Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 369/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. K.

Czyn przypisany - art. 178a § 1 kk. W dniu 11 sierpnia 2021 roku w miejscowości P. będąc pod wpływem środków odurzających w postaci metaamfetaminy w stężeniu 52 ng/ml i amfetaminy w stężeniu poniżej 25 ng/ml we krwi, kierował pojazdem mechanicznym, samochodem osobowym marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Prowadzenie przez oskarżonego pojazdu mechanicznego pod wpływem środków odurzających w dniu 11 sierpnia 2021 roku

wyjaśnienia oskarżonego A. K.

k. 77v.-78

zeznania świadka A. L.

k. 78-78v.

zeznania świadka W. M.

k. 78v.-79

sprawozdanie z badania toksykologicznego

k. 40-41

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego A. K.

Oskarżony A. K. w trakcie rozprawy głównej przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnienia, w których przyznał, iż 11 sierpnia 2021 roku w godzinach nocnych zażył substancję odurzającą, paląc tzw. blanta. Jechał wówczas z M. do miejscowości Ł.. Po dojechaniu na miejsce, poszedł spać, a następnie został zmuszony do ponownej jazdy do M.. W trakcie jazdy został zatrzymany do kontroli w związku z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości (k. 77v.-78). Wyjaśnieniom tym sąd co do zasady dał wiarę, Wskazują one, iż oskarżony dobrowolnie zażył narkotyki, a następnie pod ich wpływem prowadził pojazd mechaniczny. W trakcie rozprawy sąd odczytał także wyjaśnienia oskarżonego z etapu postępowania przygotowawczego. A. K. ograniczył się w nich do złożenia oświadczenia, iż nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. W trakcie rozprawy głównej wyjaśnił, iż nie wiedział wówczas jak się zachować (k. 77v.). Wyjaśnienia oskarżonego znajdują potwierdzenie w treści zeznań świadków przesłuchanych w sprawie. Obecność substancji odurzających we krwi oskarżonego odnotowano natomiast w trakcie badania toksykologicznego. Fakt prowadzenia pojazdu pod wpływem metaamfetaminy i amfetaminy nie budził wątpliwości.

zeznania świadka A. L.

Okoliczności przeprowadzonej interwencji przedstawił świadek - funkcjonariusz policji A. L.. Wskazał, iż do zatrzymania doszło w związku z przekroczeniem prędkości. Za ujawnione wykroczenie został nałożony mandat karny. Zeznał, iż badanie na obecność narkotyków nie jest standardową procedurą. Jego wykonanie związane jest z ujawnieniem symptomów wskazujących na podejrzenie ich zażycia. Świadek przyznał zarazem, iż oskarżony nie utrudniał badania, stosował się do poleceń. Zeznania A. L. są logiczne i jasne. Wskazują w sposób obiektywny na czynności podejmowane w związku z zatrzymaniem oskarżonego. Sąd nie znalazł podstaw, aby relację tę zakwestionować. Znajduje ona potwierdzenie w zeznaniach W. M. oraz w wynikach badania toksykologicznego.

zeznania świadka W. M.

Identycznie należało ocenić zeznania drugiego z policjantów przeprowadzających kontrolę - W. M.. Świadek również przedstawił okoliczności, w których dochodzi do badania testerem narkotykowym. Potwierdził, iż sporządził protokół przeszukania i badania śliny oskarżonego. Oskarżony odmówił ich podpisania, nie podając przyczyny. Zeznania świadka mają charakter czysto sprawozdawczy. Są jasne i logiczne. Nie budzą wątpliwości.

