Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI Ka 50/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SSO Ewa Bogusz-Patyra-spr.

Sędziowie: SO Elżbieta Kowalska

SO Elżbieta Daniluk

Protokolant: prot. Małgorzata Purc

przy udziale Prokuratora Małgorzaty Duszyńskiej

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r.

sprawy W. M.

w przedmiocie wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Łukowie

z dnia 31 października 2013 r. sygn. akt II K 206/13

na podstawie art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę skazanego W. M. przekazuje Sądowi Okręgowemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt XI Ka 50/14

UZASADNIENIE

W. M. skazany został prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie sygn. akt IV K 119/03 za czyn z art. 156 § 1 pkt 2 kk popełniony w dniu 16 stycznia 2003 roku na karę w wymiarze 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności , którą skazany odbywał w okresie od dnia 13 stycznia 2004 roku do dnia 26 stycznia 2005 roku ;

II.  Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 8 grudnia 2003 r. w sprawie sygn. akt IV 849/03 za czyn z art. 178a § 2 kk popełniony w dniu 22 września 2003 roku na karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 10 złotych stawka ;

III.  Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 23 sierpnia 2007 roku w sprawie IIK 180/07 za czyny z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk i innych popełnione w dniach - 10 lipca 2006 roku i 14 lipca 2006 roku na karę łączną w wymiarze 1 (jednego ) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres 5 lat, której wykonanie ponownie zarządzono postanowieniem SR w Łukowie z dnia 7 marca 2012 roku wydanym w sprawie IIKo 482/12 na podstawie art. 75 § 2 kk, którą to karę aktualnie skazany odbywa w zakładzie karnym tj. od dnia 17 grudnia 2012 roku i grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 20 złotych każda;

IV.  Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 15 października 2008 roku w sprawie IIK 274/08 za czyn z art. 242 § 2 kk popełniony w okresie od dnia 1 maja 2008 roku do dnia 3 lipca 2008 roku na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, która to karę skazany odbył w okresie od dnia 18 stycznia 2009 roku do dnia 18 marca 2009 roku;

V.  Sądu Rejonowego Łukowie z dnia 7 października 2008 roku w sprawie IIK 86/08 za czyn z art. 288 § 1 kk popełniony w dniu 6 lutego 2008 roku na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 8 kwietnia 2011 w sprawie IIK 204/11 za czyn z art. 178a § 1 kk na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 20 złotych każda.

Sąd Rejonowy w Łukowie z dnia 31 października 2013 roku w sprawie sygn. akt IIK 206/13 na podstawie art. 569 § 1 kpk, art. 85 kk, art. 86 § 1 kk połączył wyroki wydane w sprawach - IIK 86/08 Sądu Rejonowego w Łukowie i IIK 274/08 Sądu Rejonowego w Siedlcach w zakresie orzeczonych wobec skazanego kar pozbawienia wolności i wymierzył skazanemu W. M. karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, w pozostałym zakresie wyroki te podlegają odrębnemu wykonaniu; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres odbycia kary w sprawie IIK 274/08 Sądu Rejonowego w Siedlcach tj. od dnia 18 stycznia 2009 roku do dnia 18 marca 2009 roku, na podstawie art. 572 kpk postępowanie co do wydania wyroku łącznego w sprawach – IVK 119/03 SO w Lublinie, IVK 849/03 SR w Łukowie , IIK 180/07 SR w Łukowie i IIK 204/11 SR w Łukowie umorzył, zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów procesu, wydatkami w tym zakresie obciążając Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator.

Na podstawie art. 427, art. 437 § 1 i 2 i art. 439 § 1 pkt 4 kpk wyrokowi zarzucił obrazę przepisu prawa procesowego art. 569 § 2 kpk przez sprzeczne z dyspozycją tego przepisu jego niezastosowanie, skutkujące tym, że sąd orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu.

Zarzucając powyższe prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie, bowiem nie ulega wątpliwości, że w warunkach przedmiotowej sprawy zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza, obligująca Sąd II instancji do wydania orzeczenia kasatoryjnego.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, które zasługuje na aprobatę ,,Właściwość funkcjonalna sądu do wydania wyroku łącznego określona została w ustawie procesowej poprzez wskazanie m.in. dwóch reguł. Pierwszą z nich formułuje przepis art. 569 § 1 k.p.k. Zgodnie z jego treścią, właściwy jest sąd, który ostatni wydał wyrok w pierwszej instancji. Drugą zaś ze wspomnianych reguł wskazuje przepis art. 569 § 2 k.p.k., stanowiąc, iż w sytuacji, gdy w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu, wyrok łączny wydaje sąd wyższego rzędu. Treść tego przepisu, ani też innych zawartych w Rozdziale 60 Kodeksu postępowania karnego dotyczących wyroku łącznego, nie uzależnia zatem właściwości rzeczowej sądu do wydania wyroku łącznego od spełnienia materialnych przesłanek do połączenia danych - będących przedmiotem rozstrzygnięcia - kar, które to określa art. 86 k.k. Nie ulega przecież wątpliwości, że ocena, czy in concreto one rzeczywiście zaistniały, stanowi już merytoryczne rozstrzygnięcie, i stąd też winna być dokonana przez sąd do tego ustawowo uprawniony” (V KK 178/12 wyrok SN 2012-07-12 Prok.i Pr.-wkł. 2012/10/18).

Z uwagi na to, że W. M. został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 3 lipca 2003r., a zatem sąd ten był właściwy do wydania wyroku łącznego, należało na podstawie art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. uchylić zaskarżone orzeczenie i sprawę skazanego W. M. przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Lublinie.

Procedując w niniejszej sprawie po raz wtóry Sąd Okręgowy obowiązany będzie ponownie przeprowadzić cały proces orzeczniczy, a razie potrzeby uzasadnić swoje stanowisko, zgodnie z wymogami art. 424 § 1 k.p.k.