Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 1093/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący :

SSA Mieczysław Brzdąk (spr.)

Sędziowie :

SA Lucyna Morys - Magiera

SO del. Aleksandra Korusiewicz

Protokolant :

Agnieszka Szymocha

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2020 r. w Katowicach

na rozprawie

sprawy z powództwa J. H.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ż.

o stwierdzenie nieważności uchwał

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej

z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt I C 2016/18

1)  oddala apelację;

2)  zasądza od powoda na rzecz pozwanej 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych z tytułu kosztów postępowania apelacyjnego.

SSA Lucyna Morys - Magiera

SSA Mieczysław Brzdąk

SSO del. Aleksandra Korusiewicz


Sygn. akt I ACa 1093/19

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej oddalił powództwo J. H. przeciwko pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ż. o stwierdzenie nieważności uchwał o numerach od (...) do (...) Walnego Zgromadzenia Członków tej Spółdzielni z 28 czerwca 2016 r. i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 360 zł tytułem kosztów procesu.

Swoje rozstrzygnięcie następująco uzasadnił.

Przedmiot działalności pozwanej, zgodnie ze statutem, stanowiła m.in. budowa lub nabywanie budynków w celu sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu (§ 3 ust. 2 pkt 4 statutu). Walne zgromadzenie jest ważne i zdolne do podejmowania uchwał bez względu na liczbę obecnych członków spółdzielni na walnym zgromadzeniu. Uchwały są podejmowane zwykłą większością głosów, z wyjątkiem przypadków, gdy ustawa lub statut stanowi inaczej (§ 82 ust. 3 statutu). Wybory członków rady nadzorczej przeprowadza się przy użyciu kart wyborczych opatrzonych pieczęcią spółdzielni, na których są umieszczone nazwiska i imiona kandydatów w kolejności alfabetycznej. Głosowanie odbywa się przez złożenie karty wyborczej do urny w obecności komisji mandatowo- skrutacyjnej (§ 92 ust. 8 statutu). Liczbę głosów oddanych na poszczególnych kandydatów oblicza komisja mandatowo- skrutacyjna, która z czynności tych sporządza protokół. Przewodniczący komisji ogłasza wyniki głosowania (ust. 11).

Powód był członkiem spółdzielni.

W dniu 28 czerwca 2016 r. odbyło się Walne Zgromadzenie Członków Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ż.. Udział w zgromadzeniu wzięło 322 członków, „w tym 120 pełnomocników członka”. Podjęto wówczas 14 uchwał (o nr 1- (...)). Uchwały o nr 1- 3 dotyczyły wyboru prezydium walnego zgromadzenia, komisji mandatowo- skrutacyjnej (z udziałem powoda) i komisji wnioskowej; uchwała nr 4- zatwierdzenia sprawozdania rady nadzorczej (głosy „za”- 83, „przeciw”- 0), uchwała nr 5- zatwierdzenia sprawozdania zarządu (głosy „za”- 82, „przeciw”- 0), uchwała nr 6- zatwierdzenia sprawozdania finansowego za 2015 rok (głosy „za”- 79, „przeciw”- 0), uchwała nr 7- wyrażenia zgody na rozpoczęcie i prowadzenie inwestycji w zakresie budowy nowego budynku mieszkalnego w celu sprzedaży lokali na warunkach komercyjnych (głosy „za”- 73, „przeciw”- 11), uchwała nr 8- zatwierdzenia założeń organizacyjno- finansowych przedsięwzięcia inwestycyjnego „Budowa budynku mieszkalnego” (głosy „za”- 70, „przeciw”- 6), uchwała nr 9- upoważnienia zarządu do zaciągnięcia kredytu na prowadzenie inwestycji budynku mieszkalnego do wysokości 4.000.000 zł (głosy „za”- 65, „przeciw”- 6), uchwała nr 10- upoważnienia zarządu do zaciągnięcia pożyczki na realizację inwestycji oświetlenia energooszczędnego w wysokości 629.240 zł (głosy „za”- 77, przeciw- „0”), uchwała nr 11- udzielenia absolutorium prezesowi za 2015 r. (głosy „za”- 86, „przeciw”- 4), uchwała nr 12- udzielenia absolutorium zastępcy prezesa za 2015 r. (głosy „za”- 87, „przeciw”- 1), uchwała nr 13- udzielenia absolutorium zarządowi za 2015 r. (głosy „za”- 77, „przeciw”- 0), uchwała nr 14- wyboru członków rady nadzorczej (wybrano 13 osób, oddano 308 głosów, w tym 288 ważnych).

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z 23.05.2018 r. (sygn. I ACa 1181/17) oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku- Białej z 8.09.2017 r. (sygn. I C 78/17). W sprawie tej powód domagał się uchylenia uchwał o nr 7/2016 i 14/2016 z 28.06.2016 r. Podstawą oddalenia powództwa było przekroczenie ustawowego, 6-tygodniowego terminu.

Oceniając zasadność żądań powoda wskazał Sąd Okręgowy, że powód, jako członek spółdzielni, legitymował się interesem do wniesienia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwał. Niewątpliwie ich treść, odnosząca się do zatwierdzenia sprawozdań, udzielenia absolutorium, rozpoczęcia inwestycji, zatwierdzenia założeń, wyrażenia zgody na zaciągnięcie kredytu czy pożyczki, mogła wpłynąć na jego prawa i obowiązki.

Skoro powód domagał się stwierdzenia nieważności uchwał, to – zdaniem Sądu I instancji – powinien był wykazać ich sprzeczność z ustawą.

Odnosząc się do zarzutu powoda, że zaskarżone uchwały podejmowane były przy braku wymaganej liczby członków spółdzielni, biorących udział w walnym zgromadzeniu wskazał Sąd Okręgowy, że zgodnie z art. 8 3 ust. 8 ustawy z 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U.2013.1222 j.t. ze zm.), walne zgromadzenie jest ważne niezależnie od liczby obecnych na nim członków. Uchwałę zaś uważa się za podjętą, jeżeli była poddana pod głosowanie wszystkich części walnego zgromadzenia, a za uchwałą opowiedziała się wymagana w ustawie lub statucie większość ogólnej liczby członków uczestniczących w walnym zgromadzeniu (ust. 9). W orzecznictwie podnosi się, że regulacja art. 8 3 ust. 9 u.s.m. ma charakter bezwzględnie wiążący w części, która określa, iż wymagana dla uznania uchwały za przyjętą, określona w ustawie lub statucie, "większość" powinna być liczona w odniesieniu do "ogólnej liczby członków uczestniczących w walnym zgromadzeniu". Członkami uczestniczącymi w walnym zgromadzeniu w rozumieniu art. 8 3 ust. 9 są wszyscy członkowie obecni na tym zgromadzeniu, którzy wzięli udział w głosowaniu nad uchwałą, a więc ci, którzy głosowali "za", "przeciw" czy "wstrzymali się od głosu" (jest to w istocie równoznaczne ze stwierdzeniem, że dla przyjęcia uchwały w spółdzielni mieszkaniowej konieczna jest tzw. większość bezwzględna; przewaga głosów "za", nad głosami "przeciw" i wstrzymującymi się). Konieczne jest zatem ustalenie liczby członków, którzy wzięli udział w głosowaniu nad uchwałą, również ewentualnie wstrzymując się od głosu. Wpływ nieprawidłowości polegającej na liczeniu tylko głosów „za” i „przeciw” (bez głosów wstrzymujących się) na skuteczność uchwały należy ocenić z uwzględnieniem zastosowanej mutatis mutandis reguły, że wady postępowania prowadzącego do podjęcia uchwały wpływają na jej skuteczność tylko wtedy, gdy miały lub mogły mieć wpływ na jej istotną treść. O takim wpływie nie będzie można mówić np. wtedy, gdy uchwała uzyskała taką liczbę głosów "za", która zapewnia wymaganą większość nawet przy założeniu, że wszystkie osoby obecne w czasie głosowania, a nie oddające głosów "za" ani "przeciw", wstrzymały się od głosu.

Należy zatem stwierdzić, że ustawodawca wprowadzając art. 8 3 zrezygnował, co do zasady, z wymogu kworum przy podejmowaniu uchwał (por. wyrok SN z 28.03.2018 r., IV CSK 297/17, OSNC 2019/4/45). Również zgodnie z § 82 ust. 3 statutu spółdzielni, walne zgromadzenie jest ważne i zdolne do podejmowania uchwał bez względu na liczbę obecnych członków.

