Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Koninie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Agnieszka Libiszewska

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2021 r. w Koninie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. G.

przeciwko E. S.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1817 zł (tysiąc osiemset siedemnaście złotych) z tytułu zwrotu kosztów procesu;

3.  nakazuje pobrać od powoda kwotę 3814,59 zł (trzy tysiące osiemset czternaście złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy) z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych.

sędzia Agnieszka Libiszewska

UZASADNIENIE

Powód P. G. wniósł pozew przeciwko pozwanej E. S. o zapłatę kwoty 7200 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 marca 2017 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, uzasadniając, iż zawarł z pozwaną w zakresie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej ustną umowę, której przedmiotem było wykonanie anhydrytowego podkładu podłogowego (wylewki jastrychem anhydrytowym) o grubości przeciętnie około 5 cm na powierzchni około 240 m ^{( 2)} podłogi będącego w trakcie budowy domu jednorodzinnego położonego w miejscowości P. gmina K. B., przy ulicy (...). Strony umowy uzgodniły, że wyrobem (materiałem budowlanym), przy użyciu którego wykonany zostanie podkład podłogowy będzie materiał produkowany i dystrybuowany przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. – K. (...) (...). Z tytułu należności wynikającej z umowy P. G. zapłacił pozwanej kwotę 7.200 zł. Strona powodowa zarzuciła, że pozwana zastosowała w budynku mieszkalnym należącym do powoda materiał identyfikowany jako (...) (...) ( (...)) wytworzony przez pozwaną, który w ocenie powoda nie charakteryzował się umówioną jakością i właściwościami użytkowymi. Powód wyjaśnił, że przeprowadził proces pierwszego rozgrzania (wygrzania) wbudowanego przez pozwaną jastrychu anhydrytowego zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji właściwości użytkowych materiału identyfikowanego jako (...) (...) ( (...)). Pomimo tego, w następstwie rozgrzania, wbudowany materiał uległ znacznym pęknięciom oraz odkształceniom.

W odpowiedzi na pozew pozwana E. S. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych Pozwana pokreśliła, iż wbrew twierdzeniom powoda, proponowana przez nią usługa miała polegać na wykonaniu i położeniu w budowanym domu sprecyzowanej i specjalistycznej mieszanki jastrychu anhydrytowego (...), którego producentem jest pozwana. Dalej pozwana podkreśliła, że w żadnym stadium prowadzonych prac, jak również po ich wykonaniu, pozwana nie ukrywała, że użytym materiałem jest (...), którego producentem jest firma (...). Następnie pozwana wyjaśniła, iż prowadzona przez nią produkcja (...)u nie jest „oderwana” i samodzielna względem firmy (...) Sp. z o.o. z, z którą pozwana prowadzi stałą współpracę. To firma (...) Sp. z o.o. przygotowuje dla firmy pozwanej recepturę, która dokładnie określa proporcje poszczególnych składników wylewki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Pozwana E. S. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe (...), w ramach której zajmuje się m.in. wylewkami anhydrytowymi i jest producentem jastrychów anhydrytowych (...) produkowanych na komponencie firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W..

/bezsporne/

Strony zawarły umowę ustną na wykonanie anhydrytowego podkładu podłogowego (wylewki jastrychem anhydrytowym). W dniu 1 grudnia 2016 roku w nieruchomości powoda wylany został jastrych anhydrytowy o nazwie P. (...) (G. (...)) wykonany ze zmieszania na budowie (w mobilnym urządzeniu T.) spoiwa K. (...), kruszywa 0-4 mm i wody. Jastrych wylewany był w ciągu dnia, w dodatniej temperaturze otoczenia. Firma (...) Sp. z o.o. wykonała wstępne badania typu i zadeklarowała właściwości jastrychu anhydrytowego FE 50 (...) (C25), a następnie udostępniła pozwanej procedurę jastrychu i na podstawie weryfikacji dostarczonego kruszywa pozwana opracowała proporcje mieszanki jastrychowej o takiej samej wytrzymałości jak K. (...) (...). Receptura i proporcje poszczególnych składników zostały opracowane przez firmę (...) w odniesieniu do produkcji jastrychu bezpośrednio na budowie przy użyciu komputera urządzenia mobilnego (...).

Przed rozpoczęciem wylewania jastrychu pracownik pozwanej P. S. dokonał oceny wcześniej przeprowadzonych prac podłogowych i stwierdził, że na piętrze budynku nie została zamontowana obwodowa taśma dylatacyjna. Nadto P. S. stwierdził, że styropian pod instalacją ogrzewania podłogowego został ułożony nierówno. Pracownik pozwanej zgłosił ten fakt powodowi, w związku z czym hydraulicy usunęli części styropianu. Miejscowo usunięcie styropianu nie pozwoliło osiągnąć jednorodnej powierzchni podłoża – w miejscach gdzie pozostawiono styropian grubość jastrychu nad rurkami grzewczymi była najmniejsza, natomiast w obszarach z usuniętym jastrychem powstały luki w podłodze i w tych miejscach grubość jastrychu była większa. Po wygrzaniu jastrychu, w korytarzu na piętrze budynku wystąpiło kilka pęknięć, których prawdopodobną przyczyną były różnice grubości jastrychu i jego osiadania na nierównym podłożu lub w pustkach pomiędzy płytami styropianu. Ponadto grubość jastrychu nad rurkami w korytarzu była najmniejsza (około 25 mm) co dodatkowo przyczyniło się do powstania naprężeń i pęknięć.

