Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XI C 1926/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 12 lutego 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Małgorzata Dasiewicz - Kowalczyk

Protokolant:Danuta Kuzemko

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko J. J. (1), P. J. (1), P. J. (2), A. J.

- o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  oddala wniosek pozwanych P. J. (1) i J. J. (1) o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XI C 1926/13

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko W. J. w dniu 10 stycznia 2012 r. strona powodowa - (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o zapłatę kwoty 265,73 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty, zasądzenie kosztów sądowych w kwocie 30 zł oraz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że zawarła z pozwaną W. J. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) z dnia 15 kwietnia 2005 r. W okresie obowiązywania umowy powód świadczył na rzecz pozwanej usługi zgodnie z umową, pozwana zaś była zobowiązana w szczególności do terminowej zapłaty za usługi. Pozwana nie wywiązała się z przyjętych zobowiązań. Strona powodowa rozwiązała z pozwaną umowę i wezwała do zapłaty należności z niej wynikającej. Mimo wezwania W. J. nie uregulowała żadnej kwoty. Strona powodowa wskazała również, iż naliczyła odsetki ustawowe zgodnie z art. 481 § 1 k.c. od następnego dnia po wskazanej dacie płatności poszczególnych kwot do dnia wystawienia poszczególnych not odsetkowych, przy czym każda kolejna nota odsetkowa wskazuje kwotę odsetek należnych od tych kwot od dnia następnego po dniu wystawienia poprzedniej noty odsetkowej.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w dniu 27 lutego 2012 r. sygn. akt VI Nc-e 36816/12, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanej W. J. w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty zapłacić powodowi (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 265,73 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 10 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 90 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu albo w tym terminie wnieść sprzeciw do tutejszego Sądu (k. 3 verte).

W dniu 13 marca 2012 r. pozwana W. J. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego i rozpoznanie sprawy pod nieobecność pozwanej (k. 4).

W uzasadnieniu sprzeciwu W. J. wskazała, że w dniu 10 marca 2009 r. pozwana zawarła ze stroną powodową umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas oznaczony do dnia 15 kwietnia 2011 r. Zgodnie z treścią umowy zawiadomienie operatora, iż abonent nie zamierza kontynuować umowy w terminie 30 dni przed upływem okresu, na który została zawarta, skutkuje jej wygaśnięciem. Pozwana oświadczenie o rezygnacji z kontynuowania umowy złożyła w dniu 15 marca 2011 r. Z tego względu w ocenie pozwanej uznać należy, że umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na której powódka oparła swe powództwo wygasła z dniem 15 kwietnia 2011 roku. Między pozwaną, a stroną powodową nie istniał stosunek prawny stanowiący podstawę obciążenia pozwanej należnościami dochodzonymi pozwem.

Sąd Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 22 marca 2012 r., sygn. akt VI Nc-e 36816/12, stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości i przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu.

Strona powodowa została wezwana do uzupełnienia braków formalnych pozwu oraz uzupełnienia pozwu w sposób odpowiedni dla postępowania, w którym sprawa będzie rozpoznawana w terminie 14 dni pod rygorem umorzenia postępowania przez: wykazanie umocowania do reprezentowania strony powodowej poprzez złożenie oryginału lub uwierzytelnionego przez pełnomocnika pełnomocnictwa do reprezentowania strony powodowej i odpisu KRS strony powodowej oraz dołączenie w 2 egzemplarzach dowodów na poparcie okoliczności przytoczonych przez powoda (k.10).

Pełnomocnik strony powodowej w piśmie procesowym z dnia 21 czerwca 2012 roku uzupełnił braki formalne pozwu i uzupełnił pozew poprzez złożenie wskazanych przez Sąd w przedmiotowym wezwaniu dokumentów (k. 12-14).

