRUS ( zeznania wnioskodawczyni – na nagraniu CD – 00:04:02 – 00:16:12 k. 23/akta sprawy; decyzja k. 7,uwierzytelniona kserokopia odpisu skróconego aktu zgonu k. 17/akta ZUS).

W dniu 22.03.2021r., B. G. złożyła w ZUS wniosek o wypłatę niezrealizowanego świadczenia po zmarłym M. W. (wniosek/akta ZUS).

Decyzją z 16.06.2021r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił B. G. prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia po zmarłym w dniu 18.03.2021r. M. W. argumentując, że nie jest ona członkiem rodziny osoby zmarłej w rozumieniu obowiązujących przepisów (decyzja/akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego przed organem rentowym oraz w niniejszej sprawie. Okoliczności dotyczące faktów związanych z pozostawaniem zmarłego M. W. na utrzymaniu skarżącej B. G., Sąd ustalił na podstawie zeznań wnioskodawczyni, którym dał wiarę.

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 136 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2015r., poz. 748 ze zm.), w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenie określone ustawą, świadczenie należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba.

W myśl przepisu art. 77 ust. 2 cyt. ustawy, członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są:

1) małżonek (wdowa i wdowiec);

2) rodzice, ojczym, macocha oraz osoby przysposabiające;

3) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione i dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej;

4) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności inne dzieci niż wymienione w pkt 3;

5) rodzeństwo;

6) dziadkowie;

7) wnuki;

8) osoby, nad którymi została ustanowiona opieka prawna.

Niezbędnym warunkiem domagania się przez uprawnionych członków rodziny wypłaty świadczenia należnego po zmarłym uprawnionym do renty jest uprzednie zgłoszenie przez niego wniosku o świadczenie (por. wyrok SN z 23.05.1997r., II UKN 77/97). Przepis ten dotyczy zatem tych zmarłych emerytów i rencistów, którzy jeszcze nie pobierali świadczeń, lecz przed śmiercią wystąpili z wnioskiem o emeryturę/rentę. Poza tym świadczenie należne po zmarłym uprawnionym do emerytury/renty wypłaca się innemu członkowi rodziny tylko wtedy, gdy spełnia on warunki do uzyskania renty rodzinnej (por. wyrok SA w Poznaniu z 10.09.1997r., III AUa 1/97) lub gdy zmarły pozostawał na utrzymaniu członka rodziny (wyrok SA w Łodzi z 17.01.1997r., III AUa 166/96).

Za osoby pozostające na utrzymaniu innych członków rodziny w rozumieniu art. 136, uważa się osoby, które bądź to nie posiadają żadnych własnych świadczeń emerytalno- rentowych, bądź też pobierają wprawdzie takie świadczenia, ale w najniższej wysokości przewidzianej ustawą, a koszt zaspokojenia ich usprawiedliwionych potrzeb jest znacznie wyższy (por. wyrok SA w Krakowie z 24.04.2013r., III AUa 1439/12, wyrok SA we Wrocławiu z 11.07.2012r., III AUa 516/12). Dla zaistnienia sytuacji, którą można określić jako pozostawanie na utrzymaniu konieczna jest bez wątpienia stałość świadczeń oraz silna ekonomiczna zależność od osoby utrzymującej. Bycie na utrzymaniu (w rozumieniu art. 136 ust. 1 ustawy emerytalnej), odnieść należy do sytuacji, w której środki utrzymania zapewnia wyłącznie inna osoba. Partycypowanie w kosztach utrzymania, opieka, pomoc okazywana przez osoby spokrewnione, może co najwyżej być uznana za przyczynianie się do utrzymania w rozumieniu art. 71 ustawy FUS, nie odpowiada natomiast definicji pozostawania na utrzymywaniu. Przepisy ubezpieczeniowe - w tym wypadku ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - mają charakter bezwzględnie obowiązujących, wykładane muszą być ściśle, co oznacza, że wszelka interpretacja rozszerzająca jest niedopuszczalna. Zdaniem Sądu nie można uznać, że zmarły M. W. pozostawał na utrzymaniu wnioskodawczyni. Zmarły, co jest okolicznością niesporną, uprawniony był do emerytury w wysokości w wysokości 2119,34zł. Okoliczność, że odwołująca razem z synem pomagali finansowo M. W. zanim otrzymał emeryturę z ZUS, wnioskodawczyni opłacała jego mieszkanie, to nie można uznać, że wyczerpuje to przesłankę pozostawania na utrzymaniu wnioskodawczyni.

Z tych względów, na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c., orzeczono jak w sentencji wyroku.

Z: odpis wyroku z odpisem uzasadnienia i pouczeniem o apelacji doręczyć wnioskodawczyni.