W jastrychu anhydrytowym nie została wykonana dylatacja pomiędzy pomieszczeniami (w progach drzwiowych).

Jastrych anhydrytowy został bez uwag odebrany przez kierownika budowy, co potwierdził wpisem do Dziennika Budowy. Nadto kierownik budowy w „Oświadczeniu Kierownika Budowy” wskazał, że budynek został wykonany zgodnie z projektem budowlanym i nie stwierdzono żadnych nieistotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego.

Po kilkunastu tygodniach od wykonania jastrychu okazało się, że na jego powierzchni pojawiły się pęknięcia, w tym drobne włosowe pęknięcie w salonie na parterze budynku oraz szerokie pęknięcie na korytarzu na piętrze budynku.

Pomimo wystąpienia pęknięć w jastrychu i miejscowych nierówności w salonie, płytkarz nie dokonał naprawy (zespolenia pęknięć), ani wyrównania i szlifowania jastrychu anhydrytowego przed ułożeniem płytek ceramicznych i paneli winylowych.

/ dowód: korespondencja e-mailowa stron - k. 11-13, pismo (...) Sp. z o.o. w W. z dnia 9 października 2017 roku wraz z protokołem - k. 46-48, wydruk strony internetowej - k. 69-73, dokumentacja budowlana - k. 74-77, informacja techniczna - k. 78, informacja dotycząca komponentu D. M. z dnia 27 lutego 2017 roku - k. 79, deklaracja właściwości użytkowych nr. 001 - (...)04-07-2016 - k. 80, deklaracja właściwości użytkowych nr (...) - k. 81, atest higieniczny nr (...), wydruk T. - k. 84, faktura VAT nr (...) z dnia 10 października 2016 roku k 182-183, zeznania świadka L. R. - k. 96-102, zeznania P. S. - k. 209-22, zeznania J. Ł. - k. 251-256, zeznania R. F. - k. 256-261, zeznania D. S. - k. 261-265, częściowo przesłuchanie powoda - k. 266-273, przesłuchanie pozwanej - k. 273-277, faktura VAT nr (...) z dnia 09 marca 2016 roku wraz z tłumaczeniem - k. 287-291, Dziennik Budowy nr (...) - k. 326-328, protokół wygrzewania posadzki z ogrzewaniem podłogowym - k. 329/

W dniu 7 grudnia 2016 roku strona pozwana wystawiła za powyższą usługę fakturę nr (...) opiewającą na kwotę 13 230 zł. Na poczet wynagrodzenia za wykonanie przedmiotowej umowy powód zapłacił pozwanej przed wykonaniem posadki zaliczkę w wysokości 200 zł, a w dniu wykonania wylewki kwotę 7000 zł, łącznie 7200 zł.

Pozwana złożyła do Sądu Rejonowego w (...)pozew przeciwko P. G. o zapłatę zaległej kwoty 6030 zł z tytułu wynagrodzenia.

/dowód: faktura VAT nr (...) z dnia 7 grudnia 2016 - k. 15/

Pismem z dnia 24 lutego 2017 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 7200 zł z tytułu wady rzeczy wynikającej z wbudowania materiału niezgodnego z umową oraz kwoty 17 600 zł z tytułu szkody powstałej w związku z wbudowaniem materiału niezgodnego z umową na systemie podłogowym powoda.

/ dowód: pismo z dnia 24 lutego 2017 roku - k. 20-21 wraz z dowodem nadania - k. 22 i potwierdzeniem odbioru (wydruk z Portalu Internetowego Poczty Polskiej „Śledzenie przesyłek” - k. 23-23v./

Na parterze budynku ułożone są wielkoformatowe płytki ceramiczne oraz panele winylowe (środkowy obszar salonu) i panele laminowane (sypialnia). Płytki pomimo dużego formatu i niewielkiej fugi nie wykazują żadnych wad, pęknięć, odspojeń i nierówność – powierzchnia posadzki jest gładka, płatka i równa.

W pokojach i na korytarzu na piętrze budynku ułożone zostały panele winylowe w systemie pływającym (nieprzyklejone do podkładu podłogowego) oraz wielkoformatowe płytki ceramiczne w łazience. Oba rodzaje posadzek nie wykazują żadnych wad – ich powierzchnia jest stabilna i pozbawiona pęknięć. Pomiędzy korytarzem a pokojem po lewej stronie występuje niewielki uskok, prawdopodobnie spowodowany nierównością podkładu podłogowego w tym miejscu.

Z powodu nierówności podłoża lub nierówności ułożonego styropianu jastrych nie posiada jednorodnej grubości - w korytarzu na piętrze budynku występują obszary o mniejszej grubości jastrychu nad rurkami niż w innych miejscach. Bez wykonania odkrywek podłogi w wielu miejscach nie można określić, jak duże są różnice w grubości jastrychu i gdzie dokładnie one występują. Jastrych anhydrytowy nie został zdylatowany pomiędzy pomieszczeniami (w progach drzwiowych). Niewiadom jednak czy pozwana jako producent jastrychu (...) (G. (...)) zaleca wykonanie dylatacji. Po kilkunastu tygodniach od wykonania jastrychu anhydrytowego wystąpiły miejscowo rysy i pęknięcia na jego powierzchni. Obecnie nie można wskazać bezpośredniej przyczyny pęknięć, ani określić ich wielkości i miejsca występowania. Kierownik budowy odebrał bez uwag przedmiotowy jastrych anhydrytowy, potwierdzając to wpisem do dziennika budowy, a wykonawca prac posadzkarskich J. Ł. zaakceptował stan techniczny jastrychu, ocenił go jako przydatny do trwałego pokrycia posadzką i ułożył na nim wieloformatowe płytki ceramiczne oraz panele winylowe. Od 2017 roku powód użytkuje przedmiotowe podłogi, które nie wykazują żadnych wad – dotyczy to zwłaszcza wielkoformatowych płytek ceramicznych, które pomimo dużego formatu posiadają bardzo małe fugi. Obecny stan posadzki ceramicznej wskazuje, że przedmiotowy jastrych anhydrytowy jest stabilny i odpowiednio wytrzymały. Dowodem na prawidłowe wykonanie jastrychu anhydrytowego jest obecny, pozbawiony wad stan posadzki wykonanej z wielkoformatowych płytek ceramicznych i paneli winylowych – płytki ceramiczne są trwale przytwierdzone do jastrychu, powierzchnia posadzki jest równa, pozbawiona rys, pęknięć, szczelin i jakichkolwiek deformacji.

Gdyby jastrych posiadał wady jakościowe to wady te spowodowałyby w niedługim czasie spękanie i odspojenie płytek ceramicznych, pękanie i wykruszenie fugi pomiędzy płytkami lub deformacje paneli winylowych.

Zgodnie z Deklaracjami Właściwości Użytkowych wystawionymi przez pozwaną (Deklaracja Właściwości Użytkowych nr 001 - (...)04-07-2016 z dnia 11 lipca 2016 roku) i przez firmę (...) (aktualna Deklaracja Właściwości Użytkowych nr (...) z dnia 02 stycznia 2014 roku) właściwości użytkowe obu wyrobów, tj. (...) (G. (...)) i K. (...) (...) są tożsame. Oba jastrychy posiadają taką samą deklarowaną wytrzymałość na zginanie F5 (5MPa) oraz klasę reakcji na ogień A1. Zgodnie z Rozporządzeniem (UE) nr 305/2011, obowiązującym w Polsce od dnia 01 lipca 2013 roku wszystkie wyroby budowlane, na które jest opracowana norma zharmonizowana muszą zostać poddane przez producenta i/lub przez laboratorium notyfikowane wstępnym badaniom typu – ocenie stałości właściwości użytkowych w oparciu o wybrany system oceny. W niniejszej sprawie system oceny i weryfikacji stałości właściwości został przeprowadzony w systemie 4 przez samego producenta, bez uczestnictwa akredytowanej jednostki badawczej. Zgodnie z system 4 producent samodzielnie, bez udziału akredytowanego laboratorium badawczego ustala typ wyrobu budowlanego na podstawie badań typu, obliczeń typu, tabelarycznych wartości lub opisowej dokumentacji wyrobku.

Wstępne badania typu wyrobu budowlanego są wykonywane jednokrotnie (przez producenta lub laboratorium akredytowane) dla określenia właściwości wyrobu budowlanego podczas wprowadzania go do obrotu (tj. udostępniania po raz pierwszy wyrobu budowlanego na rynku unijnym) i oznakowania znakiem CE. Wstępne badania typu przeprowadza się w oparciu o normę zharmonizowaną – w przypadku materiałów przeznaczonych do wykonania podkładów jest to norma EN 13813:2002 Podkłady podłogowe oraz materiały do ich wykonania. Materiały. Właściwości i wymagania. Z normy harmonizowanej wynika, iż producent nie ma obowiązku badać i deklarować wszystkich właściwości, które obejmuje norma zharmonizowana, może tylko deklarować wybrane właściwości wyrobu – obowiązkowe właściwości wyrobu. Dla podkładów podłogowych na bazie siarczanu wapnia (anhydrytowych) obowiązkowymi badaniami są wytrzymałość na ściskanie, wytrzymałość na zginanie, wartość PH oraz klasa rekcji na ogień. W zależności od systemu oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych producent wyrobu budowlanego przeprowadza badania samodzielnie (system 4) lub z udziałem akredytowanego laboratorium badawczego (system 3, 2+, 1). Gdy producent wprowadza do obrotu wyrób budowlany należący do samego typu wyrobu co inny wyrób budowlany, produkowany przez innego producenta i już zbadany zgodnie z odpowiednią normą zharmonizowaną, to zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 09 marca 2011 roku może skorzystać z uproszczonej procedury. Na tej podstawie producent jest uprawniony do deklarowania właściwości użytkowych odpowiadających wszystkim lub części wyników badań innego wyrobu budowlanego. Producent może wykorzystywać wyniki badań uzyskane przez innego producenta i dokumentację po otrzymaniu od niego zgody, który pozostaje odpowiedzialny za dokładność, wiarygodność i stałość wyników badań. Należy dodatkowo podkreślić, że gdy wyrób budowlany jest produkowany na terenie budowy w celu wbudowania go w dany obiekt budowlany, to producent może odstąpić od sporządzenia deklaracji właściwości użytkowych.