Jednocześnie w piśmie procesowym z 21 czerwca 2012 r. strona powodowa wskazała, że w postępowaniu dochodzi należności naliczonych w związku z realizacją obowiązującej strony umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 15 kwietnia 2005 r. nr (...) zawartej na czas oznaczony, do której strony zawarły aneksy, z których ostatni zawarty został w dniu 10 marca 2009 r., przedłużając czas obowiązywania umowy do dnia 15 kwietnia 2011 r., w zamian za co pozwana miała prawo skorzystania z oferty promocyjnej. Ponadto strona powodowa wskazała, że zgodnie z zaakceptowaną przez pozwanego ofertą umowa została zawarta na czas oznaczony, z możliwością jej przedłużenia na dalszy czas nieoznaczony, o ile żadna ze stron nie złoży drugiej stronie oświadczenia o nie przedłużaniu czasu umowy. W niniejszej sprawie żadna ze stron nie złożyła przedmiotowego oświadczenia drugiej stronie. Na tej podstawie umowa uległa przekształceniu w umowę zawartą na czas nieoznaczony, pozwana zaś jest obowiązana do zapłaty powodowi za usługi (w tym abonament) wykonane na jego rzecz po dniu 15 kwietnia 2011 r. Ponadto w piśmie procesowym strona powodowa podniosła, że w momencie zawierania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych pozwana własnoręcznym podpisem potwierdziła, iż zapoznała się i zaakceptowała Regulamin Świadczenia Usług (...), Cennik Usług (...) oraz Regulamin (...). Strona powodowa wskazał również, że strony wykonywały umowę, pozwana jednak, pomimo iż na mocy umowy korzystała z usług powoda, w tym z usługi abonamentu, nie zapłaciła powodowi za wskazane w pozwie faktury. Powód doręczał pozwanej faktury na adres wskazany przez pozwą. W okresie obowiązywania umów pozwana nie powiadomiła powoda o fakcie nieotrzymania którejkolwiek faktury. Powód rozwiązał z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych na podstawie §17 ust. 7 Regulaminu Świadczeni Usług (...).

Strona powodowa dołączyła do w/w pisma procesowego odpis pozwu na urzędowym formularzu wraz z załącznikami, odpis pełnomocnictwa wraz z dokumentem uiszczenia opłaty, odpis pełny KRS powoda.

Pismem z dnia 24 września 2012 r. pełnomocnik pozwanej poinformował, że pozwana W. J. zmarła 29 lipca 2012 r. Do pisma pełnomocnik dołączył odpis skrócony aktu zgonu W. J. nr (...) (k. 40).

Postanowieniem z dnia 5 października 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. zawiesił postępowanie (k.43).

Pismem wniesionym w dniu 7 października 2013 r. radca prawny P. J. (1), występując w zastępstwie zgłaszającego się J. J. (1), jako następcy prawnego pozwanej W. J., wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania. Podtrzymał jednocześnie stanowiska i wnioski wyrażone w sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 8 marca 2012 roku i przedłożył pełnomocnictwo udzielone mu przez J. J. (1) , z którego wynika, że J. J. (1) upoważnia syna radcę prawnego P. J. (1) do występowania w jego imieniu przed sądami i organami administracji publicznej (k.44-45)

Pismem wniesionym w dniu 12 listopada 2013 r., realizując zobowiązanie Sądu z dnia 25 października 2013 r., peł. J. P. J. przedłożył akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej W. J. (k. 52-53).

Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 7 listopada 2013 r., sporządzonym przez notariusz J. J. (3), spadek po W. J., zmarłej 29 lipca 2012 r. we W. nabyli na podstawie dziedziczenia ustawowego mąż J. J. (1), oraz synowie P. J. (1), P. jabłoński i A. J. po ¼ części każdy z nich wprost.

Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, sygn. akt XI C 620/12 na podstawie art. 180 § 1 k.p.c. podjął zawieszone postępowanie oraz wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanych spadkobierców zmarłej pozwanej W. J.: J. J. (1), P. J. (1), P. jabłońskiego oraz A. J. (k.55).

Na rozprawie w dniu 5 lutego 2013 roku pozwany P. J. (1) podtrzymał wniosek zawarty w sprzeciwie od nakazu zapłaty o zasądzenie kosztów zastępstwa wg norm przypisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 kwietnia 2005 r. W. J., zamieszkała przy ul. (...) we W., zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). Na mocy umowy przyznano W. J. nr abonencki (...) oraz numer konta abonenta 1. (...).

Dowód: umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 15.04. (...). k. 18

W dniu 15 kwietnia 2007 roku W. J. podpisała we W. aneks do umowy nr (...) o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na podstawie którego umowa zawarta w dniu 15 kwietnia 2005 r. została przedłużona do dnia 15 kwietnia 2009 roku.

Dowód: aneks do umowy z dnia 15 kwietnia 2007 r. k. 19

W dniu 10 marca 2009 roku W. J. podpisała w W. aneks do umowy nr (...) świadczenie usług telekomunikacyjnych, na podstawie którego umowa została przedłużona na czas oznaczony do dnia 15 kwietnia 2011 r.

W. J. w dniu 10 marca 2009 roku podpisała wraz z aneksem do umowy oświadczenie, z którego wynika, iż zapoznała się i akceptuje (...) Sp. z o.o., Cennik Usług (...) oraz Warunki Oferty Promocyjnej, stanowiące załącznik do umowy.

Dowód: aneks do umowy z dnia 10 marca 2009 r. k. 20

warunki oferty promocyjnej „Wymiana telefonu z dostawą do klienta” k. 21—23

(...) Sp. z o.o. k. 24

W piśmie z dnia 15 marca 2011 r. W. J. oświadczyła, że nie zamierza kontynuować umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych dla numeru (...). Wskazała ponadto, że numer telefonu zamierza przenieść do innego operatora.

