Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 303/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K.

Czyn zarzucany oskarżonemu w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Nawiązanie współpracy przez M. K. ok. 2010 r., najpierw jako pracownika innej firmy, z firmą (...) sp. z o.o., i następnie kontynuowanie przez niego tej współpracy, już w ramach własnej działalności gospodarczej (...) M. K..

zeznania A. C.

401v-404, 33v-34,

wyjaśnienia M. K.

397v-401, 166-167,

2. Problemy M. K. związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą skutkujące odebraniem mu ubezpieczenia przez bank, o czym bank poinformował A. C. i w następstwie czego A. C. zmniejszył limit kupiecki przyznany M. K. z kwoty 800 tys. zł do 200 tys. zł

zeznania A. C.

401v,

3. Przeniesienie aktem notarialnym z dnia 28.02.2018 r. przedsiębiorstwa (...), w skład którego wchodziły m.in. nieruchomości, do (...) sp. z o.o. sp. komandytowa.

kopia aktu notarialnego

365-383,

4. Dokonanie w dniach 2 i 5 marca 2018 r. przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa dwóch płatności, na kwoty po 50.971,20 zł na rzecz (...) sp. z o.o. tytułem płatności za wcześniejsze faktury.

wyciąg z rachunku bankowego

144,

historia rachunku

534-536,

5. Złożenie przez (...) M. K. w (...) sp. z o.o. zamówienia na towar, wykonanie tego zamówienia przez (...) sp. z o.o., dostarczenie tego towaru odbiorcy i wystawienie w dniu 6.03.2018 r. przez (...) sp. z o.o. faktury nr (...) na kwotę brutto 105.128,10 zł.

kopia faktury

24,

6. Dokonanie w dniu 12.03. 2018 r. przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa trzech płatności, odpowiednio na kwoty 63.714 zł, 7.605,88 zł i 9.791,78 zł na rzecz (...) sp. z o.o. tytułem płatności za wcześniejsze faktury, przy czym płatności te zostały uregulowane zasadniczo z kwoty 115.194,42 zł, która to, w tym samym dniu, wpłynęła na rachunek (...) sp. z o.o. sp. komandytowa z (...) sp. z o.o. tytułem (...), tj. za towar, który (...) M. K. nabył od (...) sp. z o.o. na podstawie faktury z dnia 6.03.2018 r. nr (...).

wyciąg z rachunku bankowego

144,

dokumenty przesłane przez (...) sp. z o.o.

83, 85,

zeznania A. C.

np. 34, 403v,

7. Powiadomienie pismem z dnia 16.03.2018 r. (...) sp. z o.o. przez M. K. o wniesieniu z dniem 28 lutego 2018 r. przedsiębiorstwa (...) do (...) sp. z o.o. sp. komandytowa.

kopia pisma

23,

8. Wtargnięcie w dniu 21.03.2018 r. przez inne osoby do miejsca, w którym, w tamtym czasie, funkcjonowała (...) sp. z o.o. sp. komandytowa.

kserokopie akt innego postępowania

np. 472, 477v-478, 629-639, 640v-641, 654-655, 661-662, 674v-676,

ekspertyza

520-532,

wyjaśnienia M. K.

397v-401,

9. Dokonanie w dniach 27 i 29 marca 2018 r. przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa dwóch płatności, odpowiednio na kwotę 90.000 zł i 14.602,56 zł na rzecz (...) sp. z o.o. tytułem płatności za wcześniejsze faktury, w których jako nabywca figurował (...) M. K..

wyciąg z rachunku bankowego

144,

10. Złożenie przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa w (...) sp. z o.o. zamówienia na towar, wykonanie tego zamówienia przez (...) sp. z o.o., dostarczenie tego towaru odbiorcy i wystawienie w dniu 29.03.2018 r. przez (...) sp. z o.o. faktury nr (...) na kwotę brutto 112.028,40 zł.

kopia faktury

26,

11. Dokonanie w dniu 03.04.2018 r. przez (...) sp. z o.o. płatności za towar dostarczony w dniu 29.03.2018 r. przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa.

dokumenty przesłane przez (...) sp. z o.o.

83, 86,

12. Nie uregulowanie przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa płatności wynikających z faktur wystawionych przez (...) sp. z o.o. w dniach 6 i 29 marca 2018 r. o nr odpowiednio (...) i (...).

zeznania A. C.

401v-404, 33v-34,

wyjaśnienia M. K.

397v-401, 166-167,

13. Wskazywanie przez M. K. na to, iż towar dostarczony przez (...) sp. z o.o. do (...) sp. z o.o. nie spełniał wymaganych norm, w związku z czym nie uzyskał on za niego zapłaty, na to, że nie dysponuje on majątkiem, oraz unikanie kontaktu z A. C..

zeznania A. C.

401v-404, 33v-34,

14. Wystąpienie przez (...) sp. z o.o. p-ko (...) sp. z o.o. sp. komandytowa i (...) o zapłatę i uzyskanie odpowiednio w dniach 8.10.2018 r. i 28.12.2018 r. nakazu zapłaty i wyroku uwzględniających te roszczenia.

nakaz zapłaty

41,

42,

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K.

Czyn zarzucany oskarżonemu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Brak było wystarczających dowodów na przypisanie oskarżonemu działania z góry powziętym zamiarem doprowadzenia (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

brak wystarczających dowodów

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1

zeznania A. C.

Okoliczność ta nie była kwestionowana i świadek nie zaprzeczał temu, iż we wcześniejszym okresie jego współpraca z oskarżonym układała się pozytywnie.

wyjaśnienia M. K.

Oskarżony również potwierdzał tę okoliczność.

1.1.1.2

zeznania A. C.

Informacje o tych okolicznościach A. C. podał dopiero przed sądem. Co prawda składając na ten temat zeznania A. C. wprost nie wskazał dat, kiedy bank najpierw zmniejszył o połowę ubezpieczenie dla M. K., a następnie całkowicie je odebrał, jednakże nie miało to większego znaczenia albowiem logicznym jest, iż ograniczenie limitu kupieckiego przez A. C. dla oskarżonego nastąpiło po działaniach podjętych przez bank i jednocześnie przed datą wskazaną w zarzucie stawianym oskarżonemu.

Ponieważ oskarżony żadnej z tych okoliczności nie zaprzeczał, brak było podstaw do ich kwestionowania.

1.1.1.3

kopia aktu notarialnego

Autentyczność tego dokumentu nie była kwestionowana.

1.1.1.4

wyciąg z rachunku bankowego

Fakt dokonania tych płatności nie był kwestionowany.

historia rachunku

Historia rachunku bankowego (...) sp. z o.o. potwierdza te, jak i kolejne, wskazane w stanie faktycznym, przelewy dokonane na rzecz tego podmiotu przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa.

1.1.1.5

kopia faktury

Żadna z okoliczności wskazanych w tym punkcie nie była kwestionowana. To zaś, czy zamówienie zostało złożone przez oskarżonego, czy też jego pracownika, nie miało żadnego znaczenia.

1.1.1.6

wyciąg z rachunku bankowego

Fakt dokonania tych płatności nie był kwestionowany.

dokumenty przesłane przez (...) sp. z o.o.

Z dokumentacji nadesłanej przez (...) sp. z o.o. jednoznacznie wynika, że na (...) (...) w wymienionym czasie kontrahent tj. (...) sp. z o.o. sp. komandytowa, zrealizował 2 dostawy, w tym zamówienie (...) zrealizowane w dniu 6.03.2018 r. tj. w tym samym dniu, w którym (...) sp. z o.o. wystawił fakturę nr (...). W tym samym dniu wystawiona została faktura (...) na kwotę 115.194,42 zł i kwotę wynikającą z tej faktury (...) sp. z o.o. przelała na rzecz (...) sp. z o.o. sp. komandytowa w dniu 12.03.2018 r.

Nim ta kwota wpłynęła na rachunek (...) sp. z o.o. sp. komandytowa, na rachunku tej spółki znajdowała się jedynie kwota 17.058,91 zł, z czego logicznie wynika, że wskazane powyżej 3 płatności dokonane przez spółkę oskarżonego na rzecz (...) sp. z o.o. zasadniczo zrealizowane zostały właśnie ze środków pochodzących z tej płatności dokonanej przez (...) sp. z o.o.

zeznania A. C.

A. C. w toku całego postępowania konsekwentnie twierdził, że dostarczony przez niego towar, ujęty tak w tej, jak i drugiej fakturze będącej przedmiotem niniejszego postępowania, dostarczony został do Stokrotki i okoliczność ta nie budziła żadnych wątpliwości.

1.1.1.7

kopia pisma

Fakt skierowania tego pisma przez M. K. do (...) sp. z o.o. nie był kwestionowany.

1.1.1.8

kserokopie akt innego postępowania

Jakkolwiek do akt postępowania załączone zostały kserokopie także i innych dokumentów, to jednak część z nich jak np. zeznania przesłuchanego w tamtym postępowaniu w charakterze świadka oskarżonego, czy też jego ojca, z przyczyn proceduralnych w toku niniejszego postępowania nie mogły zostać wykorzystane.

Nie mniej jednak z dokumentów tych jasno wynika, że po zdarzeniu z dnia 21.03.2018 r. oskarżony złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa w związku z wtargnięciem na teren firmy (...) przez inne osoby, w toku czego miało dojść do popełnienia czynów z art. 278 § 1 k.k. i art. 267 § 1 k.k.

I jakkolwiek sąd w żaden sposób nie zamierza polemizować z trafnością postanowienia jakie najwyraźniej ostatecznie zapadło w sprawie PR Ds.2103.2019 z dnia 30.12.2019 r. o umorzeniu dochodzenia, to jednak z punktu widzenia niniejszej sprawy nie sposób wykluczyć tego, iż tego rodzaju incydent mógł zaburzyć funkcjonowanie (...) sp. z o.o. sp. komandytowa, tym bardziej w sytuacji, gdy kondycja finansowa tego podmiotu, wynikająca chociażby ze wskazanej przez A. C. wcześniejszej utraty gwarancji bankowych i ograniczenia przez niego limitu kupieckiego, z pewnością nie była dobra.

ekspertyza

W toku tej ekspertyzy wskazano m.in. na to, iż "Badanie laptopa marki H. wykazało wiele śladów ingerencji w dane zawarte na dysku twardym komputera w dniu 21.03.2018 r. w godzinach nocnych" /k 530/.

Niewątpliwie była to ekspertyza zlecona przez (...) sp. z o.o., czyli w praktyce przez oskarżonego, jednakże w toku niniejszego postępowania nie pojawiły się żadne dowody negujące jej rzetelność. Owszem, przyznać należy, iż sąd tej kwestii zupełnie nie badał, jednakże wynikało to z fakty, iż weryfikowanie tej opinii nie było niezbędne.

Z punktu widzenia niniejszej sprawy istotne było natomiast to, iż doszło do wtargnięcia na teren spółki należącej do oskarżonego, czego następstwem mogło być zaburzenie funkcjonowania tego podmiotu związane m.in. z ingerencją w nośniki pamięci komputerowej, na których przechowywana była dokumentacja tego podmiotu. Istotne było także i to, że do tego wtargnięcia doszło przed upływem terminu płatności faktury z dnia 6.03.2018 r..i jednocześnie przed wystawieniem faktury z dnia 29.03.2018 r.

wyjaśnienia M. K.

Wyjaśnienia na temat tego zdarzenia oskarżony złożył dopiero przed sądem i określił je mianem próby wrogiego przejęcia firmy.

W tej sytuacji niewątpliwie może powstać pytanie o to, czy przypadkiem faktycznie nie było to zdarzenie nie posiadające jakiegokolwiek znaczenia i dopiero na etapie postępowania sądowego oskarżony postanowił wykorzystać tę okoliczność w celu

odsunięcia od siebie odpowiedzialności za nieuregulowane faktury.

W tym jednak momencie zauważyć należy, iż na etapie śledztwa oskarżony nie powiedział także o tym, że w marcu 2018 r. regulował względem (...) sp. z o.o. inne zobowiązania, co z pewnością było dla niego okolicznością korzystną.

Ponadto nie sposób pominąć to, że oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swojej niewinności i z tego, że od początku postępowania nie przedstawiał korzystnych dla siebie okoliczności, nie można jeszcze wyciągnąć niekorzystnych dla niego wniosków.

Tym bardziej, iż zgodzić należy się z oskarżonym, że krąg podmiotów prowadzących tego rodzaju działalność jest dosyć ograniczony i z ujawnieniem wszelkich informacji na ten temat mógł on zwlekać i faktycznie zwlekał, bardzo długo.

1.1.1.9

wyciąg z rachunku bankowego

Fakt dokonania tych płatności nie był kwestionowany.

Dodatkowo, w tym momencie zauważyć należy, iż:

- środku wskazane w pierwszym przelewie w zasadniczej części pochodziły w kwoty 84.908,92 zł, która to dzień wcześniej wpłynęła na rachunek (...) sp. z o.o. sp. komandytowa od innego kontrahenta - (...) sp. z o.o.,

- środki wskazane w drugim przelewie w zakresie kwoty 8.900 zł pochodziły od samego oskarżonego, który to tego samego dnia dokonał wpłaty tej kwoty na rachunek spółki,

- ponieważ w przelewach tych, jak zresztą i w wyżej wskazanych od dnia 2.03.2018 r. jako tytuły płatności wskazano faktury z okresu przed powstaniem (...) sp. z o.o. sp. komandytowa, logicznym jest, iż M. K. w ramach nowego podmiotu gospodarczego regulował zobowiązania obciążające poprzednio prowadzoną przez niego działalność gospodarczą i dokonanego przekształcenia nie wykorzystał do próby odcięcia się przez ten podmiot od poprzednio zaciągniętych zobowiązań.

1.1.1.10

kopia faktury

Żadna z okoliczności wskazanych w tym punkcie również nie była kwestionowana. To zaś, czy zamówienie to zostało złożone przez oskarżonego, czy też jego pracownika, tak, jak i w przypadku poprzedniego zamówienia, także nie miało żadnego znaczenia.

1.1.1.11

dokumenty przesłane przez (...) sp. z o.o.

Z dokumentacji nadesłanej przez (...) sp. z o.o., o czym była już mowa, wynika, że na (...) (...) w wymienionym czasie kontrahent tj. (...) sp. z o.o. sp. komandytowa, zrealizował 2 dostawy, w tym zamówienie (...) zrealizowane w dniu 29.03.2018 r. tj. w tym samym dniu, w którym (...) sp. z o.o. wystawił fakturę nr (...).

W tym samym dniu wystawiona została faktura (...) na kwotę 113.570,84 zł i kwotę wynikającą z tej faktury (...) sp. z o.o. przelała na rzecz (...) sp. z o.o. sp. komandytowa w dniu 03.04.2018 r.

1.1.1.12

zeznania A. C.

Świadek konsekwentnie wskazywał na to, że płatności za 2 ostatnie faktury, w których jako nabywcy występowali (...) sp. z o.o. sp. komandytowa, nie zostały przez te podmioty uregulowane.

wyjaśnienia M. K.

Oskarżony nie negował tego, iż dwie przedmiotowe faktury nie zostały opłacone. O ile w toku śledztwa nie potrafił powiedzieć dlaczego doszło do tej sytuacji i wskazywał na to, że kondycja finansowa jego spółki w marcu 2018 r. była dobra, tak przed sądem stwierdził, że było to następstwem próby wrogiego przejęcia jego spółki w marcu 2018 r.

Ustosunkowanie się do tych okoliczności jest praktycznie takie samo, jak przy omówieniu wyjaśnień oskarżonego w pkt. 1.1.1.8, a odmienna ocena kondycji finansowej jego spółki dokonana przez sąd wynika z zeznań pokrzywdzonego odnośnie utraty przez oskarżonego gwarancji bankowych, czemu oskarżony nie zaprzeczył.

1.1.1.13

zeznania A. C.

Na okoliczności te konsekwentnie i od samego początku wskazywał A. C., a w pierwszej z nich upatrywał tego, że został oszukany przez M. K..

Ponieważ oskarżony na dobrą sprawę okoliczności tych nie zakwestionował, brak było podstaw, aby odmówić A. C. wiarygodności i w tym zakresie nie budziło wątpliwości, iż oskarżony oszukiwał świadka i przez pewien czas unikał z nim kontaktu.

Owszem, później doszło do nawiązania kontaktu oskarżonego z A. C., ale było to już po tym, jak podjął on próby odzyskania pieniędzy.

