Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 534/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. R.

w okresie od nieustalonego dnia marca 2020r do dnia 12 lutego 2021r w K., gmina M. znęcał się fizycznie i psychicznie nad wspólnie z nim zamieszkującymi M. H. (1) oraz nieporadnymi ze względu na wiek małoletnimi dziećmi W. H. lat 6 i N. R. lat 4 w ten sposób, że bez powodu będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe, w trakcie których wielokrotnie groził pozbawieniem życia i zdrowia wymienionym, przytrzymywał, szarpał, uderzył małoletnią W. H., znieważał i ubliżał M. H. (1), nadto w nieustalonym dniu sierpnia 2020r trzymając w ręku tasak, a następnie siekierę groził małoletnim pozbawieniem życia, tj. czyn z art. 207 § 1 k.k. i art. 207 § 1a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony K. R. od maja 2013 r. pozostawał w nieformalnym związku z M. H. (1). Z tego związku urodziło się dwoje dzieci W. H. (ur. (...)) oraz N. R. (ur. (...)). Początkowo strony zamieszkiwały razem w domu należącym do dziadków M. H. (1). W tym samym domu zamieszkiwali również dziadkowie pokrzywdzonej, jej siostra M. H. (2) i brat M. H. (3) oraz ciotka N. H. wraz z partnerem. W tym czasie oskarżony i pokrzywdzona czasami kłócili się, jednak były to „zwyczajne” kłótnie wynikające z codziennych problemów.

1. zeznania M. H. (1)

2. częściowo wyjaśnienia K. R.

1. k. 10, 333-334

2. k. 310-311, 104, 110, 115

2.  W marcu 2020 r. oskarżony wynajął dom w K. i tam przeprowadził się wraz z rodziną.

Po przeprowadzce zaczął nadużywać alkoholu. Gdy był nietrzeźwy wszczynał awantury w trakcie których ubliżał pokrzywdzonej M. H. (1), groził pozbawieniem życia jej i dzieci gdyby się wyprowadziła. Uderzył córkę W..

1. zeznania M. H. (1)

2. częściowo wyjaśnienia K. R.,

3. zeznania M. H. (2),

4. zeznania M. K. (2),

5. zeznania B. K.,

6. zeznania G. H.

1. k. 10, 333-334

2. k. 310-311, 104, 110, 115,

3. k. 334,

4. k. 335, 42-44,

5. k. 335, 50-51 (odpis k. 200),

6. k. 335

3.  W sierpniu 2020 r. M. H. (1) podjęła pracę w restauracji. Oskarżonemu to przeszkadzało. Chcąc wywrzeć presję na pokrzywdzonej by ta porzuciła pracę nagrał w nieustalonym dniu sierpnia filmy z udziałem małoletnich córek, na których trzymając w ręku tasak, a następnie siekierę groził małoletnim pozbawieniem życia, kazał córce pożegnać się z matką. Następnie filmy te przesłał swojej rodzinie, tj. D. R. - matce, A. S. (1) - siostrze, A. S. (2) - ojczymowi i K. K. - wujkowi. M. H. (1) dowiedziała się o tym od S. K. – wujka oskarżonego. Pokrzywdzona wróciła do domu, na miejscu była rodzina K. R., po pewnym czasie przyjechał również ojciec pokrzywdzonej R. z żoną A.. Matka oskarżonego przekonywała pokrzywdzoną, że powinna dać oskarżonemu jeszcze jedną szansę natomiast rodzina pokrzywdzonej zaoferowała możliwość powrotu razem z dziećmi do domu. Ponieważ oskarżony zobowiązał się podjąć leczenie odwykowe pokrzywdzona zdecydowała się pozostać z oskarżonym w dotychczasowym miejscu zamieszkania. Oskarżony zgłosił się na terapię, przyjmował leki, przestał pić alkohol. Tak było przez około miesiąc. Po miesiącu oskarżony zaprzestał przyjmowania leków, zaczął nadużywać alkoholu. Pod wpływem alkoholu powróciły zachowania polegające na wszczynaniu awantur, ubliżaniu M. H. (1), grożeniu pozbawieniem życia jej i dzieci gdyby odeszła od oskarżonego, szarpaniu dzieci. W dniu 8 lutego 2021 r. oskarżony wyjechał do pracy. W domu wygasł piec, pokrzywdzona nie mogła sobie poradzić z ponownym jego uruchomieniem. Zadzwoniła po pomoc do swojej rodziny. Na miejsce przyjechała M. H. (2) i zabrała pokrzywdzoną wraz z dziećmi do poprzedniego miejsca zamieszkania, skąd już nie wróciły do K..

1. zeznania M. H. (1)

2. częściowo wyjaśnienia K. R.