Powyższe pismo zostało opatrzone pieczątką (...) Sp. z o.o. Salon (...) ul. (...) W., z adnotacją, iż zostało przyjęte w dniu 15 marca 2011 r.

Dowód: oświadczenie W. J. z dnia 15.03.2011 r. k. 6 v;

(...) Sp. z o.o. z dnia 16 marca 2011 r. nr 106-P- (...) W. J. została poinformowana, że jej prośba o rozwiązanie umowy nr (...) z przeniesieniem numeru do innego operatora została odnotowana dnia 15 marca 2011 r.

Dowód: pismo z dnia 16 marca 2011 r. k.68

(...) S. z o.o. wystawiła W. J. faktury miesięczne:

- nr (...) z dnia 21 maja 2011 r. na kwotę 100,81 zł z terminem płatności do dnia 4.06.2011r., kwota niezapłacona wyniosła 99,8 zł;

- nr (...) z dnia 21 czerwca 2011 r. na kwotę 100,81 zł z terminem płatności do dnia 5.07.2011 r., kwota niezapłacona wyniosła 100, 81 zł,

- nr (...) z dnia 21 lipca 2011 r. na kwotę 100,81 z terminem płatności do dnia 4.08.2011 r., niezapłacona kwota wyniosła 48,78 zł.

Łącznie kwota niezapłaconych faktur i not księgowych klienta nr (...). (...)W. J. wyniosła 265,73 zł.

Dowód: saldo niezapłaconych faktur i not księgowych k. 17

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Na gruncie przedmiotowej sprawy poza sporem pozostawały okoliczności dotyczące zawarcia przez W. J. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Spornym było natomiast, czy W. J. była zobowiązana do uiszczenia kwoty 265, 73 zł z tytułu świadczenia przez stronę powodową usług telekomunikacyjnych po dniu 15 kwietnia 2011 r.

Strona powodowa w piśmie procesowym z dnia 21 czerwca 2012 roku (k. 12-14) uzupełniła braki formalne pozwu i uzupełnił pozew poprzez złożenie wskazanych przez Sąd w przedmiotowym wezwaniu dokumentów. Wskazała jednocześnie, że zgodnie z zaakceptowaną przez pozwanego ofertą umowa została zawarta na czas oznaczony, z możliwością jej przedłużenia na dalszy czas nieoznaczony, o ile żadna ze stron nie złoży drugiej stronie oświadczenia o nie przedłużaniu czasu umowy. Strona powodowa podniosła, iż w niniejszej sprawie żadna ze stron nie złożyła przedmiotowego oświadczenia drugiej stronie. Na tej podstawie umowa uległa przekształceniu w umowę zawartą na czas nieoznaczony, a pozwana była obowiązana do zapłaty powodowi za usługi (w tym abonament) wykonane na jej rzecz po dniu 15 kwietnia 2011 r.

Zgodnie z (...) Sp. z o.o. (k. 24), stanowiącym załącznik do aneksu do umowy z dnia 10 marca 2010 r., kwestia czasu obowiązywania umowy uregulowana została w § 10. Zgodnie z pkt 1 umowa może zostać zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony. § 10 pkt 2 przewiduje natomiast, że w przypadku, gdy na 30 dni przed upływem okresu, na który została zawarta Umowa, Abonent nie zawiadomi Operatora, że nie zamierza w dalszym ciągu korzystać z Usług (...) świadczonych przez Operatora, wówczas umowę zawartą na czas oznaczony uważa się za przedłużoną na czas nieoznaczony.

Jak ustalił Sąd w przedmiotowej sprawie, W. J. w dniu 15 marca 2011 r. złożyła pisemne oświadczenie o rezygnacji z kontynuowania umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych dla numeru 604-078-536. Wskazała ponadto, że w/w numer zamierza przenieść do innego operatora. Powyższe oświadczenie przyjęto w Salonie (...) przy ul. (...) we W. (pieczątka) w dniu 15 marca 2011 r.(k. 6 verte). Okoliczność tę potwierdza również pismo skierowane przez stronę powodową do W. J. z dnia 16 marca 2011 r. (k. 68), z którego wynika, iż prośba o rozwiązanie umowy nr została odnotowana w dniu 15 marca 2011 r.

W świetle powyższych okoliczności W. J. w sposób skuteczny wypowiedziała umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) zawartą z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W. J. oświadczenie o rezygnacji z usług operatora złożyła w terminie 30 dni przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta, zgodnie z § 10 pkt 2 Regulaminu. Wobec powyższego umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych wygasła z dniem 15 kwietnia 2011 roku.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd doszedł do przekonania, że żądanie strony powodowej uiszczenia przez pozwanych (jako następców prawnych) kwoty 265, 73 zł wynikającej z faktur oraz not księgowych nie jest uzasadnione z uwagi na skuteczne wypowiedzenie umowy przez W. J..

