Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1

R. F. (1)

w dniu 21 listopada 2021r. około godz. 12:00 w miejscowości D. popychał pokrzywdzonego D. M. w wyniku czego pokrzywdzony upadł, szarpał go oraz ciągnął przytrzymując za klatkę piersiową czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci otarcia naskórka i stłuczenia głowy okolicy czoła, podbiegnięcia krwawego kończyny dolnej lewej i prawej oraz stłuczenie klatki piersiowej które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas poniżej 7 dni

to jest o czyn z art. 157 § 2 kk

2

B. F.

dniu 21 listopada 2021 r. około godz. 12:00 w miejscowości D. naruszyła nietykalność cielesną pokrzywdzonego D. M. uderzając go ręką w twarz

to jest o czyn z art. 217 § 1 kk,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

R. F. (1) ma 55 lat. Jest żonaty i nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżony ma wykształcenie zawodowe z zawodu mechanik, kierowca. Oskarżony jest zatrudniony w jako kierowca w firmie (...) w G. Oddział w K. z miesięcznym uposażeniem 7000 zł. Oskarżony nie był wcześniej karany. Oskarżony nie posługuje się językiem migowym.

wyjaśnienia oskarżonego

karta karna

wywiad środowiskowy

k. 94,

k. 58

k. 71

B. F. ma 55 lat. Jest mężatką i nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżona ma wykształcenie średnie, bez zawodu. Oskarżona jest rencistką z miesięcznym świadczeniem w wysokości 1400 zł. Oskarżona nie była wcześniej karana. Oskarżona nie posługuje się językiem migowym.

wyjaśnienia oskarżonej

karta karna

wywiad środowiskowy

k.. 93v - 94,

k. 59

k. 69

W dniu 21 listopada 2021 r. w K. D. M. przyjechał do miejsca zamieszkania swojej żony M. M. (2) żeby odwiedzić swoją małoletnią córkę. Oskarżyciel jest osobą niesłyszącą i w celu komunikowania się musi korzystać z języka migowego. Słabo czyta z ruchu warg. Jego żona jest osobą słabo słyszącą i posługuje się językiem migowym. M. M. (2) prosiła pokrzywdzonego w wiadomościach sms żeby nie przyjeżdżał w tym dniu do córki z uwagi na panującą epidemię. Mimo prośby żony oskarżony przyjechał do miejscowości D.. Oskarżony otworzył mu bramę wjazdową i wprowadził do domu. D. M. próbował rozmawiać z M. M. (2) na temat ich małżeństwa, namawiał ją do powrotu do R.. Jego żona nie chciała prowadzić z nim rozmowy na ten temat i prosiła B. F. o pomoc. Oskarżyciel prywatny był nerwowy i podnosił głos. Małoletnia córka oskarżyciela prywatnego zaczęła płakać. Oskarżeni nie potrafili komunikować się z oskarżycielem prywatnym z uwagi na fakt, iż żadne z nich nie posługuje się językiem migowym. B. F. kazała oskarżycielowi prywatnemu żeby wyszedł z ich domu i gdy ten odmówił uderzyła go ręką w twarz. Oskarżony wszedł do pokoju gdzie przebywał D. M. z żoną oraz dzieckiem i powiedział mu żeby się uspokoił. D. M. powiedział, że przyjechał do swojego dziecka i będzie robił co chce. Oskarżony kazał mu wyjść. Popychał pokrzywdzonego D. M. w wyniku czego pokrzywdzony upadł, następnie szarpał go oraz ciągnął w kierunku drzwi przytrzymując za klatkę piersiową. Po wyprowadzeniu oskarżyciela prywatnego za drzwi B. F. wezwała interwencję policji. Oskarżyciel prywatny poszedł do zamieszkującej obok matki R. R.. Był zdenerwowany. Próbował coś powiedzieć do matki oskarżonego, jednak ta z uwagi na problemy z komunikacją nie zrozumiała go. Po chwili przyszedł R. F. (1) i B. F.. Kazali pokrzywdzonemu opuścić dom. Oskarżona poinformowała pokrzywdzonego, że wezwała policję. Oskarżeni wyszli, a oskarżyciel prywatny nie czekając na przyjazd z policji wyjechał i udał się do Komendy Miejskiej Policji w K. celem złożenia zawiadomienia.

częściowo wyjaśnienia oskarżonych

wydruk korespondencji

zeznania

D. M.

M. M. (2)

R. F. (2)

k. 93v- 94

k. 113 - 117

k. 94v - 95

k. 95v

k. 119

W wyniku zdarzenia pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci otarcia naskórka i stłuczenia głowy okolicy czoła, podbiegnięcia krwawego kończyny dolnej lewej i prawej oraz stłuczenie klatki piersiowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas poniżej 7 dni.

opinia biegłego

zeznania D. M.

M. M. (3)

dokumentacja medyczna

materiał poglądowy

k. 6- 7, 20 - 21

k. 94v - 95

k. 136

k. 17

k. 18

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonej

Oskarżona na rozprawie przed sądem nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu podnosząc, że sytuacja została sprowokowana przez pokrzywdzonego. Zanegowała również fakt spowodowania u pokrzywdzonego obrażeń ciała czy tez naruszenia nietykalności cielesnej.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej w zakresie powodu i faktu obecności oskarżyciela prywatnego w miejscu zdarzenia oraz faktu wymiany zdań, gdyż znajdują one potwierdzenie w zebranym osobowym materiale dowodowym, w tym w zeznaniach samego pokrzywdzonego. Wyjaśnienia oskarżonej są w tym zakresie logiczne, tworzą chronologiczną całość.

Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonej w zakresie, w jakim wskazała że nie naruszyła nietykalności cielesnej pokrzywdzonego, a jej mąż nie spowodował obrażeń ciała pokrzywdzonego. Zdaniem sądu wyjaśnienia B. F. w tym zakresie nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym w toku postępowania materiale dowodowym i zdaniem sądu stanowią linię obrony przyjętą przez oskarżoną. Przedstawiona przez nią wersja wydarzeń jest najbardziej korzystna z punktu widzenia jej obrony, jednakże pozostaje ona w sprzeczności z obiektywnie ustalonymi w oparciu o przeprowadzone dowody faktami, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Składając wyjaśnienia B. F. podała, że w chwili zdarzenia była nerwowa sytuacja spowodowana zachowaniem D. M. i brakiem możliwości wzajemnej komunikacji . Starała się jednak w jak najlepszym świetle pokazać zachowanie zarówno męża, jak i swoje.

Wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony na rozprawie przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu podnosząc, że sytuacja została sprowokowana przez pokrzywdzonego. Zanegował również fakt spowodowania u pokrzywdzonego obrażeń ciała.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w zakresie powodu i faktu jego obecności D. M. w miejscu zdarzenia oraz faktu wymiany zdań, gdyż znajdują one potwierdzenie w zebranym osobowym materiale dowodowym, w tym w zeznaniach samego pokrzywdzonego. Wyjaśnienia oskarżonego są w tym zakresie logiczne, tworzą chronologiczną całość.

Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w jakim wskazał że nie spowodował obrażeń ciała pokrzywdzonego, a jego żona nie naruszyła nietykalności cielesnej pokrzywdzonego. Zdaniem sądu wyjaśnienia R. F. (1) w tym zakresie nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym w toku postępowania materiale dowodowym i zdaniem sądu stanowią linię obrony przyjętą przez oskarżonego. Przedstawiona przez niego wersja wydarzeń jest najbardziej korzystna z punktu widzenia jego obrony, jednakże pozostaje ona w sprzeczności z obiektywnie ustalonymi w oparciu o przeprowadzone dowody faktami, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Składając wyjaśnienia R. F. (1) podał, że w chwili zdarzenia była nerwowa sytuacja spowodowana zachowaniem D. M. i brakiem możliwości wzajemnej komunikacji .

