Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 383/12

POSTANOWIENIE

Dnia 21 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący :

SSA Maria Małek-Bujak

Sędziowie :

SSA Ewa Piotrowska

SSA Jolanta Ansion

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania A. K. (A. K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość świadczenia

w związku z zażaleniem ubezpieczonego A. K.

na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej

z dnia 15 października 2012r., sygn. akt VI U 754/12

o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu i odrzuceniu apelacji ubezpieczonego

postanawia: 1. odrzucić zażalenie na postanowienie w przedmiocie
oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do
wniesienia apelacji,

2. oddalić zażalenie w przedmiocie odrzucenia apelacji.

/-/ SSA E. Piotrowska/-/ SSA M. Małek - Bujak/-/ SSA J. Ansion

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

Sygn. akt III AUz 383/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej oddalił wniosek ubezpieczonego o przywrócenie terminu do złożenia apelacji od wyroku tego Sądu z dnia 27 czerwca 2012 r. i odrzucił apelację wobec przekroczenia terminu określonego art. 369 k.p.c.

Sąd I instancji ustalił, że ogłoszenie wyroku nastąpiło w dniu 27 czerwca 2012r., po przeprowadzeniu i zamknięciu rozprawy w tym dniu, na której ubezpieczony był obecny
i został pouczony o trybie zaskarżenia wyroku. W ustawowym terminie nie złożył wniosku
o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia, natomiast apelację wniósł w dniu
16 sierpnia 2012r., a więc po upływie ustawowego terminu.

Apelacja jako spóźniona została odrzucona, na mocy art. 370 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył ubezpieczony, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, a to art. 168 § 1 k.p.c., poprzez przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie nie zaszła okoliczność polegająca na niezawinionym niedopełnieniu przez A. K. terminu do wniesienia apelacji od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej z dnia 27 czerwca 2012r. i w efekcie odmowę jego przywrócenia, co skutkowało wydaniem postanowienia o odrzuceniu apelacji.

Wskazując na powyższy zarzut, skarżący wniósł o zmianę postanowienia poprzez przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i przyjęcia jej do rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz ubezpieczonego od organu rentowego kosztów niniejszego postępowania w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie po przyjęciu do rozpoznania apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i w części dotyczącej oddalenia wniosku
o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu, zaś w części dotyczącej odrzucenia apelacji podlega oddaleniu.

Istota problemu w niniejszej sprawie dotyczy w pierwszej kolejności dopuszczalności złożenia przez stronę zażalenia na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia apelacji od wyroku pierwszoinstancyjnego.

W tym miejscu podkreślić należy, że zażalenie jest drugim - obok apelacji - zwykłym środkiem odwoławczym od nieprawomocnych orzeczeń. Przysługuje ono na postanowienia Sądu I instancji i zarządzenia przewodniczącego dokładnie określone odpowiednimi przepisami. W myśl art. 394 § 1 k.p.c., przedmiotowy środek odwoławczy zastrzeżony jest
w stosunku do orzeczeń kończących postępowanie w sprawie oraz innych postanowień enumeratywnie wymienionych w piętnastu punktach cytowanego przepisu. Kończącym postępowanie w sprawie jest zaś takie postanowienie, które dotyczy całości postępowania,
a nie tylko kwestii ubocznych, wpadkowych, a w którego następstwie nie będą już mogły być podejmowane w sprawie dalsze czynności (odrzucenie pozwu lub apelacji).Wszelkie inne orzeczenia, dotykające problemów incydentalnych, można zaskarżyć w trybie zażalenia tylko wtedy, gdy stanowi tak któryś z punktów § 1 powołanego art. 394 k.p.c. Żadna z pozycji § 1 tego przepisu nie przewiduje wniesienia zażalenia od postanowień oddalających wniosek strony o przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej
(np. wniesienia apelacji od wyroku).

Postanowienie tej treści nie jest też orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie (w przeciwieństwie do postanowienia o odrzuceniu apelacji wniesionej po upływie ustawowego terminu ) i z tego tytułu zaskarżalnym w drodze zażalenia (por. uchwałę składu siedmiu sędziów z dnia 31 maja 2000r. III ZP 1/00 -OSNP 2000/24/887).

Zażalenie ubezpieczonego w przedmiocie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji jako niedopuszczalne, w świetle art. 394 § 1 k.p.c., podlega zatem odrzuceniu, z mocy art. 373 w zw. z art. 370 i w zw. z art. 397 § 1 i 2 k.p.c., o czym orzekł Sąd Apelacyjny w pkt 1 postanowienia.

Zważywszy zaś, że ubezpieczony w zażaleniu jednoznacznie zaskarża postanowienie w całości, uznać należy, że swym zażaleniem obejmuje również odrzucenie apelacji.

W tej części spór dotyczył ustalenia czy ubezpieczony zachował termin do wniesienia apelacji, określony przepisem art. 369 k.p.c. Zgodnie z jego treścią, apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie orzeczenia z uzasadnieniem, a jeżeli strona nie domagała się sporządzenia uzasadnienia
w ciągu tygodnia od ogłoszenia wyroku, termin ten biegnie od dnia, do którego można było zgłosić żądanie tej treści. Jest to termin ustawowy i procesowy, którego upływ sąd bierze pod uwagę z urzędu i z tej przyczyny zobowiązany jest odrzucić apelację, stosownie do treści
art. 370 k.p.c. W świetle treści § 2 cytowanego art. 369 k.p.c., zgłoszenie sporządzenia uzasadnienia wyroku nie stanowi warunku dopuszczalności apelacji. Wpływa natomiast na obliczenie biegu terminu do jej wniesienia. Zatem okoliczność, że ubezpieczony nie wystąpił z żądaniem tej treści ma jedynie takie znaczenie dla postępowania apelacyjnego, że termin do wniesienia przedmiotowego środka zaskarżenia upłynął w 21 dniu od daty ogłoszenia wyroku.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że Sąd I instancji nie miał obowiązku doręczenia
z urzędu odpisu wyroku, a tym bardziej wyroku z uzasadnieniem. Przepisy postępowania cywilnego przewidują wprawdzie doręczenie odpisu wyroku z urzędu osobie nieobecnej przy ogłoszeniu wyroku, lecz dotyczy to wyłącznie osoby nieobecnej z powodu pozbawienia wolności (por. art. 327 § 2 k.p.c.), co w sprawie niniejszej oczywiście nie miało miejsca.

Natomiast - zgodnie z przepisem art. 331 w zw. z art. 328 § 1 k.p.c. - uzasadnienie wyroku Sądu I instancji doręcza się wyłącznie tej stronie, która w terminie tygodnia od dnia ogłoszenia sentencji wyroku zażądała sporządzenia jego uzasadnienia. Jak niewątpliwie wynika z akt sprawy, ubezpieczony wniosku takiego nie złożył.

W związku z powyższym, termin do wniesienia apelacji wynosił 21 dni od ogłoszenia wyroku, tj. od dnia 27 czerwca 2012r.

Ubezpieczony wniósł jednak apelację po upływie terminu wskazanego
w art. 369 k.p.c., a zatem słusznie Sąd I instancji odrzucił ją, stosownie do treści
art. 370 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze, skoro zażalenie okazało się w tej części nieuzasadnione, Sąd Apelacyjny, na mocy art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c., orzekł jak
w pkt 2 postanowienia.

/-/ SSA E. Piotrowska/-/ SSA M. Małek - Bujak/-/ SSA J. Ansion

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

JR