Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 200/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. B.

Czyn przypisany - art. 178a § 1 kk. W dniu 16 maja 2021 roku w miejscowości P. oskarżony będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym 1,30 mg/l i prowadzącym do stężenia 1,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził pojazd mechaniczny, samochód osobowy marki R. (...) w ruchu lądowym.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Fakt popełnienia czynu zarzucanego oskarżonemu nie stanowił przedmiotu sporu w sprawie. P. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, które należało uznać za w pełni wiarygodne (k. 16 i k. 33). W tym stanie rzeczy należało przyjąć, iż w dniu 16 maja 2021 roku oskarżony dobrowolnie spożywał alkohol, wprowadzając się w stan nietrzeźwości. Następnie, mając świadomość swego stanu, prowadził pojazd mechaniczny po drodze publicznej. Jego zachowanie wyczerpało zatem znamiona występku z art. 178a § 1 kk, penalizującego prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości. Rozstrzygając w przedmiocie kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu, sąd zważył, iż prima facie kwalifikacja wskazana w akcie oskarżenia budziła poważne wątpliwości. Oskarżyciel publiczny zarzucił bowiem popełnienie czynu z art. 178a § 1 kk, podczas gdy z karty karnej wynikało, iż P. B. był uprzednio karany za czyn z art. 178a § 1 kk (karta karna - k. 19, odpis wyroku - k. 23). To nakazywało rozważenie zmiany kwalifikacji prawnej czynu na kwalifikację z art. 178a § 4 kk (k. 33).. W związku z powziętą wątpliwością przeprowadzono dowód z akt VII K 3/14 tutejszego sądu. Na tej podstawie ujawniono, iż kara orzeczona w powołanej sprawie została wykonana w całości w czerwcu 2015 roku. Wykonano również orzeczony środek karny. Na skutek oczywistej omyłki, o wykonaniu kary nie zawiadomiono Krajowego Rejestru Karnego. Stąd też stosowny wpis o skazaniu ujawniono także w przedmiotowej sprawie. W rzeczywistości P. B. w momencie popełnienia czynu w obecnej sprawie był osobą niekaraną. Skazanie w sprawie VII K 3/14 uległo bowiem zatarciu (art. 107 § 4 kk). Dodać trzeba, iż stosowne zawiadomienie o wykonaniu kary i środka karnego zostało przesłane do Krajowego Rejestru Karnego. Wobec tego kwalifikacja przyjęta w akcie oskarżenia zasługiwała na akceptację.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. B.

I

I

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, sąd na mocy art. 178a § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. W przekonaniu sądu orzeczona kara - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Spełni również swoje cele z zakresu prewencji indywidualnej, skutecznie odwodząc oskarżonego od popełnienia przestępstwa w przyszłości. Decydując o karze, sąd miał na uwadze, iż czyn z art. 178a § 1 kk zagrożony jest alternatywnie karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2. Wybór kary pozbawienia wolności był wynikiem oceny skuteczności i adekwatności kary do rozmiaru wyrządzonego bezprawia. Sąd zważył także, że oskarżony nie pracuje i nie osiąga dochodu, pozostaje na utrzymaniu żony. Orzeczenie kary grzywny byłoby zatem zabiegiem uderzającym przede wszystkim w rodzinę oskarżonego. W tym miejscu trzeba także wskazać, iż oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w stanie kompletnego upojenia alkoholowego. Stężenie alkoholu sięgało wszak prawie 3 promili. Kolejne badanie wskazywało stężenie rosnące (1,30 mg/l i 1,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu). To daje podstawę do stwierdzenia, iż oskarżony rażąco naruszył porządek prawny. Skoro tak, to karą adekwatnie oddającą rozmiar wyrządzonego bezprawia jest właśnie kara pozbawienia wolności. Mając na uwadze ustawowe zagrożenie, kara w wymiarze 6 miesięcy nie razi swą surowością.

P. B.

II

I

Orzekając wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności, sąd pozostaje w przekonaniu, iż zdarzenie będące przedmiotem oceny w niniejszej sprawie miało charakter incydentalny. Oskarżony obecnie zrozumiał naganność swojego zachowania, wyraził skruchę i wolę poprawy. Wobec tego wymierzoną karę pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 2 lata (art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 kk). W ocenie sądu sama możliwość zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności będzie dostateczną tamą przed popełnieniem przestępstwa w przyszłości. Zaznaczyć trzeba, iż oskarżony jest osobą niekaraną. Zdaje sobie sprawę z konsekwencji mogących nastąpić w razie ponownego konfliktu z prawem. Dodać trzeba, iż oskarżony podczas rozprawy głównej był wyraźnie przestraszony, obawiał się możliwych konsekwencji. Zdał sobie sprawę, iż jego nieodpowiedzialne i lekkomyślne zachowanie ściągnęło na niego poważne dolegliwości. Reasumując, w ocenie sądu oskarżony zasługuje, aby dać mu szansę na funkcjonowanie w warunkach wolnościowych. Przez okres dwóch lat próby jego zachowanie będzie kontrolowane. Oskarżony ma tego świadomość. W tym czasie winien nabrać krytycznego stosunku do swego dotychczasowego postępowania i dowieść, iż postawiona wobec niego pozytywna prognoza kryminologiczna okazała się słuszna.

