Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 496/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2022 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2022 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 (1) § 1 k.p.c

sprawy K. J. (1)

przeciwko (...) w W.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania K. J. (1)

od decyzji (...) w W. z dnia (...) r. znak (...)- (...) i od decyzji z dnia (...) r znak sprawy (...)

zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje odwołującemu K. J. (1) prawo do zasiłku chorobowego za okres od 10 sierpnia 2020 r do dnia 16 sierpnia 2020 r i za dzień 31 sierpnia 2020 r.

Sygn. akt VI U 268/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...) roku znak: (...) (...) w W. odmówił K. J. (1) prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10 sierpnia 2020 roku do 16 sierpnia 2020 roku. W uzasadnieniu podał, że po ustaniu tytułu ubezpieczenia w (...) S.A. w dniu 9 sierpnia 2020 roku prowadził działalność gospodarczą stanowiącą podstawę do objęcia go dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

(decyzja z dnia 2 listopada 2020 roku – a.r.)

Decyzją z dnia (...) roku znak: (...) (...) w W. odmówił K. J. (1) prawa do zasiłku chorobowego za okres od 31 sierpnia 2020 roku do 25 października 2020 roku. W uzasadnieniu wskazał, że w okresie kiedy powstała jego niezdolność do pracy nie podlegał do ubezpieczenia chorobowego.

(decyzja z dnia 2 listopada 2020 roku – a.r.)

Od obu powyższych decyzji K. J. (1) wniósł odwołanie wskazując, że jego niezdolność do pracy powstała w okresie przed ustaniem jego tytułu ubezpieczenia w (...) S.A.

(odwołania – k. 1-2 i k. 1-2 a.s. VI U 497/20)

W odpowiedzi na odwołania ZUS wskazał, że wnosi o ich oddalenie. W uzasadnieniu argumentował, że odwołujący od 10 sierpnia 2021 roku kontynuuje wcześniej podjętą działalność zarobkową, a nadto do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego zgłosił się dopiero od 1 września 2020 roku.

(odpowiedź na odwołanie – k. 4-5)

Decyzją z dnia (...) roku znak: (...) (...) w W. zmienił decyzję z dnia (...) roku w ten sposób, że przyznał K. J. (1) prawo do zasiłku chorobowego za okres od 01.09.2020 r do 20.12.2020 r

(decyzja z dnia 11 czerwca 2021 roku – k. 39)

Sąd ustalił, co następuje:

K. J. (1) był zatrudniony w (...) S.A. na podstawie umowy o pracę w okresie od 10 lutego 2020 roku do 9 sierpnia 2020 roku. Z tego tytułu podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, w tym chorobowemu.

(ZUS Z-3 – a.r.)

Odwołujący się był niezdolny do pracy od 20 lipca 2020 roku do 2 sierpnia 2020 roku, od 3 sierpnia 2020 roku do 16 sierpnia 2020 roku oraz od 17 sierpnia 2020 roku do 25 października 2020 roku i nieprzerwanie do 3 stycznia 2021 roku.

Za okres od 20 lipca 2020 roku do 9 sierpnia 2020 roku były pracodawca odwołującego wypłacił mu wynagrodzenie chorobowe na podstawie art. 92 k.p.

Na pierwszej wizycie odwołujący u lekarza był 20 lipca 2020 roku, w trakcie której lekarz stwierdził niezdolność do pracy od 20 lipca 2020 roku.

(ZUS Z-3, ZUS ZLA – a.r., dokumentacja medyczna – k. 28-33)

Od 11 marca 2020 roku odwołujący się prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako udziałowiec w spółce (...) z siedzibą w W..

Od 10 sierpnia 2020 roku przystąpił do ubezpieczeń społecznych obowiązkowych z kodu 0543 jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnicy spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej. Od 1 września 2020 roku zgłosił przystąpienie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

Odwołujący nie uzyskał z tytułu pozostawania wspólnikiem (...) żadnych dochodów po 20 lipca 2020 roku.