Ze względu na powyższe Sąd w punkcie I wyroku oddalił powództwo w całości.

O kosztach procesu w niniejszej sprawie Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Na gruncie przedmiotowej sprawy strona powodowa, jako przegrywająca winna zwrócić pozwanym koszty procesu. Sąd ustalił, iż w rzeczywistości pozwani nie ponieśli żadnych kosztów w związku z prowadzoną sprawą. Ze względów, o których mowa w dalszej części uzasadnienia, nie można bowiem przyjąć, iż koszty te stanowiły zwłaszcza koszty zastępstwa procesowego należne radcy prawnemu P. J. (1).

Pismem złożonym do tut. Sądu w dniu 7 października 2013 r. P. J. (1), działając wówczas jako pełnomocnik J. J. (1), zgłosił udział J. J. (1) do sprawy oraz wniósł o podjęcie zawieszonego, z uwagi na śmierć W. J., postępowania w sprawie. P. J. (1) podtrzymał jednocześnie w imieniu J. J. (1) stanowisko i wnioski wyrażone w sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 8 marca 2012 r. i wniósł o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego wg norm przypisanych.

Na rozprawie w dniu 5 lutego 2013 r. pozwany P. J. (1) podtrzymał swój wniosek zawarty w sprzeciwie od nakazu zapłaty o zasądzenie kosztów zastępstwa wg norm przypisanych.

W ocenie Sądu wniosek pozwanego P. J. (1) o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego nie zasługiwał na uwzględnienie. Sąd, wydając rozstrzygnięcie w tym zakresie, po pierwsze podzielił argumentację zawartą w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 14 września 2010 roku, sygn. akt II PZ 25/10, LEX nr 661512. W postanowieniu tym Sąd Najwyższy wskazał, że: Art. 98 § 3 oraz § 4 k.p.c., określające niezbędne koszty procesu oraz odsyłające do przepisów odrębnych regulujących między innymi wynagrodzenie radcy prawnego, nie mają zastosowania do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez pełnomocnika, który został umocowany do prowadzenia procesu wyłącznie z racji tego, iż jest synem strony. Okoliczność, że jest zarazem radcą prawnym nie ma znaczenia prawnego, bowiem o charakterze pełnomocnictwa przesądza stosunek podstawowy, łączący pełnomocnika ze stroną, jakim w sprawie jest wyłącznie stosunek rodzinny matki i syna”. Z treści pełnomocnictwa procesowego (k. 45) udzielonego przez J. J. (1) w dniu 4 października 2013 r. wynika, że pozwany upoważnia swojego syna radcę prawnego P. J. (1) do występowania w imieniu mocodawcy przed sądami i organami administracji publicznej. P. J. (1) został zatem umocowany do reprezentowania pozwanego J. J. (1) nie jako radca prawny, ale jako syn pozwanego. Bez znaczenia w ocenie Sądu pozostaje w tym kontekście okoliczność, iż P. J. (1), kierując pisma procesowe, posługiwał się tytułem zawodowym radcy prawnego.

Po drugie wskazać należy podzielając pogląd przedstawiony w cytowanej wyżej uchwale Sądu Najwyższego, że art. 87 § 1 k.p.c. in fine dzieli pełnomocników procesowych na pełnomocników będących adwokatami lub radcami prawnymi oraz pełnomocników będących współuczestnikami sporu albo pozostających ze stroną (uczestnikiem) w stosunku rodzinnym. Okoliczność, iż syn pozwanego J. J. (1), P. J. (1) jest jednocześnie radcą prawnym, pozostaje bez wpływu na jego pozycję prawną w tym postępowaniu. P. J. (1) ostatecznie jako pozwany w sprawie był stroną przedmiotowego postępowania, a zatem już nawet z tych przyczyn nie należał mu się zwrot kosztów zastępstwa procesowego, gdyż zgodnie z art. 98 par 3 kpc wynagrodzenie i wydatki adwokata zalicza się do kosztów procesu tylko wówczas, gdy prezentuje on stronę, a nie wtedy, gdy bierze udział w sprawie w imieniu własnym ( por. postanowienie SN z dnia 19.01.1968 r. I CR 410/67, OSNCP 1968, nr 8-9 poz. 152 ).

Ze względu na powyższe Sąd w punkcie II wyroku oddalił wniosek pozwanych P. J. (1) i J. J. (1) o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Z:

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć P. J. (1);

3.  K.. 14 dni;