Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 265/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariola Łącka

Protokolant:

Joanna Metera

przy udziale:./.

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania E. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania E. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 10 grudnia 2013 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IX U 265/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 grudnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział

w R. odmówił ubezpieczonej E. N. prawa do ponownego przyznania emerytury na podstawie art.55 ustawy emerytalnej podnosząc, iż ubezpieczona nie kontynuowała ubezpieczenia emerytalnego i rentowego po osiągnięciu wieku emerytalnego.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczona domagała się obliczenia kapitału początkowego w oparciu o zgromadzone i zwaloryzowane na koncie składki emerytalne za lata 1959 do 1996, a następnie na tej podstawie ponownego ustalenia pobieranej przez nią emerytury w sposób kapitałowy.

Oddział ZUS w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona E. N. urodziła się w dniu (...)

Od dnia 26.09.1996r. jest uprawniona do emerytury przyznanej przez organ rentowy decyzją z dnia 23.10.1996r. Świadczenie zostało podwyższone do kwoty najniższej emerytury z uwagi na brak możliwości ustalenia podstawy wymiaru.

Ubezpieczona udowodniła okres składkowy wynoszący 13 lat i 9 miesięcy, okres nieskładkowy 4 lata i 7 miesięcy oraz okres uzupełniający wynoszący 11 lat i 6 miesięcy.

Ubezpieczona nie kontynuowała ubezpieczenia po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego.

W okresie od 01.12.1997r. do 31.07.1999r. była zatrudniona w sklepie prowadzonym prze syna W. N.. Składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe nie były odprowadzane.

W dniu 31.10.2013r. złożyła wniosek o ponowne ustalenie emerytury, w rozpoznaniu którego organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Ubezpieczona nie zgodziła się z treścią powyższej decyzji wnosząc jak w odwołaniu, a na rozprawie w dniu 19.03.2014r. dodatkowo oświadczyła, iż domaga się takiego ustalenia wysokości świadczenia, które uwzględniałoby lata kiedy faktycznie była zatrudniona i podlegała z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego oraz zeznania ubezpieczonej (nagranie z rozprawy w dniu 19.03.2014r. minuty od 00:09:40 do 00:02:04).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak stanowi art.173 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r. poz.1440) kapitał początkowy ustala się dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r. , którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenia społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek.

Mając na uwadze, że ubezpieczona urodziła się w (...)r., a więc przed data wskazaną powyżej brak jest możliwości ustalenia dla niej wartości kapitału początkowego.

Nie ulega wątpliwości, iż w przypadku ubezpieczonej brak jest również podstaw do ponownego ustalenia emerytury w oparciu o art.55 ustawy emerytalnego, który mówi iż ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art.27 , który kontynuował ubezpieczenie emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31.12.2008r. , może być obliczona emerytura na podstawie art.26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art.53.

Ubezpieczona bowiem nie kontynuowała ubezpieczenia po ukończeniu wieku emerytalnego przewidzianego w art.27 powołanej ustawy. Wprawdzie jak wynika z akt ubezpieczonej w okresie od dnia 01.12.1997r. do dnia 31.07.1999r. była zatrudniona jako sprzedawca w sklepie prowadzonym przez syna, jednakże składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowy nie były odprowadzane.

Brak jest również innych możliwości ponownego ustalenia wysokości przysługującego ubezpieczonej świadczenia. Zgodnie z art.15 ust.1 i 6 powołanej ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w art.4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenia społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę. Zaś na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru może również stanowić podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne i rentowe z okresu 20 lat przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Jak wynika z akt emerytalnych ubezpieczonej organ rentowy dokonał wyliczenia podstawy wymiaru w oparciu o art.15 ust.1, lecz wysokość ustalonej w ten sposób emerytury nadal była niższa od kwoty pobieranego świadczenia, które zostało podwyższone do wysokości najniższej emerytury. Natomiast nie można ustalić ubezpieczonej podstawy wymiaru na podstawie art.15 ust.6, gdyż nie wskazała ona podstawy wymiaru składek z 20 lat na przestrzeni całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Mając na uwadze stan faktyczny należy stwierdzić, iż w obecnie obowiązującym stanie prawnym brak jest możliwości odmiennego ustalenia wysokości przysługującej ubezpieczonej emerytury.

W konsekwencji powyższego Sąd z mocy art. 477 14 §1 kpc oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia