Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 maja 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Nowakowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2021 r. w Kaliszu

odwołania B. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 11 marca 2021 r. Nr (...),

Nr (...)

w sprawie B. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia postojowego

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 11 marca 2021 r. znak (...), (...) w ten sposób, że ustala, iż B. J. nie jest zobowiązana do zwrotu pobranego świadczenia postojowego za styczeń i luty 2021r.

SSO Ewa Nowakowska

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11.03.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. zobowiązał B. J. do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego za styczeń i luty 2021r. w kwocie po 2080zł za każdy z tych miesięcy, gdyż składając wniosek podała, że prowadzi działalność wyłącznie w formie spółki cywilnej o przeważającym PKD 56.10A, natomiast w CEIDG nie jest uwidoczniona zmiana PKD i zarówno na dzień 30.09.2020r. jak i na 30.11.2020r., nadal widnieje wpis przeważającej działalności PKD 96.02.Z, który to kod nie uprawniał do wypłaconych świadczeń.

Odwołanie od tej decyzji wniosła do Sądu B. J. domagając się jej zmiany i ustalenia, że nie jest zobowiązana do zwrotu dochodzonej kwoty, podnosząc, że wyjaśniała w ZUS iż jej działalność dotyczy wyłącznie gastronomii i organizacji przyjęć okolicznościowych, a nie fryzjerstwa.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

Poza sporem w niniejszej sprawie jest, że organ rentowy wypłacił odwołującej się świadczenia postojowe na podstawie jej wniosków oraz podanych informacji o przeważającym kodzie PKD 5610A, natomiast po fakcie okazało się, że jej oświadczenie jest rozbieżne z danymi widniejącymi w rejestrze CEIDG, gdzie co do działalności odwołującej się nadal jako przeważająca działalność wpisany jest kod PKD 96.02.Z : fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne.

W rejestrze, nieco poniżej, widnieje też wpis, że działalność jest prowadzona wyłącznie w formie spółki cywilnej o wskazanych numerach NIP i REGON, które według wydruku z GUS odpowiadają spółce (...) s.c. Jest to spółka, której udziałowcami są odwołująca się i jej mąż P..

Spółka prowadzi działalność o przeważających kodach PKD 5610A –restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne oraz (...) – przygotowywanie i dostarczanie żywności dla obiorców zewnętrznych.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że przed wydaniem decyzji przyznających świadczenia postojowe na podstawie wniosków RSP-DD6 i RSP-DD7 organ przeanalizował informacje z CEIDG, natomiast w wyniku ponownej weryfikacji ustalił, że zmiana zgłoszona w dniu 09.03.2020r. dotyczyła tylko prowadzenia działalności wyłącznie w formie spółki, a nie dokonano dotąd zmiany przeważającego kodu PKD.

W rozpatrywanej sprawie poza sporem jest też, że świadczenia uznane za nienależnie pobrane wypłacone były na podstawie ustawy tzw. covidowej to jest ustawy z dnia 02.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem C.-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), zatem i zwrot nienależnie pobranych świadczeń obywa się na zasadach określonych w tej ustawie.

Zgodnie z art. 15zx ust.1 tej ustawy osoba, która nienależnie pobrała świadczenie postojowe jest obowiązana do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego.

Stosownie do ust 2 tego przepisu za nienależnie pobrane świadczenia uważa świadczenia :

1.  przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierająca świadczenie lub odpowiednio zleceniodawcę lub zamawiającego,

2.  wypłacone osobie innej niż uprawniona,

3.  wypłacone w kwocie wyższej niż należna.

Jak wynika z treści ust.3a tego przepisu jeżeli wypłata świadczenia postojowego osobie innej niż uprawniona lub w kwocie wyższej niż należna nastąpiła z przyczyn leżących po stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie nalicza się odsetek, o których mowa w ust.1.

W myśl ust 8 do nienależnie pobranego świadczenia postojowego stosuje się odpowiednio art.84 ust 8-8e ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (co dotyczy warunków odstąpienia od żądania zwrotu, rozłożenia na raty itp.).

W niniejszej sprawie nie sposób przyjąć, że odwołująca się jakimkolwiek działaniem wprowadziła ZUS w błąd. Z treści uzasadnienia decyzji wynika zresztą, że ZUS nie stawia jej takiego zarzutu, a jedynie powołuje się na ponowne weryfikację swego stanowiska.

W datach istotnych dla przyznania świadczenia postojowego czyli 30.09.2020r. i 30.11.2020r. B. J. nie prowadziła działalności o kodzie 96.02.Z czyli fryzjerstwa. Jak wyjaśniła przez Sądem miała problemy z wynajęciem lokalu pod też działalność, przez jakiś czas działała mobilnie i w końcu zdecydowała się na poprowadzenie z mężem restauracji i domu weselnego we własnych lokalach. Od marca 2020r. w ewidencji CEIDG jednoznacznie ujęte było, że prowadzi działalność wyłącznie w formie spółki cywilnej. Wskazane w ewidencji numery REGON i NIP spółki nie pozostawiają wątpliwości, że jest to spółka (...). Z kolei ta spółka ma jako przeważający kod 56.10A restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne.

Fakt, że w rejestrze nie został usunięty wpis dotyczący fryzjerstwa nie ma w tej sytuacji znaczenia. Istotne jest bowiem jaki był stan faktyczny. Rozbieżność wpisów jest zresztą tylko pozorna wobec jasnego komunikatu, że działalność jest prowadzona wyłącznie w formie spółki.

W ocenie Sądu decyzje o przyznaniu jej świadczenia postojowego były prawidłowe i nie ma podstaw do ich podważenia, a tym bardziej do żądania zwrotu wypłacanych świadczeń.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.

SSO Ewa Nowakowska