3. zeznania N. H.,

4. zeznania R. H.,

5. zeznania A. H.,

6. zeznania D. R.,

7. zeznania S. K.,

8. zeznania E. K. (1),

9. zeznania E. K. (2),

10. zeznania M. H. (2),

11. zeznania K. K.,

12. zeznania A. S. (1),

13. protokół oględzin,

14. materiał poglądowy

1. k. 10-11, 333-334

2. k. 310-311, 104, 110, 115,

3. k. 311,

4. k. 312,

5. k. 312,

6. k. 313,

7. k. 313-314,

8. k. 314,

9. k. 314,

10. k. 334,

11. k. 334-335,

12. k. 336, 86-87,

13. k. 15-27, 78-79,

14. k. 181-182

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-3

1. zeznania M. H. (1)

2. częściowo wyjaśnienia K. R.

3. zeznania N. H.,

4. zeznania R. H.,

5. zeznania A. H.,

6. zeznania D. R.,

7. zeznania S. K.,

8. zeznania E. K. (1),

9. zeznania E. K. (2),

10. zeznania M. H. (2),

11. zeznania K. K.,

12. zeznania A. S. (1),

13. zeznania M. K. (2),

14. zeznania B. K.,

15. zeznania G. H.

16. protokół oględzin,

17. materiał poglądowy

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego K. R. złożonym w postępowaniu przygotowawczym. W wyjaśnieniach tych oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu w kształcie opisanym w zarzucie. Oskarżony wskazywał, iż jego naganne zachowania nasiliły się od sierpnia 2021 r. kiedy to utracił pracę. Zaczął wtedy częściej pić alkohol, sytuacja była dla niego stresująca, nie akceptował tego że rodzina ma pozostawać na utrzymaniu jego partnerki. Był też zazdrosny o partnerkę. Przyznał także, iż nagrał filmy z udziałem dzieci, w których groził pozbawieniem życia córek, a zrobił to w celu zmuszenia M. H. (1) do porzucenia pracy. W zakresie nagrań, nadużywania alkoholu przez oskarżonego po utracie pracy, podjęcia leczenia zeznania wymienionych świadków są spójne. W zakresie zachowań oskarżonego w okresie po przeprowadzce do K. a przed ujawnieniem nagrań świadkowie ci raczej nie mieli wiedzy lub była to wiedza szczątkowa, wskazująca na możliwość występowania problemów w rodzinie oskarżonego. Zeznania postronnych świadków, tj. M. K. (2) i G. H. a także B. K. wskazują, iż oskarżony nadużywał alkoholu, zachowywał się nieracjonalnie, samowolnie (np. wykuwając dziurę w ścianie aby korzystać z mieszkania sąsiada, wycinając drzewa z działki nienależącej do oskarżonego, sprzedając cudzy złom bez zgody właściciela). Jednocześnie zeznania te przemawiają za uznaniem za wiarygodne zeznań M. H. (1). Świadek ten w ocenie Sądu złożył wiarygodne zeznania, mimo doznanej krzywdy ze strony oskarżonego nie dążył do nadmiernego obciążenia oskarżonego. M. H. (1) oprócz negatywnych zachowań oskarżonego wskazywała również na okresy kiedy oceniała stosunki między nimi jako normalne, pozytywne. Podkreślała, iż oskarżony faktycznie podjął leczenie odwykowe, a jego zachowanie w tym czasie uległo znaczącej poprawie. Nie wyolbrzymiała również znaczenia kłótni, które miały miejsce jeszcze przed przeprowadzką do K..

Sad dal wiarę całemu nieosobowemu materiałowi dowodowemu nie znajdując podstaw do zakwestionowania jego rzetelności i autentyczności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1. zeznania W. K.,

2. zeznania A. S. (2),

3. częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Świadek W. K. nie miała wiedzy o faktycznych stosunkach rodzinnych oskarżonego i pokrzywdzonych. Widywała ich jedynie okazjonalnie, podczas tych wizyt nie zaobserwowała niczego niepokojącego w zachowaniu stron postępowania.

Sąd nie dał wiary zeznaniom A. S. (2), gdyż są one jednoznacznie jednostronne, bezrefleksyjne. Pytany o używanie alkoholu przez oskarżonego, świadek przedstawia K. R. jako „konesera piwa” natomiast pokrzywdzoną pomawia o niewłaściwe zachowania, insynuując iż podjęcie pracy w restauracji było dla pokrzywdzonej okazją do nagannych zachowań. Konsekwencją dania wiary zeznaniom pokrzywdzonej M. H. (1), była odmowa dania wiary wyjaśnieniom oskarżonego jakoby do znęcania nad pokrzywdzonymi dochodziło tylko w okresie sierpnia 2020 r., kiedy to oskarżony utracił pracę. Jest to w ocenie Sądu, wobec uprzedniego przyznania się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu przyjęta linia obrony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 207 § 1 k.k. karze podlega ten, kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy. Surowszej odpowiedzialności podlega ten, kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą nieporadną ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny – art. 207 §1a k.k.

W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonemu K. R. czynu polegającego na tym, iż w okresie od nieustalonego dnia marca 2020r do dnia 12 lutego 2021r w K., gmina M. znęcał się fizycznie i psychicznie nad wspólnie z nim zamieszkującymi M. H. (1) oraz nieporadnymi ze względu na wiek małoletnimi dziećmi W. H. lat 6 i N. R. lat 4 w ten sposób, że bez powodu będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe, w trakcie których wielokrotnie groził pozbawieniem życia i zdrowia wymienionym, przytrzymywał, szarpał, uderzył małoletnią W. H., znieważał i ubliżał M. H. (1), nadto w nieustalonym dniu sierpnia 2020r trzymając w ręku tasak, a następnie siekierę groził małoletnim pozbawieniem życia. Zachowania takie wyczerpują znamiona czynu zabronionego opisanego w art. 207 § 1 i 1a k.k. Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, w celu okazania domownikom – konkubinie i córkom swojej przewagi, ich pokrzywdzenia oraz z powodu niewłaściwie pojętych metod wychowawczych (szarpanie córek i uderzenie córki W.).

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. R.

1., 2., 7., 6., 4., 8.,

1.

1. Sąd ocenił społeczną szkodliwość czynu oskarżonego jako bardzo dużą. Oskarżony działał wobec osób zależnych od niego – konkubiny i dzieci dodatkowo nieporadnych ze względu na swój wiek. P. postawą, tj. groźbami pozbawienia życia jej i dzieci utrudniał M. H. (1) przerwanie tej sytuacji. W drastyczny sposób posłużył się dziećmi w celu wywarcia presji na M. H. (1). Nie mając chwilowo możliwości zaspokajania potrzeb rodziny, mimo iż rodzina była zadłużona usiłował doprowadzić do tego, by również jego partnerka nie mogła zarobkować. Godził w wolność pokrzywdzonych, w nietykalność cielesną córek, w prawidłowe działanie rodziny. Pokrzywdzone dzieci wymagały specjalistycznej pomocy psychologa. Wiedzą powszechną jest, iż doznanie przez dziecko zachowań przemocowych może mieć odległe skutki w późniejszym okresie nawet znacznie odsuniętym w czasie. Okolicznością łagodzącą dla oskarżonego jest przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz uprzednia niekaralność oskarżonego. Oskarżony wyraził skruchę, wydaje się nie tylko na potrzeby toczącego się postępowania. Istotną okolicznością obciążającą było dopuszczenie się tych zachowań przez oskarżonego w stanie pod wpływem alkoholu. Dlatego Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności.

2. Biorąc pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonego, okres czteromiesięcznego pobytu w warunkach izolacji, Sąd na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 2 k.k. zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 4 lat. Jest to okres niezbędny do zweryfikowania, czy oskarżony faktycznie będzie dążył do opanowania uzależnienia od alkoholu i naprawienia relacji z córkami i ich M. H. (1).

7. W okresie próby na oskarżonego Sąd na postawie art. 72 § 1 pkt 4,5 i 8 k.k. nałożył szereg obowiązków, co w ocenie Sądu było niezbędne, by zmotywować oskarżonego i wspomóc proces jego resocjalizacji.

6. W okresie próby oskarżony został oddany pod dozór kuratora, który jest niezbędny w celu kontroli postępów skazanego w wykonywaniu nałożonych obowiązków, oraz realizacji celów kary wychowawczych i zapobiegawczych – art. 73 § 2 k.k.

4. Tytułem środka karnego Sąd orzekł o zakazie zbliżania i kontaktowania się z pokrzywdzonymi przez okres 2 lat. Taki zakaz jest w ocenie Sądu niezbędny w celu realizacji funkcji zapobiegawczej orzeczenia. Oskarżony wymaga czasu, by wypracować i przyswoić właściwe wzorce reagowania na sytuacje stresowe.

8. Niewątpliwie małoletnie pokrzywdzone doznały krzywdy z uwagi na zachowanie oskarżonego, z którym niewątpliwie uprzednio miały dobre relacje. Jak Sąd wskazywał skutki karalnych zachowań oskarżonego, a także tego, że wbrew swojej woli były zmuszone do obserwacji awantur wywoływanych przez oskarżonego, obelg kierowanych pod adresem matki mogą być rozciągnięte w czasie.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. R.

3 i 5

Na podstawie art. 63 § 1 i 4 k.k. Sąd dokonał stosownych zaliczeń na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności oraz środka karnego.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

9 i 10,

11

9. i 10. O kosztach wynagrodzenia kuratorów małoletnich orzeczono w oparciu o treść § 17 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 3 oraz § 20 a o kosztach obrońcy z urzędu w oparciu o § 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

11. Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. obciążył oskarżonego częścią kosztów sądowych mając na uwadze, iż ma on na utrzymaniu doje dzieci, nie ma majątku większej wartości.

7.  Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko