Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2014 r. w S.

sprawy J. L. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania J. L. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 4 lutego 2014 roku nr (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 lutego 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., po rozpoznaniu wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r., odmówił J. L. (1) prawa do emerytury. W uzasadnieniu wskazano, że ubezpieczony nie spełnił warunków do przyznania emerytury, z uwagi na fakt, że nie udowodnił wymaganego okresu ubezpieczenia - udowodnił bowiem okres ubezpieczenia wynoszący jedynie 12 lat, 2 miesiące i 13 dni, zamiast wymaganego 20-letniego okresu ubezpieczenia.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury. Wskazał, że jest osobą schorowaną i w związku z tym na pewno należy mu się jakiekolwiek świadczenie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie w całości, podtrzymując argumentację sformułowaną w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. L. (1) urodził się w dniu (...)

Bezsporne.

Przez cały okres swojej aktywności zawodowej J. L. podlegał ubezpieczeniom społecznym jedynie w okresach:

- zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w G. od 5 kwietnia 1972 r. do 6 września 1972 r., od 3 listopada 1972 r. do 28 grudnia 1972 r., od 23 lipca 1974 r. do 14 sierpnia 1974 r., od 21 października 1974 r. do 4 czerwca 1975 r., od 1 lipca 1975 r. do 21 stycznia 1976 r., od 18 sierpnia 1976 r. do 9 sierpnia 1978 r oraz od 18 listopada 1978 r. do 10 kwietnia 1979 r.,

- zatrudnienia w okresie odbywania kary wolności w Zakładzie Karnym N. od 1 października 1982 r. do 4 stycznia 1983 r., od 20 czerwca 1983 r. do 25 kwietnia 1984 r.,

- zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym K. od 11 września 1984 r. do 27 grudnia 1984 r.,

- zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym P. od 31 grudnia 1984 r. do 19 sierpnia 1985 r.,

- zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym K. od 29 października 1985 r. do 9 czerwca 1986 r. oraz od 10 sierpnia 1986 r. do 27 sierpnia 1987 r.,

- zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności Zakład Karny Ł. od 1 września 1987 r. do 17 sierpnia 1988 r.,

- prowadzenia działalności gospodarczej od 16 października 1991 r. do 29 lutego 1992 r. (okres opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne),

- współpracujący z żoną - R. L. przy prowadzeniu działalności gospodarczej od 1 marca 1994 r. do 9 lutego 1997 r. (okres opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne), w tym okres korzystania z zasiłków chorobowych od 12 października 1995 r. do 31 grudnia 1995 r. i od 31 października 1996 r. do 6 stycznia 1997 r.,

co dało łącznie 12 lat 2 miesiące i 13 dni ubezpieczenia ( w tym 11 lat 9 miesięcy i 13 dni okresów składkowych – okresy zatrudnienia) oraz 5 miesięcy okresów nieskładkowych (okresy korzystania z zasiłków chorobowych).

Niesporne, a nadto dowody:

- kwestionariusz dot. okresów składkowych i nieskładkowych – k. 6 plik I akt rentowych ZUS;

- zaświadczenie o wykonywaniu pracy z 28.04.1998 r. – k. 8 plik I akt rentowych ZUS;

- zaświadczenie o wykonywania pracy z 3.06.1998 r. – k. 9 plik I akt rentowych ZUS;

- potwierdzenie ubezpieczenia – k. 21-22, 24-25 plik I akt rentowych ZUS;

- karta zasiłkowa – k. 26 plik I akt rentowych;

- karta przebiegu zatrudnienia - k. 30 plik I akt rentowych.

W dniu 9 grudnia 2012 roku J. L. (1) złożył w ZUS O/S. wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury.

Bezsporne, a nadto dowód: wniosek - k. 1-2 plik I akt rentowych ZUS.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie mogło zostać uwzględnione.

W myśl przepisu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U.09.153.1227, dalej jako: ustawa emerytalna) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny określony w ust. 2 albo 3;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a.

W ust. 3 pkt 4 tego przepisu wskazano, że wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych w okresie od dnia 1 lipca 1948 r. do dnia 30 września 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 3 miesiące.

Z kolei w art. 28 ustawy emerytalnej wskazano, że ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2, przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn.

W niniejszej sprawie bezspornym było, iż ubezpieczony osiągnął – na dzień wydawania decyzji – wiek emerytalny uprawniający go do skorzystania z prawa do emerytury. Podstawą oddalenia jego wniosku o emeryturę było niewykazanie wymaganego ogólnego stażu ubezpieczeniowego. Organ rentowy uznał bowiem za udowodniony przez J. L. okres ubezpieczenia wynoszący jedynie 12 lat, 2 miesiące i 13 dni, zamiast wymaganego 20 letniego okresu ubezpieczenia.

W ocenie sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził słuszność stanowiska organu rentowego w tym zakresie. Sąd zwrócił bowiem uwagę, że z dostępnego materiału dowodowego wynikało, że jedynymi okresami ubezpieczenia J. L. były okresy: zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w G. od 5 kwietnia 1972 r. do 6 września 1972 r., od 3 listopada 1972 r. do 28 grudnia 1972 r., od 23 lipca 1974 r. do 14 sierpnia 1974 r., od 21 października 1974 r. do 4 czerwca 1975 r., od 1 lipca 1975 r. do 21 stycznia 1976 r., od 18 sierpnia 1976 r. do 9 sierpnia 1978 r oraz od 18 listopada 1978 r. do 10 kwietnia 1979 r., zatrudnienia w okresie odbywania kary wolności w Zakładzie Karnym N. od 1 października 1982 r. do 4 stycznia 1983 r., od 20 czerwca 1983 r. do 25 kwietnia 1984 r., zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym K. od 11 września 1984 r. do 27 grudnia 1984 r., zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym P. od 31 grudnia 1984 r. do 19 sierpnia 1985 r., zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym K. od 29 października 1985 r. do 9 czerwca 1986 r. oraz od 10 sierpnia 1986 r. do 27 sierpnia 1987 r., zatrudnienia w okresie odbywania kary pozbawienia wolności Zakład Karny Ł. od 1 września 1987 r. do 17 sierpnia 1988 r. oraz okres prowadzenia działalności gospodarczej od 16 października 1991 r. do 29 lutego 1992 r. (okres opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne) i okres ubezpieczenia jako osoba współpracująca z R. L. od 1 marca 1994 r. do 9 lutego 1997 r. (okres opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne), w tym okres korzystania z zasiłków chorobowych od 12 października 1995 r. do 31 grudnia 1995 r. i od 31 października 1996 r. do 6 stycznia 1997 r., co dało łącznie 12 lat 2 miesiące i 13 dni ubezpieczenia ( w tym 11 lat 9 miesięcy i 13 dni okresów składkowych – okresy zatrudnienia) oraz 5 miesięcy okresów nieskładkowych (okresy korzystania z zasiłków chorobowych). Wszystkie te okresy zostały uwzględnione przez organ rentowy przy wyliczaniu stażu ubezpieczeniowego J. L. na potrzeby ustalenia spełnienia warunków do przyznania świadczenia emerytalnego.

W powyższej sytuacji sąd podzielił stanowisko organu rentowego, iż ubezpieczony nie spełnił warunku wynikającego z art. 27 w zw. z art. 28 ustawy emerytalnej, tj. warunku posiadania wymaganego ustawą stażu ubezpieczeniowego. Ubezpieczony udowodnił bowiem legitymowanie się okresem ubezpieczenia wynoszącym wyłącznie 12 lat, 2 miesiące i 13 dni, zamiast wymaganych ustawą 20 lat, co sprawia, że nie przysługuje mu prawo do emerytury.

W konsekwencji powyższego decyzję z dnia 4 lutego 2014 r. należało uznać za prawidłową. Odmienne ustalenie mogłoby mieć miejsce ewentualnie w sytuacji, gdyby ubezpieczony wykazał jeszcze jakieś dodatkowe (nieuwzględnione dotychczas przez organ rentowy) okresy podlegania ubezpieczeniom społecznym, co jednak nie nastąpiło (pełnomocnik J. L. – żona R. L. oświadczyła na rozprawie, że wykazane okresy ubezpieczenia są wszystkimi, jakie jej mąż faktycznie przebył).

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie ubezpieczonego zostało oddalone.