W przedmiotowej sprawie zastosowanego procedurę uproszczona – firma (...) wykonała wstępne badania typu i zadeklarowała właściwości jastrychu anhydrytowego (...), a następnie udostępniła pozwanej procedurę jastrychu i na podstawie weryfikacji dostarczonego przez pozwaną kruszywa opracowała proporcje mieszanki jastrychowej o takiej samej wytrzymałości jak (...) (...). Receptura i proporcje poszczególnych składników zostały opracowane przez firmę (...) w odniesieniu do produkcji jastrychu bezpośrednio na budowie przy użyciu komputera urządzenia mobilnego (...). Brak wskazania w deklaracji właściwości użytkowych wyrobu budowlanego (...) nie jest błędem formalnym a jedynie błędem pisarskim, ponieważ deklaracja ta jest kopią deklaracji właściwości użytkowych jastrychu anhydrytowego (...) (...).

Bez wykonania co najmniej kilku odkrywek w różnych miejscach podłogi i pobrania próbek zgodnie z normą PN-EN 13892-1:2004 Metody badania materiałów na podkłady podłogowe: Część 1: Pobieranie, wykonywania i przechowywanie próbek do badań, nie można podać bezpośredniej przyczyny powstania pęknięć w jastrychu anhydrytowym. Pobieranie i przygotowanie próbek jest najistotniejszym etapem badań, niezbędnym do określenia parametrów badanych materiałów, dlatego próbka nie może być pobrana przypadkowo i tylko z jednego miejsca, nie może odbiegać wymiarami od parametrów opisanych w normie badawczej, a nade wszystko powinna reprezentować całą partię wyrobu. Z tego powodu wyznaczeniem punktów pobierania próbek, które powinny być rozmieszczone równomierne na powierzchni podłogi i obejmować całą grubość jastrychu oraz samym pobraniem powinien zajmować się laborant. Badań, a nawet tylko samej oceny właściwości fizycznych i fizyko-chemicznych jastrychu, w tym wytrzymałości na ściskanie i zginanie, nie można przeprowadzić za pomocą rozgrzania jastrychu i poprzez użycie kamery termowizyjnej.

Pełnomocnik powoda załączył do pisma z dnia 2 czerwca 2021 roku płytę CD zawierając film przedstawiający pobieranie niewielkiego fragmentu jastrychu anhydrytowego przez powoda za pomocą wkrętaka płaskiego (śrubokrętu). Sposób i miejsce pozyskania próbki są niezgodne z jakimikolwiek normami czy procedurami, co powoduje, że uzyskane wyniki badań nie można uznać za miarodajne i reprezentujące całą partię wyrobu. W badaniach prowadzonych za pomocą spektometru (EDXRF lub WDXRF) zgodnie z normą PN-EN 15309:2010 Charakteryzowanie odpadów i gleby – Oznaczanie składu pierwiastkowego za pomocą fluorescencji rentgenowskiej należy używać odpowiednio pobranych i przegotowanych próbek materiału. W przeciwnym razie wyniki badań będą oznaczone błędami. Ponadto sposób przygotowania (rozdrobnienia próbki) może powodować zmianę składu chemicznego pobrane próbki lub częściową utratę niektórych pierwiastków. Zbyt mały i jednostkowo pobrany materiał badaczy nie pozwoli na właściwe przygotowanie próbki, co przełoży się na błąd analityczny. Z tego właśnie powodu istotne badanie co najmniej kilku próbek o znacznej wielkości, pochodzących z różnych miejsc i pobranych z całego przekroju jastrychu, a następne analiza otrzymanych wyników. Taka procedura jest podstawą wszystkich badań zgodnie z normami badawczymi. Analizując sprawozdanie z badań przeprowadzonych w laboratorium (...) brak jest informacji o wielkości próbki jastrychu P. C., miejscu jej pobrania oraz sposobie przygotowania. Ze sprawozdania wynika natomiast, iż badanie było przeprowadzone na jednej próbce, a otrzymane wyniki odnoszą się wyłącznie do dostarczonej próbki. Należy dodatkowo podnieść, że aby otrzymać rzeczywiste wyniki badań należy dokonać badań i analizy mieszanki anhydrytowej K. (...) (...) pochodzącej z okresu wykonywania robót przez pozwaną, tj. z 2016 roku, a nie zakupionej obecnie, ponieważ aktualnie produkowana mieszanka K. (...) (...) może znacznie się różnica od mieszanki wytwarzanej w 2016 roku. Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że wyniki badania jednego, niewielkiego fragmentu przez powoda w amatorski sposób, nie mogą być miarodajne i nie mogą stanowić podstawy dla porównywania obu materiałów, tj. jastrychu anhydrytowego (...) i K. (...)- (...) pochodzącego z 2016.

Z oświadczenia firmy (...) i zeznania product managera K. L. R. wynika, że (...) (G. (...)) wykonany jest na spoiwie K. (...) – takim samym jaki jest stosowany w workowanej, sypkiej mieszance jastrychowej K. (...) (...). Receptura mieszkanki (...) (G. (...)) została opracowana przez firmę (...) na podstawie stosowanego przez pozwaną kruszywa. Biorąc pod uwagę takie same właściwości użytkowe obu wyrobów (wytrzymałość na ściskanie i wytrzymałość na zginanie) jastrychy różnią się tylko sposobem i miejscem wykonania. Zgodnie z dokumentacją oba wyroby są porównywalnej jakości.

