Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 22 czerwca 2022r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Hubert Wnorowski

Protokolant sekr. sądowy Natalia Chodarcewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2022r. w K. sprawy

z powództwa małoletniej A. Ś.

reprezentowanej przez A. B.

przeciwko Ł. Ś.

o zasądzenie alimentów

I.  Zasądza alimenty od pozwanego Ł. Ś. na rzecz małoletniej A. Ś. ur. (...) w kwocie po 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie płatne z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk jej matki – A. B. z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 12 kwietnia 2022r.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi.

IV.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia Hubert Wnorowski

UZASADNIENIE

A. B. działając w imieniu małoletniej A. Ś. wniosła o zasądzenie od pozwanego Ł. Ś. alimentów w kwocie 1000 zł na rzecz córki.

W uzasadnieniu pozwu podała, że koszty utrzymania córki wynoszą ok. 2000 zł miesięcznie. Składają się na to wydatki związane z wyżywieniem dziecka, zakupem środków higienicznych, odzieży i obuwia oraz kosztów leczenia małoletniej (k. 3).

Ł. Ś. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty 500 zł alimentów miesięcznie. W pozostałej części domagał się oddalenia powództwa.

W uzasadnieniu podał, że obecnie łoży na utrzymanie córki kwotę 500 zł miesięcznie. Pracuje jako pracownik fizyczny w W., gdzie zarabia ok. 2200 zł miesięcznie. Po uregulowaniu opłat za mieszkanie i alimentów zostaje mu na utrzymanie 550 zł miesięcznie. Zakwestionował koszty utrzymania małoletniej powódki, które przedstawiła matka, oceniając je na wygórowane (k. 14-15).

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia A. S. urodziła się (...) Jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...). Pozostaje pod bieżącą pieczą matki. Ojciec utrzymuje kontakty z córką, choć nie są one regularne. Ze względu na atopowe zapalenie skóry małoletnia pozostaje pod stałą opieką lekarza dermatologa, przyjmuje leki. W czasie gdy matka pracuje przebywa pod opieką babci. Od września 2022r. małoletnia będzie uczęszczała do żłobka miejskiego.

A. B. wspólnie ze swoją matką i małoletnia córką zamieszkuje w K. w mieszkaniu należącym do jej matki. Pracuje jako szwaczka w zakładzie (...) A sp. z.o.o. w K., gdzie zarabia 19,70 zł za godzinę pracy. Ostatnio otrzymała wynagrodzenie wysokości 1400 zł. Dokłada matce kwotę 800 zł miesięcznie do opłat za mieszkanie.

Ł. Ś. mieszka w M. pod W. w wynajmowanym mieszkaniu wspólnie z bratem. Pracuje jako pracownik fizyczny w firmie (...)-RO” w W., gdzie zarabia 3010 zł brutto miesięcznie. Wynajem mieszkania kosztuje 1700 zł miesięcznie plus opłaty za media. Koszty te pokrywa wspólnie z bratem po połowie. Po opłaceniu mieszkania i innych zobowiązań pozostaje mu ok. 500 zł na bieżące wydatki.

Powyższy stan faktyczny w sprawie, Sąd ustalił w oparciu o zeznania stron (k. 60-61) oraz dokumenty przedłożone przez strony znajdujące się w katach sprawy (k. 4-6, 16-19, k. 25-59).

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustalenia stanu faktycznego w sprawie, Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego, gdyż były one spójne i logiczne. Odpowiadały realiom rynkowym i gospodarczym. Nie dał natomiast wiary zeznaniom przedstawicielki ustawowej powódki w części dotyczącej kosztów utrzymania mieszkania i kosztów utrzymania małoletniej córki. Stały one bowiem w sprzeczności z doświadczeniem życiowym, jak również ze złożonymi przez stronę powodową dowodami. Sąd uznał za wiarygodne także wszystkie zebrane w toku postępowania dokumenty, które zostały złożone przez strony, albowiem nie budziły one żadnych wątpliwości. Ponadto strony nie kwestionowały ich prawdziwości i wiarygodności.

Zgodnie z treścią art. 133§1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres świadczeń alimentacyjnych reguluje treść art. 135§1 kro, czyli zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Bezsporne jest, że małoletnia powódka nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, wobec tego oboje rodzice obowiązani są do przyczyniania się do łożenia na jej utrzymanie.

Orzekając w niniejszej sprawie, na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie do kwoty 550 zł alimentów miesięcznie. Podnieść należy, że pozwany w żaden sposób nie kwestionował zasadności powództwa. Dotychczas łożył na utrzymanie córki kwotę 500 zł alimentów miesięcznie.

Ustalając wysokość należnych małoletniemu alimentów, Sąd wziął jednocześnie pod uwagę zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki oraz obecne możliwości zarobkowe pozwanego.

Matka małoletniej powódki określiła koszt utrzymania córki na kwotę ok. 2000 zł miesięcznie. Podniosła, że małoletnia pozostaje pod stałą opieką dermatologa, ponieważ choruje na atopowe zapalenie skóry, a miesięczny koszt leczenia wynosi 100 zł. Wydatki związane z zabezpieczeniem podstawowych potrzeb córki stanowią dla niej nadmierne obciążenie finansowe.

W ocenie Sądu, koszty utrzymania córki przedstawione przez matkę są zawyżone. Wprawdzie małoletnia powódka ma problemy zdrowotne, co wiąże się z dodatkowymi wydatkami np. zakupem leków i dojazdów na wizyty lekarskie. Niemniej jednak, dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, zatem nie może mieć miejsca sytuacja, w której to matka przeznacza na utrzymanie córki kwotę 2000 zł, gdy sama nie dysponuje dochodem w takiej wysokości. Matka pracuje bowiem na podstawie umowy zlecenie i osiąga dochód zbliżony do najniższego wynagrodzenia w kraju, a czasami nawet w mniejszej wysokości. Podała, że ostatnio otrzymała wynagrodzenie w wysokości 1400 zł (zeznania k. 60v). Zestawiając to z twierdzeniami przedstawicielki powódki jakoby miesięcznie przekazywała na utrzymanie mieszkania kwotę 800 zł, a jednocześnie wydawała na potrzeby małoletniej 2 000 zł. miesięcznie nie można uznać tych twierdzeń za wiarygodne, a jedynie stworzone na potrzeby niniejszego postępowania.

Natomiast pozwany dysponuje stałym dochodem w wysokości ok. 2500-3000 zł miesięcznie. Ponosi koszty własnego utrzymania w W. gdzie podjął pracę. Wynajmuje mieszkanie wspólnie z bratem, którego utrzymanie wynosi 1700 zł miesięcznie. Pozwany nie uchyla się od ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej powódki. Dotychczas łożył na jej utrzymanie kwotę 500 zł alimentów miesięcznie. Jednocześnie utrzymuje kontakt z córką, co wiąże się dla niego z ponoszeniem kosztów podróży.

Zabezpieczenie podstawowych potrzeb małoletniej powódki tj. wyżywienia czy ubrania generuje spore wydatki. Natomiast matka musi mieć zapewnione środki finansowe od ojca w postaci alimentów celem zabezpieczenia wszelkich usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej powódki, w tym kosztów związanych z poprawą stanu zdrowia małoletniej.

W ocenie Sądu, matka małoletniej powódki swój obowiązek alimentacyjny realizuje głównie poprzez osobiste starania w wychowanie córki oraz łoży na jej utrzymanie z własnego dochodu. Niemniej jednak, podnieść jednocześnie należy, że pozwany z racji dalekiej odległości od miejsca zamieszkania małoletniej córki nie jest w stanie realizować częstych kontaktów z córką, co niewątpliwie wpływa na zakres jego obowiązku alimentacyjnego.

Oceniając możliwości zarobkowe pozwanego oraz usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki, Sąd doszedł do przekonania, że pozwany powinien łożyć na utrzymanie córki tytułem alimentów kwotę 550 zł miesięcznie.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, na podstawie art. 133§1 kro zasądzono alimenty od pozwanego na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 550 zł miesięcznie, poczynając od 12 kwietnia 2022r. (pkt. I wyroku).

W pkt. II wyroku Sąd, powództwo w pozostałej części oddalił albowiem w toku postępowania ustalił, że żądana przez powoda kwota 1000 zł alimentów miesięcznie jest nadmiernie wygórowana. Wprawdzie każde z rodziców chce zapewnić jak najlepsze warunki do wychowania i rozwoju dziecka. Niemniej jednak, ustalając wysokości należnych alimentów, Sąd zobowiązany jest wziąć pod uwagę także możliwości zarobkowe zobowiązanego. Alimenty w wysokości ustalonej przez Sąd, są adekwatne do obecnych możliwości zarobkowych pozwanego.

Na podstawie art. 102 kpc, kierując się zasadą słuszności, Sąd nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi (pkt. III wyroku).

W ocenie Sądu, pozwany w pierwszej kolejności powinien skupić się na realizacji obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki. Nieobciążanie pozwanego kosztami sądowymi, zdaniem Sądu nie będzie stanowiło znacznego uszczerbku dla Skarbu Państwa.

Na podstawie art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności. (pkt. IV wyroku).

sędzia Hubert Wnorowski