„Fakt zatem”, iż znaczna część członków zgromadzenia opuściła salę obrad w trakcie głosowań – w ocenie Sądu I instancji – nie miał znaczenia dla ważności podejmowanych później uchwał. Wskazując, że zgodnie z § 82 ust. 3 Statutu spółdzielni, uchwały podejmowane są zwykłą większością głosów podkreślił Sąd I instancji, że art. 8 3 stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 35 § 4 pr. spółdz., jak również względem art. 41 § 2 pr. spółdz., modyfikując regułę dotyczącą głosowania zwykłą większością głosów. Regulacja ta ma charakter bezwzględnie wiążący w części, która określa, iż wymagana dla uznania uchwały za przyjętą, określona w ustawie lub statucie "większość" powinna być liczona w odniesieniu do "ogólnej liczby członków uczestniczących w walnym zgromadzeniu, a więc wszystkich członków obecnych na tym zgromadzeniu, którzy wzięli udział w głosowaniu nad uchwałą, głosując "za", "przeciw" czy "wstrzymując się od głosu".

Wprawdzie w protokole dotyczącym uchwał 4- 13 (k. 13- 20) nie ujęto głosów wstrzymujących się, powód jednak wskazał, że nie kwestionuje liczby głosów ujętej w protokole. „Co więcej”, stwierdził, że wszystkie głosy osób obecnych na sali były liczone. W takim stanie rzeczy, wobec stanowiska powoda, a zarazem uwzględniając przewagę liczby głosów „za” (83-0, 82-0, 79-0, 73-11, 70-6, 65-6, 77-0, 86-4, 87-1, 77-0) kwestia ta – zdaniem Sądu I instancji –nie miała znaczenia dla podjęcia uchwał.

Oceniając zarzut powoda co do sprzeczności uchwał z postanowieniami statutu i dobrymi obyczajami wskazał Sąd Okręgowy, że okoliczności te mogą stanowić podstawę roszczenia o uchylenie uchwał, a nie o stwierdzenie ich nieważności.

Odnośnie zarzutu wadliwości związanych z funkcjonowaniem komisji ds. powołania nowej rady nadzorczej Sąd Okręgowy zauważył, że „finalnie” przedmiot rozpoznania nie obejmował uchwały nr 14 w sprawie wyboru członków rady nadzorczej (k. 121).

Oceniając zasadność dalszych zarzutów powoda, że nie przekazywano komisji bieżących list obecności (finalnie przekazano tylko kserokopie list obecności), karty do głosowania nie były ponumerowane i przechowywane w pomieszczeniu zabezpieczonym, tryb wydawania kart nie spełniał wymogów rzetelności, skoro karty wydawano na schodach, to pracownicy decydowali o wydawaniu kart w oparciu o oryginalne listy obecności, którymi dysponowali, na podstawie pełnomocnictw wydano 120 kart do głosowania, a po zakończeniu głosownia „podrzucono” 14 kart do głosownia (k. 6) oraz, że po zakończeniu głosowania komisja została zobligowana do podpisania protokołu in blanco (k. 6), a wybór członków do rady nadzorczej nie został poddany pod głosowanie (k. 5) Sad Okręgowy wskazał, że „w okolicznościach sprawy powód, obciążony ciężarem dowodowym, nie wykazał, by istotnie doszło do podjęcia i tej uchwały z naruszeniem prawa”. Ponadto § 92 ust. 8 Statutu nie wymaga numerowania kart, czy ich przechowywania w zabezpieczonym pomieszczeniu. Liczbę głosów oddanych oblicza komisja, która sporządza protokół, a Przewodniczący ogłasza wyniki (ust. 11). Jedynie gdy walne zgromadzenie zostało podzielone na części komisja opróżnia urnę i po przeliczeniu głosów zabezpiecza i przekazuje je do siedziby spółdzielni (ust. 11a). Powód zresztą podpisał protokół (k. 24), a jak zeznał też świadek A. K. (k. 118), członkowie komisji nie zgłaszali zastrzeżeń w czasie zgromadzenia. Sam wybór do rady nadzorczej jest przeprowadzany przy pomocy kart wyborczych, a głosowanie odbywa się poprzez złożenie karty wyborczej do urny (§ 92 ust. 8 Statutu). Członek spółdzielni może też brać udział w walnym zgromadzeniu przez pełnomocnika ( § 78 ust. 2). „Dodać należy zarazem, odnosząc się do zeznań świadka Z. S.” (k. 118), że statut wymaga jedynie dołączenia pełnomocnictwa do protokołu ( § 78 ust. 2a).

