Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 41/14

POSTANOWIENIE

Dnia 15 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Kala

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: M. S.

przeciwko: (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia świadka M. G. na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt VIII GC 1753/12 upr

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 maja 2013 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy oddalił wniosek świadka M. G. o uchylenie nałożonej na niego postanowieniem z dn. 19 marca 2013 r. grzywny w wysokości 300 zł za nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, świadek wskazał, że niestawiennictwo na rozprawie było spowodowane przeoczeniem przez niego terminu rozprawy, a ponadto podniósł, że znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, stąd grzywna winna zostać uchylona.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie świadka nie zasługuje na uwzględnienie.

Obowiązek złożenia zeznań w charakterze świadka (przejawiający się w obowiązku: stawiennictwa w sądzie na wezwanie organu rozstrzygającego, zeznawania zgodnie z prawdą obiektywną, złożenia przyrzeczenia), stanowi jedną z podstawowych gwarancji prawidłowego sprawowania wymiaru sprawiedliwości.

Zgodnie z art. 274 § 1 k.p.c. za nie usprawiedliwione niestawiennictwo sąd skaże świadka na grzywnę, po czym wezwie go powtórnie.

Warunkiem wymierzenia grzywny jest prawidłowość doręczenia świadkowi wezwania i jego nieusprawiedliwione niestawiennictwo w wyznaczonym terminie.

Usprawiedliwioną przyczyną nieobecności świadka może być jego choroba (potwierdzona zaświadczeniem wystawionym przez lekarza sądowego), ważny wyjazd służbowy lub poważny wypadek losowy. Do usprawiedliwienia świadek powinien też przedłożyć dowody na potwierdzenie zaistnienia powyższych przyczyn niestawiennictwa.

W niniejszej sprawie świadek M. G. został prawidłowo wezwany na rozprawę sądową, wyznaczoną na dzień 19 marca 2013 r. (k. 50). Świadek w żaden sposób nie usprawiedliwił swojej nieobecności, a jedynie stwierdził lakonicznie, że była ona spowodowana przeoczeniem. Żaden tez sposób nie wykazał aby pozostawał w trudnej sytuacji finansowej.

W świetle powyższego brak jest podstaw do uwzględnienia zażalenia skarżącego, zaś rozstrzygnięcie Sądu I instancji uznać należy za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie świadka, stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.