Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Skowron

Protokolant Małgorzata Pindral

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Roberta Remiszewskiego

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014r.

sprawy Z. S.

oskarżonego z art. 278 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 8 stycznia 2014 r. sygn. akt II K 1489/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego Z. S. w ten sposób, że obniża orzeczoną karę pozbawienia wolności do 3 (trzech) miesięcy;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 122/14

UZASADNIENIE

Z. S.oskarżony został o to, że w dniu 12 września 2013 roku w J.przy ul. (...) w sklepie (...)zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci dwóch kurtek marki C., które schował do torby, a następnie przekroczył linię kas nie uiszczając zapłaty za posiadany towar, aktywując przy tym bramki alarmowe, czym spowodował straty o łącznej wartości 1.499,98 złotych czym działał na szkodę firmy (...) sp. z o.o.Odział w J.

tj. o czyn z art. 278§1 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 8 stycznia 2014 r. w sprawie o sygn. akt IIK1489/13:

I.  uznał oskarżonego Z. S. winnym tego, że w dniu 12 września 2013 r. w J. woj. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia dwóch kurtek C. o łącznej wartości 1.499,98 zł, czym działał na szkodę (...) spółka z o.o. w W. tj. występku z art. 278 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył mu karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu Z. S. okres zatrzymania w dniu 12 września 2013 r. przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jako równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego Z. S. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca oskarżonego zarzucając rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego Z. S. w postaci wymierzenia mu kary bezwzględnej 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy właściwa analiza przyczyn i okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu, podeszły wiek oskarżonego oraz sytuacja osobista i rodzinna oskarżonego przemawia za wymierzeniem oskarżonemu kary ograniczenia wolności.

Stawiając powyższy zarzut obrońca oskarżonego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie I i wymierzenie Z. S. na mocy art. 278 § 1 kk w zw. z art. 58 § 3 kk kary 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nie odpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym z jednoczesnym zastosowaniem wybranych przez Sąd środków probacyjnych wymienionych w art. 72 § 1 kk.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego i zawarty w niej zarzut rażącej niewspółmierności kary wymierzonej oskarżonemu Z. S. są zasadne.

Rażąca niewspółmierność kary w rozumieniu art.438 pkt 4 k.p.k. zachodzi wówczas, gdy orzeczona kara bądź suma zastosowanych kar zasadniczych i środków karnych wymierzonych przez sąd za przypisane oskarżonemu przestępstwo nie uwzględnia należycie stopnia szkodliwości społecznej czynów oraz nie realizuje w wystarczającej mierze celów kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie ma uczynić w stosunku do osoby skazanej. Innymi słowy, tylko wtedy można uznać, że przesłanka rażącej niewspółmierności kary jest spełniona, jeśli z punktu widzenia nie tylko sprawcy, ale i ogółu społeczeństwa, kara jawi się jako niesprawiedliwa, zbyt drastyczna, przynosząca nadmierną dolegliwość.

Oczywistym jest, iż zmiana kary w instancji odwoławczej nie może następować w każdym przypadku, lecz wyłącznie wówczas, gdy kara orzeczona nie daje się akceptować z powodu różnicy między nią a kara sprawiedliwą, różnicy o randze zasadniczej rażącej. Taka sytuacja – w ocenie Sądu Okręgowego , ma miejsce w niniejszej sprawie, co czyni zasadnym podniesiony w apelacji przez jej autora zarzut rozpatrywany na gruncie wspomnianego art.438 pkt 4 k.p.k.

Oskarżonemu Z. S. przypisano popełnienie występku kradzieży dwóch kurtek o łącznej wartości niespełna 1500zł., a więc mienia o stosunkowo niewielkiej wartości. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że na skutek działania oskarżonego pokrzywdzona firma - (...) Sp. z o.o. w W. nie doznała żadnego uszczerbku, gdyż odzyskane ( na skutek interwencji pracownika firmy i ochroniarza ) kurtki zostały skierowane ponownie do sprzedaży. Rację ma obrońca oskarżonego akcentując w wywiedzionym środku odwoławczym, że głównym powodem działania oskarżonego była jego trudna sytuacja majątkowa, gdyż nie posiada on zatrudnienia, a utrzymuje się jedynie z renty jaką otrzymuje jego 88 letnia matka, nad którą zresztą sam sprawuje opiekę. Z. S. do tej pory nie odbywał kary pozbawienia wolności, nie był poddawany oddziaływaniu resocjalizacyjnemu w warunkach zakładu zamkniętego. Wszystkie te okoliczności powodują, że wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jawi się jako kara rażąco surowa. Wystarczającą w ocenie sądu odwoławczego będzie w tej sytuacji najniższa kara przewidziana za występek z art.278§1k.k., tj. kara 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Należy dodać, ze uprzednia kilkakrotna karalność oskarżonego Z. S. za przestępstwa przeciwko mieniu powodowała, że nie można było uwzględnić postulatu zawartego w apelacji obrońcy, tj. zmiany wyroku poprzez wymierzenie mu kary ograniczenia wolności. Z. S. był już trzykrotnie karany za przestępstwa kradzieży i wymierzano mu kary zarówno ograniczenia wolności, jak i kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. ( dane o karalności k.21, odpisy wyroków k.26-27 ). Na uwagę przy tym zasługuje, ze w 2013r. Z. S. karany był dwukrotnie, a drugi z wyroków ( w sprawie IIK 465/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze ) uprawomocnił się w dniu 14 czerwca 2013r. Tymczasem w dniu 12 września 2013r. oskarżony popełnił kolejne przestępstwo kradzieży. Wszystkie te okoliczności powodują, iż niezasadne jest zdaniem sądu odwoławczego wymierzanie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju niż poprzednio orzekane. Zachowanie Z. S. wskazuje bowiem na konieczność wymierzenia mu na tyle surowej kary aby wreszcie dolegliwość z niej wynikająca skłoniła go do zmiany dotychczasowego postępowania.

Wobec powyższego sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniżył oskarżonemu wymierzoną oskarżonemu karę do 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonego Z. S. sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ( art.624§1k.p.k. w zw. z art.634k.p.k. ).

AP