Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 346/22

Na rozprawie dnia 9 sierpnia 2022

Za powoda nikt się nie stawił zawiadomiony prawidłowo.

Pozwana nie stawiła się pomimo należytego zawiadomienia jej o terminie rozprawy, nie złożyła żadnych wyjaśnień – ani też nie żądała przeprowadzenia rozprawy w jej obecności. Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.

Przewodniczący SSR Alina Kowalewska

Protokolant sekretarz sądowy Joanna Kucharska

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 sierpnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Alina Kowalewska

Protokolant:

sekretarz sądowy Joanna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2022 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) F. (...) z siedzibą w G.

przeciwko D. K.

o zapłatę

Oddala powództwo.

SSR Alina Kowalewska

I C 346/22

UZASADNIENIE

Powód E. D. N. (...) z siedzibą w G. domagał się zasądzenia od pozwanej D. K. kwoty 9.734,74 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenia zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu powód podał, iż wierzytelność dochodzona pozwem wynika z umowy pożyczki zawartej w dniu 15 marca 2019 r. pomiędzy pozwaną a (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą w W.. Pozwana nie wywiązała się z umowy i nie spłaciła zaciągniętej pożyczki w ustawowym terminie. Pożyczkodawca na podstawie umowy przelewu wierzytelność z dnia 21 października 2019 r. zbył wierzytelność z tytułu powyższej umowy na rzecz powoda. Na dochodzone roszczenie składają się należność główna 7.500 zł oraz odsetki umowne za opóźnienie w kwocie 2.234,74 zł.

Pozwana D. K. nie zajęła stanowiska w sprawie i nie złożyła odpowiedzi na pozew.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 15 marca 2019 r. pozwana D. K. zawarła z (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o pożyczki na podstawie, której udzielono pozwanej pożyczki wysokości 7.500 zł. Umowa została zawarta na okres od 15 marca 2019 r. r. do 14 kwietnia 2019 r.

(dowód: umowa o pożyczki z dnia 15.03.2019 r. - k. 34—29, potwierdzenie przelewu – k. 40)

W dniu 21 października 2019 r. powód zawarł z (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności.

(dowód: umowa przelewu wierzytelność z dnia 21.10.2019- k. 13-19)

Pismem z dnia 19 listopada 2019 r. powód poinformował pozwaną o cesji wierzytelności oraz wezwał ją do zapłaty kwoty 1.662,24 zł

( dowód: zawiadomienie z dnia 19.11.2019 r. - k. 44)

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie załączonych do sprawy dokumentów.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Strony zobowiązane są w myśl przepisu art. 232 k.p.c. wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar udowodnienia faktów uzasadniających objęte pozwem roszczenie spoczywał na powodzie, który winien wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu. W ocenie sądu powód nie podołał temu obowiązkowi.

Zdaniem sądu w niniejszej sprawie powód nie wykazał swojej legitymacji czynnej do występowania w przedmiotowej sprawie. Powód nie udowodnił, że przysługuje mu wierzytelność w stosunku do pozwanej D. K. wynikająca z zawartej przez pozwaną w dniu 15 marca 2019 r. umowy pożyczki w wysokości dochodzonej pozwem. W ocenie sądu powód nie wykazał, że skutecznie nabył wierzytelność względem pozwanej od (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą w W.. Powód do pozwu załączył wydruk mający być wydrukiem z elektronicznego załącznika do umowy cesji z stanowiący załącznik do umowy. Jednakże faktu nabycia wierzytelności w żaden sposób nie da się wywieść z ww. wydruku zawierającego tabelkę, w której zamieszczone są dane pozwanej i inne informacje ( k.33). Wydruk ten niepodpisany przez strony umowy cesji, z całą pewnością nie jest załącznikiem to tej umowy i w żaden sposób nie potwierdza, że przedmiotem przelewu wierzytelności była wierzytelność przysługująca względem pozwanej. Wydruk ten nie został również poświadczony za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym. W tym stanie rzeczy stwierdzić należało, że powód nie wykazał przejścia na niego wierzytelności wobec pozwanej.

Wprawdzie zgodnie z art. 339 § 1 i 2 k.p.c. sąd może wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany w wyznaczonym terminie nie złożył odpowiedzi na pozew. W przypadku wydania wyroku zaocznego przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o faktach zawarte w pozwie lub pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed posiedzeniem, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Jednak zdaniem sądu w sprawie niniejszej istnieją uzasadnione wątpliwości, uniemożliwiające przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda odnoszących się do legitymacji czynnej powoda. Podkreślić przy tym należy, że powód reprezentowany jest przez pełnomocnika profesjonalnego, który ma świadomość o obowiązkach dowodowych stron i konsekwencjach braku wykazania okoliczności, na których strona opiera swoje żądanie.

W tej sytuacji, pomimo zaistnienia formalnych przesłanek do wydania w sprawie wyroku zaocznego wskutek braku działania w sprawie pozwanej, sąd oddalił powództwo.

SSR Alina Kowalewska