1.1.1.14

nakaz zapłaty

Prawomocnym nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym przez Sąd Okręgowy w Warszawie z dnia 8.10.2018 r. w sprawie sygn. akt XX GNc nakazano pozwanemu (...) sp. z o.o. sp. komandytowa aby zapłacił na rzecz powoda (...) sp. z o.o. kwotę 112.028,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29.03.2018 r. do dnia zapłaty.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 28.12.2018 r. w sprawie sygn. akt XXVI GC 749/18 zasądzono od M. K. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 105.128,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 6.04.2018 r. do dnia zapłaty.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

Pozostałe ujawnione oraz bezpośrednio przeprowadzone na rozprawie dowody, w tym zeznania J. C., nie miały większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Problem związany z zamiarem z jakim działał oskarżony omówiony został w kolejnym pkt.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.5. Uniewinnienie

I.

M. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

O ile ustalenie w niniejszej sprawie stanu faktycznego nie nastręczało większych problemów, tak zasadniczy problem sprowadzał się do tego, czy oskarżony, w momencie zamawiania i odbierania towaru przekazanego mu w oparciu o te 2 faktury działał w zamiarze oszukania firmy prowadzonej przez A. C..

Oskarżony do tego, aby działał z takim zamiarem konsekwentnie, w toku całego postępowania, się nie przyznawał, jednakże w sposób oczywisty był on zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy i do tych jego twierdzeń należało podchodzić ze znacznym dystansem.

Oceniając natomiast dowody zebrane w sprawie, z jednej strony przyznać należy, iż względem A. C. dopuścił się on pewnych oszustw - jedno z nich związane było z tym, że nieodpowiednia była jakość towaru i dlatego nie otrzymał za niego zapłaty, a drugie dotyczyło tego, iż w późniejszym okresie nie podał prawdziwych informacji na temat swojego majątku.

W tym jednak momencie zauważyć należy, iż te oszustwa oskarżonego pojawiły się już po przeprowadzeniu przedmiotowych transakcji i nie koniecznie muszą przesądzać o tym, jak należało ocenić jego zamiar w momencie ich przeprowadzania.

W przypadku, gdyby w sprawie nie było innych dowodów i mając na uwadze dodatkowo unikanie przez oskarżonego kontaktów z A. C., to faktycznie uznać należałoby, iż byłby to istotny wyznacznik w ocenie zamiaru, z jakim działał oskarżony.

W niniejszej sprawie, na co już wskazano pojawiły się jednak także i inne dowody, które rzucają odmienne światło na ocenę zamiaru, z jakim działał oskarżony.

Wśród tych dowodów, w chronologicznej kolejności, wskazać należy na dokonanie w dniach 2 i 5 marca 2018 r. wpłat przez (...) sp. z o.o. sp. komandytowa na rzecz (...) sp. z o.o. łącznie kwoty 101.942,40 zł - tj. kwoty zbliżonej do kwoty widniejącej na fakturze z dnia 6 marca 2018 r. Owszem, kwoty te przeznaczone były na opłacenie wcześniejszych faktur wystawionych jeszcze na działalność gospodarczą oskarżonego i zapewne, gdyby oskarżony ich nie uregulował, to nie zostałby mu wydany towar wskazany w fakturze z dnia 6.03.2018 r. Nie mniej jednak, w tym momencie działalność gospodarcza, czy też firma, o istnieniu której pokrzywdzony jeszcze nie wiedział, funkcjonowała i mimo tego, że oskarżony nie uiścił zapłaty za tę fakturę, to jednak, po otrzymaniu w dniu 12.03.2018 r. zapłaty ze Stokrotki za ten towar, niezwłocznie, tego samego dnia znaczną część praktycznie tych samych pieniędzy - tj. łącznie kwotę 81.111,66 zł - trzema przelewami przelał na rzecz (...) sp. z o.o.

Takie postępowanie oskarżonego, 6 dni po wystawieniu pierwszej faktury przez firmę pokrzywdzoną, z logicznego punktu widzenia stawia bardzo duży znak zapytania odnośnie tego, że już w dniu 6.03.2018 r. działał on z zamiarem oszukania tej firmy, albowiem gdyby tak było, to zasady logiki przemawiałyby za tym, iż nie regulowałby on tych należności. Postępując zaś w taki sposób, potwierdził to, iż zamiarem jego było dalsze prowadzenie działalności gospodarczej i regulowanie wcześniejszych zobowiązań, zaciągniętych jeszcze przez poprzedni podmiot, pod jakim tę działalność prowadził.

