Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 339/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. B.

Czyn przypisany - art. 180a kk; w dniu 6 września 2021 roku we F. kierował samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...) po drodze publicznej wbrew decyzji znak KM. (...).10.2011 WSA z dnia 8 marca 2011 roku wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami w zakresie kat A, B i C.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Kierowanie przez oskarżonego M. B. w dniu 6 września 2021 roku we F. samochodem osobowym wbrew cofnięciu decyzją z dnia 8 marca 2011 roku uprawnień do kierowania pojazdem kat. A, B i C

wyjaśnienia oskarżonego

k. 25-26,

k. 72

decyzja Starosty (...) z dnia 8 marca 2011 r.

k. 6

Uprzednia karalność oskarżonego

karta karna

k. 13-14

odpisy wyroków

k. 30, 32, 34, 36, 38, 40, 42

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

decyzja Starosty (...) z dnia 8 marca 2011 r.

karta karna

odpisy wyroków

Oskarżony M. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnienia, w których potwierdził, że pomimo cofnięcia mu uprawnień do kierowania pojazdami kierował samochodem osobowym po drodze publicznej. Swoje zachowanie tłumaczył trudną sytuacją rodzinną. Podał, że opiekuje się matką w wieku 85 lat. Wskazał na swoje schorzenia zdrowotne. Podkreślił, że żałuje całego zdarzenia. Tłumaczył, że mieszka daleko od miasta, brak prawa jazdy utrudnia mu opiekę nad matką oraz jego leczenie. Musiał zrezygnować z zabiegów, gdyż nie miał jak dojeżdżać. Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego dotyczące faktu popełnienia przestępstwa za wiarygodne. Oskarżony nie kwestionował ustaleń aktu oskarżenia. Sprawa w tym zakresie pozostawała bezsporna. Trzeba jednak już w tym miejscu zasygnalizować, iż obecna sytuacja oskarżonego związana z brakiem uprawnień do prowadzenia pojazdów jest wynikiem jego wcześniejszego postępowania, za które oskarżony ponosi wyłączną odpowiedzialność. Jego nieprzemyślane, lekkomyślne zachowanie doprowadziło do cofnięcia uprawnień. Oskarżony nie może obecnie zrzucać z siebie odpowiedzialności, akcentując konieczność prowadzenia pojazdów okolicznościami stanu wyższej konieczności.

Z dołączonego dokumentu wynika, że oskarżony ma cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami kat. A, B i C. Okoliczność cofnięcia uprawnień nie stanowiła przedmiotu sporu w sprawie. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby dowód ów zakwestionować.

Z karty karnej wynika, że oskarżony był wcześniej wielokrotnie karany. Chodzi w tym wypadku przede wszystkim o przestępstwa prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz łamanie sądowego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Niniejsza sprawa dowodzi zatem, iż oskarżony nie wyciągnął żadnych wniosków z poprzednich skazań.

Dołączone odpisy wyroków potwierdzają dane zawarte w karcie karnej. Kwestia uprzedniej karalności oskarżonego nie była przedmiotem sporu.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W przedmiotowej sprawie ustalono bezspornie, iż w dniu 6 września 2021 roku oskarżony M. B. pomimo cofnięcia mu uprawnień do kierowania pojazdami w zakresie kat. A, B i C kierował samochodem osobowym O. (...). Jego zachowanie wyczerpało tym samym znamiona występku z art. 180a kk. Powołany przepis penalizuje zachowanie polegające na prowadzeniu pojazdu mechanicznego na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, przy niestosowaniu się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. Fakt popełnienia przestępstwa przez oskarżonego był dla stron i sądu bezdyskusyjny. Potwierdzają to wyjaśnienia oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Oskarżony miał świadomość ponownego złamania porządku prawnego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B.

I

I

Uznając oskarżonego M. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, sąd na mocy art. 180a kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 25 złotych. W ocenie sadu orzeczona kara - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Należało przy tym zważyć, iż czyn z art. 180a kk zagrożony jest karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Decydując o wymiarze i rodzaju kary, sąd miał na uwadze uprzednią karalność oskarżonego. Podkreślić w tym miejscu trzeba, iż oskarżony działał w warunkach powrotności do przestępstwa. Jego zachowanie, pomimo wcześniej stosowanych kar, nie uległo poprawie. Oskarżony nadal w sposób wręcz ostentacyjny łamie zasady obowiązującego porządku prawnego. W trakcie rozprawy nie sposób było się oprzeć wrażeniu, iż oskarżony bagatelizuje swój kolejny występek. Akcentuje przy tym swoją sytuację życiową, która w jego przekonaniu zmusza go i wręcz uprawnia do prowadzenia pojazdów mechanicznych. Oskarżony zapomina ewidentnie przy tym, iż jego obecna sytuacja wynika z jego wcześniejszych nieodpowiedzialnych, przestępczych zachowań. Cofnięcie uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych było wszak wynikiem skazania za jazdę pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości. Oskarżony dopuścił się tego występku już dwukrotnie. K. łamał następnie sądowe zakazy prowadzenia pojazdów mechanicznych. To świadczy o jego stosunku do obowiązujących przepisów oraz o nieskuteczności wcześniejszych sankcji. Sąd miał na uwadze wyjaśnienia oskarżonego, z których wynika, że oskarżony opiekuje się matką. To jednak nie usprawiedliwia łamania prawa. Oskarżony winien tak zaplanować czynności związane z jej opieką i dostarczaniem leków żeby nie kolidowało to z dotyczącymi go ograniczeniami. Wykupienie leków mógł wszak zaplanować z takim wyprzedzeniem, aby nie być zmuszonym do nagłej jazdy do apteki. Zresztą, również i wówczas można skorzystać z pomocy osób trzecich, przewozu taksówką, czy też transportu publicznego. Doszukiwanie się w tej sytuacji stanu wyższej konieczności jest absolutnie pozbawione podstaw. Z problemem braku uprawnień oskarżony boryka się od kilkunastu już lat. W Tym czasie nie zrobił nic, aby odzyskać uprawnienia i zaprzestać ponownych naruszeń prawa. Decydując o wyborze rodzaju kary, sąd miał na uwadze problemy zdrowotne sygnalizowane przez oskarżonego. W tym stanie rzeczy orzeczenie kary ograniczenia wolności polegającej na pracy na cele społeczne nie było możliwe. Wobec tego sąd orzekł karę grzywny w łącznej kwocie 2500 złotych. Oskarżony podał, że uzyskuje dochód w wysokości 1500 zł, prowadzi własne gospodarstwo rolne. Posiada zatem stały dochód. Wysokość kary uwzględnia z jednej strony uprzednią wielokrotną karalność i brak efektu resocjalizacyjnego, z drugiej zaś fakt przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W tym stanie rzeczy wymiar kary nie może razić swoją surowością. Oskarżony musi odczuć karę jako realną, dotkliwą dolegliwość ekonomiczną, wskazującą jednoznacznie na nieopłacalność popełniania przestępstw. W ten sposób zostanie zrealizowany cel indywidualnoprewencyjny kary.

M. B.

II

II

Na mocy art. 42 § 1a pkt 1 kk w zw. z art. 43 § 1 kk sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Orzeczenie w tym zakresie miało charakter obligatoryjny, czyli obowiązkowy w przypadku skazania za czyn z art. 180a kk. Oskarżony kilkukrotnie był karany za kierowanie pojazdami mechanicznymi orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. W tym stanie rzeczy jego wyeliminowanie z uczestnictwa ruchu okazało się konieczne. Przesądza o tym sam ustawodawca, nie dając sądowi w tym względzie luzu decyzyjnego. Oskarżony musi mieć przy tym świadomość, iż naruszenie orzeczonego zakazu będzie oznaczało konieczność ponownego pociągnięcia go do odpowiedzialności karnej (art. 244 kk).

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Sąd na mocy art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 250 złotych tytułem opłaty sądowej i obciążył go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 70,00 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonego zostały dowiedzione. Oskarżony otrzymuje stały dochód z prowadzonego gospodarstwa rolnego w wysokości 1500 złotych miesięcznie. Skoro tak to poniesienie kosztów procesu nie narazi go na istotny uszczerbek w utrzymaniu.

1.Podpis