Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1542/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Załęska

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Kubiczak- Kleśta

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 21 maja 2014 roku w Sieradzu

odwołania R. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 15.11.2013 r. Nr (...)

w sprawie R. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o emeryturę pomostową

oddala odwołanie.

Sygn. akt 1542/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15.11.2013r. ZUS II Oddział w Ł. odmówił R. O. prawa do emerytury pomostowej na podstawie przepisów ustawy z 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656 ze zm.).

W dniu 06.12.2013r. w/w złożył odwołanie wskazując, że spełnia wszystkie kryteria ustawowe do nabycia prawa do przedmiotowego świadczenia.

W odpowiedzi ZUS podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

R. O., urodzony (...)

W okresie od 02.09.1974 – 13.06.2001, w/w był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Zakład (...) w Ł. na następujących stanowiskach: do 31.10.1977r. - rzemieślnik, 1.11.1977 – 31.03.1989 - młodszy specjalista poj. trak., 1.04.1989 – 31.12.2000 – maszynista poj. trakc., 01.01.2001 – 13.06.2001 – st. maszynista poj. trakc. (zaświadczenie k. 13, zaświadczenie o wykonywaniu prac w szczególnym charakterze k. 31/akta ZUS).

Od 13.06.2001 – 31.10.2014, R. O. jest uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (decyzje k. 16, 115/akta ZUS).

W dniu 16.10.2013r., R. O. złożył w ZUS wniosek o emeryturę pomostową. Wnioskodawca nie legitymuje się orzeczeniem lekarza medycyny pracy o niezdolności do wykonywania prac jako maszynista pojazdów trakcyjnych i nie składał w ZUS takiego orzeczenia (wyjaśnienia wnioskodawcy zawarte na płycie CD – 00:01:24 – 00:06:39 k. 11 akt sprawy, wniosek o emeryturę /akta ZUS).

Po rozpoznaniu wniosku organ rentowy uznał za udowodnione łącznie 26 lat, 9 miesięcy i 15 dni okresów składkowo – (karta przebiegu zatrudnienia k. 21/akta ZUS).

Decyzją z 15.11.2013r., odmówiono R. O. prawa do emerytury pomostowej (decyzja k. 23/akta ZUS).

Rozpoznając kolejny wniosek strony o emeryturę pomostową z 28.11.2013r., ZUS uznał za udowodnione łącznie 26 lat, 9 miesięcy i 15 dni okresów składkowo - nieskładkowych, w tym 22 lata, 5 miesięcy i 5 dni w szczególnych warunkach. Kolejną decyzją z 10.12.2013r., uchylono decyzję z 15.11.2013r. i ponownie odmówiono R. O. prawa do emerytury pomostowej (decyzja k. 27/akta ZUS).

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i w postępowaniu przed organem rentowym, który jest niesporny.

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008, Nr 237, poz.1656), pracownik wykonujący prace maszynistów pojazdów trakcyjnych wymienione w pkt 5 załącznika nr 2 do ustawy, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli:

1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 50 lat dla kobiet i co najmniej 55 lat dla mężczyzn;

2) ma okres pracy jako maszynista pojazdów trakcyjnych wymienionej w pkt 5 załącznika nr 2 do ustawy, wynoszący co najmniej 15 lat;

3) lekarz medycyny pracy wydał orzeczenie o niezdolności do wykonywania prac jako maszynista pojazdów trakcyjnych.

W myśl art. 49 cyt. ustawy, prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

W ocenie Sądu zaskarżona decyzja organu rentowego odpowiada prawu. Niespornym jest, że R. O. spełnia warunek wieku, nie pozostaje w zatrudnieniu, legitymuje się 25 – letnim okresem składkowo – nieskładkowym, oraz okresem pracy jako maszynista pojazdów trakcyjnych, wymienionej w pkt 5 załącznika nr 2 do ustawy. Odwołujący nie spełnił natomiast przesłanki posiadania orzeczenia lekarza medycyny pracy o niezdolności do wykonywania prac jako maszynista pojazdów trakcyjnych, o której mowa w przepisie art. 9 pkt 3 cyt. ustawy.

Przepisy regulujące system zabezpieczenia społecznego ze względu na swoją istotę i konstrukcję podlegają wykładni ścisłej. Nie powinno się stosować do nich wykładni celowościowej, funkcjonalnej lub aksjologicznej w opozycji do wykładni językowej, jeżeli ta ostatnia prowadzi do jednoznacznych rezultatów interpretacyjnych, a zatem nie można ich poddawać ani wykładni rozszerzającej, ani zwężającej, modyfikującej wyczerpująco i kazuistycznie określone przez ustawodawcę uprawnienia do świadczeń. Z treści cyt. na wstępie art. 9 ustawy wynikają wprost warunki, jakie ubezpieczony winien spełnić, wnioskując o przyznanie prawa do emerytury pomostowej i wśród nich w punkcie 3 wymienia się orzeczenie lekarza medycyny pracy o niezdolności do wykonywania prac jako maszynista pojazdów trakcyjnych . Z przepisu tego nie da się wyinterpretować, że chodzi w nim o orzeczenie lekarza orzecznika ZUS i że jest ono tożsame z orzeczeniem lekarza medycyny pracy.

Sąd Okręgowy nie podzielił zatem stanowiska odwołującego, że orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z 4.06.2001r., wydane na potrzeby świadczenia rentowego o uznaniu R. O. za całkowicie niezdolnego do pracy, może mieć także zastosowanie w postępowaniu dotyczącym prawa do emerytury pomostowej, przez co została spełniona przesłanka z art. 9 pkt 3 ustawy .

Skoro odwołujący nie legitymuje się orzeczeniem lekarza medycyny pracy o niezdolności do wykonywania prac jako maszynista pojazdów trakcyjnych, to tym samym nie spełnił warunku z art. 9 pkt 3 cyt. ustawy o emeryturach pomostowych i nie nabył prawa do przedmiotowej emerytury na warunkach określonych w tej ustawie, które muszą być spełnione łącznie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14§1 k.p.c. odwołanie oddalił.