Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

ZARZĄDZENIE

Sekretariat, proszę:

1.  Odnotować w rep.

2.  Odpis postanowienia doręczyć:

a)  pozwanemu z pouczeniem o zasadach żądania uzasadnienia i dopuszczalności zaskarżenia (do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu) – poprzez wywieszenie w budynku sądowym (art. 145 kpc);

b)  pełnomocnikowi powoda.

3.  K.. 30 dni od zpo.

M., 31 sierpnia 2022 r.

sędzia Jarosław Janora

UZASADNIENIE

postanowienia Sądu Rejonowego w Mielcu

z dnia 31 sierpnia 2022 r.

Powód Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wystąpił przeciwko pozwanemu M. W. o zapłatę kwoty 2558,41 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 20 sierpnia 2020 r.

Nakazem zapłaty w postepowaniu upominawczym z dnia 4 lutego 2022 r.
w sprawie I C 1055/21 upr sąd uwzględnił roszczenie w całości. Odpis nakazu zapłaty wraz z odpisem pozwu został wysłany na adres pozwanego wskazany w pozwie tj. Aleja (...), (...)-(...) M.. Korespondencja została zwrócona przez operatora pocztowego z uwagi na niepodjęcie przez adresata w terminie.

Zarządzeniem z dnia 10 marca 2022 r. zawiadomiono pełnomocnika powoda
o niepodjętej przez pozwanego przesyłce, przesłano mu odpis pozwu dla pozwanego
i odpis nakazu zapłaty z pouczeniem oraz zobowiązano pełnomocnika powoda
do ich doręczenia pozwanemu za pośrednictwem komornika sądowego i złożenia
w terminie 2 miesięcy od doręczenia zobowiązania potwierdzenia doręczenia
korespondencji – pod rygorem zawieszenia postepowania (art. 139 ¹ § 1 kpc).

Postepowanie w sprawie - wobec niewykonania zobowiązania przez powoda
w wyznaczonym terminie zostało zawieszone na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc postanowieniem z dnia 19 maja 2022 r.

Pismem z dnia 1 lipca 2022 r. powód wystąpił z wnioskiem o nadanie sprawie biegu, a w przypadku zawieszenia postępowania – jego podjęcie. Jednocześnie pełnomocnik powoda wskazał, że w wyniku czynności podjętych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w M. T. G. ustalono aktualny adres zamieszkania pozwanego tożsamy z adresem wskazanym w pozwie. Jednocześnie powód zwrócił niedoręczoną przez komornika korespondencję celem doręczenia jej pozwanemu na adres wskazany w pozwie.

Sąd ustalił i rozważył, co następuje:

Wniosek o podjęcie postępowania nie zasługuje na uwzględnienie. Nie ustała bowiem przeszkoda uzasadniające jego zawieszenie (art. 180 § 1 zd. 1 kpc), a wobec upływu ustawowego terminu wskazanego w art. 182 § 1 pkt 1 kpc postępowanie podlegało umorzeniu.

Zgodnie z art. 139 ¹ § 1 i § 2 kpc w przypadku, gdy pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia, nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających i nie ma zastosowania art. 139 ¹ § 2–3 lub inny przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika. Powód w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia mu zobowiązania, o którym mowa w § 1, składa do akt potwierdzenie doręczenia pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika albo zwraca pismo i wskazuje aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Po bezskutecznym upływie terminu stosuje się przepis art. 177 § 1 pkt 6 kpc, wskazujący, iż sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu powoda albo niewskazania przez powoda w wyznaczonym terminie adresu pozwanego lub danych pozwalających sądowi na ustalenie numerów, o których mowa w art. 208 kpc , lub niewykonania przez powoda innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu. Zgodnie natomiast z art. 180 § 1 kpc, sąd postanowi podjąć postępowanie z urzędu, gdy ustanie przyczyna zawieszenia.

Mając na uwadze powyższe strona powodowa celem wykonania zobowiązania nałożonego w trybie art. 139 ¹ § 1 kpc winna złożyć potwierdzenie doręczenia pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika, zwrócić pismo i wskazać aktualny adres pozwanej, albo przedstawić dowód, że pozwana przebywa pod adresem wskazanym
w pozwie.

W ocenie sądu – w składzie rozpoznającym sprawę, należy zgodzić się z twierdzeniami powoda, że w przypadku ustalenia przez komornika w oparciu o dostęp do rejestrów i urządzeń ewidencyjnych oraz danych posiadanych przez inne organy – adresu mogącego wchodzić w rachubę, jako adres strony pozwanej – zachodzi domniemanie prawdziwości tych danych, co w konsekwencji obliguje sąd do podjęcia próby doręczenia korespondencji dla pozwanego pod tak ustalony adres,
zaś w przypadku zawieszenia postępowania – także jego podjęcie. Skutek taki nie nastąpi jednak, jeżeli komornik wraz z ustaleniami nowych danych adresowych dokona ich jednoczesnej weryfikacji ustalając, że dane te nie zawierają aktualnego adresu strony pozwanej. W takiej sytuacji brak jest podstaw do kierowania korespondencji na taki adres, gdyż z dokumentu urzędowego, jakim jest postanowienie komornika stwierdzające bezskuteczność doręczenia wraz z protokołem z dokonanych czynności – jednoznacznie wynika, że strona pozwana nie przebywa pod tym adresem. Podobnie należy ocenić sytuację, gdy komornik w oparciu o dostęp do rejestrów i urządzeń ewidencyjnych oraz danych posiadanych przez inne organy ustali znany sądowi adres, na który była już kierowana korespondencja sądowa – ale nie została podjęta przez adresata. W takiej sytuacji – skoro korespondencja była już bezskutecznie kierowana na ten adres – podjęcie postepowania możliwe byłoby tylko w przypadku doręczenia korespondencji pozwanemu bezpośrednio przez komornika lub doręczenie jej przez komornika w trybie art. 3a ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych tj. poprzez zawiadomienie adresata lub dorosłego domownika o możliwości odbioru pisma w kancelarii komornika oraz pouczeniem, że należy je odebrać w terminie 14 dni. W przypadku bezskutecznego upływu terminu do odbioru pisma, pismo uważa się za doręczone w ostatnim dniu tego terminu, a komornik zwraca pismo podmiotowi zlecającemu doręczenie informując go o dokonanych ustaleniach oraz o dacie doręczenia.

W omawianej sprawie komornik ustalił dwa adresy wchodzące w rachubę,
jako miejsca przebywania dłużnika. Jeden z tych adresów był tożsamy z adresem wskazanym przez powoda, na który była już kierowana korespondencja dla pozwanego, i która została zwrócona z adnotacją „nie podjęta w terminie”. Jednocześnie adres ten nie został zweryfikowany przez komornika. Inaczej było z kolei z drugim adresem ustalonym przez komornika w M. przy ul. (...). W toku czynności podjętych pod tym adresem komornik ustalił, że pozwany tam nie mieszka.

W tej sytuacji komornik wydał postanowienie stwierdzające bezskuteczność doręczenia korespondencji sądowej dla pozwanego. Postanowienie to zostało wydane na podstawie art. 3a ust. 4 powołanej wyżej ustawy o komornikach sądowych. Wydanie takiego postanowienia przesądza o braku ustalenia adresu przez komornika. W szczególności postanowienie takie stanowi dowód, mający moc dowodu urzędowego, że żaden adres z adresów ustalonych przez komornika nie stanowi miejsca przebywania pozwanego.

Tym samym nie można uznać, aby strona powodowa wykonała zobowiązanie zgodnie z art. 139 ¹ kpc i przedstawiła dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Warunkiem nadania sprawie biegu w trybie art. 139 ¹ § 2 kpc – a więc po uprzednim bezskutecznym doręczeniu korespondencji na adres wskazany w pozwie, jest zaistnienie jednej z trzech sytuacji wskazanych w tym przepisie, tj.: a) złożenie do akt potwierdzenia doręczenia korespondencji przez komornika;
b) złożenie dowodu, że pozwany mieszka pod adresem oznaczonym w pozwie;
c) wskazanie aktualnego adresu pozwanego. Z treści przepisu wynika, że dwie pierwsze przesłanki (pkt a i b) dla swej skuteczności wymagają udowodnienia, ostania zaś z nich obarczona jest jedynie rygorem uprawdopodobnienia. Oczywistym jest, że rygor ów nie zostanie zachowany, jeżeli z okoliczności sprawy (w tym dokumentów zalegających w aktach sprawy) jednoznacznie wynika, że pod adresem wskazanym przez powoda – pozwany nie zamieszkuje. Jak bowiem wynika z dyspozycji tego przepisu nadanie sprawie biegu możliwe jest wyłącznie w przypadku wskazania przez powoda aktualnego adresu strony pozwanej – co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Z tych względów brak było podstaw do podjęcia zawieszonego postępowania,
a wobec upływu ustawowego terminu wskazanego w art. 182 § 1 pkt 1 kpc postępowanie podlegało umorzeniu - o czym orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

sędzia Jarosław Janora

ZARZĄDZENIE

Sekretariat, proszę:

1. Odnotować w rep.

2. Odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikowi powoda.

3. Akta przedłożyć za 14 dni od dołączenia zpo.

M., 21 września 2022 r.

sędzia Jarosław Janora