W ocenie Sądu I instancji nie zostały też potwierdzone zarzuty o 3- godzinnym blokowaniu komisji przez pracowników administracji spółdzielni. Jak wynikało z zeznań prezesa spółdzielni, problemem w kwestii czasu trwania zgromadzenia była nie tylko liczba uczestników, ale też i to, że część osób spóźniła się; umożliwienie zatem głosowania wszystkim zainteresowanym przedłużyło obrady (k. 122). Okoliczność tę potwierdził protokół (k. 12), jak też zeznania świadka T. B. (k. 120). Dodatkowo karty były podpisywane przez członków komisji (k. 122). Aby umożliwić komisji działanie, listy zostały skopiowane (k. 122). Gdy komisja była gotowa wydawano karty do głosowania, a potem kolejno oddawano głosy (k. 122). Również świadek Z. S. „przyznał”, że listę uczestników przekazano komisji już po podjęciu uchwał formalnych, w tym o wyborze Przewodniczącego, na podstawie których wydawano karty (k. 117). Obrady przedłużało też, jak wskazał, dowożenie pełnomocnictw (k. 117).

Wskazał Sąd Okręgowy, że świadek A. K. także zaznaczył, że część członków przyszła po wyznaczonym czasie (k. 118). Przekazywane listy nie były zaś kwestionowane przez komisję (k. 118). Nadto kartami dysponowała komisja skrutacyjna (k. 119). „Warto zaznaczyć”, że według innego członka komisji- świadka B. F. (k. 119), zgromadzeniu i głosowaniu nie towarzyszyły nieprawidłowości. Gdyby były jakiekolwiek problemy podczas liczenia głosów (ewentualnie głosów nieważnych) członkowie komisji zareagowaliby (k. 119, 120). Zeznania te przeczyły zatem twierdzeniu o „podrzuceniu” 14 kart po zakończeniu głosowania (k. 6). „Powód zresztą podpisał protokół” (k. 24). Ponadto zaznaczył Sąd, że „analizując treść protokołu”, na 322 obecnych członków głosy oddało (uczestnicząc w głosowaniu) 308 osób (k. 22). Różnica 14 osób stanowiła zatem różnicę pomiędzy ilością obecnych osób, a tych, które uczestniczyły w głosowaniu, co też podważało stanowisko powoda. Powód nie kwestionował zaś liczby głosów ujętej w protokołach (k. 130). Przyznał też, że uchwały merytoryczne były podejmowane po przekazaniu list obecności (k. 116). Choć świadek Z. S. wskazał też, że komisja pracowała w pośpiechu, podczas jej obrad przeszkadzano członkom i naciskano na szybsze przelicznie głosów (k. 117), nie potrafił jednak wskazać, kto konkretnie miał przeszkadzać w obradach (k. 118). Statut nie przewidywał zarazem wymogu drukowania kart przez komisję, czy naniesienia jej pieczęci (k. 117). Zgodnie z jego treścią karty powinny być opatrzone pieczęcią spółdzielni (§ 92 ust. 8). Jak wskazał zarazem świadek A. K., parafowanie kart uniemożliwiało podniesienie zarzutów o ich podrobienie (k. 118).

Za bezzasadny uznał Sąd zarzut powoda, że uchwała nr 7 była niezgodna z prawem, gdyż jej przedmiotem było zaciągnięcie kredytu w kwocie 4.000.000 zł na budowę budynku mieszkalnego w systemie deweloperskim (k. 6). Powód zaznaczył, że a) celem spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb członków i ich rodzin, a nie przyszłych członków, b) jeżeli kredyt ma być zabezpieczony hipoteką ustanowioną na nieruchomości, której spółdzielnia jest właścicielem, a osoby niebędące członkami spółdzielni lub członkowie spółdzielni są uprawnieni z tytułu spółdzielczych praw do lokali w budynku na tej nieruchomości lub zawarto z tymi członkami umowy o budowę lokali na tej nieruchomości, to zawarcie umowy kredytu wymaga również pisemnej zgody większości tych członków spółdzielni oraz osób niebędących członkami; środki finansowe pochodzące z tego kredytu przeznacza się wyłącznie na potrzeby tej nieruchomości (przepis ten stosuje się odpowiednio do nieruchomości, będącej w użytkowaniu wieczystym spółdzielni). Spółdzielnia, jak zaznaczył, nie jest podmiotem, który może budować budynki z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży.

Oceniając zasadność tego zarzutu Sąd Okręgowy zaznaczył, że uchwała nr 7 nie dotyczyła zgody na zaciągnięcie kredytu, lecz na rozpoczęcie i prowadzenie inwestycji (k. 18, 19). Niezależnie od tego, uchwała nr 9 upoważniała do zaciągnięcia kredytu do kwoty 4.000.000 zł, a nie do ustanowienia hipoteki, będącej jednym z możliwych zabezpieczeń kredytu, niekoniecznie towarzyszącym zaciągnięciu kredytu (k. 19). Sama zatem zgoda na zaciągnięcie kredytu nie sprzeciwiała się treści art. 6 ust. 4 i 5 ustawy z 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U.2018.845 j.t. ze zm.). Ponadto zgodnie z oświadczeniem prezesa, złożonym do protokołu (k. 18), „żaden grunt pod budynkiem czy inny budynek nie będzie zabezpieczeniem kredytu, koszty kredytu nowego budynku nie będą w żaden sposób obciążać członków Spółdzielni”.

Odnosząc się do dalszej argumentacji zarzutu powoda Sąd Okręgowy podał, że istotnie zgodnie z art. 1 ust. 1 cyt. ustawy, celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej "spółdzielnią", jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Ustawa nie wyklucza jednak działalności deweloperskiej przez spółdzielnię mieszkaniową, w istocie także zmierzającej, choć w sposób pośredni, do zaspokojenia potrzeb członków. Zgodnie zatem z art. 1 ust. 2 pkt 5) ustawy, przedmiotem działalności spółdzielni może być budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu. Jak zaznacza się w doktrynie, jest to pole w pełni deweloperskiej, obliczonej na zysk, gospodarczej działalności spółdzielni. Jednocześnie zwraca się uwagę na kwestię powstałego zysku, który z reguły służy powiększeniu funduszu remontowego (sytuacja taka miała miejsce w przypadku przedmiotowych uchwał- k. 16), choć może też powodować zmniejszenie opłat eksploatacyjnych i innych opłat związanych z utrzymaniem lokali członków i nieruchomości wspólnej lub nieruchomości spółdzielni albo wspierać inne fundusze spółdzielni do realizacji celów statutowych.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

Wymieniony wyrok powód zaskarżył w całości Podał, że nie występuje jako osoba prywatna - członek Spółdzielni (...), lecz jako wybrany na Walnym Zebraniu w dniu 28 czerwca 2016 r. przedstawiciel wszystkich członków Spółdzielni (...) statutowy” wybrany na Przewodniczącego Komisji Skrutacyjnej i występuje w obronie wszystkich członków Spółdzielni.

Powód wniósł w Ż. podjętych w dniu 28 czerwca o stwierdzenie nieważności uchwał od Nr 1/2016 do Nr (...) Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni (...)2016 r. oraz o:

1.  Dopuszczenie dowodów wskazanych w uzasadnieniu pozwu na okoliczność ich treści - w tym nagrania sądowego z przesłuchania świadków i powoda.

2.  Dopuszczenie dowodu z zeznań świadka Z. S. zam. (...)-(...) Ż. O.. 700-lecia 14/74 na okoliczność wadliwie podjętych uchwał w dniu 28 czerwca 2016 r.

3.  Zasądzenie od pozwanego Zarządu Spółdzielni na rzecz powoda kosztów procesu według norm przypisanych.

Wskazał, że „do oceny prawnej niezbędnym jest dokonanie analizy dowodów uzasadniających uchylenie uchwał Walnego Zgromadzenia Członków z powodu:

*

naruszenia zasady tajności wyborów z powodu braku kabin wyborczych;

braku należytego quorum wymaganego zgodnie z zapisami statutowymi.