Ilość wody użytej do wytworzenia jastrychu przez pozwaną na budowie była prawidłowa i wystarczająca oraz mieszcząca się w granicy tolerancji. Dowodem na to jest wykonany przez pozwaną jastrych anhydrytowy o odpowiedniej twardości, nośności i jednorodności i zawartości – dopuszczony przez kierownika budowy, powoda i glazurnika do zabudowania wielkoformatowymi płytkami ceramicznymi oraz posadzką winylową. Gdyby pozwana użyła zbyt dużej ilości wody do sporządzenia mieszanki jastrychowej, to jastrych anhydrytowy (gipsowy) byłby bardzo miękki, sypki, pylisty i nastąpiłaby sedymentacja mieszanki. Przelany wodą jastrych anhydrytowy nie nadaje się do zabudowy żadnym rodzajem pokrycia podłogowego – ani przyklejanego, ani montowanego w sposób pływający.

Prawdopodobną przyczyną uskoku powstałego na powierzchni podłogi na piętrze budynku była nierówność podłoża lub nierówność ułożonego styropianu. Podczas wylewania jastrychy anhydrytowego następuje równomierne rozkładane materiału i dokładne wyrównanie powierzchni, na co pozwala płynna konsystencja wylewanego jastrychy. Nierówno ułożone płyty styropianu lub nierówności podłoża spowodować mogą nadmierne zużycie płynnej mieszanki jastrychowej oraz doprowadzić do spękań powierzchni jastrychu. Wykonawca przystępując do montażu pokrycia podłogowego bez zgłoszenia żadnych uwag akceptuje stan techniczny jastrychu i warunki otoczenia oraz potwierdza ich prawidłowość.

Każdy jastrych mineralny (cementowy i anhydrytowy) powinien być wyszlifowany przed zamontowaniem, a zwłaszcza przyklejeniem pokrycia podłogowego. Szlifowanie pozwala oczyścić jastrych z zanieczyszczeń budowlanych, m.in. z gipsu, cementu, farb itp. oraz ujednorodnienia i uchłonnienia jego powierzchni. Procedura ta wynika z wytycznych związanych z wykonaniem robót posadzkarskich. W przedmiotowej sprawie jastrych anhydrytowy wymagał szlifowania, ponieważ na jego powierzchni znajdowały się zanieczyszczenia z gipsu i farby. Zanieczyszczenia te powinny być usunięte przed gruntowaniem jastrychu i przygotowaniem do układania posadzek - co wynika zarówno ze sztuki posadzkarskiej, jak i warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych ITB oraz zaleceń producentów materiałów posadzkowych (gruntów, klejów, pokryć podłogowych). Wykonawca plac glazurniczych J. Ł. nie wyszlifował jastrychu przez jego gruntowaniem i przykleił do niego wielkoformatowe płytki ceramiczne, aprobując tym samym stan techniczny jastrych. Pomimo tego płytki ceramiczne nie uległy odspojeniu, ani popękaniu co świadczy o właściwych parametrach jastrychu anhydrytowego wykonanego przez pozwaną.

Reasumując, przedmiotowy jastrych anhydrytowy posiada odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i spełnia swoją funkcje, pozwalając na trwałe użytkowanie podłogi oraz przenoszenie obciążeń statycznych i dynamicznych, związanych z ruchem pieszym i obciążeniem sprzętami.

/ dowód: deklaracja właściwości użytkowych nr (...) - k. 16, informacja techniczna - k. 17, karta spoiwa D. M. - k. 18, deklaracja właściwości użytkowych Nr 001 - (...)04-07-2016 - k. 19, pismo (...) Sp. z o.o. w W. z dnia 09 października 2017 roku wraz z protokołem - k. 46-48, wydruk strony internetowej - k. 69-73, dokumentacja budowlana - k. 74-77, informacja techniczna - k. 78, informacja dotycząca komponentu D. M. z dnia 27 lutego 2017 roku - k. 79, deklaracja właściwości użytkowych nr. 001 - (...)04-07-2016 - k. 80, deklaracja właściwości użytkowych nr (...) - k. 81, atest higieniczny nr (...), wydruk T. - k. 84, faktura VAT nr (...) z dnia 10 października 2016 roku k 182-183, faktura VAT nr (...) z dnia 9 marca 2016 roku wraz z tłumaczeniem - k. 287-291, Dziennik Budowy nr (...) - k. 326-328, protokół wygrzewania posadzki z ogrzewaniem podłogowym - k. 329, opina biegłego sądowego z dziedziny parkieciarstwa, podłóg drewnianych, drewnopodobnych oraz parkietów zabytkowych M. C. - k. 414-425, pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego z dziedziny parkieciarstwa, podłóg drewnianych, drewnopodobnych oraz parkietów zabytkowych M. C. z dnia 14 stycznia 2021 roku - k. 480-489, pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego z dziedziny parkieciarstwa, podłóg drewnianych, drewnopodobnych oraz parkietów zabytkowych M. C. z dnia 1 czerwca 2021 roku - k. 557-562, pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego z dziedziny parkieciarstwa, podłóg drewnianych, drewnopodobnych oraz parkietów zabytkowych M. C. z dnia 18 sierpnia 2021 roku - k. 594-596/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów, dowodu z zeznań świadków L. R., P. S., J. Ł., R. F. i D. S., dowodu z przesłuchania stron oraz na podstawie dowodu z opinii biegłej sądowej z zakresu parkieciarstwa M. C..

W ocenie Sądu wszystkie wskazane powyżej dowody z dokumentów były wiarygodne, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności tych dokumentów, prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, ani też żadna ze stron nie zaprzeczyła, iż osoby podpisane pod tymi pismami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.

Za w pełni wiarygodny dowód w sprawie Sąd uznał także dowód z pisemnej opinii biegłej sądowej M. C.. Przede wszystkim Sąd miał na uwadze, iż przedłożona przez biegłą opinia jest jasna, logiczna, nie zawiera żadnych luk czy sprzeczności. Nadto, opinia biegłej nie budzi żadnych wątpliwości w świetle zasad doświadczenia życiowego czy wiedzy powszechnej, co czyni ją w pełni przydatnym środkiem dowodowym do rozstrzygnięcia sprawy. Nadto, w opiniach uzupełniających biegła w sposób przekonujący i rzeczowy odniosła się do wszystkich zarzutów do opinii zgłoszonych przez stronę powodową. Biegła w sposób wyczerpujący i znamionujący dogłębną znajomość zagadnienia ustosunkowała się do wszystkich zarzutów powoda, gruntownie uzasadniając swoje wnioski. Zważywszy na fakt, iż opinia biegłej jest kompletna i jednoznacznie wskazuje na brak wad w zakupionym przez powoda produkcie, Sąd postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2021 roku Sąd oddalił wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu podkładów podłogowych i posadzkarstwa (art. 235 2 § 1 pkt 5 k.p.c.). Sad pominął również dowód z kolejnej uzupełniającej opinii biegłej B. C. (art. 235 2 § 1 pkt 5 k.p.c.). Przeprowadzenie takie dowodu jest – zdaniem Sądu – bezcelowe i zmierza jedynie do przedłużenia niniejszego postępowania.

Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2020 roku Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z oględzin posadzki przez sąd (art. 235 ² § 1 pkt 3 k.p.c.). Dowód ten by zbędny dla rozstrzygnięcia sprawy, albowiem jego przeprowadzenie nie wniosłoby nic istotnego dla ustalenia stanu faktycznego, ten bowiem wymagał wiadomości specjalnych, które posiada tylko biegły. Wskazać należy, że biegła przedstawiła metodologię badań próbek posadzki i sposób ich pobrania – na ich pobranie w taki właśnie sposób z kolei powód i jego pełnomocnik konsekwentnie nie wyrażali zgody, tym samym samo dokonanie oględzin posadzki przez sąd było niepotrzebne i sprzeczne z zasadą ekonomiki procesowej i koncentracji materiału dowodowego, a jednocześnie nie mogło zastąpić ustaleń należących do sfery zastrzeżonej dla biegłego, jako do podmiotu posiadającego – w odróżnieniu od sądu – wiadomości specjalne w tym zakresie.

W zasadzie za wiarygodne należało uznać zeznania świadków L. R., P. S., J. Ł., R. F. i D. S. oraz pozwanej, które korelują z treścią dowodów z dokumentów, w szczególności znajdują potwierdzenie w opinii biegłej sądowej z zakresu parkieciarstwa, a także korelują z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności z dowodami z dokumentów. Zeznaniom powoda Sąd dał wiarę w takim zakresie w jakim korelują one z treścią dowodów z dokumentów oraz dowodu z opinii biegłej sądowej. Podkreślenia wymaga, że dowód z dokumentu w postaci protokołu rozprawy w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym w (...)również nie przyczynił się do poczynienia zasadniczych ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, albowiem z protokołu wynikała w zasadzie jedynie treść zeznań, jakie powód złożył przed tamtejszym sądem, czyli w istocie stanowiły powielenie zeznań złożonych w niniejszej sprawie, a także twierdzeń podniesionych na użytek przedmiotowego postępowania.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Badając treść łączącej strony umowy, Sąd, iż jest to umowa o dzieło (art. 627 kc).

Zgodnie z tym przepisem przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do wypłaty wynagrodzenia. Biorąc jednocześnie pod uwagę stosunkowo niewielki rozmiar i stopień skomplikowania prac oraz brak realizacji zamierzenia w oparciu o dostarczony przez inwestora projekt – należy w ocenie Sądu Rejonowego wykluczyć, aby strony łączyła umowa o roboty budowlane (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 26 lipca 2017 r., I ACa 955/16, LEX nr 2369749; oraz wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2016 r., VI ACa 231/15, LEX nr 2076730).

Przechodząc do zakresu odpowiedzialności pozwanej, którą łączyła z powodem umowa o dzieło, należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 638 § 1 zd. pierwsze k.c. do odpowiedzialności za wady dzieła stosuje się odpowiednio przepisy o rękojmi przy sprzedaży. W tej sytuacji powód miał zatem do wyboru skorzystanie z uprawnień i roszczeń z tytułu rękojmi za wady dzieła, albo z roszczenia odszkodowawczego na zasadach ogólnych (art. 471 k.c.). Każdy z tych reżimów wymaga wykazania spełnienia odmiennych przesłanek, a także ograniczony jest innymi terminami przedawnienia (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1995 r., III CZP 125/95, OSNC 1996, nr 1, poz. 11).

W treści pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że podstawę prawną roszczenia stanowi art. 471 k.c. Zgodnie z tym przepisem dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jak z kolei stanowi art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła.

Artykuł 471 k.c. nie określa bliżej zasad odpowiedzialności kontraktowej. Kwestii tej poświęcone są trzy kolejne artykuły kodeksu i dlatego – ze względu na ścisły związek z art. 472–474 k.c. – uznać trzeba, że tworzą one swoistą całość normatywną. Z przepisów tych, a w szczególności z art. 472 k.c., wynika, że jeżeli zakres odpowiedzialności nie jest zmodyfikowany czynnością prawną (z reguły umową) albo szczególnym przepisem ustawy, to wówczas dłużnik odpowiada za niezachowanie należytej staranności. Inaczej mówiąc, odpowiada za winę w postaci niedbalstwa albo za winę umyślną. Prowadzi to do wniosku, że w naszym systemie prawnym odpowiedzialność kontraktowa oparta jest zasadniczo na winie dłużnika (lub osoby wymienionej w art. 474 k.c.), i to winie domniemanej. Ekskulpacja dłużnika (tzn. wykazanie niezawinienia) jest możliwa tylko wtedy, gdy w danym stosunku zobowiązaniowym ponosi on odpowiedzialność na podstawie domniemanej winy, natomiast w pozostałych wypadkach – wynikających z art. 471 k.c. – nie ma ona w ogóle zastosowania. W tych ostatnich sytuacjach dłużnik jest zwolniony z obowiązku wyrównania szkody dopiero wówczas, gdy wykaże, że naruszenie zobowiązania nie jest następstwem okoliczności, za którą (za które) w ramach konkretnego zobowiązania odpowiada. Dłużnik, którego obciąża domniemanie winy, może doprowadzić do ekskulpacji bądź przez udowodnienie rzeczywistej przyczyny niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, a ponadto tego, że nie uzasadnia ona jego odpowiedzialności, bądź przez wykazanie, iż przy wykonywaniu zobowiązania dołożył (on lub osoba wymieniona w art. 474 k.c.) należytej staranności, a więc że nie doprowadził do szkody w sposób zawiniony. W tym wypadku może dojść do wyłączenia odpowiedzialności dłużnika, mimo że nie zostanie ustalona konkretna przyczyna naruszenia zobowiązania (zob. Komentarz do art. 471 k.c., pod red. J. Gudowskiego, LEX 2018 r.).

W ocenie Sądu bezspornym w sprawie było, iż powód nie wypłacił części wynagrodzenia, tj. zapłacił pozwanej kwotę 7200 zł zamiast kwoty 13 030 zł, przy czym podnosił, że pozwana zastosowała w budynku mieszkalnym należącym do powoda materiał identyfikowany jako (...) (...) ( (...)) wytworzony przez pozwaną, który w ocenie powoda nie charakteryzował się umówioną jakością i właściwościami użytkowymi. Powód wyjaśnił, że przeprowadził proces pierwszego rozgrzania (wygrzania) wbudowanego przez pozwaną jastrychu anhydrytowego zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji właściwości użytkowych materiału identyfikowanego jako (...) (...) ( (...)). Pomimo tego, w następstwie rozgrzania, wbudowany materiał uległ znacznym pęknięciom oraz odkształceniom.

Wskazać należy, iż w świetle reguł rozkładu ciężaru dowodu (art. 6 k.c., 232 k.p.c.) niewątpliwym było, że to po stronie powoda spoczywał ciężar wykazania, że po pierwsze pozwana nie wykonała lub nienależyte wykonał zobowiązanie, po drugie powód poniósł szkodę oraz iż istnieje związek przyczynowy między zdarzeniem w postaci niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania a szkodą.

W ocenie Sądu powód nie udowodnił wadliwości zastosowanego materiału identyfikowanego jako (...) (...) ( (...))., albowiem jej stwierdzenie wymagało wiadomości specjalnych. Dowodu na te okoliczności, nie mogła stanowić ani subiektywna opinia powoda ani wyniki badania jednego, niewielkiego fragmentu pobranego przez powoda przeprowadzone w sposób uniemożliwiający dokonanie miarodajnego i obiektywnego badania przy użyciu stosownej metodologii. Biegła C. – K. w sposób przekonywający wyjaśniła, dlaczego tak pobrany materiał nie nadawał się do prawidłowego przeprowadzenia jego badania – i te wyjaśnienia sąd – uznając za trafne, a także podyktowane wiedzą i adekwatnym doświadczeniem fachowym biegłej – w pełni podziela.

Sąd oceniając zasadność powództwa, odwołał się do wiedzy specjalistycznej posiadanej przez biegłą z zakresu parkieciarstwa, która szeroko omówiła kwestie takie jak, ilość wody w mieszance jastrychowej, obligatoryjnie deklarowane właściwości obu wyrobów, konieczność szlifowania, ujednorodnienia i oczyszczenia powierzchni jastrychów anhydrytowych przed układaniem pokryć podłogowych. Biegła omówiła również obowiązki kierownika budowy w zakresie odbioru wykonanego jastrychu i zamontowania na nim płytek wielkoformatowych. Wyjaśnienia biegłej – jak wskazano - były przekonywające, wyczerpujące, logiczne wnikliwe.

