Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Bazelan

Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jolanta Jaworska

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 roku w Lublinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L.

przeciwko E. R., M. R. i G. R.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej E. R.

od wyroku Sądu Rejonowego Lublin-Wschód z siedzibą w Świdniku z dnia 6 listopada 2013 roku, sygn. akt I C 937/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1. i 2. w ten sposób, że powództwo w stosunku do E. R. oddala;

II.  zasądza od powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L. na rzecz pozwanej E. R. kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem kosztów procesu za drugą instancję.

Sygn. akt II Ca 218/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 marca 2013 roku powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w L. domagała się zasądzenia od pozwanych G. R., M. R. i E. R. kwoty 590 zł 33 gr z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu zaległości w uiszczaniu opłat eksploatacyjnych za garaż przy ul. (...) w L. oraz kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 6 listopada 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku:

1.  zasądził solidarnie od pozwanych E. R., M. R., G. R. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L. kwotę 590.33 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 22 marca 2013 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądził solidarnie od pozwanych E. R., M. R., G. R. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L. kwoty 227 zł, w tym kwotę 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

3.  wobec pozwanych M. R., G. R. w pkt l i 2 wyroku nadał rygor natychmiastowej wykonalności;

4.  ustalił, że wyrok wobec pozwanych M. R., G. R. jest wyrokiem zaocznym.

Apelację od tego wyroku wniosła pozwana E. R., która zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku polegający na uznaniu przez Sąd, że pozwani w okresie od 1 czerwca 2012 roku do 31 grudnia 2012 roku nie uiszczali czynszu za garaż, gdy uiszczali czynsz w kwocie 17 zł.

Skarżąca wniosła o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa.

Na rozprawie odwoławczej pełnomocnik powoda wniosła o oddalenie apelacji i zasadzenie kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja, o ile wnosi o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa jest uzasadniona.

Wynika to stąd, że powodowa Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w L. nie wykazała wysokości dochodzonego roszczenia, jak wymaga tego art. 6 k.c., zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Strona powodowa dochodziła od pozwanych uiszczenia opłat eksploatacyjnych związanych z boksem garażowym nr (...) przy ul. (...) w L. za okres od czerwca do grudnia 2012 roku naliczonych w kwotach po 96, 34 zł miesięcznie z uwzględnieniem dokonanych wpłat po 17 zł miesięcznie. W świetle art. 6 k.c. to powodową Spółdzielnię obciążał ciężar dowodu przysługującego jej roszczenia co do zasady i wysokości.

Nie ulega wątpliwości, że pozwana E. R., jako osoba uprawniona do spółdzielczego własnościowego prawa do garażu jest obowiązana uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na jej lokal, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, czyli zgodnie z postanowieniami Statutu (art. 4 ust. 1 i ust. 1 ¹ ustawy z 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych). Tym samym roszczenie strony powodowej było uzasadnione co do zasady.

Natomiast w sytuacji gdy pozwana E. R. kwestionowała wysokość przysługującej powódce należności zarzucając, że wyliczenie Spółdzielni jest dowolne, nie wynikające z kosztów utrzymania garażu i podnosząc, że wystarczająca jest kwota 17 zł miesięcznie, którą uiszcza, to powodową Spółdzielnię obciążał ciężar dowodu, że opłaty których dochodzi zostały ustalone zgodnie z obowiązującymi normami (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2004 r., IV CK 215/04, LEX nr 284219).

Wbrew stwierdzeniom Sądu Rejonowego strona powodowa nie podołała temu obowiązkowi nie przedstawiając żadnego dowodu co do przysługującej jej wysokości opłat, nie wskazując nawet sposobu ich wyliczenia i ich składników.

W tym względzie Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w L. odwołała się wyłącznie do kartoteki obrotów mieszkańca (k.25-26), jednakże tego rodzaju dokument księgowy nie stanowi dowodu, że wprowadzona przez pracownika kwota rzeczywiście obciąża uprawnionego do lokalu. Dowodami w tym względzie winny być stosowne uchwały organów Spółdzielni, ewentualnie pisma dostawców mediów, z których będą wynikały należne stawki i w konsekwencji zakres obowiązku uiszczania opłat przez uprawnionych do lokali spółdzielczych.

Tym samym z uwagi na brak wykazania wysokości dochodzonych kwot zaskarżony wyrok na mocy art. 386 § 1 k.p.c. podlegał zmianie, a powództwo wobec skarżącej E. R. oddaleniu.

Na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy zasadził od powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L., jako strony przegrywającej na rzecz pozwanej E. R. kwotę 30 zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów za drugą instancję (opłaty od apelacji).

Z tych wszystkich względów i w oparciu o powołane przepisy Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.