Owszem, można też postawić tezę, że usiłował on tym sposobem wzbudzić zaufanie pokrzywdzonego w celu przeprowadzenia w przyszłości większych, oszukańczych transakcji, jednakże teza taka na gruncie niniejszej sprawy zupełnie nie znajduje potwierdzenia albowiem w niniejszej sprawie było zupełnie odwrotnie gdyż to właśnie wcześniej oskarżony posiadał w firmie (...) krotnie większy limit kupiecki niż na początku marca 2018 r. i nic nie wskazywało na to, aby limit ten mógł zostać zwiększony. Z tego zaś logicznie wynika, że gdyby zamiarem oskarżonego, nie tyle w dacie zarzucanego mu czynu, tylko wcześniej, było przeprowadzenie z pokrzywdzoną firmą oszukańczych transakcji, to transakcje takie zapewne mógłby zrealizować wcześniej i to łącznie na zdecydowanie wyższą kwotę.

Przekształcenie działalności gospodarczej oskarżonego w spółkę również trudno interpretować przez pryzmat oszukańczego zamiaru oskarżonego. Co prawda na gruncie tej okoliczności A. C. jak i jego małżonka wyrazili swoje wątpliwości, jednakże zauważyć należy, iż oskarżony nie wykorzystał tej okoliczności do jakiegoś wyzbycia się, czy też ukrycia swojego majątku, co w przyszłości mogłoby ułatwić mu ewentualnie ukrycie korzyści uzyskanych z oszustw, jak i unikanie regulowania długów, tylko wniósł do tego nowego podmiotu cały swój majątek.

Niewątpliwie nieruchomości składające się na ten majątek obciążone były różnymi zobowiązaniami, a A. C. kwestionował wartości poszczególnych nieruchomości, jednakże przedmiotem niniejszego postępowania nie było badanie rzetelności sporządzonych operatów szacunkowych poszczególnych nieruchomości, czy też ocena skuteczności prowadzonych postępowań egzekucyjnych. Istotne było natomiast to, na co już wskazano, że oskarżony nie wykorzystał tego przekształcenia w taki sposób, który na gruncie niniejszej sprawy mógł być traktowany, jako korelujący z ewentualnymi oszukańczymi jego zamiarami względem pokrzywdzonego i to nawet w sytuacji, gdy pokrzywdzony o tym fakcie powiadomiony został dopiero z pewnym opóźnieniem.

Takie stanowisko sądu wynika z faktu, iż oskarżony, reprezentując podmiot późniejszy, regulował swoje wcześniejsze zobowiązania, zaciągnięte u pokrzywdzonego jeszcze na działalność gospodarczą już od początku marca 2018 r. Ponadto A. C. zmniejszył limit kupiecki oskarżonemu faktycznie niezależnie od tego, w jakiej formie prowadził on działalność - czy była to zwykła działalność gospodarcza, czy też spółka prawa handlowego i przekształcenie tej działalności nie spowodowało tego, iż nowo powstały podmiot uzyskał nowy limit kupiecki. W dalszym ciągu był to jeden i ten sam limit kupiecki, o czym doskonale wiedział i co akceptował także oskarżony i dlatego nowym podmiotem spłacał zadłużenie poprzedniego.

Następnie, po tym, jak (...) sp. z o.o. poinformowany został przez oskarżonego o wniesieniu przedsiębiorstwa (...) aportem do (...) sp. z o.o. sp. komandytowa w dniu 27.03.2018 r., oskarżony jako nowy podmiot, dokonał kolejnej wpłaty na rzecz (...) sp. z o.o. kwoty 90 tys. zł, tytułem płatności za fakturę najwyraźniej z 2017 r. wystawioną jeszcze na poprzednio prowadzoną przez niego działalność gospodarczą, co znowu świadczy o tym, że nowy podmiot prowadzony przez oskarżonego regulował zobowiązania poprzednika. Podkreślić również należy, o czym była już mowa, że środki te pochodziły z kwoty przelanej na rzecz firmy oskarżonego przez zupełnie inny podmiot. Taki obrót gotówką świadczy o tym, że oskarżony w dalszym ciągu starał się regulować zobowiązania jakie na nim ciążyły i to niezależnie od formy prowadzenia działalności - środki te wpłynęły na rzecz nowego podmiotu, a posłużyły do spłaty zobowiązań poprzedniego - i również przeczy to aby w tym czasie działał on z jakimś oszukańczym zamiarem w stosunku do (...) sp. z o.o.

