Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Cz 951/22

POSTANOWIENIE

Dnia 7 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Rafał Krawczyk

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2023 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko A. P. (poprzednio D.)

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Brodnicy

z dnia 15 listopada 2022 r.

sygn. akt I C 73/22

p o s t a n a w i a : oddalić zażalenie.

Zasadnicze Motywy Rozstrzygnięcia

Sąd Okręgowy wielokrotnie wypowiadał się w przedmiocie tzw. doręczeń komorniczych. Mając na uwadze, że strona powodowa reprezentowana jest w sprawie przez fachowego pełnomocnika zbędnym wydaje się wykładanie znaczenia tak elementarnych pojęć jak „miejsce zamieszkania”, w tym zwłaszcza wskazywanie, że strona może mieć tylko jedno miejsce zamieszkania. Również zbędnym jest wyjaśnianie jasnego i jednoznacznego znaczenia zarządzenia Sądu Rejonowego – wydanego stosownie do art. 139 1 § 2 k.p.c. Nie ulega wątpliwości, że strona powodowa nie wykonała tego zarządzenia. Nie doręczyła korespondencji pozwanej za pośrednictwem komornika na adres podany w pozwie, nie przedstawiła dowodu, że adres ten jest aktualny, jak też nie przedstawiła w terminie żadnego dowodu na okoliczność zamieszkiwania pozwanej pod innym adresem.

W treści wniosku o podjęcie postępowania strona powodowa powołała się na dwa adresy pozwanej, podczas gdy strona może mieć tylko jeden adres zamieszkania. Celem wykonania w/w zobowiązania powód powinien wskazać aktualny adres zamieszkania pozwanej. Podawanie dwóch lub więcej adresów nie spełnia tego wymogu – nie jest bowiem zadaniem Sądu weryfikacja kilku potencjalnych adresów pozwanego podawanych przez stronę powodową.

W niniejszej sprawie pismem z dnia 2 czerwca 2022 r. (k. 69 akt) powód wskazał, że komornik nie dokonał doręczenia pozwanej. Z załączonego pisma komornika (k. 70 akt) wynika, że komornikowi nie udało się ustalić czy pozwana zamieszkuje pod wskazanym przez powoda adresem, tj. B., ul. (...). Oznacza to, że komornik również nie wykluczył, że jest to aktualny adres zamieszkania pozwanej – nie poczynił w tym zakresie żadnych ustaleń. Wobec upływu 2-miesięcznego terminu wyznaczonego zobowiązaniem Sądu powodowi, postępowanie zostało zawieszone postanowieniem z dnia 14 czerwca 2022 r. Pismem nadanym w dniu 19 lipca 2022 r. , a zatem przed upływem 3-miesięcznego terminu uzasadniającego umorzenie postępowania, powód złożył pismo w którym wskazał adres zamieszkania pozwanej, tj. ul. (...), (...)-(...) O. oraz drugi adres, pod którym – jak wskazano – możliwe byłoby doręczenie korespondencji pozwanej, tj. u. (...), (...)-(...) B.. W związku z powyższym wniósł o podjęcie postępowania wskazując, że w/w adresy zostały ustalone przez komornika. Do wniosku tego powód dołączył „pismo w sprawie ustalenia adresu” wystawione przez komornika, w którym wskazał, on na uzyskane z ZUS informacje dotyczące adresów pozwanej, podając przy tym dwa różne adresy, tj. ul (...), (...)-(...) B. oraz ul. (...), (...)-(...) B.. Komornik nie stwierdził, aby którykolwiek z nich był adresem zamieszkania pozwanej. Jasnym jest natomiast, że strona nie może mieć dwóch adresów zamieszkania. Komornik ograniczył się do powołania na informację z ZUS. Podkreślenia wymaga przy tym, że żaden z podanych adresów nie odpowiada adresowi wskazanemu we wniosku powoda o podjęcie postępowania, tj. ul. (...), (...)-(...) O..

Mając na uwadze powyższe stwierdzić trzeba, że z żadnego z przedstawionych przez powoda pism komornika nie wynika, aby ustalił on adres zamieszkania pozwanej. Podane przez niego dwa adresy pozwanej stanowią jedynie powielenie informacji uzyskanej przez komornika z ZUS. Oczywistym jest natomiast, że nie może ona posiadać więcej niż jednego adresu zamieszkania. Komornik oparł się przy tym wyłącznie na danych podmiotów trzecich. Sama tylko okoliczność, że dany adres widnieje w rejestrze danego organu, nie stanowi dowodu, że jest on faktycznym adresem zamieszkania strony.

Reasumując rzekome ustalenia komornika, co do adresu zamieszkania pozwanej nie znajdują oparcia w załączonych do wniosku dokumentach. Komornik nie wskazał bowiem w sposób jednoznaczny, że ustalił konkretny adres zamieszkania pozwanej, zamiast tego podał dwa adresy wskazane przez podmiot trzeci nie zawierając stanowczych ustaleń, co do tego, który z nich jest aktualnym adresem zamieszkania pozwanej.

Na marginesie dodać należy, że Sąd w toku postępowania kierował korespondencję na wszystkie podane przez powoda adresy mające stanowić aktualne adresy zamieszkania pozwanej i każdorazowo korespondencja powracała do Sądu po dwukrotnej awizacji.

Mając na uwadze powyższe całkowicie bezprzedmiotowym byłoby rozważanie kwestii ewentualnego obowiązku Sądu do ponownego zobowiązania powoda do doręczenia korespondencji na podane adresy. Ewentualne rozważania w tym zakresie mogłyby być uzasadnione, gdyby w aktach sprawy znajdował się materiał, który wskazywałby na to, że podany przez powoda adres pozwanej faktycznie jest jej adresem zamieszkania, co w niniejszej sprawie wyłącza już tylko podanie we wniosku przez powoda dwóch adresów pozwanej, bez wyjaśnienia który z nich jest jego adresem zamieszkania. Nadto wniosku takiego nie można wywieść również z ustaleń, których miał dokonać komornik.

Odnosząc się do zgłoszonego przez powoda wniosku o ustanowienie kuratora, to rację ma Sąd Rejonowy, że wniosek ten należało uznać za spóźniony. Złożony w piśmie z dnia 5 października 2022 r. został wniesiony po upływie trzymiesięcznego terminu uzasadniającego umorzenie postępowania w sprawie.

Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że w sprawie zachodziły przesłanki do umorzenia postępowania, strona powodowa w terminie trzech miesięcy od zawieszenia postępowania, nie złożyła bowiem skutecznego wniosku o jego podjęcie (art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c.). Podkreślenia wymaga przy tym, że powyższy przepis nakłada na sąd obowiązek umorzenia postępowania w takiej sytuacji – nie jest to zatem kwestia zależna od oceny Sądu.

Mając na uwadze powyższe zażalenie skarżącego podlegało oddaleniu, stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c.

`