(ZUS Z-10 – a.r., pismo – k. 57)

Powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz aktach organu rentowego. Autentyczność dokumentów nie była kwestionowana w toku postępowania przez żadną ze stron procesu.

Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu było przyznanie odwołującemu prawa do zasiłku chorobowego za okresy od 10 sierpnia 2020 roku do 16 sierpnia 2020 roku oraz od 31 sierpnia 2020 roku do 25 października 2020 roku. Jak wynika z ustaleń Sądu za okres od 31 sierpnia 2020 roku do 25 października 2020 roku. ZUS decyzją z dnia (...) roku przyznał odwołującemu prawo do zasiłku chorobowego, więc w tym zakresie zaspokoił jego roszczenie. Pozostałą więc do rozstrzygnięcia kwestia prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10 sierpnia 2020 roku do 16 sierpnia 2020 roku.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. - Dz. U. z 2019 r. poz. 645, z późn. zm.; dalej jako ustawa zasiłkowa) zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby. W ocenie ZUS odwołujący po ustaniu pracowniczego tytułu ubezpieczenia kontynuował działalność zarobkową wynikającą z prowadzonej działalności gospodarczej która stanowiła tytuł do objęcia jego dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

Należy jednak w tym miejscu wskazać, że poprzez wprowadzenie regulacji z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej ustawodawcy chodziło o wyeliminowanie sytuacji, w których dana osoba zachowuje prawo do zasiłku chorobowego z tytułu poprzedniego zatrudnienia, a jednocześnie ma inne źródło dochodu w okresie objętym zwolnieniem lekarskim. Stąd też niezwykle istotnym jest ustalenie nie tyle, czy dana osoba w okresie swojej niezdolności do pracy prowadziła działalność gospodarczą, i czy uzyskiwała z niej jakiekolwiek dochody, a także czy czynności w ramach tej działalności w tym okresie były wykonywane. Z ustaleń Sądu wynika, że odwołujący się jeszcze w czasie kiedy był zatrudniony w (...) S.A. od 11 marca 2020 roku rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Jednakże po 20 lipca 2020 roku odwołujący nie wykonywał żadnych czynności świadczących o kontynuowaniu wcześniej rozpoczętej działalności gospodarczej, nie wypracował również żadnego dochodu z tego tytułu. Także nie może być mowy o kontynuowaniu działalności zarobkowej po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego w (...) S.A. z dniem 9 sierpnia 2020 roku. Oznacza to, że ta przesłanka po ustalaniu tytułu obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego nie została spełniona.

Jednocześnie zgodnie z art. 7 pkt 1 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego. Z ustaleń Sądu wynika, że ta przesłanka została spełniona. Tytuł ubezpieczenia chorobowego odwołującego w (...) S.A. ustał z dniem 9 sierpnia 2020 roku, natomiast niezdolność do pracy powstała w dniu 20 lipca 2020 roku. Zostało to w toku tego postępowania udokumentowane zwolnieniem lekarskim, a także dokumentacją medyczną złożoną przez odwołującego. Ponadto nieprzerwana niezdolność do pracy powstała 20 lipca 2020 roku i trwała do 3 stycznia 2021 roku. W okresie od 10 sierpnia 2020 roku do 16 sierpnia 2020 roku niezdolność do pracy przypadła na nieprzerwany okres niezdolności do pracy. Okres ten wynosił co najmniej 30 dni. Jego początek rozpoczął się przed ustaniem tytułu ubezpieczenia w (...) S.A. Tak że odwołujący zachował prawo do zasiłku chorobowego za cały ten okres.

Ponieważ decyzja zmieniająca z dnia 11 czerwca 2021 r nie objęła jednego dnia z decyzji która podlegała zmianie tj; z dnia 11.06.2021 sąd w związku z tym za ten dzień przyznał odwołującemu prawo do zasiłku chorobowego.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)