Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2022r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2022 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy G. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 28 marca 2022r. znak (...)

z dnia 4 maja 2022r. znak (...)

o wysokość emerytury

oddala odwołanie

Sędzia Maciej Flinik

Sygn. akt VI U 1048/22

UZASADNIENIE

Ubezpieczona G. G. wniosła odwołanie od decyzji (...) Oddział w B. z dnia 4 maja 2022r. zarzucając organowi rentowemu :

- błędne i niedokładne przeanalizowanie istoty sprawy

- błędne potraktowanie złożonego pisma jako ponowienia wniosku nie wnoszącego nic do sprawy, podczas gdy winien on zostać potraktowany jako odwołanie od decyzji z dnia 28 marca 2022r.

- nieprzeanalizowanie całego materiału dowodowego w sprawie skutkujące odmową ustalenia kapitału początkowego

W uzasadnieniu wskazała, że kwota przyznanej emerytury ( 199, 33 zł) jest dla niej nie do zaakceptowania. Organ rentowy nie wziął pod uwagę, że przez blisko 8 lat opiekowała się swoją chorą, niezdolną do samodzielnej egzystencji matką , zatem w czasie zajmowania się nią odwołująca się nie miała możliwości podjęcia jakiegokolwiek zatrudnienia. Wysoce krzywdzące zatem oraz sprzeczne z zasadami współżycia społecznego jest przyznanie jej emerytury wręcz poniżej głodowej jej wysokości. Składając pismo wolą ubezpieczonej było wyrażenie sprzeciwu wobec decyzji (...) Oddział w B. z 28 marca 2022r. , a nie składanie kolejnego wniosku.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż ubezpieczona wraz z wnioskiem o przeliczenie świadczenia z dnia 25 kwietnia 2022 r. przedłożyła zaświadczenie z 21 kwietnia 2022 r. o pobieranych w urzędzie świadczeniach . Okresy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu pobierania świadczenia pielęgnacyjnego zostały już wcześniej uwzględnione do naliczenia emerytury przyznanej decyzją z dnia 28 marca 2022r. Tym samym przedłożona dokumentacja pozostaje bez wpływu na wysokość świadczenia emerytalnego.

W piśmie z dnia 28 czerwca 2022r pozwany wskazał, iż w sytuacji, w której we wniosku z dnia 25 kwietnia 2022r. ubezpieczona nie wskazała w żaden sposób, że nie zgadza się z decyzją z 28 marca 2022 r. , brak podstawy prawnej , aby wniosek ubezpieczonej o przeliczenie świadczenia mógł zostać potraktowany jako odwołanie od decyzji . Odmówiono ubezpieczonej ustalenia kapitału początkowego, ponieważ nie udokumentowała żadnego okresu składkowego przed 1 stycznia 1999 r. – w kwestionariuszu z 7 listopada 2011 r. wskazała , że do tej pory nie podjęła zatrudnienia. W związku z powyższym emeryturę ubezpieczonej obliczono zgodnie z art. 25 ustawy emerytalne na podstawie składek zewidencjonowanych na indywidulanym koncie w ZUS. Organ rentowy obszernie i szczegółowo zobrazował sposób wyliczenia świadczenia, podtrzymując ż dotychczasowe stanowisko i wnosząc o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Stan faktyczny w sprawie ( w zakresie dotyczącym stażu ubezpieczeniowego G. G. ) pozostawał bezsporny. Ubezpieczona nie przedstawiła jakiejkolwiek rzeczowej argumentacji , która już nawet nie podważałaby , a choćby poddawała w wątpliwość zasadność zaskarżonej decyzji organu rentowego. A to na niej jako kwestionującej przedmiotową decyzję ZUS spoczywał ciężar wykazania takich okoliczności . Zgodnie bowiem z treścią art. 6 kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, w myśl natomiast art. 232 k.p.c. ( będącego procesowym uzupełnieniem powyższej regulacji ) strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ubezpieczona nie odniosła się do przedstawionego przez ZUS zestawienia uwzględnionych okresów składkowych, wysokości składek oraz finalnie wyliczenia kwoty świadczenia ( pismo organu rentowego z dnia 28 czerwca 2022r. wraz z załącznikami – k. 25- 33 ) w zakreślonym terminie 14 dni pod rygorem pominięcia ewentualnych późniejszych uwag. Przedmiotowe pismo ZUS z wyliczeniami zostało jej doręczone w dniu 4 lipca 2022r. ( zpo k. 36 akt sprawy ). Termin do ewentualnego ustosunkowania się do obszernych i szczegółowych wyliczeń pozwanego upłynął w dniu 18 lipca 2022r. Ubezpieczona nie udzieliła odpowiedzi w terminie. Na marginesie należy jedynie zauważyć, że w dniu 28 lipca 2022r. po wydaniu wyroku przez sąd , co nastąpiło na posiedzeniu niejawnym ( zgodne z informacją przesłaną ubezpieczonej k. 8 i 11 akt sprawy ) tego samego tyle, że wcześniej ( sąd nie dysponował przedmiotowym pismem w dacie wydania wyroku ) i ze znacznym uchybieniem zastrzeżonego terminu do sądu wpłynęło pismo ubezpieczonej mające stanowić odpowiedź na zobowiązania , datowane na 18 lipca 2022r. , a nadane w urzędzie pocztowym dopiero w dniu 27 lipca 2022r. ( koperta k. 43 akt sprawy ).

W istocie ubezpieczona odwoływała się jedynie do zasad współżycia społecznego jako podstawy przyznania jej wyższego świadczenia, tymczasem ugruntowanym jest w tym zakresie stanowisko, zgodnie z którym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, sąd nie może kierować się tymi zasadami. Zasady współżycia społecznego czy też społeczno – gospodarczego przeznaczenia prawa nie znajdują bowiem zastosowania w prawie ubezpieczeń społecznych, zaś materialnoprawną podstawą orzeczeń w tych sprawach mogą być tylko przepisy prawa , a nie zasady współżycia społecznego ( patrz przykładowo wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 22 marca 2018 r. III AUa 821/17).

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za bezzasadne, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji. Orzeczenie w oparciu o art. 148 ¹§ 1 k.p.c. wydane zostało na posiedzeniu niejawnym ( przeprowadzenie rozprawy w świetle całokształtu zebranego materiału nie było konieczne , strony nie wnosiły o przeprowadzenie rozprawy ).

Sędzia Maciej Flinik