P. B.

III

I

Dla wzmocnienia dyscyplinującego wydźwięku orzeczonej kary oraz naprawy zachowania oskarżonego, sąd na mocy art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał go do powstrzymania się od nadużywania alkoholu. Orzeczenie w tym względzie nie jest przypadkowe. Konflikt z prawem w niniejszej sprawie był wszak spowodowany znacznym nadużyciem alkoholu. Oskarżony znajdował się w stanie upojenia, co nakazuje refleksję na temat niekontrolowanego, niebezpiecznego picia. P. B. zdaje się mieć z tym wyraźny problem. Stąd też nałożony obowiązek ma go zdyscyplinować. Oskarżony ma przy tym świadomość, iż uchylanie się od tegoż obowiązku może stanowić podstawę do zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.

P. B.

IV

I

W trakcie rozprawy głównej ujawniono, iż oskarżony jest bezrobotny, pozostaje na utrzymaniu żony. Nie cierpi przy tym na choroby, które ograniczają jego aktywność zawodową. Oskarżony ma dwoje małych dzieci, które pozostają na jego utrzymaniu. W tym stanie rzeczy bierność w pozyskaniu pracy i stałego dochodu jest kompletnie niezrozumiała. Oskarżony jawi się jako osoba lekkomyślna i niemyśląca o przyszłości swojej i swoich najbliższych. W jego życiu ewidentnie brak dyscypliny i przywiązania do takich powinności jak praca i utrzymanie dzieci. Wobec tego na mocy art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązano oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej.

P. B.

V

I

Elementem obligatoryjnym wyroku skazującego za czyn z art. 178a § 1 kk było orzeczenie o środku karnym zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych (art. 42 § 2 kk). Uwzględniając poziom stężenia alkoholu we krwi oskarżonego, sąd zdecydował o wykluczeniu P. B. z grona uczestników ruchu drogowego na okres 4 lat. Jest to okres dostatecznie długi, aby oskarżony zdobył się na krytyczną refleksję oraz zrozumiał naganność i niebezpieczeństwo wynikające z prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości. Po tym okresie oskarżony będzie mógł nabyć uprawnienia do prowadzenia pojazdów, co powinno zwiększyć jego szanse na rynku pracy. Dlatego też orzeczenie zakazu na okres dłuższy nie było wskazane.

P. B.

VI

I

Również obligatoryjnym elementem wyroku skazującego za czyn z art. 178a § 1 kk było orzeczenie świadczenia pieniężnego (art. 43a § 2 kk). Sąd wymierzył świadczenie pieniężne w najniższym możliwym wymiarze. Decyzja w tym zakresie uwzględnia sytuację majątkową oskarżonego. Przypomnieć trzeba, iż obecnie oskarżony nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu żony, posiada dwoje małoletnich dzieci. Wobec tego orzeczenie świadczenia w wyższym wymiarze uderzałoby przede wszystkim w najbliższych oskarżonego. Konieczność zapłaty 5.000 złotych będzie i tak istotnym obciążeniem dla oskarżonego i jego rodziny. Mając świadomość konieczności zapłaty, oskarżony winien zdobyć się na refleksję na temat swojego dotychczasowego postępowania oraz możliwych jego, bardzo poważnych, skutków.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonego kwotę 120 złotych tytułem opłaty i obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 70 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonego zostały dowiedzione. Oskarżony winien zatem ponieść koszty postępowania wywołanego jego przestępczym zachowaniem. Kwota kosztów nie jest wysoka. Przy odrobinie dobrej woli oskarżony jest w stanie w krótkim okresie czasu zarobić na ich zapłatę. Zapłata łącznie kwoty 190 złotych nie narazi oskarżonego i jego rodziny na istotny uszczerbek w utrzymaniu. Jak już wskazano, oskarżony winien niezwłocznie podjąć starania o podjęcie pracy zarobkowej. Wówczas to zapłata kosztów nie będzie stanowiła problemu.

Podpis