Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2022 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowo-akcyjna w T.

przeciwko (...) S.A w W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego (...) S.A w W. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowo-akcyjna w T. kwotę 7.430,43 zł (siedem tysięcy czterysta trzydzieści złotych czterdzieści trzy grosze) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19 lipca 2021r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.217 zł (dwa tysiące dwieście siedemnaście złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 10/22

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 października 2021 roku powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna w siedzibą w T. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 7 430,43 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 19 lipca 2021 roku do dnia zapłaty. Powód wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 19 maja 2021 roku doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzony został pojazd należący do poszkodowanego T. W., tj. pojazd marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie OC wykupione w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. Poszkodowany wynajął od powoda samochód zastępczy. Faktura wystawiona poszkodowanemu za najem pojazdu zastępczego opiewała na kwotę 13 345,50 zł. Ubezpieczyciel zasadniczo uznał odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie i wypłacił kwotę 5 915,07 zł z tytułu odszkodowania za wynajęcie pojazdu zastępczego, kwestionując wysokość stawki najmu. Umową z dnia 9 czerwca 2021 roku poszkodowany przelał na powoda roszczenie o zapłatę pozostałej kwoty. Mimo wezwania do zapłaty pozwany nie uiścił pozostałej kwoty, tj. 7 430,43 zł. W ocenie powódki wypłacona kwota nie wyczerpuje przysługującego jej roszczenia. Powódka dochodzi odsetek od należności głównej od dnia 19 lipca 2021 roku, tj. od dnia wymagalności roszczenia.

W dniu 6 grudnia 2021 roku Starszy Referendarz Sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał, aby pozwany zapłacił powódce żądaną kwotę.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zaskarżył go w całości i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazał, że nie kwestionuje czasu najmu pojazdu zastępczego w wymiarze 21 dni i nie kwestionuje waloru rynkowości dobowej stawki czynszu najmu zastosowanej przez powoda za dobę najmu pojazdu segmentu F. Pozwany zakwestionował natomiast, aby przedstawiciel powoda kontaktował się z nim w sprawie organizacji pojazdu zastępczego i aby uzyskał informacje, że pozwany nie był w stanie podstawić pojazdu zastępczego tej samej klasy co pojazd uszkodzony. Tym samym pozwany zarzucił powódce naruszenie obowiązku minimalizacji szkody poprzez nieuzasadnioną odmowę skorzystania z korzystniejszej finansowo oferty wynajmu pojazdu, złożonej przez pozwanego, bez uzasadnionej przyczyny. Pozwany wskazał, że powód nie udowodnił jakoby odszkodowanie wypłacone przez pozwanego tytułem najmu pojazdu zastępczego było zaniżone w kontekście zrefundowanej stawki najmu pojazdu, a powódka w żaden sposób nie wykazała, aby wynajęcie przez poszkodowanego pojazdu zastępczego po stawkach wyższych niż zaproponowane przez ubezpieczyciela było zabiegiem ekonomicznie uzasadnionym.

W odpowiedzi na sprzeciw powódka podtrzymała w całości żądanie pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 19 maja 2021 roku w T. w wyniku kolizji drogowej doszło do uszkodzenia pojazdu marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...), będącego własnością T. W.. W momencie kolizji auto prowadziła żona poszkodowanego – A. W.. Sprawca szkody posiadł ubezpieczenie OC w (...) S.A. z siedzibą w W..

Bezsporne.

Poszkodowany zawarł z (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna umowę najmu pojazdu zastępczego marki A. (...) na okres do momentu likwidacji szkody. Umową z dnia 9 czerwca 2021 roku poszkodowany zawarł z powódką umowę cesji, którą scedował na nią roszczenia dotyczące odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów korzystania z samochodu zastępczego. Tego samego dnia powódka wystawiła fakturę na kwotę 13 345,50 zł z tytułu najmu samochodu zastępczego za 21 dni.

Dowody: umowa najmu – k.14v-15, faktura VAT – k. 15, umowa cesji – k.16.

Sprawca zdarzenia spowodował kolizję pojazdem wynajętym od (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna. Przedstawiciel powódki pojawił się na miejscu zdarzenia, wobec tego żona poszkodowanego A. W. skorzystała z usług powódki. Przedstawiciel powódki po skontaktowaniu się z Towarzystwem (...) uzyskał informację, że ubezpieczyciel nie dysponuje samochodami zastępczymi z segmentu F.

Dowód: zeznania M. S. – k. 64v [00:06:45, 00:12:17], zeznania A. W. – k.65 [00:27:55, 00:30:30].

Pozwany tytułem zwrotu kosztów wynajmu samochodu zastępczego wypłacił powódce kwotę 5 915,07 zł.

Dowód: decyzja o wypłacie – k. 17-18.

Stawki wynajmu samochodu zastępczego pojazdu klasy F zastosowane przez powódkę, tj. 550 zł za dzień za pierwsze 7 dni i 500 zł za dzień za kolejne 14 dni, mieściły się w granicach konkurencyjnych stawek wypożyczalni w regionie.

