Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 stycznia 2022r. Sąd Rejonowy nakazał stronie pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości położonej w Ś. przy (...), aby wydała powodowi J. J. kserokopie dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem w postaci pełnomocnictw udzielonych przez członków Wspólnoty do podjęcia uchwały właścicieli lokali nr (...) na koszt strony pozwanej, umorzył postępowanie w przedmiocie nakazania wydania powodowi pozostałych dokumentów określonych w punkcie 1 podpunkt 1.1. pozwu, oddalił dalej idące powództwo oraz orzekł o kosztach sądowych i kosztach procesu.

W apelacji od powyższego wyroku, zaskarżając go w pkt III i V, powód zarzucił naruszenie przepisu prawa materialnego – art. 23 ust. 1 i 2 w zw. z art. 27 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. z 2021r., poz. 1048) oraz przepisu prawa procesowego – art. 98 w zw. z art. 100 kpc. Wskazując na powyższe zarzuty skarżący wniósł o zamianę zaskarżanego wyroku poprzez nakazanie stronie pozwanej wydania powodowi dokumentów w postaci karty do głosowania w tym także dokumentu, z którego będzie wynikać czy projekt uchwały wraz z listą lub kartą do głosowania został powodowi przesłany listem poleconym oraz, odnośnie kosztów procesu, o ustalenie, że powód wygrał proces w 100%, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w pkt III i V i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Strona pozwana, zaskarżając wyrok w pkt I i V, zarzuciła naruszenie:

- przepisu prawa procesowego - art. 233 § 1 w zw, z art. 232 i art. 230 kpc,

- przepisu prawa procesowego - art. 233 § 1 kpc,

- przepisu prawa materialnego – art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. z 2021r., poz. 1048).

Wskazując na powyższe zarzuty pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, ewentualnie o uchylenie wyroku w części zaskarżonej i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelacje oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego i zważył co następuje. Obie apelacje nie miały żadnych uzasadnionych podstaw.

Odnosząc się do apelacji powoda wskazać należy, że jest ona oczywiście nieuzasadniona. Odnośnie zatem oddalonej części żądania pozwu Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia oraz argumentację rozważań uzasadnienia zaskarżonego wyroku, nie dostrzegając jakiejkolwiek potrzeby jej powtarzania. Natomiast oczywista bezzasadność apelacji powoda w zakresie w jakim domaga się on uwzględnienia jego żądania wydania dokumentów objętych powyższą apelacją wynika z tego, że jego zarzuty i wywody sprowadzają się określenia w jaki sposób, według powoda, pozwana powinna podejmować uchwały i do oceny tego czy jej postępowanie jest zgodne z prawem i jakie w związku z tym, w ocenie powoda, pozwana powinna posiadać dokumenty, a co w sprawie o wydanie, która dotyczy dokumentów istniejących, a nie takich, które w ocenie powoda powinny istnieć, jest stanowiskiem całkowicie chybionym. Stąd też żądanie skarżącego, w zakresie w jakim zostało oddalone przez Sąd pierwszej instancji, nie mogło podlegać uwzględnieniu.

Nie ma również uzasadnionych podstaw negowanie przez skarżącego rozstrzygnięcia o kosztach procesu, gdyż także jest ono prawidłowe. Prawidłowo bowiem Sąd Rejonowy wskazał jego składniki (str. 6 uzasadnienia – k. (...) odwr.) odnosząc się do spisu kosztów przedstawionego przez powoda (k. (...)) i dokonując zasadnych korekt w pozycjach dotyczących opłaty od pozwu oraz wynagrodzenia pełnomocnika, a uwzględnieniu również podlegały zgłoszone przez powoda koszty postępowania zażaleniowego (120 zł.). Gdy zatem łącznie poniesione przez powoda koszty wyniosły 433,40 zł., a przez stronę pozwaną 90 zł (wynagrodzenie pełnomocnika), to uwzględniając wynik sprawy, w której każda ze stron, jak przyjął Sąd Rejonowy, utrzymała się ze swoim żądaniem w połowie, zasądzeniu od pozwanej na rzecz powoda podlegała kwota 171,70 zł. (50% z 433,40 zł. minus 50% z 90 zł.). Przy czym wobec uwzględnienia żądania powoda co do wydania części dokumentów, co do części jego umorzenia wobec spełnienia świadczenia, a a co do części jego oddalenia, zasadnie, wbrew stanowisku skarżącego, Sąd pierwszej instancji przyjął, że powód wygrał sprawę w połowie, skoro żądanie obejmowało wydanie dokumentów, a nie np. zapłatę kwoty pieniężnej, w przypadku której możliwe jest bardziej precyzyjne obliczenie części żądania uwzględnionego i oddalonego, z uwagi na czytelnie uchwytne wymiernie wartości.

Również apelacja strony pozwanej nie miała żadnych uzasadnionych podstaw i Sąd Okręgowy także w tym zakresie podziela w całości argumentację rozważań Sądu Rejonowego, uzasadniającą uznanie części roszczenia powoda za zasadne i również nie dostrzega potrzeby powtarzania powyższej argumentacji. Ponadto Sąd Okręgowy podziela utrwalony już pogląd wyrażony w orzecznictwie Sądu Okręgowego w Ś.(zob. m. in. wyroki z: 9 sierpnia 2018r., II Ca 325/18 i z 7 marca 2019r., II Ca 85/19), na tle analogicznych spraw toczących się już uprzednio pomiędzy stronami, co do istnienia, co do zasady, uprawnienia powoda do domagania się wydania kopii dokumentów Wspólnoty, uznając już za zbędne szersze rozważania w tej kwestii. Natomiast wbrew stanowisku skarżącej zasadnie Sąd Rejonowy za przyznane uznał okoliczności posiadania przez pozwaną dokumentów w postaci pełnomocnictw udzielonych przez członków Wspólnoty do podjęcia uchwały właścicieli lokali nr (...) i nakazał wydanie ich poświadczonych za zgodność z oryginałem kserokopii. Trudno bowiem przyjąć za wiarygodne twierdzenia o faktach pozwanej zawarte w apelacji, że bezpodstawnie zostało przyjęte przez Sąd, iż dysponuje ona powyższymi dokumentami pełnomocnictw, w sytuacji gdy w odpowiedzi na pozew, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, pozwana Wspólnota bardzo szeroko odniosła się do braku posiadania dokumentów w postaci dowodu skutecznego doręczenia powodowi projektu uchwały wraz z kartą do głosowania, a w ogóle nie zanegowała, czy nawet jakkolwiek nie odniosła się do faktu posiadania powyższych pełnomocnictw udzielonych przez członków Wspólnoty do podjęcia uchwały nr 7/2019. Trudno zaś przyjąć, jak wydaje się uważać skarżąca, aby Sąd, w szczególności przy działaniu w sprawie profesjonalnych pełnomocników, zwracał uwagę stron na każdą niezaprzeczoną okoliczność i prowadził dochodzenia, czy strona jej nie zaprzecza, gdy wyżej wskazany i wskazany przez Sąd Rejonowy całokształt oceny okoliczności i wyniki postępowania jednak pozwalały na zasadność uznania powyższego faktu za przyznany. Zauważyć także należy, że pozwana negując zasadność przyjęcia przez Sąd Rejonowy posiadania przez nią pełnomocnictw, jej twierdzenia w tym przedmiocie nawet w apelacji są całkowicie gołosłowne, gdyż nie przedstawiła ona żadnych dowodów na to, że wszystkie głosy na podjęcie uchwały nr 7/2019 zostały oddane bezpośrednio przez właścicieli, a nie przez pełnomocników.

Nie ma również racji skarżąca zarzucając bezpodstawność, jak podnosi, nałożonego na nią zaskarżonym wyrokiem obowiązku wydania powodowi potwierdzonych urzędowo za zgodność z oryginałem dokumentów pozwanej Wspólnoty i poniesienia kosztów tego uwierzytelnienia. Przede wszystkim wskazać bowiem należy, że z zaskarżonego wyroku wynika jedynie nałożenie na pozwaną obowiązku wydania powodowi kserokopii dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem. Zatem brak jest podstaw do przyjęcia tego, jak zupełnie bezpodstawnie wywodzi skarżąca, że nałożony na nią został obowiązek wydania uwierzytelnionych odpisów dokumentów i poniesienia kosztów takiego uwierzytelnienia, gdyż z treści wyroku w żaden sposób nie wynika, że poświadczenie ma nastąpić urzędowo, a zatem przez notariusza. W szczególności, że celowość takiego poświadczenia, zaważywszy też na koszty, byłaby wątpliwa, a w dotychczas toczących się wyżej wskazanych sprawach, co wynika z treści tak orzeczeń jak i uzasadnień Sądów obu instancji, były powodowi wydawane kserokopie bez urzędowego poświadczenia i brak jest podstaw do przyjęcia, aby rodziło to między stronami jakiekolwiek dalsze problemy.

Na marginesie i jedynie dodatkowo Sąd Okręgowy zauważa, że z apelacji strony pozwanej wydaje się wynikać pewna niekonsekwencja, gdy z jednej strony wskazuje ona na niezasadność przyjęcia przez Sąd Rejonowy posiadania przez nią dokumentów pełnomocnictw, z drugiej zaś podnosi znaczny koszt w przypadku konieczności urzędowego uwierzytelnienia ich odpisów.

Z wyżej zatem wskazanych przyczyn, gdy zarzuty obu apelacji nie podważyły trafności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego i uzasadniającej je argumentacji, jak mając na uwadze powyższą argumentację, apelacje, te nie mogły podlegać uwzględnieniu.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, oddalił obie apelacje, a o kosztach postępowania apelacyjnego orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 i art. 391 § 1 kpc, przy przyjęciu, że każda ze stron przegrała sprawę w związku z wniesieniem swojej apelacji, wobec ich oddalenia, jednak powód ponadto złożył odpowiedź na apelację pozwanej, wnosząc o jej oddalenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego i w tym zakresie jego stanowisko i wniosek o przyznanie kosztów podlegały uwzględnieniu.

Uzasadnienie wyroku sporządzono w myśl dyspozycji przepisu art. 505 ¹³ § 2 kpc, zgodnie z którym jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sygn. akt II Ca 296/22 Ś., dnia 8 listopada 2022 r.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)