Zeznania pokrzywdzonego

Sąd uznał za częściowo wiarygodne zeznania pokrzywdzonego D. M.. Zeznania te nie były wymuszane i stanowiły swobodną oraz wyczerpującą relację pokrzywdzonego dotyczącą przebiegu zdarzenia objętego aktem oskarżenia. Pokrzywdzony w swych zeznaniach opisał przebieg zdarzenia. Wskazał również konkretne zachowania oskarżonych wobec siebie. Sąd wziął również pod uwagę, iż pokrzywdzony starał się w swych zeznaniach umniejszyć swój udział w zdarzeniu i winą w zakresie jego przebiegu w całości obarczyć oskarżonych. Pokrzywdzony w swych zeznaniach starał się przedstawić zachowanie oskarżonych wobec siebie jako nieadekwatne do przebiegu zdarzenia i jego zachowania. Zeznania pokrzywdzonego w tym zakresie pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadków M. M. (2) i R. F. (2) oraz opinią biegłego w zakresie doznanych przez niego obrażeń ciała.

Zeznania świadków

M. M. (2)

R. F. (2)

M. M. (3)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków M. M. (2) i R. F. (2) w zakresie obserwowanego przez nich fragmentu przebiegu zdarzenia. Świadkowie mimo, iż są osobami bliskimi dla stron przedstawiły relację zaobserwowanego przez siebie zachowania stron. Nie starły się w żaden sposób w lepszym świetle przedstawić zachowania czy to oskarżonych czy też pokrzywdzonego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania matki pokrzywdzonego w zakresie doznanych przez D. M. obrażeń ciała, jak i jego relacji przebiegu zdarzenia.

Opinia biegłego

Zeznania pokrzywdzonego w zakresie doznanych przez niego obrażeń ciała znajdują pełne potwierdzenie w przedstawionej do akt opinii biegłego A. K.. W opinii tej potwierdzone zostały obrażenia jakich doznał pokrzywdzony w wyniku zdarzenia. Biegły wskazał, iż obrażenia doznane przez pokrzywdzonego mogły powstać we wskazanych przez nich okolicznościach.

Dowód z dokumentów

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

X

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

R. F. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

R. F. (1) swym zachowaniem polegającym na tym, że to, że w dniu 21 listopada 2021r. około godz. 12:00 w miejscowości D. popychał pokrzywdzonego D. M. w wyniku czego pokrzywdzony upadł, szarpał go oraz ciągnął przytrzymując za klatkę piersiową czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci otarcia naskórka i stłuczenia głowy okolicy czoła, podbiegnięcia krwawego kończyny dolnej lewej i prawej oraz stłuczenie klatki piersiowej które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas poniżej 7 dni wyczerpał znamiona art. 157 § 2 kk

W art. 157 § 1-3 k.k. określone zostały typy spowodowania naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, innego niż określony w art. 156 § 1 k.k. Kodeks dzieli te "inne" naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na dwie kategorie, przyjmując za kryterium podziału okres trwania naruszenia narządu ciała lub rozstroju zdrowia "dłużej niż 7 dni" i "nie dłużej niż 7 dni". Czynność sprawcza polega na "powodowaniu" opisanych w art. 157 § 1 lub 2 skutków. Pojęcie to obejmuje wszystkie zachowania, pozostające w związku przyczynowym i normatywnym ze skutkiem (zob. wyrok SA w Warszawie z 19 września 1995 r., II Akr 308/95, Prok. i Pr. 1996, nr 7-8, poz. 14). Zachowanie musi obiektywnie naruszać wynikającą z naszej wiedzy i doświadczenia regułę postępowania z dobrem prawnym, jakim jest zdrowie człowieka. Trafnie zwrócił na to uwagę SN w uzasadnieniu wyroku z 1 grudnia 2000 r. (IV KKN 509/98, OSNKW 2001, nr 5-6, poz. 45), stwierdzając: "Spowodowanie przez sprawcę skutku jako element strony przedmiotowej czynu zabronionego musi być następstwem naruszenia zasad ostrożności. Nie każde jednak naruszenie reguł ostrożności pozwala na przypisanie sprawcy tego naruszenia popełnienia przezeń czynu zabronionego, a zwłaszcza spowodowanie określonego w ustawie skutku. W takich wypadkach pomocne są kryteria koncepcji obiektywnego przypisania, która stanowi ważną kategorię, służącą do ustalenia i uzasadnienia (a jednocześnie racjonalnego ograniczenia) zakresu odpowiedzialności karnej sprawcy. Przestępstwo opisane w treści art. 157 § 2 k.k. jest przestępstwem indywidualnym. Koniecznym warunkiem jego przypisania jest wykazanie, iż to konkretna osoba, swoim działaniem lub zaniechaniem spowodowała wystąpienie opisanego w nim skutku, czyli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia na czas poniżej 7.

Na podstawie ustalonego w toku postępowania materiału dowodowego bezspornym jest to, iż oskarżony R. F. (1) swym działaniem spowodował u pokrzywdzonego opisane wyżej obrażenia ciała trwające poniżej 7 dni.

Zarzucony oskarżonemu czyn były przez niego zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonego Oskarżony w chwili dokonania zarzucanego mu czynu rozumiał jego znaczenie i mógł pokierować swoim postępowaniem. Miał zdolność rozpoznania bezprawności czynu i zachodziła normalna sytuacja motywacyjna.

Stosownie do art. 66 § 1 i 2 k.k. sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne wobec sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Oskarżony nie był wcześniej karany. Spełnione są zatem formalne przesłanki, umożliwiające warunkowe umorzenie postępowania.

Stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu należy określić jako nieznaczny. Uwzględniając dotychczasowy sposób życia oskarżonego, który przestrzegał porządku prawnego, jego właściwości i warunki osobiste należy uznać, że popełnienie przestępstwa było dla niego zdarzeniem epizodycznym oraz założyć wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczną, wyrażającą się w przyjęciu, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Okres próby ustalony na jeden rok pozwoli zweryfikować dodatnią prognozę założoną wobec R. F. (1) .

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

X

3.4. Umorzenie postępowania

B. F.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

B. F. swoim zachowaniem polegającym na tym że dniu 21 listopada 2021 r. około godz. 12:00 w miejscowości D. naruszyła nietykalność cielesną pokrzywdzonego D. M. uderzając go ręką w twarz wyczerpała znamiona art. 217 § 1 kk.

Nie ulega wątpliwości, iż oskarżona B. F. uderzając pokrzywdzonego ręką w twarz naruszyła jego nietykalność cielesną. Zarzucony oskarżonej czyn był przez nią zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonej. Oskarżona w chwili dokonania zarzucanego jej czynu rozumiała jego znaczenie i mogła pokierować swoim postępowaniem. Miała zdolność rozpoznania bezprawności czynu i zachodziła normalna sytuacja motywacyjna.

Zdaniem sądu główną przyczyną przedmiotowego zdarzenia był brak możliwości wzajemnej komunikacji pomiędzy stronami. Powodowało to nerwowe zachowanie po obydwu stronach, a następnie nieuzasadnione użycie siły wobec pokrzywdzonego. Celem przedmiotowego postępowania i wydanego orzeczenia jest zatem głównie to aby oskarżeni nie zachowywali się w ten sposób wobec oskarżyciela prywatnego w przyszłości

Biorąc, zgodnie z art. 115 § 2 kk, pod uwagę naruszone przez oskarżoną dobro, sposób i okoliczności popełnienia przez oskarżoną czynu oraz postać zamiaru a także motywację B. F. sąd uznał, iż społeczna szkodliwość przypisanego jej czynu jest znikoma i na podstawie art. 17 1 pkt 3 umorzył wobec niej postępowanie.

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

R. F. (1)

2

1

Zgodnie z art. 67 § 3 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego R. F. (1) symboliczną nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego w kwocie 1 złoty. Zdaniem sądu główną przyczyną przedmiotowego zdarzenia był brak możliwości wzajemnej komunikacji pomiędzy stronami. Powodowało to nerwowe zachowanie po obydwu stronach, a następnie nieuzasadnione użycie siły wobec pokrzywdzonego. Uwzględniając powyższe Sąd zasądził od oskarżonego R. F. (1) na rzecz pokrzywdzonego symboliczną kwotę 1 złoty tytułem nawiązki.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4-7

O kosztach postępowania sąd orzekł na postawie art. 628 pkt 1 i 2 kpk oraz 632 pkt 1 kpk i zasądził:

- od oskarżonego R. F. (1) na rzecz D. M. kwotę 2815 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania,

- od oskarżyciela prywatnego D. M. na rzecz B. F. kwotę 1008 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

- od oskarżonego R. F. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 złotych tytułem opłaty,

Kosztami postępowania w zakresie B. F. obciążył D. M. w zakresie przez niego poniesionym.

8. PODPIS

SSR Marta Przybylska