Taki przepływ środków wskazuje również na to, co w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wydaje się oczywiste, iż prowadzenie takiej działalności nie sprowadza się do prostego regulowania faktur zakupu, środkami bezpośrednio uzyskanymi ze sprzedaży tego samego towaru, tylko obrót środków finansowych, nawet w niewielkiej firmie, może być zdecydowanie bardziej złożony i środki uzyskane ze sprzedaży określonego towaru, wcale nie muszą służyć do uiszczenia należności podmiotowi, od którego towar ten został zakupiony, tylko mogą posłużyć do uregulowania innych, np. wcześniejszych i wymagalnych zobowiązań.

Następnie w dniu 29.03.2018 r. oskarżony, jako osoba fizyczna, przelał na rzecz (...) sp. z o.o. sp. komandytowa kwotę 8.900 zł, którą to następnie z innymi środkami tej spółki przelał na rzecz (...) sp. z o.o. Tym samym nie tylko zasilił tę spółkę własnymi środkami, co dodatkowo, w okresie od 6.03.2018 r. tj. od daty wystawienia pierwszej faktury będącej przedmiotem niniejszego postępowania do dnia 29.03.2018 r. tj. do daty wystawienia drugiej faktury również będącej przedmiotem niniejszego postępowania, łącznie na rzecz (...) sp. z o.o. przelał kwotę 185.715,22 zł. I teraz zestawiając tę kwotę z kwotą drugiej faktury - tj. z kwotą 112.028,40 zł, stwierdzić należy, iż twierdzenie, jakoby od dnia 6.03.2018 r. do dnia 29.03.2018 r. oskarżony działał z zamiarem oszukania (...) sp. z o.o. jawi się jako zupełnie nielogiczne albowiem większe korzyści osiągnąłby on, gdyby w tym czasie nie dokonał na rzecz tej spółki żadnych płatności i jednocześnie nie pobrał towaru ujętego w fakturze z dnia 29.03.2018 r. Takie zaś postępowanie oskarżonego świadczy o tym, iż w dalszym ciągu starał się on regulować zobowiązania i prowadzić działalność gospodarczą.

Ponadto, o czym była również mowa, w dniu 21.03.2018 r. doszło do wtargnięcia innych osób na teren firmy oskarżonego, jak i do ingerencji w pamięć komputera. Te niezależne od oskarżonego zdarzenia również trudno interpretować w kategoriach działań ułatwiających mu prowadzenie działalności gospodarczej jak i wspierających oszukańczy jego zamiar.

Całokształt tych okoliczności, interpretowany przez pryzmat zwykłych zasad logiki i doświadczenia życiowego, przeczył temu, aby możliwe było przypisanie M. K. działania z zamiarem oszukania pokrzywdzonego w okresie wskazanym w stawianym mu zarzucie, co byłoby niezbędne do przypisania mu czynu z art. 286 § 1 k.k. i oceny takiej nie może zmienić nawet to, że już po tym okresie oskarżony, we wskazanym już zakresie, oszukiwał pokrzywdzonego, jak i unikał z nim kontaktu.

Dodatkowo na marginesie można również zauważyć, iż oszukańczego zamiaru oskarżonego nie może wspierać ani to, że w toku prowadzonych postępowań egzekucyjnych korzysta on z przysługujących mu uprawnień, jak i to, iż pokrzywdzony w wyniku tych postępowań nie zaspokoił swoich należności.

W tej sytuacji, pomimo tego, iż ustalony w sprawie stan faktyczny pozostawał w zgodzie z zapatrywaniami wskazanymi w akcie oskarżenia, to jednak ocenia zamiaru, z jakim, w dacie zarzutu, działał oskarżony, była zupełnie inna i nie pozwalała na przypisanie mu sprawstwa zarzucanego czynu.

Dlatego też M. K. należało uniewinnić od popełnienia tego czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

6.  inne zagadnienia

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 632 pkt. 2 k.p.k.

7.  Podpis