Dowód: zeznania M. S. – k. 64v [00:13:15].

Poszkodowany zapłacił za naprawę uszkodzonego pojazdu z własnych pieniędzy, odebrał naprawiony pojazd i zwrócił samochód zastępczy. Pozwany wypłacił poszkodowanego odszkodowanie w sierpniu 2021r.

Bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów, które nie budziły wątpliwości co do ich rzetelności i autentyczności. Podstawą ustaleń faktycznych były także zeznania M. S., którym Sąd dał wiarę w całości. Korespondowały one bowiem ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami A. W..

W świetle zebranego materiału dowodowego roszczenie powódki zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie powódka domagała się od pozwanego kwoty 7 430,43 zł wraz z odsetkami tytułem zapłaty pozostałej kwoty odszkodowania obejmującego zwrot kosztów pojazdu zastępczego. Pozwany kwestionował żądanie wskazując, że poszkodowany mógł znaleźć korzystniejszą ofertę, tym samym kwestionował stawki najmu. Okres najmu nie był kwestionowany.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 4 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 361 § 1 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. Paragraf drugi tego przepisu stanowi, że naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono. Określa zatem zasadę pełnego odszkodowania.

Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 17 listopada 2011 roku wydanej w sprawie III CZP 5/11 trafnie wskazał, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego; nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej.

Poszkodowany przedkładając fakturę za najem pojazdu zastępczego wykazał, że w jego majątku powstał uszczerbek w związku korzystaniem z pojazdu zastępczego, zaś z racji cesji wierzytelności skuteczne dochodzenie zwrotu kosztów najmu pojazdu przeszło na powódkę.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia obowiązku minimalizacji szkody należy zauważyć, ze poszkodowany nie był obowiązany do poszukiwania najtańszej na rynku oferty najmu pojazdu zastępczego i nie można od niego wymagać ponadprzeciętnej aktywności. W niniejszej sprawie żona poszkodowanego skorzystała z oferty wypożyczalni, której przedstawiciel przybył na miejsce zdarzenia, ponadto powód posiadał w swojej ofercie pojazd tej samej klasy co pojazd uszkodzony, co istotne pojazdem w tej samej klasie co pojazd uszkodzony nie dysponował ubezpieczyciel. Sąd Najwyższy w cytowanej wyżej uchwale trafnie podniósł, że zakres obowiązku odszkodowawczego obejmuje co do zasady poniesione koszty najmu pojazdu zastępczego tego samego typu co uszkodzony, za czas niezbędny do naprawy albo zakupu nowego pojazdu. W ocenie Sądu koszt najmu pojazdu nie był wygórowany.

Rozstrzygając kwestię zasadnego okresu najmu pojazdu zastępczego Sąd miał na uwadze, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem koszty najmu przez poszkodowanego tzw. samochodu zastępczego obejmować mogą tylko okres konieczny i niezbędny do naprawy pojazdu (tak Sąd Najwyższy z dnia 05 listopada 2004 roku, sygn. akt II CK 494/03, Biuletyn Sądu Najwyższego 2005/3/11), który w niniejszej sprawie nie był kwestionowany i wynosił 21 dni.

Odnośnie do wysokości stawki najmu pojazdu zastępczego, to wskazać należy, że powódka domagała się zwrotu kosztów według stawki w wysokości 550 zł za dzień za pierwsze 7 dni i 500 zł za dzień za kolejne 14 dni.

W ocenie Sądu stawki za najem pojazdu zaproponowane przez powódkę nie były wygórowane. Klasa F to najwyższa klasa samochodów osobowych, określana jako klasa premium. Z doświadczenia procesowego Sądu, który wielokrotnie rozpoznawał sprawy, których przedmiotem był najem pojazdu klasy F wynika, że powyższe stawki mieściły się w granicach konkurencyjnych stawek wypożyczalni w regionie.

Mając powyższe na uwadze należało uznać, że pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. zobowiązany był do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego stanowiących iloczyn uzasadnionego okresu najmu oraz stawki dziennej, a zatem 13 345,50 zł. Z uwagi na to, że pozwany wypłacił pozwanemu kwotę 5 915,07 zł, do zapłaty pozostała jeszcze kwota 7 430,43 zł, co powodowało żądanie pozwu w pełni zasadne.

Zasadne było także roszczenie dotyczące odsetek. W niniejszej sprawie świadczenie stało się wymagalne z dniem 19 lipca 2021 roku, dlatego Sąd zasądził odsetki od tej daty.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc. Sąd zasądził od pozwanego jako przegrywającego na rzecz powódki kwotę 2 217 zł tytułem zwrotu kosztów. Na powyższą kwotę złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 400 zł, koszty zastępstwa procesowego – 1 800 zł oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej. O odsetkach za opóźnienie orzeczono na podstawie art. 98 § 1 ¹ kpc.