Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 maja 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Magdalena Mastej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2021 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa I. N.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki I. N. kwotę 17.200,00 zł (słownie złotych: siedemnaście tysięcy dwieście złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 06.05.2019 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi;

IV  nakazuje stronie pozwanej Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 1.043,51 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych, od uiszczenia których powódka była zwolniona, zaś w pozostałym zakresie koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt I C 645/19

UZASADNIENIE

Powódka I. N. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 47.200,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 16.03.2019 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 19 lipca 2018 r. w miejscowości L. na skrzyżowaniu ulic (...) z K. doszło do zdarzenia drogowego. Kierująca pojazdem m-ki O. (...) nr rej (...) jadąca ulicą (...) od strony B. nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu kierującej rowerem powódce, wykonując manewr skrętu w lewo w kierunku L., w wyniku czego uderzyła w nią lewym lusterkiem bocznym. Wskutek wypadku powódka doznała obrażeń ciała tj. wieloodłamowego złamania nasady bliżej kości prawej ramiennej, wstrząśnienia mózgu, urazu kręgosłupa szyjnego, stłuczenia biodra prawego i nadgarstka lewego. Straciła także zęby. Charakter doznanych przez I. N. był bardzo poważny, przebywała w szpitalu, gdzie wykonano bolesne zabiegi, w tym zabieg operacyjny, a następnie leczyła się w przychodniach specjalistycznych i nadal się leczy. Jej obrażenia były bardzo poważne. Sprawca zdarzenia posiadała ubezpieczenie w zakresie OC u strony pozwanej, została również uznana przez Sąd winną spowodowania wypadku. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana przyznała powódce kwotę 12.800,00 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 329,99 zł tytułem kosztów leczenia. Powódka nie zgadza się z wysokością sumy przyznanej tytułem zadośćuczynienia gdyż jest ona rażąco zaniżona w stosunku do doznanych obrażeń ciała oraz powstałej krzywdy i stanowi kwotę symboliczną, która w żaden sposób nie zmierza do naprawienia jej krzywdy.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, że wypłacona na etapie postępowania likwidacyjnego kwota 12.800,00 zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w pełni zrekompensowała powódce jej cierpienia, w związku z czym brak jest podstaw do uwzględnienia roszczenia. W ocenie strony pozwanej dochodzona przez powódkę łączna kwota 60.000,00 zł jest całkowicie nieuzasadniona oraz w sposób rażący wygórowana. Wskazała ona, że nie neguje cierpień jakich doznała powódka, jednakże wysokość wypłaconego świadczenia powinna odpowiadać realnie poniesionej przez powódkę krzywdzie. Z dokumentacji medycznej wynika, że powódka nie zgodziła się na ponowne leczenie operacyjne w zakresie barku i ramienia, jednakże nie wynika dlaczego ponownie miał być wykonany ten zabieg. W jej ocenie mogło chodzić o nieprawidłowość wykonania zabiegu pierwotnie, jednak pozwany nie może za to odpowiadać. Ponadto powódka zwlekając z decyzją o poddaniu się leczeniu operacyjnemu mogła doprowadzić do pogorszenia swojego stanu zdrowia. Ponadto powódka cierpi na chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, a więc dolegliwości bólowe, które wiąże ona ze zdarzeniem, mogą wynikać w całości lub w znacznej mierze z w/w choroby.

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY

W dniu 19 lipca 2017 r. miało miejsce zdarzenie drogowe spowodowane przez kierującą pojazdem marki O. (...) nr rej, DKA 12RH E. L., która nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu wykonując manewr skrętu w prawo, kierującej rowerem I. N., w wyniku czego uderzyła w nią lewym lusterkiem bocznym. Pojazd sprawcy wypadku był ubezpieczony w zakresie OC posiadaczy pojazdów w Towarzystwie (...) S.A. z siedzibą w W..

Okoliczność bezsporna

Bezpośrednio po zdarzenie I. N. została przewieziona do (...) Sp. z o.o. w K. gdzie wykonano jej dwukrotnie TK głowy, rtg: prawego barku, stawów biodrowych, lewego nadgarstka, kręgosłupa szyjnego i klatki piersiowej. Badania wykazały, że doznała wstrząśnienia mózgu, uraz kręgosłupa szyjnego, stłuczenie biodra prawego i nadgarstka lewego oraz wieloodłamowego złamania nasady bliższej prawej kości ramiennej bez innych uszkodzeń kostno-stawowych. Złamanie kości ramiennej zoperowano, wykonując przezskórną stabilizację odłamów kostnych drutami K.. Konsultacje neurologiczna nie wykazała świeżych zmian urazowych. I. N. przebywała w szpitalu od 19 lipca do 3 sierpnia 2018 r. Została wypisana do domu w ortezie ortopedycznej z zaleceniem pozostawania pod kontrolą poradni po 4 tygodniach. Dnia 31 sierpnia 2019 r. usunięto jej druty i w okresie od 29 marca do 11 kwietnia 2019 r. przebywała na rehabilitacji usprawniającej bark. Z uwagi na dolegliwości i ograniczenia ruchomości kończyny w stawie barkowym w terminie od 7 stycznia do 20 stycznia 2020 r. uczęszczała na kolejną serię zabiegów usprawniających brak. W dniu 11 października 2019 r. stwierdzono dodatkowo uszkodzenie prostownika IC palca lewej ręki i skierowano do zabiegu. Była kwalifikowana do leczenia operacyjnego alloplastyki stawu barkowego, jednakże z uwagi na wysokie ryzyko zgonu z powodów kardiologicznych zrezygnowano z niego i wdrożono leczenie zachowawcze.

Dowód:

- dokumentacja medyczna (k. 11-14, 48-55)

- informacja kardiologa z dnia 21.01.2020 r. (k. 44-45)

- ksero skierowania do szpitala (k. 47)

- zeznania świadka D. P. (k. 56v)

- zeznania powódki I. N. (k. 56v-57v)

Po wypadku powódka nie była w stanie samodzielnie funkcjonować, wymagała pomocy rodziny przy codziennych czynnościach. Była przez nich wożona na rehabilitacje i do lekarzy. Do dnia dzisiejszego miewa bóle głowy, nie ma tyle siły w ręce jak przed wypadkiem. Jest pod opieką neurologa i ortopedy. I. N. od dnia 22.02.2018 r. ma ustalony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Przed wypadkiem chorowała na serce, w 2002 r. przeszła udar.

Dowód:
- ksero odpisu orzeczenia o niepełnosprawności z dnia 29.11.2019 r. (k. 46)

- zeznania świadka D. P. (k. 56v)

- zeznania powódki I. N. (k. 56v-57v)

Pismem z dnia 08.02.2019 r. powódka za pośrednictwem pełnomocnika zgłosiła stronie pozwanej szkodę wraz z roszczeniem wypłaty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Dowód:

- pismo z dnia 08.02.2019 r. (k. 15-15v)

Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego przyznało powódce kwotę 12.800,00 zł tytułem zadośćuczynienie. Kwota ta została pomniejszona o zasądzoną wyrokiem sądu nawiązkę na jej rzecz w kwocie 3.000,00 zł. Strona pozwana wypłaciła powódce kwotę 9.800,00 zł.

Dowód:

- pismo z dnia 15.03.2019 r. (k 19-20)

Pismem z dnia 25.03.2019 r. powódka wniosła o zapłatę dalszej kwoty tytułem zadośćuczynienie w wysokości 47.200,00 zł oraz kwoty 369,98 zł tytułem kosztów leczenia.

Dowód:

- pismo z dnia 25.03.2019 r. (k. 17-18v)

Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. pismem z dnia 26.04.2019 r. przyznał I. N. kwotę 329,99 zł tytułem poniesionych kosztów leczenia.

