Sygn. akt II Ka 189/22
Dnia 2 września 2022 r.
Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: sędzia Robert Rafał Kwieciński
Protokolant: p.o. sekr. sąd. Sandra Czerniejewska
przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kole Ewy Sypniewskiej – Sojki
po rozpoznaniu w dniu 2 września 2022 roku
sprawy R. S.
oskarżonych z art. 288§1 k.k.
na skutek apelacji wniesionych przez obrońcę oskarżonego i pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych A. R. i J. R.
od wyroku Sądu Rejonowego w Kole
z dnia 18 marca 2022 roku sygn. akt II K 614/20
1. Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
- orzeczony w punkcie II okres próby skraca do 1 (jednego) roku,
- zasądza od oskarżonego R. S. na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. R. kwotę 2847,20 zł z tytułu wydatków, które poniósł on w toku postępowania przed sądem I instancji,
- zasądza od oskarżonego R. S. na rzecz oskarżycielki posiłkowej J. R. kwotę 2645,60 zł z tytułu wydatków, które poniosła ona w toku postępowania przed sądem I instancji.
2. Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części.
3. Zwalnia oskarżonego i oskarżycieli posiłkowych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w całości.
Robert Rafał Kwieciński
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 189/22 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1CZĘŚĆ WSTĘPNA |
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Kole z dnia 18 marca 2022r., sygn. akt II K 614/20 |
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
0.11.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
Zmiana |
1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
0.12.1. Ustalenie faktów |
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.2. Ocena dowodów |
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 k.p.k. poprzez dowolną ocenę dowodu z zeznań świadków K. S. i M. O. uznając ich zeznania za niewiarygodne z uwagi na sprzeczność z zeznaniami pokrzywdzonych oraz związanych z pokrzywdzonymi świadków, które sąd uznał za wiarygodne, jednocześnie powołując się na argument pokrewieństwa niewiarygodnych świadków z oskarżonym, podczas gdy zeznania świadków znajdują potwierdzenie chociażby w niekwestionowanych przez sąd dowodach z nagrań audio i wideo, co skutkowało błędnym ustaleniem faktycznym co do winy oskarżonego za zarzucany mu czyn z art. 288 § 1 k.k., 2. obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 k.p.k. poprzez dowolną ocenę dowodu z zeznań świadka R. Z. uznając, że zeznania świadka są w pełni wiarygodne a jednocześnie brak jest okoliczności, które tę wiarygodność podważają, podczas gdy zeznania świadka poddane zostały konfrontacji z zeznaniami świadka K. S., a nadto przeprowadzone zostały przez Sąd dowody z nagrań audio i wideo, które wiarygodność świadka podważają, co skutkowało błędnym ustaleniem faktycznym co do winy oskarżonego za zarzucany mu czyn z art., 288 § 1 k.k., 3. obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 k.p.k. poprzez dowolną ocenę dowodu z wyjaśnień oskarżonego R. S., jako twierdzeń całkowicie nieudowodnionych, podczas gdy prawidłowa i wszechstronna ocena materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że twierdzenia oskarżonego polegają na prawdzie i korespondują z zebranym przez sąd materiałem dowodowym, zwłaszcza z prawidłowo ocenionym dowodem z zeznań świadków R. Z. oraz M. O. i K. S., co skutkowało błędnym ustaleniem faktycznym co do zawinienia oskarżonego za zarzucany mu czyn z art. 288 § 1 k.k., 4. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia a mianowicie, ze działka w K. o nr 117 była dzierżawiona przez R. S., który przez ok. 20 lat prowadził na niej i na sąsiadujących działkach działalność gospodarczą oraz że oskarżony nie uznawał wypowiedzeń umowy dzierżawy (byłego i obecnego właściciela) za wiążące, co spowodowało konflikt między nim a nowym właścicielem działki, co miało wpływ na treść wyroku w zakresie przypisania oskarżonemu winy za zarzucany mu czyn z art. 288 § 1 kk, 5. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia a mianowicie, ze oskarżony działał umyślnie, podczas gdy w stosunku do każdej z maszyn pokrzywdzonego oskarżony postępował indywidualnie, co miało wpływ na treść wyroku w zakresie orzeczenia o karze, 6. aażąca niewspółmierność kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, poprzez nienależyte uwzględnienie w wymiarze kary okoliczności łagodzące towarzyszące oskarżonemu R. S., w szczególności właściwości i warunków osobiste pracy oraz jego motywacji, podczas gdy ich prawidłowa ocena uzasadnia warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonego. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
W pierwszej kolejności wskazać należy, że sąd uznał apelację obrońcy oskarżonego za uzasadnioną jedynie częściowo w zakresie zarzutu opisanego w pkt 6. Sprawstwo i wina oskarżonego według sądu odwoławczego nie budziły żadnych wątpliwości. Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy. Sąd I instancji wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k. Wbrew twierdzeniom skarżącego obrońcy Sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy zeznań świadków K. S. i M. O. odmawiając im waloru wiarygodności. Na taka ocenę pozwalał pozostały materiał dowodowy, w szczególności jak wskazuje sam skarżący – zeznania pokrzywdzonego oraz pozostałych świadków, których zeznania zostały uznane za wiarygodne – jednak nie ze względu na to, że byli oni związani z osobą pokrzywdzonego. Na danie tym zeznaniom przymiotu wiarygodności pozwalał materiał dowodowy w postaci zapisów audio i wideo, w tym przedłożonych przez samego obrońcę. Zapisy te nie wskazywały na brak sprawstwa i winy oskarżonego – przeciwnie umacniały stan faktyczny ustalony przez Sąd I instancji. Z nagrań tych można wywnioskować, iż to funkcjonariusze policji podpowiedzieli, aby spróbować przesunąć znajdujące się na granicy działek maszyny, jednak z całą pewnością nie mówili, aby użyć w tym celu łyżki koparko – ładowarki, wręcz przeciwnie nakazywali zrobić to delikatnie i ewentualnie przy użyciu linki – „podczepić i przeciągnąć” (nagranie przedłożone przez obrońcę k. 191). Ponadto zeznania świadków K. S. i M. O. – podważały zeznania innego pracownika oskarżonego, również operatora koparki znajdującego się na miejscu zdarzenia – D. W.. Apelujący obrońca w złożonym środku odwoławczym powołał się jedynie na fragment nagrania, które sam przedłożył, pomijając istotne pozostałe części tego zapisu. Tym samym nie można dopatrzeć się błędu w zakresie oceny przez sąd meriti dowodu w postaci wyjaśnień oskarżonego R. S.. Prawidłowej oceny dokonał Sąd I instancji także w zakresie zeznań świadka R. Z., uznając je za w pełni wiarygodne, a to z uwagi na fakt, iż stanowiły kompatybilną całość z pozostałym materiałem dowodowym, zarówno osobowym jak i rzeczowym, w tym i ww. zapisem audio złożonym przez obrońcę. Podnoszone natomiast przez skarżącego omyłkowo zapisane stwierdzenie, iż to oskarżony dzierżawił działkę o nr (...) stanowi jedynie omyłkę pisarska i nie ma żadnego wpływu na możliwość przypisania oskarżonemu R. S. sprawstwa w zakresie czynu z art. 288 § 1 k.k. Nie ulega również wątpliwości, iż oskarżony działał umyślnie skoro, nawet po interwencji policji i nakazaniu zaprzestania niszczenia mienia, a po opuszczeniu miejsca zdarzenia przez funkcjonariuszy – ponownie wsiadł do koparko ładowarki i próbował przesunąć maszyny należące do pokrzywdzonego. Częściowo natomiast zasadny okazał się zarzut rażącej niewspółmierności (surowości) kary, który doprowadził do zmiany zaskarżonego wyroku, jednak nie w zakresie w jakim wnosił skarżący a jedynie do skrócenia okresu próby. Biorąc pod uwagę, iż oskarżony był dotychczas osobą niekaraną Sąd Odwoławczy uznał, iż okres 1 roku próby będzie wystarczającym do oceny zachowania się oskarżonego po popełnieniu przestępstwa oraz spełni zakładane cele kary. Natomiast nieustępliwy i uporczywy sposób działania oskarżonego, który nie był przecież stroną konfliktu, a więc działał – w ocenie sądu odwoławczego – bez usprawiedliwienia, wskakują na znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, co w rezultacie uniemożliwiło sięgnięcie po instytucję warunkowego umorzenia postępowania karnego. |
||
Wniosek |
||
- zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu, - ewentualnie zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonego na okres próby 1 roku |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji w zakresie winy i sprawstwa uznając, iż zarówno sprawstwo jak i wina ocenione zostały przez Sąd I instancji prawidłowo. Sąd Odwoławczy natomiast uznał, iż korekty wymaga orzeczona kara wobec oskarżonego. |
1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
xxxxx |
|
1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
Przedmiot utrzymania w mocy |
|
0.1 Sprawstwo i wina oskarżonego |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Sprawstwo i wina oskarżonego nie budzi wątpliwości |
|
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
Przedmiot i zakres zmiany |
|
0.0.1- orzeczony w punkcie II okres próby skrócono do 1 roku, - zasądza od oskarżonego R. S. na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. R. kwotę 2847,20 zł z tytułu wydatków, które poniósł on w toku postępowania przed Sądem I instancji, - zasadza od oskarżonego R. S. na rzecz oskarżycielki posiłkowej J. R. kwotę 2645,60 zł z tytułu wydatków, które poniosła ona w toku postępowania przed Sądem I instancji (uwzględniając apelację pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych jedynie w zakresie kosztów procesu). |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
Biorąc pod uwagę, iż oskarżony był dotychczas osobą niekaraną Sąd Odwoławczy uznał, iż okres 1 roku próby będzie wystarczającym do oceny zachowania się oskarżonego po popełnieniu przestępstwa oraz spełni zakładane cele kary. Zasadny okazał się także wniosek pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych o uwzględnienie wydatków, tym kosztów dojazdu do sądu, które ponieśli oni w toku postępowania przed Sądem I instancji. |
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
1Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalniając oskarżonego i oskarżycieli posiłkowych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w całości. |
1PODPIS |
Robert Rafał Kwieciński |