sprawozdanie z badania toksykologicznego

W związku z wynikiem przeprowadzonego testu narkotykowego, pobrano krew oskarżonego i poddano specjalistycznym badaniom. Konkluzja przedłożonej opinii nie pozostawia wątpliwości, iż w próbce krwi pobranej od oskarżonego ujawniono obecność metaamfetaminy w stężeniu 52 ng/ml i amfetaminy w stężeniu poniżej 25 ng/ml. Biegły sporządzający opinię wskazał następnie na działanie ujawnionych substancji. Obie są silnymi stymulantami ośrodkowego układu nerwowego, powodując liczne objawy szczegółowo wymienione w opinii. W tym miejscu należy wskazać, iż obaj policjanci zeznający w sprawie wskazali, że użycie testera narkotykowego nie jest procedurą standardową. Następuje w przypadku ujawnienia symptomów wskazujących na podejrzenie zażycia narkotyków przez osobę kontrolowaną. Tak też było w przedmiotowej sprawie. Zważyć należy przy tym, iż w notatce urzędowej z przeprowadzonej kontroli funkcjonariusz policji wskazał wprost, iż kontrolowany wykazywał symptomy działania środków odurzających, wobec czego o godzinie 20.56 poddano go badaniu urządzeniem przesiewowym (k. 1). Podejrzenia policjantów potwierdziły się. Wracając do treści opinii toksykologicznej, biegły wskazał także na najczęstsze sposoby przyjmowania stwierdzonych substancji oraz rozkłady stężeń obu substancji po ich zażyciu. Wskazano przy tym, iż maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po około dwóch godzinach (przy przyjęciu jednorazowej standardowej dawki dla okazjonalnego biorcy - a za takiego podawał się oskarżony). Stężenie to dla metamfetaminy wynosi 10-50 ng.ml. W krwi pobranej od oskarżonego odnotowano 52 ng/ml. Zestawienie tych wartości nakazuje z dużą ostrożnością podejść do wyjaśnień oskarżonego dotyczących czasu spalenia tzw. blanta. Ostatecznie nie wpływa jednak w żaden sposób na ocenę prawnokarną jego zachowania. Sąd dał wiarę przedłożonej opinii. Dopełnia ona obraz zdarzeń w przedmiotowej sprawie. Wskazuje, iż podejrzenia policjantów dokonujących kontroli okazały się zasadne. Opinia jest jasna i logiczna. W sposób przystępny opisuje proces opiniowania oraz tłumaczy osiągnięte wyniki. Żadna ze stron jej nie kwestionowała. Został sporządzona przez podmiot fachowy, dysponujący wiedzą i doświadczeniem w tego typu sprawach.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W przedmiotowej sprawie w sposób nie budzący wątpliwości ustalono, iż oskarżony A. K. w sposób dobrowolny zażył narkotyki przekazane mu przez znajomych. Następnie, pozostając pod ich działaniem, podjął decyzję o prowadzeniu pojazdu mechanicznego po drodze publicznej. Tym samym jego zachowanie wyczerpało znamiona czynu z art. 178a § 1 kk, penalizującego prowadzenie pojazdu mechanicznego pod wpływem alkoholu lub środka odurzającego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K.

I

I

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, sąd na mocy art. 178a § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 20 złotych. W przekonaniu sądu orzeczona kara - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnie winy i społecznej szkodliwości czynu. Nie można przy tym zapomnieć, iż zachowanie oskarżonego było niezmiernie ryzykowne i niebezpieczne. Oskarżony nie tylko prowadził pojazd pod wpływem narkotyków, ale czynił to z przekroczeniem zasady ruchu drogowego dotyczącej dozwolonej prędkości. Jechał z nadmierną prędkością, co zakończyło się nałożeniem mandatu. Zachowanie oskarżonego było zatem nieodpowiedzialne i lekkomyślne. W żaden sposób nie może tego umniejszać konieczność powrotu do M.. Oskarżony miał wszak świadomość uprzedniego zażycia narkotyku. O przewiezienie do M. mógł wobec tego poprosić członków rodziny lub znajomych. Sąd zważył, iż w trakcie rozprawy oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W świetle pozostałych dowodów w sprawie, dalsze trwanie przy pierwotnie przyjętym stanowisku byłoby jednak zabiegiem daremnym. Obrona miała tego świadomość. Stąd też wymowa przyznania się jako okoliczność łagodząca nie mogła wpłynąć na odstąpienie od wymierzenia kary wobec oskarżonego. Według ustalenia sądu, oskarżony nie jest obecnie osobą karaną. W karcie karnej odnotowano co prawda skazanie w sprawie II K 477/13 Sądu Rejonowego w Ostródzie, uległo ono jednak zatarciu. Fakt ten ustalono w oparciu o odpis wyroku i adnotację o zapłacie nawiązki (k. 49v.), czego nie odnotowano w karcie karnej. Przedstawione okoliczności pozwoliły na wymierzenie kary najłagodniejszego rodzaju, przewidzianej z zagrożeniu ustawowym. W ocenie sądu wymierzona kara spełni swoje cele z zakresu prewencji indywidualnej, skutecznie odwodząc oskarżonego od popełnienia przestępstw w przyszłości. Stanowi także czytelny sygnał, iż nieodpowiedzialne i niebezpieczne zachowanie oskarżonego spotkało się ze zdecydowaną reakcją wymiaru sprawiedliwości. Wymierzoną karę oskarżony odczuje jako realną dolegliwość o charakterze ekonomicznym, dając wyraz nieopłacalności popełniania przestępstwa. Liczba stawek dziennych stanowi wykładnik wagi czynu, zaś wysokość jednej stawki odzwierciedla możliwości płatnicze oskarżonego. Oskarżony pracuje, jego miesięczne wynagrodzenie jest wyższe niż orzeczona kara. Stąd też wymiar kary nie razi surowością. Kara w przedmiotowej sprawie stanowi wyważoną reakcję na wyrządzone bezprawie.

A. K.

II

I

Na podstawie art. 43a § 2 kk orzeczono wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Orzeczenie w tym zakresie było obligatoryjne. Wysokość świadczenia pieniężnego ustalono na minimalnym ustawowym poziomie. W połączeniu z wymierzoną karą grzywny, świadczenie pieniężne stanowi kompleks sankcji o charakterze ekonomicznym, który zrealizuje cele indywidualnoprewencyjne.

A. K.

III

I

Obligatoryjny charakter miało także orzeczenie o zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Swoim zachowaniem oskarżony dowiódł, iż stanowi realne zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego. Dlatego jego czasowe wyłączenie z ich grona nie może dziwić. Uczyniono to na najkrótszy, przewidziany ustawą okres. W tym czasie oskarżony winien zdobyć się na refleksję co do możliwych zagrożeń wynikających z prowadzenia pojazdów pod wpływem narkotyków.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W trakcie rozprawy głównej obrona przedstawiła wnioski dowodowe, które nie zostały zaakceptowane przez sąd (k. 79-79v.). Wnioski te nie wnosiły niczego istotnego do sprawy, zmierzając w sposób oczywisty do przedłużenia postępowania w sprawie, Sąd szczegółowo odniósł się do każdego z wniosków, wykazując ich niezasadność. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, iż ich jedynym celem było doprowadzenie do odroczenia procesu i niedopuszczenie do wydania wyroku. Temu należało się zdecydowanie przeciwstawić. Obrońca miał możliwość sformułowania stosownych, przemyślanych wniosków jeszcze przed terminem rozprawy, czego jednak nie uczynił.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych tytułem opłaty i obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 549,70 złotych. Orzeczenie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości. Oskarżony winien zatem ponieść koszty procesu. Jednocześnie ich zapłata nie narazi oskarżonego na istotny uszczerbek w jego utrzymaniu. Oskarżony pracuje zawodowo, osiąga stały dochód w wysokości około 1.250 Euro miesięcznie. Brak zatem podstaw, aby zwolnić go od obowiązku poniesienia kosztów.

1.Podpis