Dowód:

- pismo z dnia 26.04.2019 r. (k. 21-21v)

Złamanie kości ramiennej w wyniku zdarzenia z dnia 19 lipca 2018 r. spowodowało u I. N. trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 25%. Z czego 5 % z powodu złamania kości ramiennej z niewielkim przemieszczeniem i zaburzeniem osi oraz 20% z powodu stwierdzonego znacznego ograniczenia funkcji kończyny przez ograniczenie ruchomości w prawym stawie barkowym, co implikuje znaczną dysfunkcję kończyny prawej u osoby praworęcznej.

Dowód:

- opinia biegłego R. B. z dnia 15.07.2020 r.(k. 69-71)

SĄD ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE

Ustaleń powyższych sąd dokonał na podstawie przedstawionych dokumentów, dokumentacji medycznej I. N., opinii biegłego specjalisty w dziedzinie ortopedii i traumatologii, oraz przesłuchanie powódki i świadka D. P.. W tym miejscu należy wskazać, autentyczność żadnego dokumentu nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości, strona pozwana kwestionowała ustalenia zawarte w opinii biegłego z zakresu ortopedii i traumatotologii.

Odpowiedzialność strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. znajduje podstawę w przepisie art. 822 § 1 k.c. zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Istotą opisywanego ubezpieczenia jest wejście ubezpieczyciela na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w sytuację prawną ubezpieczającego, w zakresie ponoszonej przez niego odpowiedzialności odszkodowawczej. Bezspornym jest, że pojazd sprawcy wypadku komunikacyjnego ubezpieczony był w zakresie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej, która przyznała powódce w ramach postępowania likwidacyjnego tytułem zadośćuczynienia kwotę 12.800,00 zł i tytułem zwrotu poniesionych kosztów leczenia kwotę 329,99 zł. Strona pozwana uważała, iż przyznana kwota w pełni odpowiada skutkom powyższego zdarzenia, gdyż uwzględnia doznany przez powódkę rodzaj, rozmiar i charakter obrażeń ciała będących następstwem zdarzenia oraz związanych z nim cierpień fizycznych i psychicznych.

Powódka nie zgadzała się z przyznanym przez stronę pozwaną zadośćuczynienia w związku z tym w niniejszym postępowaniu dochodziła od niej zadośćuczynienia w kwocie 47.200,00 zł co w sumie dałoby na jej rzecz kwotę 60.000,00 zł. W myśl art. 445 § 1 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie ma na celu przede wszystkim złagodzenie cierpień fizycznych i psychicznych, zarówno tych już doznanych, jak i tych które mogą wystąpić w przyszłości. Ma ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez powódkę. Prawo do zadośćuczynienia jest kwestią bezsporną w wyżej opisanym stanie faktycznym, pozostaje do rozważenia kwestia wysokości sumy zadośćuczynienia i na podstawie jakich okoliczności powinna być ustalana. Zdaniem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z 12 IV 1972 r., II CR 57/72 ,, określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, czasu trwania jego cierpień”.

Przy ustalaniu sumy zadośćuczynienia istotny wpływ ma ustalony trwały uszczerbek na zdrowiu. Został on określony przez biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii na 25%. Według biegłego ograniczenie zakresu ruchomości w barku powoduje ograniczenie możliwości wykonywania znacznej część zajęć domowych, pracy w ogrodzie, bezpiecznego poruszania się na rowerze. Zmiany są znaczne, nieodwracalne, nie rokują poprawy nawet przy stałym prowadzeniu zabiegów rehabilitacyjnych. I. N. odczuwała i będzie odczuwać skutki wypadku. Jej ogólna sprawność, niezależnie od upływającego wieku, uległa znacznemu pogorszeniu. Podnoszona przez stronę pozwana kwestia nieustalenia przyczyn uszkodzenia prostownika IC palce lewej ręki nie miała istotnego znaczenia dla oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu powódki, podobnie też, jako typowo podnoszony dla samego tylko kwestionowania opinii, był zarzut nieustalenia, czy powódka jest osoba praworęczną, czy też leworęczną. Wbrew zarzutom strony pozwanej, fakt urazu nadgarstka został stwierdzony przy przyjęciu powódki do szpitala i jest oczywiste, że wiązał się on z wypadkiem. Urazy doznane w wypadku niewątpliwie miały wpływ na funkcjonowanie całej ręki, w tym palca IV ręki. Stwierdzony przy przyjęciu do szpitala uraz kręgosłupa szyjnego, też musiał się wiązać z wypadkiem, a podnoszona kwestia przez stronę powodową, czy to był uraz typu „smagnięcie biczem” jest nieistotny dla oceny wysokości należnego powódce zadośćuczynienia. Nie może budzić wątpliwości i można to ocenić prima facie, bez konieczności uszczegółowiania opinii biegłego, ze stwierdzone uszkodzenia narządów powstały w wyniku wypadku, do którego doszło 19 lipca 2018 roku.

O wysokości należnego zadośćuczynienia decyduje niewątpliwie zakres cierpień związanych z doznanym uszkodzeniami oraz stopień uszczerbku na zdrowiu. Ten drugi czynnik był u powódki znaczny, bo wynosił 25%. Zwrócić także należy uwagę, iż z wypadkiem jakiego doznała powódka związane są negatywne konsekwencje także co do jej sprawności w życiu codziennym. Z drugiej strony proces leczenia jak i rehabilitacji przebiegał w sposób typowy dla tego rodzaju urazów, bez konieczności długotrwałych pobytów w szpitalu i zabiegów o dużej intensywności i głębokiej ingerencji w uszkodzone narządy. Uszkodzenie ciała doznane przez powódkę nie powodowało niebezpieczeństwa dla życia. I. N. jest emerytką, a więc w związku z wypadkiem nie utraciła możliwości pracy zarobkowej. Nie bagatelizując zakresu cierpień powódki trzeba pamiętać o tym, że zasądzona kwota powinna być adekwatna do stopy życiowej i mieć na celu zapewnienie zrealizowania głównego celu zadośćuczynienia, czyli kompensacji. W ocenie Sądu przy takim uszczerbku na zdrowiu jakiego doznała I. N., konieczności przejścia operacji, ilości zabiegów jakie zostały wobec niej zastosowane oraz jakie jeszcze będą musiały być przeprowadzone, zadośćuczynienie w wysokości 30 000,00 zł stanowi adekwatną należność. Zadośćuczynienie to forma rekompensaty za szkody niematerialne, których głównym wyznacznikiem jest ból, cierpienia, dolegliwości z nimi związane oraz widoki na przyszłość odnośnie powrotu do pełnej sprawności. Łączna kwota 30 000,00 zł stanowi odczuwalną wartość ekonomiczną w odniesieniu do doznanej krzywdy, nie będąc przy tym jedynie wartością symboliczną, jak i nie stanowiąc nadmiernego świadczenia.

Skoro została przyznana w toku postępowania likwidacyjnego kwota 12.800,00 zł, to pozostała do zapłaty suma 17.200,00

Odsetki od kwoty 17.200,00 zł zasądzone zostały od dnia 06.05.2019 r. do dnia zapłaty. Takie rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w treści przepisów art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Skoro żądanie do zapłaty kwoty 48.000,00 zł powódka zgłosiła 05.04.2019 r. ( data wpływu pisma do strony pozwanej), to po upływie 30 dni roszczenie odszkodowawcze powinno zostać spełnione. Zasadne jest zatem przyznanie odsetek od dnia 06.05.2019 r.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

Sąd w punkcie III wyroku zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty procesu na podstawie przepisu art. 100 k.p.c. mając na uwadze, że określenie należnej sumy zależało od oceny sądu.

W punkcie IV wyroku, w myśl przepisu 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nakazano stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 1.043,51 zł tytułem wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa i kosztów sądowych, od uiszczenia których powódka była zwolniona. Strona pozwana przegrała sprawę w 36% i w takim stopniu obciążono ją kosztami opinii biegłego - 193,91 zł ( 538,63 zł * 36%) i opłatą od pozwu - 949,60 zł ( 2360,00 zł * 36%).

W pozostałym zakresie koszty sadowe zaliczono na rachunek Skarbu Państwa.