Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący

SSA Marek Charuza (spr.)

Sędziowie

SA Aleksander Sikora

SA Piotr Filipiak

Protokolant

Martyna Paciej

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 403/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Rybniku z dnia 11 czerwca 2021 r. sygn. akt III K 169/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty obrazy przepisów postępowania – art. 7 k.p.k., błędu w ustaleniach faktycznych oraz rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu kary 25 lat pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew zdaniu skarżącego, sąd orzekający dokonał odpowiedniej oceny wszystkich dowodów istotnych dla wydania trafnego rozstrzygnięcia, w niczym nie wykraczając poza granice swobodnej oceny dowodów zakreślone zasadą z art. 7 k.p.k.

Jak o tym przekonuje lektura pisemnych motywów zaskarżonego wyroku, poza oceną Sądu Okręgowego nie pozostały wskazane w apelacji wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka T. W. i treść opinii sądowo-psychiatrycznej - część 2.1 uzasadnienia.

Odnośnie wyjaśnień oskarżonego, wskazano z jakich przyczyn odrzucono jako niewiarygodne część wyjaśnień oskarżonego złożonych przezeń na rozprawie.

Akcentowana przez skarżącego okoliczność, jaką miały być krytyczne słowa o oskarżonym wypowiedziane przez pokrzywdzoną, rozważana była przez biegłych lekarzy psychiatrów w kontekście badania stanu poczytalności oskarżonego. Biegli na rozprawie jednoznacznie stwierdzili, że oskarżony mógł kontrolować swoje zachowanie, a poziom natężenia emocji nie determinował jego zachowania i myślenia celowościowego – k. 630-631 t. IV.

Przypomniane przez skarżącego fragmenty opinii sądowo-psychiatrycznej i seksuologicznej, wydanej po obserwacji oskarżonego, odnoszą się do cech jego osobowości, i dały podstawę do sformułowania wniosków jedynie o zaburzeniach lękowych i zaburzeniach osobowości oskarżonego.

Brak przy tym podstaw do kwestionowania wiarygodności pierwotnych wyjaśnień oskarżonego, złożonych przezeń w warunkach w niczym nieskrępowanej swobody wypowiedzi. To, że przesłuchujący oskarżonego świadek T. W. w czasie przesłuchania oskarżonego kończył nocną służbę, w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie przynosi informacji, aby miał on narzucać oskarżonemu treść składanych przezeń relacji. Oskarżony, słuchany przed sądem w czasie posiedzenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania, w pełni potwierdził swą pierwotną relację (k. 121).

Stwierdzić zatem można, że sąd orzekający po przeprowadzeniu kompletnego postępowania dowodowego oraz po dokonaniu poprawnej oceny wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia dowodów, poczynił trafne ustalenia faktyczne w przedmiotowej sprawie.

Oczywiście z samej okoliczności dotyczącej zabrania przez oskarżonego z domu taśmy samoprzylepnej, którą później skrępował pokrzywdzoną za jej zgodą, nie można budować pewnego wniosku o już wówczas kierującym poczynaniami oskarżonego zamiarze zabójstwa D. K..

Jednakże sposób w jaki oskarżony spowodował obrażenia u pokrzywdzonej (najpierw ugodził ją nożem w okolice nadbrzusza a następnie dwukrotnie podciął jej gardło), z nieodpartą logiką świadczy o tym, że T. C. działał z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia pokrzywdzonej.

W tych okolicznościach celna jest zatem przyjęta przez Sąd Okręgowy kwalifikacja prawna czynu oskarżonego jako zbrodni zabójstwa z art. 148 § 1 k.k.

Przypomniane wyżej wnioski rzetelnej i nie budzącej zastrzeżeń opinii sądowo-psychiatrycznej i seksuologicznej, nie dają natomiast podstaw do zastosowania typu uprzywilejowanego z art. 148 § 4 k.k.

Zaznaczyć też trzeba, że brak jest w przedmiotowej sprawie potrzeby przeprowadzenia dodatkowego postępowania dowodowego.

Odnośnie zarzutu rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu kary 25 lat pozbawienia wolności, i w tym zakresie uwagi skarżącego okazały się bezzasadne.

Okoliczności związane z zaburzeniami sfery psychicznej oskarżonego, biorąc pod uwagę warunki w jakich doszło do popełnionej przezeń zbrodni - w okrutny sposób pozbawił życia pokrzywdzoną w jej własnym mieszkaniu, nadużył przy tym zaufania jakim go darzyła - nie mogły wpłynąć na złagodzenie wymierzonej mu kary.

Aprobują zatem racje, wskazane w motywach zaskarżonego wyroku, których nie ma już potrzeby ponownie prezentować, należało zaskarżony wyrok utrzymać w mocy.

Wniosek

Wniosek o zaskarżonego wyroku poprzez zmianę opisu czynu i kwalifikacji prawnej na art. 148 § 4 k.k. i wymierzenie oskarżonemu na tej podstawie kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutu uczyniła nietrafnym wniosek skarżącego

3.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.5.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku sądu I instancji

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Trafność rozstrzygnięcia i bezzasadność zarzutów.

4.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt III

Na zasadzie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., biorąc pod uwagę długoletnią karę pozbawienia wolności na jaką skazano oskarżonego, zwolniono go od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego

5.  PODPIS

SSA Aleksander Sikora SSA Marek Charuza SSA Piotr Filipiak

1.6.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana