Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 116/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

12 sierpnia 2022r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Agata Wilczewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Sobieraj

przy udziale Andrzeja Dybki Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Koninie

po rozpoznaniu 10 czerwca 2022r. i 12 sierpnia 2022r.

sprawy R. R.

oskarżonego z art.178a§1i4k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Turku

z 24 stycznia 2022r., sygn. akt II K 354/21

I.  Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- z opisu czynu przypisanego oskarżonemu eliminuje, że oskarżony czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Turku sygn. akt IIK606/15 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i przyjmuje kwalifikację prawną tego czynu z art.178a§1k.k., i za przestępstwo to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

- zmienia orzeczony w punkcie 2 środek karny w ten sposób, że na podstawie art.42§2k.k. w zw. z art.43§1k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;

- wysokość orzeczonego w punkcie 3 świadczenia pieniężnego obniża do 5.000zł (pięciu tysięcy złotych).

II.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części.

III.  Zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w tym od opłaty za obie instancje.

Agata Wilczewska

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 116/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 24.01.2022 r., sygn. akt II K 354/21.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

1.  Zatarcie skazania w sprawie IIK 606/15 SR w Turku.

2.  Karalność oskarżonego w Niemczech za nieumyślne prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwym.

Akta SR w Turku o sygn. akt IIK606/15 i informacje o wykonaniu kar i środków karnych.

Odpis nakazu karnego niemieckiego.

Dane o karalności.

k.169

k.169 w zw. z k.146-150 i 155-159.

k.125

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Akta sprawy, informacje o skazaniu w Niemczech, odpis wyroku.

Wartość dowodowa dokumentów urzędowych nie budziła żadnych wątpliwości co do ich prawdziwości.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca orzeczeniu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych, stanowiących podstawę orzeczenia, tj. uznanie że oskarżony był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, podczas gdy oskarżony winien być traktowany jako wcześniej niekarany z uwagi na zatarcie skazania, a błąd ten miał znaczący wpływ na kwalifikację prawną czynu oraz wymiar kary i zastosowanie środka karnego, tj. błąd ten doprowadził do nieprawidłowego zastosowania przepisów prawa materialnego, tj. art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 106 k.k. i art. 107 § 4a i §6 k.k. oraz art. 42 § 3 w zw. z art. 43 § 1 k.k.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się zasadna i doprowadziła do wydania orzeczenia o charakterze reformatoryjnym.

Sąd odwoławczy w toku kontroli instancyjnej podzielił stanowisko obrony, iż w sprawie błędnie ustalono, iż oskarżony był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, co skutkowało błędnym wskazaniem w kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego art. 178a § 4 k.k.

Jak wynika z akt sprawy, R. R. był wcześniej skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Turku, sygn. akt II K 606/15, którym wymierzono mu karę grzywny, zobowiązano go do zapłaty świadczenia pieniężnego oraz orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy na okres 3 lat. Środek karny rozpoczął swój bieg 12 września 2015 r., zatem wykonany został 12 września 2018 r. Oskarżony uiścił orzeczoną karę grzywny w maju 2016 r., a świadczenie pieniężne w czerwcu 2016 r. Z uwagi na powyższe, nie ulega wątpliwości iż 12 września 2018 r. doszło do zatarcia skazania w sprawie II K 606/15, zatem stosownie do treści art. 106 k.k. skazanie to uważa się za niebyłe.

W Niemczech natomiast oskarżony został skazany za przestępstwo nieumyślnego prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwym.

Zatem w ocenie Sądu odwoławczego oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona jedynie czynu z art. 178a § 1 k.k., tak jak słusznie podniósł obrońca.

Mając na uwadze powyższe, Sąd odwoławczy z opisu czynu przypisanego oskarżonemu wyeliminował, że oskarżony czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Turku sygn. akt II K606/15 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i przyjął kwalifikację prawną tego czynu z art.178a § 1 k.k., i za przestępstwo to na podstawie tego przepisu wymierzył oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. W konsekwencji Sąd zmienił również orzeczony w punkcie 2 środek karny w ten sposób, że na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat. Nadto Sąd odwoławczy za zasadne uznał obniżenie orzeczonego w punkcie 3 świadczenia pieniężnego do 5.000 złotych.

Tak ukształtowany wymiar kary jest odpowiedni do stopnia winy oskarżonego, stopnia społecznej szkodliwości czynu jak i uwzględnia wszystkie dyrektywy wymiaru kary, określone w art. 53 k.k. Uwzględnia stan nietrzeźwości oskarżonego i spowodowane przez niego zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Oskarżony był już w chwili czynu skazany na karę pozbawienia wolności w innej sprawie o sygn. akt IIK 70/20 przez SR w Ostrowie W.. stąd nie było możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności w niniejszej sprawie. Wskazany okres zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych jest odpowiedni z uwagi na cele prewencyjne, z uwagi na wysoki stan nietrzeźwości i spowodowaną przez oskarżonego kolizję, co sprawie że spowodowane przez oskarżonego zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym było bardzo duże. Minimalna kwota orzeczonego świadczenia pieniężnego uwzględnia sytuację majątkową oskarżonego, a przy tym będzie stanowić odpowiednio dotkliwą sankcję o charakterze finansowym.

Mając na względzie wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Sąd odwoławczy nie znajdując przy tym uchybień określonych w art. 440 k.p.k., podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność dalszej zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia – na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. orzekł jak w wyroku.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mimo zasadności zarzutu apelacyjnego, niezasadny okazał się jednak wniosek obrońcy, bowiem w sprawie brak jest podstaw do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Uchybienie Sądu I instancji nie stanowi naruszenia z art. 439 § 1 k.p.k. czy art. 440 k.p.k. które winno skutkować uchyleniem orzeczenia. W sprawie nie zachodzi również konieczność przeprowadzenia w całości na nowo postępowania dowodowego. Sąd odwoławczy za zasadną uznał jedynie zmianę wyroku we wskazanym zakresie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Wina oskarżonego w zakresie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k., zaliczenie na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 5 lipca 2021 r. oraz rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów za postępowanie przed Sądem I instancji.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo i wina oskarżonego w zakresie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Sąd odwoławczy w toku kontroli instancyjnej nie dopatrzył się błędu w zaliczeniu na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 5 lipca 2021 r. Brak jest przy tym błędów w zakresie kosztów postępowania przed Sądem I instancji.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd odwoławczy na skutek apelacji obrońcy oskarżonego z opisu czynu przypisanego oskarżonemu wyeliminował, że oskarżony czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Turku sygn. akt II K606/15 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i przyjmuje kwalifikację prawną tego czynu z art.178a § 1 k.k., i za przestępstwo to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

W konsekwencji, Sąd odwoławczy zmienił orzeczony w punkcie 2 środek karny w ten sposób, że na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

Nadto Sąd odwoławczy za zasadne uznał obniżenie orzeczonego w punkcie 3 świadczenia pieniężnego do 5.000 złotych.

Zwięźle o powodach zmiany

Z uwagi na fakt, iż w toku kontroli instancyjnej stwierdzono iż w sprawie doszło do zatarcia skazania, z opisu czynu przypisanego oskarżonemu wyeliminowano, że oskarżony czynu dopuścił się go będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Turku sygn. akt II K606/15 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Sąd odwoławczy przyjął kwalifikację prawną czynu oskarżonego z art. 178a § 1 k.k. i za przestępstwo to na podstawie tego przepisu wymierzył oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

W konsekwencji, Sąd odwoławczy zmienił orzeczony w punkcie 2 środek karny w ten sposób, że na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

Zasadne okazało się również obniżenie orzeczonego w punkcie 3 świadczenia pieniężnego do 5.000 złotych.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Sąd odwoławczy mając za uwadze trudną sytuację materialną oskarżonego i zasadność apelacji, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w tym od opłaty za obie instancje.

7.  PODPIS

Agata Wilczewska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kwalifikacja prawna czynu

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana