Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt – IX Ka 445/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2021 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w składzie:

Przewodniczący – S.S.O. Rafał Sadowski

Protokolant – st. sekr. sąd Magdalena Kaiser

przy udziale prokuratora del. do Prokuratury Okręgowej w T. (...) A. P.,

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2021 r.

sprawy S. B. , oskarżonego z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk oraz z art. 278§1 kk w zw. z art. 12§1 kk i w zw. z art. 64§1 kk,

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego,

od wyroku Sądu Rejonowego w W. (...)z dnia 31 maja 2021 r., sygn. akt(...),

I.  zaskarżony wyrok w całości utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w W. (...)) na rzecz kancelarii adwokackiej adw. M. G. 516,60 ( pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) zł ( brutto) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, a wydatkami tego postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 445/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w W. (...)z dnia 31 maja 2021 roku, sygn. akt (...)

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

S. B.

karalność oskarżonego

aktualne dane o karalności

317-318

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

aktualne dane o karalności

Wystawione przez uprawniony podmiot.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy prawa procesowego, mogące mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 kpk w zw. z art. 193 § 1 kpk, poprzez niepowołanie przez Sąd biegłych psychiatrów w celu wykonania ponownego badania poczytalności oskarżonego mino wniosku obrońcy, podczas gdy przeprowadzenia takiego badania mogłoby doprowadzić do stwierdzenia niepoczytalności S. B., a w konsekwencji do umorzenia postępowania z tego względu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca oskarżonego S. B. nie miał racji twierdząc, że Sąd meriti dokonał obrazy prawa procesowego podczas wydawania zaskarżonego wyroku. Należało zauważyć, że oskarżony został poddany badaniu przez biegłych psychiatrów P. M. i E. K. oraz biegłego psychologa W. P., na podstawie czego została wydana opinia sądowo-psychiatryczno-psychologiczna. Z opinii wprost wynika, że oskarżony jest osobą poczytalną, która była w stanie zrozumieć znaczenie czynu i miał zachowaną zdolność do pokierowania swoim zachowaniem, jeżeli był pod wpływem alkoholu bądź działania środków odurzających to było to upojenie proste co wyklucza zastosowanie przez Sąd art. 31 § 1 i 2 kk. Dodatkowo podczas badania oskarżony był w dobrym stanie psychicznym, który pozwalał mu na branie udziału w czynnościach procesowych oraz samodzielnej i rozsądnej obrony. Zdaniem Sądu Odwoławczego opinia ta została sporządzona prawidłowo przez osoby będące biegłymi sądowymi mającymi wieloletnie doświadczenie, po przeprowadzeniu stsownych badań zgodnie ze wskazaniami nauki; opinia jets pełna zrozumiała i nie posiada braków, które pozostawiałyby wątpliwości co do trafności jej wniosków, w związku z czym brak jest przesłanek z art. 201 kpk do uzupełnienia tej opinii, lub dopuszczenia nowej.

Obrońca niesłusznie zarzucił Sądowi meriti obrazę art. 193 § 1 kpk, gdyż biegli sądowi zostali powołani przez Prokuraturę, a Sąd w pełni uwzględnił przedstawioną opinię, a fakt, że opinia nie jest zgodna z ustaloną linią obrony przez oskarżonego i jego obrońcę nie świadczy o fakcie błędu Sądu I instancji. Dodatkowo należy zaznaczyć, że Prokuratura Rejonowa w W. (...)działał zgodnie z obowiązującym prawem powołując na biegłych dwóch lekarzy psychiatrów zgodnie z art. 202 § 1 kpk, a także lekarza psychologa zgodnie z art. 202 § 2 kpk.

Opinia sporządzona przez biegłych nie pozostawia żadnych wątpliwości o poczytalności oskarżonego, a jego skłonności do substancji odurzających same w sobie nie dowodzą jego niepoczytalności. Należało także zwrócić uwagę, że oskarżony podczas postępowania przygotowawczego pamiętał wszelkie szczegóły popełnienia przestępstwa, które były zgodne z jego przebiegiem i sytuacją zastaną na miejscu popełnienia czynu, jednakże w trakcie postępowania sądowego, gdy chciał celowo posiać wątpliwości co do swojej poczytalności twierdził, że nie pamięta wielu istotnych faktów takich jak np. w jaki sposób wszedł do domu pokrzywdzonej. W ocenie Sądu Odwoławczego było to wyłacznie przejawem obrony oskarżonego poprzez udawanie osoby niepoczytalnej, co miałoby mu zapewnić bezkarność.

Jednakże Sąd kierując się logicznym rozumowaniem i doświadczeniem życiowym oraz wiarygodną opinią biegłych sądowych nie dał wiary takowej linii obrony. Sąd Odwoławczy uznał, że Sąd meriti w sposób prawidłowy ocenił zebrany materiał dowodowy i słusznie dał wiarę sporządzonej już opinii sądowo-psychiatryczno-psychologicznej, tym samym zarzut obrońcy oraz jego wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii innych biegłych sąd odwoławczy uznał za bezzasadny, bowiem w myśl art. 201 kpk nie ma podstaw prawnych do dopuszczenia nowej opinii sądowo-psychiatrycznej.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary, poprzez orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności zamiast kary łagodniejszej w postaci grzywny, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, w sytuacji gdy społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, okoliczności jego popełnienia nie budziły wątpliwości, zaś oskarżony już na początku przyznał się do popełnienia czynu, co w efekcie doprowadziło do poniesienia przez niego odpowiedzialności karnej. Ponadto prawidłowa ocena okoliczności dotyczących wymiaru kary uzasadnia orzeczenie jej w niższej wysokości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Odwoławczy nie zgodził się z podniesionym przez obrońcę zarzutem rażącej niewspółmierności kary. Należało zauważyć, że oskarżony dopuścił się czynu zarzucanego w pkt 1. w warunkach recydywy zwykłej. Oskarżony był wielokrotnie karany, także za przestępstwa przeciwko mieniu, a okoliczności popełnienia zarzucanych mu czynów świadczą o jego wysokim zdemoralizowaniu. Sąd Odwoławczy nie zauważył żadnych okoliczności łagodzących w stosunku do oskarżonego i tym samym uznał, że Sąd meriti w zaskarżonym wyroku orzekł sprawiedliwa karę, adekwatną do stiopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarzonego.

Okoliczności, na które powołuje się obrońca w apelacji nie są okolicznościami łagodzącymi, fakt, że oskarżony nie posiadał pracy i utrzymywał się jedynie z renty nie usprawiedliwia w żaden sposób jego czynu. Oskarżony jest osobą dorosłą zdolną do podjęcia pracy zarobkowej, nie posiada on nikogo na swoim utrzymaniu i tym samym nie sposób uznać było, że kradzież w tym przypadku mogła być usprawiedliwiona choćby w minimalnym stopniu. Powołany przez obrońcę fakt, iż S. B. jest osobą uzależnioną od alkoholu i środków odurzających także nie stanowi okoliczności łagodzącej. Przyjmując nawet twierdzenia obrońcy, że owo uzależnienie miało wpływ na jego zachowanie także nie jest to okolicznością łagodzącą, ponieważ należy mieć na uwadze art. 31 § 3 kk, który wprost mówi, że przepisów o niepoczytalności, nie stosuje się do osób, które same wprawiły się w stan nietrzeźwości lub odurzenia, a więc oczywistym jest, że fakt wprawienia się w takowy stan nie stanowi także okoliczności łagodzącej. Oskarżony był wielokrotnie karany także na kary pozbawienia wolności i nie wyciągną on wniosków ze swojego nagannego zachowania, kary te nie spełniły także swojej roli wychowawczej, przez co w ocenie Sądu kara łagodniejszego rodzaju tym bardziej nie spełniłaby swojej funkcji wychowawczej i represyjnej. Nie sposób było uznać także za okoliczność łagodzącą zwrócenie ukradzionych przedmiotów, ponieważ nie uczynił tego oskarżony z własnej woli, a funkcjonariusze policji, którzy odnaleźli skradzione rzeczy u oskarżonego.

Sąd Odwoławczy zważył na fakt uprzedniej karalności, wielość okoliczności obciążających, wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu oraz brak jakichkolwiek okoliczności łagodzących zgodził się z orzeczeniem Sądu I instancji w stosunku do wymierzonej kary pozbawienia wolności na okres 10 miesięcy, co nie jest wysoką karą bacząc na okres zagrożenia przewidziany przez art. 278 § 1 kk. Zdaniem Sądu tylko kara bezwzględnego pozbawienia wolności jest karą z adekwatną dolegliwością w stosunku do popełnionych czynów, a także tylko w takim wymiarze jest w stanie spełnić swoje funkcje wychowawcze i odstraszające. Nie sposób było także wymierzyć karę łagodniejszego rodzaju bacząc na uprzednią karalność oskarżonego i jego stopień demoralizacji. Sąd podczas orzekania o wymiarze kary dla oskarżonego miał na względzie także prewencje ogólną, a więc kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa i ukazanie przestępności czynu oraz konsekwencji jakie należy za nie ponieść.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o sprawstwie, winie i karze.

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonego nie zasługiwały na uwzględnienie z przyczyn przedstawionych w części niniejszego uzasadnienia odnoszącej się do zarzutu podniesionego przez skarżącego. Tym samym na uwzględnienie nie zasługiwał także wniosek o zmianę zaskarżonego orzeczenia. Sąd Odwoławczy nie mógł zgodzić się z wnioskiem dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych psychiatrów, ponieważ prowadziłoby to tylko i wyłącznie do przedłużenia postępowania, wszakże oskarżony w trakcie postępowania był badany przez biegłych psychiatrów, którzy stwierdzili, że oskarżony w chwili popełnienia czynu był poczytalny. Nie sposób było zgodzić się także z wnioskiem ewentualnym o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej kary i orzeczenie wobec oskarżonego kary grzywny, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, co zostało omówione przez Sąd w powyższej części uzasadnienia odnoszącej się do zarzutu rażącej niewspółmierności kary.

Przeprowadzona analiza dowodowa nie budziła zastrzeżeń z punktu widzenia reguł oceny dowodów obowiązujących w procesie karnym, wynikających z przywołanych w apelacji przepisów kodeksu postępowania karnego.

Sąd Odwoławczy nie dostrzegł w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze z art. 439 kpk oraz rażącej niesprawiedliwości orzeczenia z art. 440 kpk, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też po dokonaniu opisanej wyżej zmiany w pozostałym zakresie został on utrzymany w mocy.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

O kosztach udziału obrońcy oskarżonego w postępowaniu odwoławczym orzeczono w oparciu o przepis § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 18 października 2016 r.).

III

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk Sąd Odwoławczy zwolnił oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, wydatkami poniesionymi w tym postępowaniu obciążając Skarb Państwa, uznając, że przemawiała za tym jego sytuacja materialna.

PODPIS