Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2022r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Jerzy Cisowski

Protokolant: Marzena Papiernik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2022r. w R.

sprawy z powództwa W. K.

przeciwko K. K. (1)

o podwyższenie alimentów

1)  zasądza od K. K. (1) podwyższone alimenty na rzecz jego córki W. K. po 800,00 zł (osiemset złotych) miesięcznie, w okresie od 1 stycznia 2020 roku do 31 sierpnia 2021 roku zamiast dotychczasowych alimentów po 400 zł miesięcznie zasądzonych 12 lipca 2013 roku wyrokiem w sprawie IV RC 197/13 tutejszego Sądu;

2)  oddala powództwo w pozostałej części;

3)  oddala wniosek W. K. o zasądzenie jej kosztów procesu.

Sygn. akt IV RC 700/19

UZASADNIENIE WYROKU

Powódka W. K. w ostatecznie sprecyzowanym stanowisku domagała się od pozwanego K. K. (1) podwyższenia alimentów z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu podano, że powódka jest córką pozwanego. Dotychczasowe alimenty na rzecz powódki zostały ustalone w 2013 roku na kwotę po 400 zł miesięcznie. Na przestrzeni prawie siedmiu lat od czasu ustalenia dotychczasowych alimentów wzrosły koszty utrzymania powódki. Powódka obecnie uczęszcza do II klasy Szkoły Zawodowej w klasie sprzedawcy. Na praktyki szkolne musi dojeżdżać do J.. Z tytułu praktyk otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 170 zł. Możliwości finansowe matki powódki nie wystarczają aby zaspokoić usprawiedliwione potrzeby córki w zakresie wyżywienia, odzieży, opieki zdrowotnej, edukacji, wypoczynku, rozrywki oraz kultury. Pozwany nie utrzymuje kontaktu z powódką od około 4 lat i nie interesuje się jej losem. Od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego powódka zmieniła sposób ubierania, żywienia oraz zainteresowania (k.3-4, 102).

Pozwany w odpowiedzi na pozew uznał żądanie pozwu do kwoty po 500 zł miesięcznie a w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że matka powódki nie dołączyła do pozwu żadnej dokumentacji potwierdzającej jej aktualną sytuację finansową oraz obrazującą wysokość usprawiedliwionych wydatków powódki. Pozwany nadmienił, że prowadzi działalność gospodarczą w branży usług ogólnobudowlanych, lecz jest uzależniony od ilości zleceń swojego jedynego kontrahenta, który pod koniec stycznia 2021 roku wstrzymał zlecenia i zrezygnował z usług firmy pozwanego. Ponadto pozwany spłaca na rzecz ZUS i Urzędu Skarbowego zaległości finansowe z minionych lat. Pozwany nie posiada żadnych oszczędności ani majątku (k. 59-61).

Na rozprawie w dniu 13 grudnia 2021 roku pozwany w ostatecznie sprecyzowanym stanowisku procesowym uznał, żądanie pozwu do czasu zakończenia nauki powódki w szkole zawodowej, a w pozostałym wniósł o oddalenie powództwa (k. 123v).

Sąd ustalił.

Powódka W. K. ur. (...) jest córką A. K. i pozwanego. Ostatnie alimenty na rzecz powódki zostały zasądzone na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 12 lipca 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV RC 293/13 na kwotę po 400 zł miesięcznie. W dacie ustalenia ostatnich alimentów powódka miała 10 lat.

Uczęszczała do szkoły podstawowej, korzystała z obiadów szkolnych. Była ogólnie zdrowym dzieckiem, chorowała jedynie na sezonowe infekcje. Miesięczne wydatki małoletniej wówczas powódki wynosiły ok. 700 zł. Matka powódki była zatrudniona jako sprzątaczka w szkole w ramach umowy zastępstwa w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem 1131 zł netto miesięcznie. Rodzina nie korzystała ze świadczeń opieki społecznej. Pozwany był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...). Oprócz wynagrodzenia za pracę nie posiadał innych źródeł dochodu. Mieszkał w domu rodziców.

Powódka ma obecnie 19 lat. Jest ogólnie zdrowa, nie choruje przewlekle i nie wymaga specjalistycznego leczenia. Mieszka z matką i bratem w domu należącym do dziadków macierzystych. Do 31 sierpnia 2021 roku powódka była uczennicą Branżowej Szkoły Zawodowej I Stopnia w R.. Zajęcia w szkole zawodowej odbywały się w trybie dziennym. Powódka uczęszczała również na odpłatne praktyki zawodowe. Wynagrodzenie za odbywanie praktyk zawodowych wynosiło 250 zł miesięcznie. Po ukończeniu edukacji w szkole zawodowej powódka podjęła dalszą naukę w szkole średniej.

Od 1 września 2021 roku uczęszcza do I Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w (...) Centrum (...). Placówka jest szkołą publiczną, bezpłatną a kształcenie odbywa się w formie zaocznej co dwa tygodnie przez dwa dni, tj. w piątek w godzinach: 15:15 – 20:45 oraz w sobotę w godzinach: 8:00 – 17:35. Frekwencja powódki w zajęciach wynosi ponad 97%. Powódka programowo ukończy naukę w 2024 roku.

Matka powódki A. K. ma obecnie 39 lat i jest nadal zatrudniona w charakterze sprzątaczki w szkole za wynagrodzeniem rzędu 1920 zł netto miesięcznie.

Koszty związane z utrzymaniem mieszkania wynoszą łącznie ok. 1600 zł miesięcznie. Matka powódki ponosi samodzielnie wszelkie koszty mieszkaniowe. Jedynie okresowo do kosztów mieszkaniowych dokłada się starszy brak powódki F. K..

Pozwany ma obecnie 41 lat. Z wykształcenia jest monterem układów elektronicznych. Pozwany pozostaje w związku małżeńskim z K. K. (2), z którego ma dwójkę małoletnich dzieci w wieku 4 i 8 lat. Mieszka z rodziną w domu należącym do jego rodziców, gdzie prowadzi oddzielne gospodarstwo domowe. Żona pozwanego aktualnie nie pracuje. Sprawuje opiekę nad dziećmi i zajmuje się domem. Pozwany zawiesił prowadzoną własną działalność gospodarczą w branży usług ogólnobudowlanych. Aktualnie jest zatrudniony w prywatnej firmie budowlanej w charakterze pracownika ogólnobudowlanego w ramach umowy o pracę na czas określony. Osiąga wynagrodzenie w wysokości 2800 zł brutto miesięcznie. Pozwany nie utrzymuje kontaktu z powódką

Miesięczne koszty utrzymania przypadające na pozwanego przedstawiają się następująco: wyżywienie 450 zł, środki czystości i higieny 75 zł, ubrania i obuwie 50 zł, splata pożyczki 300 zł, Internet 50 zł, ubezpieczenie 70 zł, telewizja dla dzieci 140 zł, tj. łącznie 1135 zł.

Dowód: akta sprawy tut. Sądu IV RC 293/13, odpis skrócony aktu małżeństwa k. 62, odpis skrócony aktu urodzenia k. 63, 64, umowa najmu k. 66-69, potwierdzenie transakcji bankowych k. 71- 91, polisa ubezpieczeniowa k. 92, zeznania matki powódki k. 102v, umowa o pracę k. 107, 112, wypis z (...) k. 108, zaświadczenie potwierdzające kontynuowanie nauki powódki k. 114, 115, 130, zeznania pozwanego k. 123 – 124.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody przeprowadzone w sprawie, zarówno wnioskowane przez strony, jak i przeprowadzone przez Sąd z urzędu, które Sąd uznał za spójne logiczne i nie budzące wątpliwości. Zeznania matki powódki i pozwanego zasadniczo w szerokim zakresie korespondowały z pozostałymi dowodami przeprowadzonymi w niniejszej sprawie.

Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a Sąd uznał niniejszą sprawę za wyjaśnioną do merytorycznego rozstrzygnięcia.

Sąd zważył.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro, każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 kro, uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć potrzeby, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15). Przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 r., III CRN 330/75, LEX nr 7777).

Zgodnie, z kolei, z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy czym chodzi tu o zmianę istotną bądź to w obszarze usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź też możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego, czy też na obu tych płaszczyznach (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r. III CZP 91/86).

Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów.

Po przeanalizowaniu sytuacji materialno - bytowej oraz uzasadnionych potrzeb powódki, Sąd uznał jej roszczenie za zasadne jednak jedynie w okresie od 1 stycznia 2020 roku do 31 sierpnia 2021 roku. Niewątpliwie potrzeby powódki wzrosły od czasu kiedy alimenty od pozwanego zostały ustalone na kwotę po 400 zł miesięcznie w 2013 roku, wówczas gdy powódka miała 10 lat i uczęszczała do szkoły podstawowej.

Z kolei w toku niniejszego postępowania powódka uzyskała pełnoletność W okresie do 31 sierpnia 2021 roku kontynuowała naukę w Branżowej Szkole Zawodowej I Stopnia w R.. Zajęcia odbywały się w trybie dziennym. Powódka nie była w stanie podjąć w tym okresie choćby pracy dorywczej a jej jedyne źródło dochodu stanowiło wynagrodzenie z tytułu uczęszczania na praktyki zawodowe w wysokości 250 zł miesięcznie.

Następnie począwszy od 1 września 2021 roku powódka podjęła naukę w I Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w (...) Centrum (...). Placówka jest szkołą publiczną, bezpłatną a kształcenie odbywa się w formie zaocznej co dwa tygodnie przez dwa dni, tj. w piątek w godzinach: 15:15 – 20:45 oraz w sobotę w godzinach: 8:00 – 17:35.

Mając zatem powyższe na uwadze, Sąd uznał żądanie pozwu za okres od 1 stycznia 2020 roku aż do zakończenia edukacji w szkole zawodowej tj. do 31 sierpnia 2021 roku, uznając że w tym czasie powódka nie była w stanie poczynić jakichkolwiek kroków w celu usamodzielnienia finansowego. Jednocześnie tak ustalona kwota alimentów znajduje się w zasięgu możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego i nie spowoduje po jego stronie uszczerbku w usprawiedliwionych dobrach własnych.

Natomiast począwszy od 1 września 2021 roku z uwagi na kontynuowanie nauki w trybie zaocznym oraz uzyskanie wyuczonego zawodu sprzedawcy powódka jest w stanie podjąć pracę nawet w pełnym wymiarze czasu. Wskazać bowiem należy, że zajęcia odbywające w formie zaocznej co dwa tygodnie przez dwa dni nie stanowią przeszkody w podjęciu zatrudnienia w celu poprawy sytuacji finansowej oraz zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb. Z tych tez powodów powództwo w pozostałej części zostało oddalone.

Na marginesie należy również podnieść, że pozwany założył rodzinę i jest obecnie obciążony obowiązkiem alimentacyjnym wobec swojej żony oraz dwójki małoletnich dzieci.

Mając na uwadze obecną sytuację ekonomiczną i życiową pozwanego na podstawie art. 102 k.p.c. oddalono wniosek powódki o zasądzenie jej kosztów procesu.