Pozwana w odpowiedzi na apelację wniosła o oddalenie apelacji powoda i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Powód w apelacji nie zgłosił wprost zarzutu naruszenia przepisów postępowania, a z treści apelacji i sformułowanych w niej wniosków można wnosić, że powód zarzuca niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, których wyjaśnienie miałoby nastąpić przez dopuszczenie w postępowaniu apelacyjnym dowodów, które przeprowadził już Sąd I instancji, a które powód zgłosił w uzasadnieniu pozwu. W takim stanie rzeczy gdy powód nie sprecyzował jakie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy nie zostały wyjaśnione przez Sąd I instancji wniosek o ponowne dopuszczenie tych dowodów jest nieuzasadniony, podobnie jak wniosek o dopuszczenie dowodu z nagrania sądowego z przesłuchania świadków i powoda, który to materiał został zebrany w postępowaniu przed Sądem Okręgowym i wchodzi w skład materiału sprawy, którym dysponował Sąd Apelacyjny.

Z wymienionych przyczyn wnioski dowodowe powoda, w tym także wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka Z. S., który również został przesłuchany przed Sądem I instancji nie zasługiwały na uwzględnienie przez Sąd Apelacyjny.

W sytuacji gdy powód nie podważył skutecznie ustaleń dokonanych przez Sąd Okręgowy ustalony przez ten Sąd stan faktyczny Sąd Apelacyjny w pełni podzielił i przyjął za własny.

W oparciu o prawidłowo ustalone okoliczności faktyczne Sąd I instancji trafnie zastosował prawo materialne przyjmując ostatecznie, że nie zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności kwestionowanych przez powoda uchwał podjętych przez Zgromadzenie Członków pozwanej Spółdzielni w dniu 28 czerwca 2016 roku. w sytuacji gdy Sąd Apelacyjny w pełni aprobuje stanowisko Sądu Okręgowego i argumentację przemawiającą za przyjęciem, że zaskarżone uchwały zostały podjęte prawidłowo w związku z czym są ważne, nie ma potrzeby powielania szczegółowej argumentacji zawartej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

W nawiązaniu do zawartego w apelacji zarzutu co do naruszenia tajności wyborów wskutek braku kabin wyborczych wskazać jedynie należy, że reguły i sposoby zapewnienia tajności wyborów obowiązujące w wyborach powszechnych do Sejmu, Senatu czy wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nie mają zastosowania w wyborach przeprowadzanych w czasie zgromadzeń (zebrań) członków spółdzielni. W szczególności przepisy Prawa spółdzielczego, w tym ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie przewidują obowiązku głosowania tajnego przez zapewnienie kabin wyborczych.

Wymieniony zarzut sformułowany przez powoda w apelacji należało uznać za bezzasadny.

Na podobną ocenę zasługuje zarzut braku należytego quorum w czasie głosowania nad poszczególnymi uchwałami.

Jak trafnie zauważył i wywodził Sąd Okręgowy regulacja art. 8 3 ust. 9 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (podobnie jak §11 art. 36 Prawa spółdzielczego) ma charakter bezwzględnie wiążący w części, która określa, iż wymagana dla uznania uchwały za przyjętą, określona w ustawie lub statucie, "większość" powinna być liczona w odniesieniu do "ogólnej liczby członków uczestniczących w walnym zgromadzeniu". Członkami uczestniczącymi w walnym zgromadzeniu w rozumieniu art. 8 3 ust. 9 są wszyscy członkowie obecni na tym zgromadzeniu, którzy wzięli udział w głosowaniu nad uchwałą. Ponadto zgodnie z §82 ust. 3 Statutu pozwanej Spółdzielni Walne Zgromadzenie lub Zgromadzenie podzielone na części jest ważne i zdolne do podejmowania uchwał bez względu na liczbę obecnych członków Spółdzielni[…], a uchwały są podejmowane zwykłą większością głosów.

Wbrew stanowisku powoda Sąd Okręgowy prawidłowo ustalił liczbę głosów oddawanych przy głosowaniu każdej z uchwał jak i wyjaśnił różnicę 14 głosów, która wyniknęła z różnicy pomiędzy liczbą 322 członków obecnych na Zgromadzeniu, a liczbą oddanych głosów (308).

Z wymienionych przyczyn apelacja powoda okazała się bezzasadna w związku z czym ulegała oddaleniu, a powód jako przegrywający sprawę w postępowaniu apelacyjnym obowiązany jest zwrócić pozwanej związane z tym koszty zastępstwa adwokackiego (art. 98 § 1 i 3 kpc oraz § 8 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 10 ust.1 pkt2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.).

SSO del. Aleksandra Korusiewicz SSA Mieczysław Brzdąk SSA Lucyna Morys-Magiera