Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2022 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Anna Brudkowska-Lau

Protokolant – starszy sekretarz sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2022 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 23 września 2021 r., znak: (...)

w sprawie: J. P.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rekompensatę

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu prawo do rekompensaty.

Na oryginale właściwy podpis.

VI U 1468/21

UZASADNIENIE

Decyzją organu rentowego z dnia 23 września 2021 r. odmówiono ubezpieczonemu panu J. P. prawa do rekompensaty z tego powodu, że ubezpieczony nie przedłożył świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych, co jest niezbędnym warunkiem tego, żeby zaliczyć wskazane we wniosku ubezpieczonego okresy do pracy w warunkach szczególnych. Z decyzją tą nie zgodził się ubezpieczony wnosząc od niej odwołanie i wnosząc o zaliczenie do okresu pracy w warunkach szczególnych pracy, gdy ubezpieczony pracował w Przedsiębiorstwie (...) - (...) [f 00:02:46.748] w K. i w tym okresie również odbywał zasadniczą służbę wojskową, a także okresu za pracę w warunkach szczególnych drugiego, kiedy pracował w Przedsiębiorstwie (...) [f 00:03:05.320] w B.. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie tego odwołania przywołując argumentację z decyzji, z uzasadnienia decyzji przede wszystkim akcentując to, że ubezpieczony nie przedłożył żadnych świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Jednocześnie też o.., w odpowiedzi na odwołanie pojawił się wniosek o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków, o które wniósł również..., o przesłuchanie, których wniósł również ubezpie..., ubezpieczony. W piśmie z 31 grudnia 2021 r. ubezpieczony sprecyzował o jakie okresy pracy w warunkach szczególnych chodzi. I tutaj sprecyzował to w ten sposób, że zawnioskował o uznanie i przyznanie prawa do rekompensaty w oparciu o okres pracy w warunkach szczególnych od 1 września 1975 do 30 czerwca 1989 i od 3 lipca 1989 do 31 stycznia 1991 r. Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe. To postępowanie dowodowe polegało na przesłuchaniu świadków zawnioskowanych przez ubezpieczonego i drugą stronę i jest to świadek E. P. [f 00:04:43.588], także świadek J. A. (1) [f 00:04:44.496], który złożył zeznania na piśmie i również świadek J. B. [f 00:04:52.700] I świadkowie ci zeznawali właśnie i pracowali zresztą z ubezpieczonym razem na budowach i przy budowie różnego rodzaju elektrowni, gdy ubezpieczony wykonywał prace, zarówno w (...), jak i w Przedsiębiorstwie (...). Sąd ustalił na podstawie zeznań tych świadków, że ubezpieczony w okresie od 1 września 1975 r. do 30 czerwca 1989 r. wykonywał mo..., prace monterskie na wysokościach, a przede wszystkim prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokościach. Były to prace dosyć wyspecjalizowane, a mianowicie demonta..., demontaż i montaż kotłów. Były to kotły energetyczne i praca ta polegała na budowie i remont..., remoncie kotłów w elektrowniach tj. P., w B., w B., przy czym ubezpieczony pracował, jeśli chodzi o Przedsiębiorstwo (...) razem z E. P., pracowali oni w jednej brygadzie. Ubezpieczony był zobowiązany do tego, aby, by, aby używać specjalnych strojów ochronnych, kasków, pasów BHP, w zasadzie były to szelki, tak jak zeznał tutaj świadek i praca ta była pracą w warunkach szczególnych, przy czym pracowali w wymiarze co najmniej 8 godzin dziennie. Ubezpieczony w okresie, kiedy pracował w Przedsiębiorstwie (...), odbywał zasadniczą służbę wojskową i to była zasadnicza służba wojskowa od 4 maja 1976 r. do 12 kwietnia 1978 r., powrócił do pracy w (...), na tym samym stanowisku pracował dalej od 3 maja 1978 r. Ubezpieczony także pracował i był oddelegowany do pracy na W. przy budowni, przy budowie elektrowni dwukrotnie od 16 września 1981 do 30 września 1982 oraz drugi raz od 22 kwietnia 1986 do 2 lipca 1988 r. i tam wykonywał również identyczną pracę co w Polsce, a mianowicie pracę polegającą na remontu, remoncie konstrukcji stalowych na wysokości, przede wszystkim były to kotły wysokoenergetyczne. Na W. ubezpieczony pracował razem ze świadkiem E. P.. Ubezpieczony również pracował i wykonywał pracę identyczną, którą Sąd opisał przed chwilą na, w T. B. [f 00:08:25.736], była, był to okres pracy od 3 lipca 1989 do 31 stycznia 1991 r., pracował razem ze