Powód powstanie i zakres uszkodzeń wiąże z zastosowaniem materiału (...) (...) ( (...)) wytworzonego przez pozwaną, który w ocenie powoda nie charakteryzował się umówioną jakością i właściwościami użytkowymi. Podkreślała przy tym, że zastosowany materiał by inny niż umówiony, tj. K. (...) (...) produkowany i dystrybuowany przez firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Zauważyć przy tym należy, iż z korespondencji stron wymienionej na etapie realizacji umowy nie wynika, aby strony umówiły się na zastosowanie jastrychu anhydrytowego K. (...) (...). Natomiast strona pozwana konsekwentnie zeznawała, iż produkuje tylko jastrych anhydrytowy (...) (...) ( (...)) na podstawie receptury udostępnionej pozwanej przez firmę (...).

Biegła ustaliła, iż panele i płytki na piętrze domu powoda nie wykazują żadnych wad i pęknięć, powierzchnia posadzki jest gładka, płaska i równa. Wyjątek stanowi obszar pomiędzy korytarzem i pokojem po lewej stronie, gdzie występuje niewielki uskok, spowodowany nierównością podkładu podłogowego. W przedłożonej opinii biegła wskazała, że prawdopodobną przyczyną uskoku powstałego na powierzchni podłogi była nierówność podłoża lub nierówność ułożonego styropianu, na co strona pozwana nie miała żadnego wpływu. Przed rozpoczęciem wylewania jastrychu pracownik pozwanej P. S. dokonał oceny wcześniej przeprowadzonych prac podłogowych i stwierdził, że na piętrze budynku nie została zamontowana obwodowa taśma dylatacyjna. P. S. stwierdził również, że styropian pod instalacją ogrzewania podłogowego został ułożony nierówno. Pracownik pozwanej zgłosił ten fakt powodowi, w związku z czym hydraulicy usunęli części styropianu. Miejscowo usunięcie styropianie nie pozwoliło osiągnąć jednorodnej powierzchni podłoża – w miejscach gdzie pozostawiono styropian grubość jastrychu nad rurkami grzewczymi była najmniejsza, natomiast w obszarach z usuniętym jastrychem powstały luki w podłodze i w tych miejscach grubość jastrychu była większa. Po wygrzaniu jastrychu, w korytarzu na piętrze budynku wystąpiło kilka pęknięć. Biegła wyjaśniła, iż prawdopodobną przyczyną były różnice grubości jastrychu i jego osiadania na nierównym podłożu lub w pustkach pomiędzy płytami styropianu.

Dalej biegła oceniła, że właściwość obu wyrobów: K. (...) (...) oraz (...) (...) ( (...)) jest porównywalna. Biorąc pod uwagę takie same właściwości użytkowe obu wyrobów (wytrzymałość na ściskanie i wytrzymałość na zginanie) jastrychy różnią się tylko sposobem i miejscem wykonania. Biegła zauważyła, że gdyby jastrych zastosowany przez pozwaną posiadał wady jakościowe, to spowodowałyby one w niedługim czasie spękanie i odspojenie płytek ceramicznych, pękanie i wykruszenie fugi pomiędzy płytkami lub deformacje paneli winylowych. Natomiast powód od 2017 roku użytkuje przedmiotowe podłogi, które nie wykazują żadnych wad.

W realiach niniejszej sprawy nie może ujść uwadze również to, iż kierownik budowy odebrał przedmiotową posadzkę, potwierdzając to wpisem do dziennika budowy, a wykonawca prac posadzkarskich zaakceptował stan techniczny jastrychu, ocenił go jako przydatny i ułożył na nim wielkoformatowe płytki ceramiczne oraz panele winylowe. A zatem podmioty te, mające istotny udział w procesie budowlanym, nie miały wątpliwości, odnośnie prawidłowości wykonania przedmiotowej posadzki. Podkreślenia nadto wymaga, że postawa strony powodowej, która z jednej strony odmówiła współpracy przy prawidłowym dokonaniu pobrania próbek przedmiotowej posadzki, a z drugiej podnosiła twierdzenia w daleki sposób ingerujące w istotę tajemnicy przedsiębiorstwa, co w sposób niepozbawiony słuszności podnosiła strona pozwana, tego rodzaju postawą popadała w sui generis sprzeczność, ostatecznie doprowadzając do sytuacji, w której twierdzenia podnoszone przez powoda nie zostały potwierdzone zebranym w sprawie materiałem dowodowym, co doprowadzić z kolei musiało do nieuwzględnienia żądania pozwu.

Mając na uwadze powyższe, powództwo oddalono w całości na podstawie art. 471 k.c. w zw. z art. 566 § 1 in fine k.c. w zw. z art. 638 § 1 k.c. a contrario, o czym orzeczono w punkcie 1 wyroku.

W punkcie 2 wyroku Sąd rozstrzygnął w przedmiocie kosztów procesu, obciążając nimi w całości powoda, jako stronę przegrywającą proces, stosownie do wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Powództwo zostało oddalone w całości, a wiec to powoda należało uznać za przegrywającego sprawę. Tym samym był on zobowiązany zwrócić stronie pozwanej poniesione przez nią koszty procesu, na które złożyły się: wynagrodzenie reprezentującego ją adwokata w wysokości 1.800 zł oraz opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17, a więc łącznie 1.817 zł.

O obowiązku zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa w wysokości 3814,59 zł orzeczono w oparciu o treść art. 113 ust. 1 u.k.s.c., w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., obciążając nimi w całości powoda jako przegrywającego sprawę. Na koszty te złożyły się: wynagrodzenie za pisemne opinie biegłej z dziedziny posadzkarstwa, które nie zostało pokryte z zaliczki uiszczonej przez powoda.

sędzia Agnieszka Libiszewska