Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 668/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 30 czerwca 2022 roku w sprawie II K 1281/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy przepisów postępowania, tj. art. 4 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk poprzez dokonanie wadliwej oceny dowodów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny dowodów i uzasadnił to w należyty sposób. Sąd Okręgowy nie będzie tej oceny powielał, dość powiedzieć, że ją aprobuje.

Co do konkretnych zarzutów apelacji, to świadek M. Ł. jako pracownik socjalny była w domu pokrzywdzonej i rozmawiała z nią w dniach 16 kwietnia 2021 roku i 5 maja 2021 roku ( k. 3 i k. 4), a więc w okresie objętym przypisanym czynem. Widziała zasinienia na ciele pokrzywdzonej, pokrzywdzona powiedziała jej, że oskarżony zachowuje się w stosunku do niej agresywnie, krzyczy na nią, popycha ją, a nawet ją uderzył.

Potwierdził to świadek R. S., który jako dzielnicowy był tam razem ze świadkiem M. Ł. w w/w dniach.

Co do świadka U. Z., to co prawda nie pamiętała dni, w których odwiedzała pokrzywdzoną jako pracownik socjalny, ale z dokumentacji wynika, że były to te same dni o jakich zeznawała świadek M. Ł.. U. Z. również potwierdziła, że pokrzywdzona relacjonowała jej o znęcaniu się nad nią przez oskarżonego, a także, że oskarżony przyznał, że pokrzywdzona go denerwuje.

Świadek J. B. faktycznie była w mieszkaniu pokrzywdzonej już po zakończeniu okresu przypisanego znęcania, bo w lipcu 2021 roku, ale i jej pokrzywdzona mówiła o negatywnych zachowaniach oskarżonego w przeszłości. Chybione są również zarzuty co do oceny zeznań świadka W. S.. To prawda, że jest to świadek ze słuchu, ale wiernie przekazała to, to mówiła jej pokrzywdzona, jest to świadek obiektywny, o czym świadczy to, że potwierdziła, iż po dniu 15 maja 2021 roku zachowanie oskarżonego zmieniło się i że po tej dacie przestał znęcać się nad pokrzywdzoną.

Nie ma również sprzeczności między zeznaniami w/w świadków, obrońca nie wskazał na takie konkretne rozbieżności, które podważałyby ocenę tych zeznań dokonaną przez Sąd Rejonowy.

Zaś co do zeznań R. M., to był w miejscu zamieszkania pokrzywdzonej dopiero w dniu 23 lipca 2021 roku, a więc już po zmianie zachowania oskarżonego, więc jego zeznania nie są przydatne do otworzenia tego, co wydarzyło się w okresie znęcania przypisanym w wyroku.

Pokrzywdzona faktycznie sama nie dzwoniła na policję, ponieważ bała się, że zostanie bez żadnej pomocy na starość, dlatego nie zawiadamiała o tym, że jest ofiarą znęcania.

Niewiarygodne są również wyjaśnienia oskarżonego. Jego wersja, że to pokrzywdzona wywoływała awantury i wszczynała kłótnie, jest niewiarygodna, albowiem była to 80-letnia staruszka całkowicie zależna od oskarżonego. Doświadczenie życiowe wskazuje, że wersja oskarżonego jest nieprawdopodobna.

Dlatego zarzuty obrońcy są chybione, albowiem zebrany materiał dowodowy, należycie oceniony przez Sąd Rejonowy, potwierdza winę i sprawstwo oskarżonego.

Wniosek

O uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to omówione

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Było to omówione.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu wynagrodzenie zgodnie z § 4 ust. 1, 2 i 3 i § 17 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714) tj. z dnia 30 listopada 2018 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 18). W związku z nakładem pracy obrońcy w sporządzenie apelacji i jego wkładem w przyczynienie się do wyjaśnienia na etapie odwoławczym okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych Sąd Okręgowy podwyższył stawkę minimalną wynagrodzenia do 150 % zgodnie z § 4 ust. 2 w/w rozporządzenia.

Sąd brał pod uwagę (zgodnie z wnioskiem obrońcy) wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 roku w sprawie SK 66/19 i akceptuje stwierdzenie niekonstytucyjności różnicowania stawek wynagrodzenia dla obrońców i pełnomocników z urzędu i z wyboru - ale po pierwsze, z orzeczenia tego zdaniem Sądu Okręgowego nie wynika obowiązek podwyższenia wynagrodzeń dla obrońców i pełnomocników z urzędu, tylko postulat zrównania tych wynagrodzeń ( wszak równać można w dół, a niekoniecznie w górę), więc przywrócenie porządku konstytucyjnego nie musi wiązać się z podwyższaniem wynagrodzeń dla obrońców i pełnomocników z urzędu, tyko z obniżeniem ich dla obrońców pełnomocników z wyboru. Po drugie, w kolejnym orzeczeniu, tj. postanowieniu z dnia 29 kwietnia 2020 r. w sprawie S 1/20, Trybunał Konstytucyjny zasygnalizował konieczność zmian przepisów rozporządzenia tak, aby zrównać wysokość tych wynagrodzeń, z czego wynika, że orzeczenia te same w sobie nie stanowią bezpośredniej podstawy do zasądzania wyższych wynagrodzeń obrońcom i pełnomocnikom z urzędu, tylko stanowią sygnał dla prawodawcy, aby dokonał zmian legislacyjnych.

3

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od kosztów za drugą instancję z uwagi na jego ubóstwo.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana