Sygn. akt IV Ka 249/14
Dnia 16 maja 2014 roku.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący SSO Ireneusz Grodek
Sędziowie SO Tomasz Ignaczak (spr.)
del. SR Piotr Nowak
Protokolant Agnieszka Olczyk
przy udziale Prokuratora Rejonowego w Radomsku del. do Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim - Cezarego Zawadzkiego
po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2014 roku
sprawy D. M.
oskarżonej z art. 18§3 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 271§1 kk w zw. z art. 11§2 kk
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Opocznie
z dnia 28 lutego 2014 roku sygn. akt II K 27/14
na podstawie art. 437 § 1 kpk, art. 438 pkt 1 kpk, art. 624 § 1 kpk
1. zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonej D. M. w ten sposób, że uzupełnia podstawę prawną wymiaru kary pozbawienia wolności o przepis art. 11 § 3 kk;
2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
3. zwalnia oskarżoną D. M. od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
Sygn. akt: IV Ka 249/14
D. M. została oskarżona o to, że:
w lipcu 2003 roku udzieliła pomocy innemu sprawcy w dokonaniu oszustwa w ten sposób, że poświadczyła nieprawdę w dokumencie ( czyn ten szczegółowo opisany jest w akcie oskarżenia), tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk
Sąd Rejonowy w Opocznie wyrokiem z dnia 28 lutego 2014 roku w sprawie II K 27/14:
uznał oskarżoną D. M. za winną dokonania zarzuconego jej czynu i na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierzył jej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 40 stawek dziennych grzywny po 10 zł. stawka;
na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat;
orzekł przepadek dowodu rzeczowego;
orzekł o kosztach sądowych.
Powyższy wyrok został zaskarżony przez prokuratora.
Prokurator zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonej, zarzucając w apelacji wyrokowi:
-.
obrazę przepisu prawa materialnego mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 11 § 3 kk poprzez jego niepowołanie w wyroku;
W konkluzji prokurator wniósł o:
zmianę zaskarżonego wyroku poprzez powołanie art. 11 § 3 kk w podstawie prawnej wymiaru kary;
a w pozostałym zakresie o utrzymanie wyroku w mocy.
Prokurator na rozprawie apelacyjnej podtrzymywał swoją apelację i wnioski w niej zawarte.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja prokuratora jest zasadna.
Zarzut naruszenia prawa karnego materialnego jest trafny. Zachowanie oskarżonej wypełniło dyspozycję dwóch norm prawa karnego materialnego – art. 286 § 1 kk i art. 271 § 1 kk. W podstawie prawnej skazania słusznie powołano art. 11 § 2 kk. Sąd Rejonowy prawidłowo wymierzał karę na podstawie art. 286 § 1 kk, albowiem jest to w tym układzie procesowym przepis przewidujący karę najsurowszą. Takie rozwiązanie wprost przewidziane jest w art. 11 § 3 kk – dlatego przepis ten powinien zostać powołany w podstawie prawnej wymiaru kary pozbawienia wolności.
Sąd Rejonowy nie powołując tego przepisu naruszył prawo karne materialne w stopniu mającym wpływ na treść orzeczenia. Dlatego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok poprzez uzupełnienie podstawy prawnej wymiaru kary o przepis art. 11 § 3 kk.
W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok jest sprawiedliwy, Sąd Okręgowy nie dostrzegł ani żadnego naruszenia prawa karnego procesowego, ani prawa karnego materialnego, a orzeczona kara jest słuszna, adekwatna do stopnia winy oskarżonej i stopnia społecznej szkodliwości jej czynu.
Na wydatki Skarbu Państwa w postępowaniu odwoławczym złożył się ryczałt za doręczenia pism procesowych w kwocie 20 złotych.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Oskarżona nie odpowiada za uchybienie Sądu, więc za zwolnieniem jej od kosztów sądowych przemawiają zasady słuszności.
Z powyższych względów orzeczono jak w wyroku.