świadkiem J. B. [f 00:08:41.480], który zeznając w Sądzie potwierdził jak, jakie to, jaki to rodzaj montażu kotłów wentylacji i specyfiki, która obowiązywała ubezpieczonego i tego świadka i w której trzeba było zachować pewne standardy bezpieczeństwa jakie, jakie to właśnie standardy musiał zachować i na jaką pracę w warunkach szczególnych był narażony ubezpieczony, przy czym pan J. B. nadzorował budowę kotłów, m.in. również budowę w P. opisał jako przykład, że współpracowali razem z ubezpieczonym. Spawanie i, i, i ta, i te remonty odbywały się głównie i były to remonty na wysokościach, ponieważ kotły miały olbrzymie gabaryty. Również Sąd dopuścił dowód w formie pisemnej z zeznań świadka J. A. (2) [f 00:09:41.000], który pracował z ubezpieczonym w Przedsiębiorstwie (...) i ten świadek także potwierdził, że ubezpieczony pracował razem przy konstrukcjach stalowych na wysokościach, a nie jako betoniarz - zwojarz, bo takie były informacje w świadectwach, zwykłych świadectwach pracy, co do, do których ubezpieczony, które przedłożył przed organem rentowym. Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie zeznań świadków, na podstawie również akt osobowych ubezpieczonego, w tych aktach osobowych ubezpieczonego zarówno z okresu kiedy pracował w E...., (...), jak i na T. B. wynika albo że pracował jako monter - spawacz albo jako tylko monter, albo monter na wysokościach, rzeczywiście nie było świadectw pracy w warunkach szczególnych i dlatego Sąd właśnie musiał przeprowadzić postępowanie dowodowe na tą okoliczność i ustalił właśnie taki stan faktyczny, że ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych, przy czym Sąd jeszcze posiłkowo oprócz zeznań świadków dopuścił dowód z akt ubezpieczeniowych pana M. P., również pana R. S. [f 00:11:04.168], również wziął pod uwagę oświadczenie, tutaj pismo w zasadzie ZUS, z którego to pisma wynika, że co prawda pozostali świadkowie nie, ale pan świadek pan E. P. nabył prawo do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych właśnie zaliczając mu do tego okresu (...) okres pracy, pracy w (...). Sąd, Sąd mając na uwadze te wszystkie okoliczności doszedł do przekonania, że ubezpieczony w sumie wykonywał pracę w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat i 3 miesięcy, przy czym była to praca wymieniona w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 1983 r., z 7 lutego dokładnie 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze określona w Dziale V pod poz. 5, czyli prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokościach, a to prowadzi do wniosku, że skoro takie prace wykonywał ubezpieczony, który nie mógł nabyć prawa do emerytury pomostowej, ani do emerytury w warunkach szczególnych spełnia wszystkie przesłanki, żeby, żeby przyznać mu prawo do rekompensaty, bowiem zgodnie z art. 21 ustęp 1 Ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje ubezpieczonemu jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynoszący co najmniej 15 lat, oczywiście nie przysługuje tej osobie, która nabyła prawo do emerytury co już Sąd wspomniał na prze..., na podstawie przepisów Ustawy o emeryturach i rentach, chodzi tutaj o emeryturę w szczególnych warunkach, ponieważ celem rekompensaty właśnie jest łagodzenie skutków utraty możliwości przejścia na emeryturę przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego przez pracowników zatrudnionych przy pracach w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W przypadku rekompensaty realizacja tego celu polega na s..., nie na stworzeniu możliwości wcześniejszego zakończenia aktywności zawodowej lecz na odpowiednim zwiększeniu podstawy wymiaru emerytury z FUS, do której osoba uprawniona nabyła prawo po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. W art. 2 pkt. 5 Ustawy o emeryturach pomostowych ustawodawca zdefiniował ją jako odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Art. 2 punkt 5 i art. 21 Ustawy o emeryturach pomostowych formułują dwie zasadnicze przesłanki nabycia prawa do rekompensaty, na..., nienabycie prawa do emerytury pomostowej i osiągnięcie okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu Ustawy o emeryturach i rentach wynoszącego co najmniej 15 lat. Zdaniem Sądu ubezpieczony spełnia te przesłanki, ponieważ pracował stale w pełnym wymiarze czasu pracy w tych okresach, o których Sąd wspomniał, dlatego też Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do rekompensaty.